Βάτσλαφ Κλάους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Βάτσλαβ Κλάους)
Βάτσλαφ Κλάους
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Václav Klaus (Τσεχικά)
Γέννηση19  Ιουνίου 1941[1][2][3]
Πράγα[4][2][5]
ΚατοικίαKobylisy[6]
d:Q116689737
ΨευδώνυμοDalimil[7]
ΠαρατσούκλιKikina[8][9]
Χώρα πολιτογράφησηςΤσεχία
ΘρησκείαCzechoslovak Hussite Church[10]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΤσεχικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΤσεχικά[11]
Αγγλικά
Ιταλικά
Εκπαίδευσηκαθηγητής πανεπιστημίου
μηχανικός
Candidate of Sciences
επίτιμος διδάκτωρ
ΣπουδέςΑνωτάτη Σχολή Οικονομικών Πράγας (1958–1963)
Πανεπιστήμιο Κορνέλ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[12]
οικονομολόγος[12]
καθηγητής[12]
συμμετέχων ή συμμετέχουσα σε διεθνή φόρουμ
ΕργοδότηςΑνωτάτη Σχολή Οικονομικών Πράγας
Ekonomický ústav ČSAV (1964–1971)
State Bank of Czechoslovakia (1971–1987)
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΠολιτικό Δημοκρατικό Κόμμα και Civic Forum
Πολιτική ιδεολογίαΕυρωσκεπτικισμός και Αντικομμουνισμός
Οικογένεια
ΣύζυγοςLivia Klausová (από 1968)
ΤέκναVáclav Klaus Jr.
Jan Klaus
ΓονείςVáclav Klaus και Marie Klausová
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος τής Δημοκρατίας της Τσεχίας (2003–2013)
μέλος της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Τσεχοσλοβακίας (1990–1992)
Πρόεδρος του Σώματος των Βουλευτών του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Τσεχίας (1998–2002)
Πρωθυπουργός της Τσεχίας (1993–1998)
Πρωθυπουργός της Τσεχίας (1992–1993)
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Κοινοβουλίου της Τσεχίας (1996–1998)[13]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Κοινοβουλίου της Τσεχίας (1998–2002)[13]
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Κοινοβουλίου της Τσεχίας (2002–2003)[13]
Βραβεύσειςκολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (27  Σεπτεμβρίου 2004)[14]
Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία) (7  Οκτωβρίου 2007)
βραβείο Άνταμ-Σμιθ (1992)
European handicraft prize (1996)[15]
Μετάλλιο Πούσκιν (31  Οκτωβρίου 2007)
Order of Merit of the Free State of Saxony (17  Μαΐου 2008)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Λευκού Διπλού Σταυρού (1  Μαρτίου 2013)[16]
Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας (14  Μαΐου 2009)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βυτάουτας του Μέγα (4  Σεπτεμβρίου 2009)
Order of Tomáš Garrigue Masaryk, 1st class
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού Λέοντος
Honorary citizen of Tábor (1995)[17]
επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ
Honorary citizenship of Kopřivnice
Honorary citizenship of Prague 9
Honorary doctor of the University of Passau (1996)
Honorary doctor of the Dresden University of Technology
Bernhard Harms medal (1999)
d:Q110408639 (2005)[18]
Βραβείο Λούντβιχ Έρχαρντ Οικονομικής Δημοσιογραφίας (1993)
Ιστότοπος
www.klaus.cz
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βάτσλαφ Κλάους (τσεχικά: Václav Klaus, 1941-) είναι πρώην πρωθυπουργός (1992-97) και πρόεδρος (2003-13) της Τσεχίας.

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1941. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα το 1989, οπότε έγινε υπουργός Οικονομικών της Τσεχοσλοβακίας. Τον Οκτώβριο του 1991 έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της ομοσπονδίας και λίγο αργότερα εξελέγη πρόεδρος του «Φόρουμ των Πολιτών», της μεγαλύτερης πολιτικής κίνησης την εποχή εκείνη στη χώρα. Το 1991, μετά τη διάλυση του Φόρουμ, ίδρυσε το «Δημοκρατικό Κόμμα Πολιτών» και προώθησε οικονομικές μεταρρυθμίσεις.

Προεδρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2009

Μετά τη θητεία του στην πρωθυπουργία, αλλά και στην προεδρία της βουλής, εξελέγη στο ύπατο αξίωμα του κράτους και διαδέχτηκε τον άλλοτε αντίπαλό του, Βάτσλαβ Χάβελ.

Στις 8 Φεβρουαρίου και στις 9 Φεβρουαρίου 2008 κατά τις εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου, ο Κλάους ήταν υποψήφιος για μία δεύτερη θητεία, αλλά απέτυχε να εκλεγεί. Ο Κλάους και ο αντίπαλός του, ο Τσεχοαμερικανός Γιαν Σβέιναρ, δεν κατάφεραν να λάβουν την απαιτούμενη πλειοψηφία στον τρίτο γύρο της προεδρικής εκλογής και υπήρξε επαναληπτικός γύρος. Ο Κλάους απέσπασε τις ψήφους 139 βουλευτών και γερουσιαστών[19], ενώ θα έπρεπε να εξασφαλίσει 140 προκειμένου να εκλεγεί. Ο αντίπαλός του, Σβέιναρ, έλαβε 113 ψήφους.

Η δεύτερη ψηφοφορία έγινε στις 15 Φεβρουαρίου. Σε αυτήν, ο Κλάους επανεξελέγη στον τρίτο γύρο, λαμβάνοντας 141 ψήφους, ενώ απαιτούνταν 140. Κέρδισε έτσι τον Γιαν Σβέιναρ, ο οποίος απέσπασε 111 ψήφους.[20]Ορκίστηκε για μια ακόμα θητεία στις 7 Μαρτίου του 2008.

Ο Κλάους υπήρξε ένας από τους πιο γνωστούς ευρωσκεπτικιστές ηγέτες της ΕΕ. Αντιστάθηκε στην επικύρωση της Συνθήκης της Λισσαβώνας, αξιώνοντας διαπραγματεύσεις με τα υπόλοιπα μέλη της ΕΕ, ζητώντας την εξαίρεση της Τσεχίας από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ώστε να μην υπάρξουν απαιτήσεις επιστροφής περιουσιών από πρώην απελαθέντες από την τότε Τσεχοσλοβακία. Η Γαλλία αντέδρασε έντονα, απορρίπτοντας αλλαγές στη Συνθήκη και προειδοποιώντας την Τσεχία για άσχημες συνέπειες της στάσης της.[21] Τελικά ο Κλάους υπέγραψε την Συνθήκη στις αρχές Νοεμβρίου του 2009, ύστερα από απόφαση του του ανωτάτου δικαστηρίου της Τσεχίας σύμφωνα με την οποία η συνθήκη δεν παραβιάζει το τσεχικό Σύνταγμα[22], αφού πρώτα η Τσεχία είχε καταφέρει να αποσπάσει την ρήτρα εξαίρεσης από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων που επιθυμούσε.[23]

Κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης που παρουσιάστηκε σε αρκετές χώρες της ΕΕ, ο Κλάους, ο οποίος είχε ταχθεί κατά του ευρώ και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης χαρακτηρίζοντας το ενιαίο νόμισμα ως «αποτυχημένο πείραμα», αντιτάχθηκε στην υπογραφή του προτεινόμενου από την ΕΕ Διακυβερνητικού Συμφώνου Δημοσιονομικής Πειθαρχίας.[24] Η αντίδρασή του αυτή προκάλεσε πολιτικές αναταράξεις στο εσωτερικό της χώρας, καθώς ο υπουργός Εξωτερικών Κάρελ Σβάρτσενμπεργκ προειδοποίησε πως σε περίπτωση μη έγκρισης θα παραιτηθεί και θα αποσύρει το κόμμα του, το δεξιό TOP09, από την τρικομματική κυβέρνηση του Πετρ Νέτσας.[25] Τελικά η Τσεχία και η Βρετανία ήταν οι δύο χώρες οι οποίες δεν υπέγραψαν το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, τον Μάρτιο του 2012.

Λίγες μέρες πριν τη λήξη της θητείας του στις αρχές Μαρτίου του 2013, η Άνω Βουλή της Τσεχίας, που ελέγχεται από την αριστερή αντιπολίτευση, ψήφισε υπέρ της παραπομπής του Κλάους σε δίκη στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας με την κατηγορία της προδοσίας. Η αντιπολίτευση κατηγόρησε τον Κλάους για παραβίαση του Συντάγματος με πράξεις όπως η χορήγηση αμνηστίας με την οποία μπήκαν στο συρτάρι πολύκροτες δικαστικές έρευνες για διαφθορά και οικονομικές απάτες και η παράκαμψη του συντάγματος όταν αρνήθηκε να επικυρώσει ευρωπαϊκές Συνθήκες τις οποίες είχε εγκρίνει η Βουλή.[26]

Η θητεία του ως προέδρου έληξε στις 7 Μαρτίου 2013.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990218045. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  3. 3,0 3,1 The Fine Art Archive. 41982. Ανακτήθηκε στις 27  Οκτωβρίου 2021.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. «Evidence zájmových osob StB». Records of persons of interest.
  6. Aktuálně.cz. 23  Σεπτεμβρίου 2022. zpravy.aktualne.cz/domaci/online-komunalni-a-senatni-volby-2022/r~c379b9c03a5111eda873ac1f6b220ee8/. Ανακτήθηκε στις 26  Σεπτεμβρίου 2022.
  7. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990218045. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
  8. cestina20.cz/slovnik/kikina/. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2021.
  9. «Gay momenty Václava Klause». 7  Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2021.
  10. ČT24. 8  Ιανουαρίου 2020. ct24.ceskatelevize.cz/domaci/3023558-za-bohosluzbu-v-cestine-i-dobrovolny-celibat-pred-sto-lety-vznikla-cirkev. Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2020.
  11. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12293822w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  12. 12,0 12,1 12,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/41982. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  13. 13,0 13,1 13,2 «Data Poslanecké sněmovny a Senátu» (Τσεχικά) Κοινοβούλιο της Τσεχικής Δημοκρατίας. 263. Ανακτήθηκε στις 15  Ιανουαρίου 2020.
  14. BOE-A-2004-16686.
  15. «Europäischer Handwerkspreis». Europäischer Handwerkspreis. Ανακτήθηκε στις 1  Δεκεμβρίου 2014.
  16. (Σλοβακικά) archiv.prezident.sk/gasparovic/index2bee.html?rad-bieleho-dvojkriza-i-trieda. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2021.
  17. www.taborcz.eu/dosavadni-drzitele-ceny-mesta-tabora/d-23297/p1=66044.
  18. regiowiki.at/wiki/Preis_f%C3%BCr_Europ%C3%A4ische_Regionale_Integration.
  19. Τσεχία: Απέτυχε να επανεκλεγεί ο απερχόμενος πρόεδρος Βάτσλαβ Κλάους[νεκρός σύνδεσμος], Καθημερινή, 9-2-2008
  20. Ελεύθερος Τύπος[νεκρός σύνδεσμος],Επανεκλογή Κλάους, 15-2-2008.
  21. «Προειδοποίηση Σαρκοζί προς Κλάους για τη Συνθήκη της Λισαβόνας». in.gr. 15-10-2009. http://news.in.gr/world/article/?aid=1064346. Ανακτήθηκε στις 4 -3-2013. 
  22. «Η Τσεχία ήρε το εμπόδιο έναντι της Ε.Ε.». Καθημερινή. 4-11-2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-02. https://web.archive.org/web/20120202182203/http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100074_04/11/2009_335947. Ανακτήθηκε στις 4-3-2013. 
  23. «Η Τσεχία υπέγραψε τη Λισαβόνα». Έθνος. 4-11-2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-06-22. https://web.archive.org/web/20150622205455/http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=7834835. Ανακτήθηκε στις 4-3-2013. 
  24. «Πυρά από τον Βάτσλαβ Κλάους κατά του ευρώ και της ευρωπαϊκής διπλωματίας». in.gr. 22-9-2010. http://news.in.gr/world/article/?aid=1231060215. Ανακτήθηκε στις 4-3-2013. 
  25. «Τσεχία: Πολιτικές αναταράξεις προκαλεί το Δημοσιονομικό Σύμφωνο». Το Βήμα. 12-1-2012. http://www.tovima.gr/world/article/?aid=438503. Ανακτήθηκε στις 4-3-2013. 
  26. «Για προδοσία κατηγορεί η τσεχική Γερουσία τον πρόεδρο Βάτσλαβ Κλάους». in.gr. 4-3-2013. http://news.in.gr/world/article/?aid=1231238079. Ανακτήθηκε στις 4-3-2013.