Αχλάδι Φθιώτιδας
Συντεταγμένες: 38°53′16″N 22°48′31″E / 38.88778°N 22.80861°E
| Αχλάδι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Φθιώτιδας |
| Δήμος | Στυλίδας |
| Δημοτική Ενότητα | Εχιναίων |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
| Υψόμετρο | 10 μέτρα |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 350 13 |
| Τηλ. κωδικός | 2238 |
Το Αχλάδι είναι παραθαλάσσιο χωριό της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Φθιώτιδας[1] σε υψόμετρο 10 μέτρων[2].
Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Αχλάδι βρίσκεται στα παράλια του Μαλιακού κόλπου, απέναντι από τη Βόρεια Εύβοια, σε απόσταση 19 χλμ. Α. από τη Στυλίδα (έδρα του δήμου) και 39 χλμ. Α. από τη Λαμία ενώ βόρεια περνάει ο Αυτοκινητόδρομος 1. Το χωριό είναι κτισμένο σε φυσικό λιμάνι και περιοχή ανάμεσα σε ελιές και κυπαρίσσια. Θεωρείται από τα ψαροχώρια της Φθιώτιδας, είναι αλιευτικό καταφύγιο[3][4] αλλά και παραθεριστικό θέρετρο με εκτεταμένη αμμουδερή παραλία ανατολικά και δυτικά του φυσικού λιμανιού. Παραλιακά και δυτικά του χωριού, στο σημείο όπου εκβάλει ο χείμαρρος Αλμυροπόταμος σχηματίζεται ο ομώνυμος μικρός υγροβιότοπος της περιοχής.[5]
Στη βορειοδυτική άκρη του χωριού, στο λόφο Ανέργεια πάνω από τον αυτοκινητόδρομο υπάρχει «φρούριο ελληνιστικών χρόνων που είχε σκοπό τη φύλαξη του θαλασσίου περάσματος προς το Μαλιακό Κόλπο» το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός χώρος.[6] Η οικία ιδιοκτησίας Πολυξένης Αν. Λάσκαρη μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο του στο χωριό έχει χαρακτηριστεί ως έργο τέχνης γιατί «αποτελεί αξιόλογο και αντιπροσωπευτικό δείγμα πρώιμης νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, όπως αυτή διαμορφώθηκε στα μέσα του περασμένου αιώνα σε αυτήν την περιοχή της Φθιώτιδας, με αρμονικό όγκο και αξιόλογα επιμέρους στοιχεία που συνθέτουν την έννοια του έργου τέχνης».[7]
Το Αχλάδι την περίοδο της Τουρκοκρατίας υπήρξε τσιφλίκι Τούρκου πασά και μετά την Επανάσταση του 1821 αγοραστηκε απο κοινού απο τον ιερομόναχο Ιωνά Ολύμπιο και απο την Μεταξία Λαζοπουλου, σύζυγο του στρατηγού και γερουσιαστή Διαμαντη Ολύμπιου. Το αρχοντικό ή «σπίτι της Αβρακώμης», κτίστηκε από τον Διαμαντη Ολύμπιο το 1850, και σώζεται σε άριστη κατάσταση μέχρι σήμερα. Η Αβρακώμη ήταν εγγονή του Διαμαντη Ολύμπιου, κόρη της θυγατέρας του Αικατερινης Ολύμπιου και σύζυγος του Νικολαου Ζακκα. Η Αβρακωμη μετά τον θάνατο της μητέρας της υιοθετήθηκε από την θεία της Ασπασία Δ. Ολύμπιου η οποία και κληροδότησε οχι μόνο το σπιτι αλλά ολόκληρο το τσιφλίκι στην ανήψια της. Η δε Αβρακωμη Ολύμπιου, όπως υπογράφει την ιδιόχειρη διαθήκη της, στερούμενη απογόνων, κληροδότησε το όλον κτήμα στον Διάδοχο Κωνσταντίνο, τον μετέπειτα Βασιλιά Κωνσταντίνο Ά. Μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου το κτήμα επωληθεί από τους κληρονόμους του στους Τσουκαρά, Γεωργίου, Καραγεωργο και Αναστασιου. Το 1928 με την ανταλλαγή των πληθυσμών το κτήμα απαλλοτριώθηκε στο μεγαλύτερη μέρος του προκειμένου να εγκατασταθούν Ελληνικής καταγωγής πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης, από το Χρυσαμπελο (ή Κουμπαο)καθώς και ακτήμονες της ευρύτερης περιοχής της Φθιώτιδας και στους οποιους μοιράστηκαν κλήροι.
Ανατολικά του χωριού βρίσκεται το μεγαλύτερο εργοστάσιο τροφίμων στα Βαλκάνια και ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδος η Agroinvest.[8]
Διοικητικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφέρεται επίσημα, μετά την απελευθέρωση, το 1835 να προσαρτάται στον δήμο Κρεμαστής Λαρίσης. Το 1932 με το ΦΕΚ 197Α - 22/06/1932 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[9] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» αποτελεί την τοπική κοινότητα Αχλαδίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Εχιναίων του Δήμου Στυλίδας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει ως πληθυσμό 384 κατοίκους.[10]
Απογραφές πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 262[11] | 293[11] | 281[11] | 306[11] | 237[11] | 305[11] | 308[11] | ; | 384 |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 152, τομ. 6.
- ↑ «ΑΧΛΑΔΙ (Χωριό) ΦΘΙΩΤΙΔΑ - GTP». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «ΑΧΛΑΔΙΟΥ». LTF (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Εξερευνήστε την Ανατολική Φθιώτιδα». News.gr (στα Αγγλικά). 17 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «:::: Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Φθιώτιδας ::::». www.nafthiotidos.ondsl.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Agroinvest. «Contact | Agroinvest». Agroinvest S.A. (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10641 (σελ. 167 του pdf)
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α΄ τόμος, σελ. 116.
| ||||||||||||||