Αφιέρωμα στον Σεζάν
| Αφιέρωμα στον Σεζάν | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Αφιέρωμα στον Σεζάν |
| Δημιουργός | Μωρίς Ντενί |
| Έτος δημιουργίας | 1900 |
| Είδος | Ελαιογραφία σε καμβά |
| Ύψος | 180 cm |
| Πλάτος | 240 cm |
| Πόλη | Παρίσι |
| Μουσείο | Μουσείο Ορσέ |
| δεδομένα | |
Το Αφιέρωμα στον Σεζάν (γαλλικά: Hommage à Cézanne) είναι πίνακας του Γάλλου καλλιτέχνη Μωρίς Ντενί και χρονολογείται από το 1900. Απεικονίζει μια σειρά από βασικά πρόσωπα της καλλιτεχνικής ομάδας Ναμπί (εβραϊκά, οι Προφήτες) και τον συμβολιστή ζωγράφο Οντιλόν Ρεντόν. Ο πίνακας εκτίθεται στο μουσείο Ορσέ στο Παρίσι.[1]
Θέμα και σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στον πίνακα ο Μωρίς Ντενί έχει συγκεντρώσει μια ομάδα φίλων, καλλιτεχνών και κριτικών, για να τιμήσουν τον Πωλ Σεζάν, ο οποίος αντιπροσωπεύεται από το έργο του Φρουτιέρα, ποτήρι και μήλα του 1879–80 σε ένα καβαλέτο στο κέντρο του πίνακα. Οι καλλιτέχνες έχουν συγκεντρωθεί στο κατάστημα του εμπόρου έργων τέχνης Αμπρουάζ Βολάρ στην οδό Λαφίτ στο Παρίσι, λίγο πριν τη διάλυση της ομάδας. Ο πίνακας του Σεζάν ανήκε στον Πωλ Γκωγκέν, και έτσι γίνεται μνεία σ'αυτόν, παρά το γεγονός ότι δεν απεικονίζεται, έχοντας εγκαταλείψει οριστικά τη Γαλλία το 1895 για τις Νότιες Θάλασσες. Ο Γκωγκέν θαύμαζε τον Σεζάν και είχε αναφερθεί σ'αυτόν ως «ένα εξαιρετικό μαργαριτάρι, η κόρη του ματιού μου.» Στο βάθος, διακρίνονται έργα του Γκωγκέν και του Ωγκύστ Ρενουάρ.[2]
Στον πίνακα, διαστάσεων 180 × 240 cm, εμφανίζονται πολλοί από τους βασικούς καλλιτέχνες της ομάδας Ναμπί, για τους οποίους ο Πωλ Γκωγκέν υπήρξε ο κύριος μέντορας. [3]Περιλαμβάνονται ο συμβολιστής ζωγράφος Οντιλόν Ρεντόν στο πρώτο πλάνο στην άκρη αριστερά, ο Πωλ Σερυζιέ στο κέντρο που μιλά με τον Ρεντόν, και στο πίσω μέρος, από αριστερά προς τα δεξιά, ο Εντουάρ Βιγιάρ, ο κριτικός Αντρέ Μελεριό με το καπέλο, ο Αμπρουάζ Βολάρ πίσω από το καβαλέτο, ο ίδιος ο Μωρίς Ντενί, ο Πωλ Ρανσόν, ο Κερ-Ξαβιέ Ρουσέλ, ο Πιέρ Μπονάρ που καπνίζει και στο άκρο δεξιά η Μαρτ Ντενί, σύζυγος του ζωγράφου.[4]
Ο Οντιλόν Ρεντόν είναι η σεβαστή ηλικιωμένη φιγούρα της ομάδας, στην άκρη αριστερά και οι περισσότεροι παριστάμενοι τον κοιτάζουν. Από τη στάση του Σερυζιέ μπορεί να συναχθεί ότι εξηγεί στον Ρεντόν γιατί οι Ναμπί θαυμάζουν τον Σεζάν. Με την πάροδο του χρόνου, ο Ρεντόν είχε συνδεθεί στενά με τον Σεζάν. Επίσης, η συμμετοχή του στον πίνακα δεν προκαλεί έκπληξη. Οι Ναμπί θαύμαζαν τα έργα του Ρεντόν και κάποτε ο Μωρίς Ντενί ανέφερε ότι «το μάθημα του Ρεντόν είναι η αδυναμία του να ζωγραφίσει οτιδήποτε δεν είναι αντιπροσωπευτικό μιας ψυχικής κατάστασης, που δεν εκφράζει κάποιο βάθος συναισθήματος, που δεν μεταφράζει ένα εσωτερικό όραμα».[5]
Εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν ο Μωρίς Ντενί εξέθεσε το έργο του στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες το 1901, οι αντιδράσεις ήταν μερικές φορές εχθρικές. Στο ημερολόγιό του, ο καλλιτέχνης το αναφέρει ως «εκείνος ο πίνακας, που κάνει ακόμα το κοινό να γελάει». [6]Ο φίλος του συγγραφέας Αντρέ Ζιντ, προσφέρθηκε αμέσως να το αγοράσει. Δεν το αποχωρίστηκε παρά μόνο το 1928 όταν το έδωσε στο μουσείο του παλατιού του Λουξεμβούργου, από όπου αργότερα μεταφέρθηκε στο μουσείο Ορσέ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «arthur.io/art/maurice-denis/homage-to-cezanne».
- ↑ . «artsandculture.google.com/asset/Homage to Cézanne».
- ↑ . «connaissancedesarts.com/arts-expositions/le-beau-pour-tous-au-quotidien-qui-sont-les-peintres-nabis».
- ↑ . «tandfonline.com/doi/abs/Homage to Cézanne».
- ↑ . «theartstory.org/artist/redon-odilon/life-and-legacy».
- ↑ Γράμμα του Μωρίς Ντενί στον Αντρέ Ζιντ, Journal, Vol. 1, Paris: La Colombe, 1957, p. 168.