Αραβικός λύκος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Αραβικός λύκος | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Ο Αραβικός λύκος
| ||||||||||||||||
| Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Τριώνυμο | ||||||||||||||||
| Canis lupus arabs Pocock, 1934 |
O αραβικός λύκος (Canis lupus arabus) είναι υποείδος του γκρίζου λύκου (Canis lupus), που ανήκει στην μεγάλη οικογένεια των Κυνιδών και στο γένος Κύων. Το είδος αυτό ζούσε κάποτε σε όλη την Αραβική χερσόνησο. Τώρα ζει σε περιοχές του Ισραήλ, του νότιου και δυτικού Ιράκ, στο Ομάν, την Υεμένη, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία και πιθανότατα σε ορισμένες περιοχές του Όρους Σινά.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο αραβικός λύκος είναι ένας μικρού μεγέθους λύκος που έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες της ερήμου. Έχει ύψος 66 εκατοστά και ζυγίζει κατά μέσο όρο 18,14 κιλά. Τα αυτιά του είναι μεγάλα σε σχέση με το μέγεθος του και άλλα συγγενικά είδη, πράγμα απαραίτητο για την ομοιόμορφη κατανομή της θερμοκρασίας τους. Οι αραβικοί λύκοι δεν ζουν συνήθως σε αγέλες, αλλά κυνηγούν σε ζεύγη ή σε ομάδες 3 ή 4 ζώων. Έχουν κοντή και λεπτή γούνα το καλοκαίρι, αν και η χαίτη στην πλάτη τους παραμένει πυκνή και το καλοκαίρι. Αυτό θεωρείται ότι αποτελεί προσαρμογή κατά της ηλιακής ακτινοβολίας. Η χειμωνιάτικη γούνα είναι μακριά και πυκνή. O αραβικός λύκος δεν έχει ιδρωτοποιούς αδένες, αλλά όπως οι άλλοι σκύλοι, ελέγχει την θερμοκρασία του σώματός του λαχανιάζοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Σε αντίθεση με τους άλλους γκρίζους λύκους, τα δύο μεσαία δάχτυλα των ποδιών τους είναι μικρότερα από τα άλλα, κοινό χαρακτηριστικό με το αφρικανικό αγριόσκυλο. Διαφέρει από τον Ινδικό λύκο λόγω της γούνας του, του μικρότερου μεγέθους και του μικρότερου κεφαλιού του.
Διατροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι αραβικοί λύκοι μπορούν να επιτεθούν και να φάνε κάθε οικόσιτο ζώο ως το μέγεθος της κατσίκας. Ως αποτέλεσμα οι χωρικοί συχνά δηλητηριάζουν ή σκοτώνουν τους λύκους. Τρέφονται επίσης με λαγούς, τρωκτικά, οπληφόρα, είναι επίσης πτωματοφάγα ζώα. Κυνηγούν επίσης ζώα μεσαίου μεγέθους όπως γαζέλες και αγριοκατσικα.
Κατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τον Κόκκινο κατάλογο της IUCN, χαρακτηρίζεται «Απειλούμενο». Στο Ομάν, ο πληθυσμός των λύκων, έχει αυξηθεί σημαντικά από τότε που απαγορεύτηκε το κυνήγι και πιθανότατα θα επανεμφανιστούν σε αρκετές περιοχές της χώρας. Στο Ισραήλ, οι πληθυσμοί υπολογίζονται στα 100 - 150 άτομα. Στο Ιράκ, ο πληθυσμός του αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια.
Στον πολιτισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Ο λύκος, αναφέρεται συχνά στην Αγία Γραφή ως εχθρός για τα κοπάδια (Σιράχ 13:21, Ματθαίος 7:15) και ως δείγμα προδοσίας, αγριότητας και αιμοδιψίας. Η φυλή του Βενιαμίν, λόγω του πολεμικού χαρακτήρα της, παρομοιάστηκε με λύκο στην Καινή και Παλαιά Διαθήκη.
