Ο αραβικός κώδικας Μπράιγ (αραβικά: بِرَيْل عَرَبِيَّة, μπιράυλ αραμπίγια) είναι η διαμόρφωση του κώδικα Μπράιγ για τις ανάγκες της αραβικής γλώσσας.
Η προέλευση του είναι από τον αγγλικό κώδικα Μπράιγ, ο οποίος εισάχθηκε στην Αίγυπτο πριν το 1878 από κάποιον Άγγλο ιεραπόστολο, και έτσι η διευθέτηση των γραμμάτων γενικά έχει διατηρηθεί σε σύμβαση με τον αγγλικό κώδικα, ενώ και ο ρομανισμός των γραμμάτων ακολουθεί τους ίδιους κανόνες όπως αυτούς του ελληνικού κώδικα Μπράιγ και του ρωσικού κώδικα Μπράιγ. Παλαιότερα υπήρχαν διάφορα διαφορετικά πρότυπα, όπως ο αλγερινός κώδικας Μπράιγ, τα οποία δεν σχετίζονται με τον αιγυπτιακό κώδικα, όμως το 1950 ο αιγυπτιακός υιοθετήθηκε ως το επίσημο πρότυπο για όλες τις αραβικές γλώσσες.[1] Υπάρχουν επίσης κάποια συστήματα Μπράιγ τα οποία ως βάση έχουν το αραβικό, όπως τα Ούρντου και τα περσικά, τα οποία ωστόσο διαφέρουν σε κάποια γραμμάτων και σημεία τονισμού.[2]
Αντίθετα με την κανονική αραβική γραφή, ο αραβικός κώδικας Μπράιγ διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά, σύμφωνα με τη διεθνή σύμβαση. Οι αριθμοί γράφονται επίσης από αριστερά προς τα δεξιά, όπως και στην κανονική αραβική γραφή.
Υπάρχουν αρκετές συντομογραφίες οι οποίες ενίοτε αναπαριστούνται με την τελεία 4 ή την τελεία 5 (το σημείο του κόμματος), και δεν παρατίθονται παρακάτω.
Αυτή η ενότητα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: πίνακας
Αν και τα βραχέα φωνήεντα δεν αποτελούν διακριτικά σημεία στον αραβικό κώδικα Μπράιγ, είναι προαιρετικά και γενικά παραλείπονται όπως και στην κανονική γραφή.
Σικελοαραβική (εξαφανισμένη γλώσσα η οποία είναι η βάση της μαλτέζικης γλώσσας η οποία παρότι βασίζεται στα αραβικά δεν ταξινομείται ως μέλος των αραβικών γλωσσών)
