Αντώνιος Χαμουδόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντώνιος Χαμουδόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Αντώνιος Χαμουδόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση1888
Σμύρνη
Θάνατος25  Αυγούστου 1958
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
δημοσιογράφος

Ο Αντώνιος Χαμουδόπουλος (Σμύρνη, 1888[1] - Αθήνα, 25 Αυγούστου 1958[2]) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1888 στη Σμύρνη και ήταν γιος του Χρηστάκη Χαμουδόπουλου από τα Βουρλά[1]. Διετέλεσε αρχικά συνεργάτης εφημερίδων και περιοδικών της Σμύρνης (Ο Κόσμος, Ημερησία κ.ά.) και της Κωνσταντινούπολης (Πρόοδος και Πολιτική Επιθεώρησις) ενώ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην οθωμανική πρωτεύουσα συνδέθηκε με τον Ίωνα Δραγούμη[3].

Μετά την μικρασιατική καταστροφή κατέφυγε στην Ελλάδα. Αρχικά υπήρξε ανταποκριτής ελληνικών εφημερίδων στη Ρώμη και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου συνεργάστηκε με την εφημερίδα Μακεδονία και εξέδωσε για ένα διάστημα την ιδιόκτητη εφημερίδα Εσπερινά Νέα διατελώντας παράλληλα πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Θεσσαλονίκης[1][3].

Γύρω στο 1935 μετακόμισε στην Αθήνα όπου συνέχισε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ως συνεργάτης εφημερίδων[1]. Ήταν από τους ελάχιστους Έλληνες δημοσιογράφους που πήρε συνέντευξη τουλάχιστον δύο φορές από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Το 1948 κατά τη διάρκεια επαγγελματικού ταξιδιού στην Κωνσταντινούπολη υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο με επακόλουθη ημιπληγία, με αποτέλεσμα να περάσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στην οικία του στην Αθήνα όπου και απεβίωσε τον Αύγουστο του 1958[3]. Ήταν παντρεμένος με την Άννα Χαμουδοπούλου, παρασημοφορημένη εθελόντρια νοσοκόμα του ΕΕΣ.

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χαμουδόπουλος υπήρξε σε νεαρή ηλικία συνεργάτης λογοτεχνικών περιοδικών της γενέτειράς του όπως Ο Κόσμος και η Ηγησώ, γράφοντας ποιήματα υπό το φιλολογικό ψευδώνυμο Τώνης Χριστίδης[1]. Αργότερα, κατά την παραμονή του στην Κωνσταντινούπολη συνδέθηκε με τον ποιητή Απόστολο Μελαχροινό και συνέχισε την λογοτεχνική του δραστηριότητα δημοσιεύοντας, υπό το ίδιο ψευδώνυμο, ποιήματά του στο περιοδικό Νέον Πνεύμα και εκδίδοντας την ποιητική συλλογή Τραγούδια[1][3].

Μετά την εγκατάστασή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τη συγγραφή βιβλίων ιστορικού και πολιτικού περιεχομένου όπως το Ελληνισμός και Νεότουρκοι του 1926 (ένα από τα χαρακτηρισμένα ως έγκυρα βοηθήματα περί του Μακεδονικού Αγώνα, βασισμένο στη γνώση και την εμπειρία της γενιάς που συμμετείχε στα γεγονότα[4]), το Από το Ημερολόγιο ενός δημοσιογράφου (1948) κλπ.

Εργογραφία (επιλεγμένη)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ελληνισμός και Νεότουρκοι. εθνική δράσις του υπόδουλου Ελληνισμού κατά την νεοτουρκικήν περίοδον 1908-1912 (Θεσσαλονίκη 1926)[4]
  • Οι Ισραηλίται της Θεσσαλονίκης (Αθήναι 1935)[1]
  • Η νεωτέρα Φιλική Εταιρεία (Αθήναι 1946)[1]
  • Από το Ημερολόγιο ενός δημοσιογράφου (Θεσσαλονίκη 1948)[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Μικρασιατικά Χρονικά, Εκδιδόμενον υπό του τμήματος Μικρασιατικών Μελετών της Ενώσεως Σμυρναίων, Αθήναι 1964, τόμος 11ος, σελ. 117.
  2. Μακεδονία, 26 Αυγούστου 1958, σελ. 8[νεκρός σύνδεσμος].
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Μακεδονία, 29 Αυγούστου 1958, σελ. 2[νεκρός σύνδεσμος].
  4. 4,0 4,1 Γούναρης, Βασίλης Κ. (18 Μαρτίου 2013). «Εθνικές διεκδικήσεις, συγκρούσεις και εξελίξεις στη Μακεδονία, 1870-1912». imma.edu.gr. Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016.