Αντώνιος Β΄ της Γεωργίας
Αντώνιος Β΄ της Γεωργίας | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | კათოლიკოს-პატრიარქი ანტონ II (Γεωργιανά) |
Γέννηση | 8ιουλ. / 19 Ιανουαρίου 1762γρηγ. Τιφλίδα |
Θάνατος | 21 Δεκεμβρίου 1827 Νίζνι Νόβγκοροντ |
Τόπος ταφής | Νίζνι Νόβγκοροντ |
Χώρα πολιτογράφησης | Γεωργία |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Tbilisi Theological Seminary |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Πατριάρχης[1] |
Οικογένεια | |
Γονείς | Ηρακλής Β΄ της Γεωργίας και Darejan Dadiani |
Αδέλφια | Princess Elene of Georgia Μιριάν της Γεωργίας Αλέξανδρος της Γεωργίας Βαχτάνγκ-Αλμασχάν της Γεωργίας Γεώργιος ΙΒ΄ της Γεωργίας Ιουλόν της Γεωργίας Παρναόζ της Γεωργίας Princess Anastasia of Georgia |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Καθολικός και Πατριάρχης πάσης Γεωργίας (1788–1811) |
Βραβεύσεις | τάγμα του Αγίου Ανδρέα |
Υπογραφή | |
![]() | |
![]() | |
Ο Αντόν Β΄ ο Μεγαλομάρτυρας, γεωργιανά: ანტონ II, γεννημένος ως βασιλικός πρίγκιπας Τεϊμουράζ თეიმურაზ ბატონიშვილი, (8 Ιανουαρίου 1762 ή 1763 – 21 Δεκεμβρίου 1827) ήταν μέλος της Γεωργιανής βασιλικής οικογένειας και εκκλησιαστικός. Γιος τού Ηρακλή Β΄, τού προτελευταίου βασιλιά τού Κάρτλι και τού Καχέτι, ήταν Καθολικός (Πατριάρχης) Γεωργίας από το 1788 έως το 1811.
Αφού η Ρωσική Αυτοκρατορία προσάρτησε τη Γεωργία το 1801, ο Αντόν αντιστάθηκε στις καταπατήσεις των αυτοκρατορικών αξιωματούχων στις εκκλησιαστικές υποθέσεις της Γεωργίας. Τελικά, ο Αντόν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γεωργία για την Αγία Πετρούπολη το 1810 και τού αφαιρέθηκε το αξίωμα το 1811. Ήταν, επομένως, ο τελευταίος Γεωργιανός Καθολικός (Πατριάρχης) τον 19ο αι. Ο τίτλος καταργήθηκε από τη Ρωσική Αυτοκρατορία και η αυτοκέφαλη Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία περιορίστηκε σε εξαρχία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Άντον πέρασε τα τελευταία του χρόνια στη σύνταξη στο Νίζνι Νόβγκοροντ, όπου απεβίωσε το 1827. Ανακηρύχτηκε άγιος από τη Γεωργιανή εκκλησία το 2011.
Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε ως βασιλικός πρίγκιπας (batonishvili) Tεϊμουράζ, που ονομάστηκε έτσι από τον παππού του Tεϊμουράζ Β΄ βασιλιά τού Κάρτλι. Γεννήθηκε από τον 3ο γάμο τού Ηρακλή Β΄ με τη Νταρετζάν Νταντιάνι. Ο νεαρός πρίγκιπας εκπαιδεύτηκε στη βασιλική αυλή της Τιφλίδας και στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή της Τιφλίδας υπό την καθοδήγηση τού Αντώνιου Α΄, συγγενή και προκατόχου του ως Καθολικού (Πατριάρχη) της Γεωργίας. Το 1782 εκάρη μοναχός και πήρε το όνομα Αντώνιος. [2]
Κατά τη σύναψη της συνθήκης τού Γκεοργκίεφσκ μεταξύ τού Ηρακλή Β΄ και της Αυτοκράτειρας της Ρωσίας Αικατερίνης Β΄ το 1783, ο Αντώνιος, τώρα ιεροδιάκονος, και ο αδελφός του Μιριάν ταξίδεψαν στην Αγία Πετρούπολη και έμειναν στην αυτοκρατορική αυλή. [3] Ο Μιριάν εισήλθε στον ρωσικό στρατό, ενώ ο Αντόν, παρουσία της Αυτοκράτειρας Αικατερίνης και της ακολουθίας της, χειροτονήθηκε σε μητροπολίτη, σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στην εκκλησία τού Tσάρσκογια Σελό το 1787. Με την ευκαιρία αυτή, η Αικατερίνη Β΄ τού δώρισε μία πλούσια στολισμένη Παναγία, ένα μετάλλιο που απεικονίζει την Παρθένο Μαρία, το οποίο οικειοποιήθηκε η Ρωσική Υπεραγία Σύνοδο μετά το τέλος τού Αντώνιου Β΄ το 1827. [2]
Καθολικός (Πατριάρχης)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άφιξη της ρωσικής κυριαρχίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτόπιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ζωή και τέλος στη Ρωσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αγιοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Γερμανικά) Catalog of the German National Library. 1020306815. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Psuturi.
- ↑ Gvosdev 2000, σελ. 60.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Guruli, Vakhtang (2010). (PDF) (στα Georgian). Tbilisi: Universali. ISBN 978-9941-12-990-2 http://sangu.ge/images/vguruli/8avtk.pdf. Missing or empty
|title=
(βοήθεια) - Gvosdev, Nikolas K. (2000). Imperial policies and perspectives towards Georgia, 1760–1819. New York: Palgrave. ISBN 0-312-22990-9.
- McCadden, Joseph D. (1988). «Anton II». Στο: Steeves, Paul D. The Modern Encyclopedia of Religions in Russia and the Soviet Union, Volume 2. Gulf Breeze, Fa.: Academic International Press. σελίδες 135–137. ISBN 0-87569-106-4.
- Psuturi, Natia. ანტონ II კათალიკოსი (1762–1828) [Catholicos Anton II (1762–1828)]. ქართველი ისტორიული მოღვაწენი (Georgian historical figures) (στα Georgian). National Center of Manuscripts. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2012.
- Rayfield, Donald (2012). Edge of Empires: A History of Georgia. London: Reaktion Books. ISBN 978-1-78023-030-6.
- Suny, Ronald Grigor (1994). The Making of the Georgian Nation (2nd έκδοση). Bloomington: Indiana University Press. ISBN 0-253-20915-3.
- Tikhon (Zatyokin), Archimandrite (2011). «[Catholicos Patriarch Anton II of Georgia]» (στα Russian). Nizhegorodskaya Starina 29–30: 18–31. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-03. https://web.archive.org/web/20160303231600/http://www.pecherskiy.nne.ru/upload/magazine/Starina29-30.pdf. Ανακτήθηκε στις 30 March 2013.
|