Αντόνιο Αλμέιντα
| Αντόνιο Αλμέιντα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1784 ή 1781[1] Elvas |
| Θάνατος | 1847[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πορτογαλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Ο Αντόνιο Φιγκουέιρα ντ'Αλμέιντα (Antonio Figueira d' Almeida) ήταν Πορτογάλος φιλέλληνας, ο οποίος πήρε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.[2]
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1784 στην πορτογαλική πόλη Έλβας.[3]
Υπηρέτησε ως αξιωματικός στον πορτογαλικό στρατό και πολέμησε κατά του γαλλικού στρατού που στάλθηκε στην Ισπανία για να στηρίξει τη δυναστεία των Βουρβόνων.[2]
Μετά την έναρξη της Επανάστασης ήρθε στην Ελλάδα[4]. Τον Αύγουστο του 1826, έχοντας το βαθμό του συνταγματάρχη του ιππικού, διακρίθηκε ως αρχηγός σώματος στην Τρίπολη και τον Μάρτιο του επόμενου χρόνου πολέμησε υπό τον Γεώργιο Καραϊσκάκη στην Αττική. Στοιχεία για την δράση του περιγράφει ο ελβετός Ερρίκος Fornesy στο πειραϊκό περιοδικό «Εβδομάς» το 1884[3]:
| « | Ο συνταγματάρχης Αλμέιδας διεκρίθη την 1η Αυγούστου 1826 εν Τριπολιτσά εις πεισματώδη μάχην, όπου επικεφαλής μιας δρακός ιππέων διεσκόρπισεν ισχυρόν τετράγωνον τακτικών Αράβων, απάντων φονευθέντων. Εν συνεχεία συνόδευσε τον Φαβιέρο εις τινας ακολούθους εκστρατείας και εχωρίσθη αυτού εις την της Χίου. | » |
Με την έλευση του Καποδίστρια στην Ελλάδα, ο ντ' Αλμέιντα έγινε επιθεωρητής του τακτικού ιππικού και του ανατέθηκε η αναδιοργάνωση του σώματος[2]. Στις 22 Ιανουαρίου του 1830 διορίστηκε φρούραρχος Ναυπλίου. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια συνέλαβε των έναν από τους δράστες, τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη[3]. Για την νομιμόφρονη στάση του ονομάστηκε επίτιμος πολίτης του Ναυπλίου από την Ε' Εθνοσυνέλευση και τον Μάρτιο του 1832 προβιβάστηκε σε στρατηγό[3].
Μετά την άφιξη όμως του Όθωνα στην Ελλάδα, η Αντιβασιλεία δεν του αναγνώρισε το βαθμό του στρατηγού και τελικά στις 10 Μαΐου 1833 τον διόρισε φρούραρχο της Αίγινας[3][4]. Προβιβάστηκε σε υποστράτηγο μετά την καταστολή της ανταρσίας του συνταγματάρχη Νικόλαου Ζέρβα στο Μεσολόγγι όπου ο ντ' Αλμέιντα είχε διοριστεί στρατιωτικός διοικητής το 1836.[2][4]
Το 1839 τοποθετήθηκε στρατιωτικός διοικητής στο Ναύπλιο.
Πέθανε το 1847 στα λουτρά Μπετάλια, στη Βενετία.[2]
Ήταν παντρεμένος με τη Ζωή Μαυροκορδάτου[2]. Εγγονός του ήταν ο, με το ίδιο όνομα εξελληνισμένο, Αντώνιος Αλμέιδας που σκοτώθηκε πολεμώντας στους Βαλκανικούς πολέμους.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. n2022041884. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Σήμερα .gr, Σαν. «Αντόνιο Αλμέιντα». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 ntokas, lampros (21 Σεπτεμβρίου 2017). «Ο Πορτογάλος Αντώνιος Αλμέιντα πολέμησε στο πλευρό του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη και συνέλαβε τον δολοφόνο του Καποδίστρια. Η Εθνοσυνέλευση τον έκανε στρατηγό, αλλά οι Βαυαροί του Όθωνα τον υποβίβασαν σε φρούραρχο». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Admin (18 Φεβρουαρίου 2022). «Φιλελεύθεροι Πορτογάλοι σε δράση - Ελληνική Επανάσταση και φιλελεύθερο κίνημα τον 19ο αιώνα». Εταιρεία για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ «Ποιος ήταν ο «Έλληνας Πορτογάλος» στον οποίο αναφέρθηκε ο Μητσοτάκης». Newpost.gr. 11 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2024.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λάρους Μπριτάννικα, τ.5