Ανδρέας Ρίτζος
| Ανδρέας Ρίτζος | |
|---|---|
| Γέννηση | 1421 Ηράκλειο |
| Θάνατος | 1492 Ηράκλειο |
| Ιδιότητα | ζωγράφος και αγιογράφος |
| Είδος τέχνης | icon painting |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ανδρέας Ρίτζος (1421 - 1492) ήταν κορυφαίος Έλληνας ζωγράφος από την Κρήτη, ένας από τους ιδρυτές στην Κρητική Σχολή. Ο σημαντικότερος συνεργάτης του ήταν πιθανότατα ο Άγγελος Ακοτάντος και τα περισσότερα από τα έργα του ακολουθούν την παραδοσιακή Ελληνο-Ιταλική "μανιέρα Γκρέκα". Τα παιδιά του, τα εγγόνια του και τα δισέγγονα του ήταν επίσης μεγάλοι ζωγράφοι. Ο Ανδρέας Ρίτζος, ο Άγγελος Ακοτάντος και ο Ανδρέας Παβίας είναι ιδρυτές στην Κρητική Σχολή, μαθητές τους θεωρούνται ο Γεώργιος Κλώντζας, ο Νικόλαος Τζαφούρης, ο Θεοφάνης ο Κρητικός, ο Μιχαήλ Δαμασκηνός και ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος. Σύμφωνα με το Εθνικό Ίδρυμα Νεοελληνικών Ερευνών έχουν διασωθεί 60 από τα έργα του.[1][2][3][4][5][6]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ανδρέας Ρίτζος γεννήθηκε στον Χάνδακα ως γιος του ναυτικού και κοσμηματοπώλη Νικολάου Ρίτζου και της Λαίδης Εργίνας. Οι γιοι του ήταν ο ζωγράφος Νικόλαος Ρίτζος και ο ζωγράφος και κοσμηματοπώλης Θωμάς Ρίτζος, εγγονός του ήταν ο επίσης διάσημος ζωγράφος Μανέας Ρίτζος. Ο Ανδρέας Ρίτζος καταγράφεται για πρώτη φορά ως ζωγράφος (27 Ιουλίου 1451), ο Μανέας Θεολογίτης συνεργαζόταν μαζί του (1454).[7] Τα έγγραφα δείχνουν ότι την περίοδο 1460 - 1492 ήταν συνεχώς ενεργός ζωγράφος, σε έγγραφα καταγράφεται ότι είχε παραγγελίες για λογαριασμό του Ανδρέα Παβία και του Ιωάννη Ακοτάντου. Η σύζυγος του πέθανε (1482) και ο ίδιος μοίρασε την κληρονομιά της με τον γιο του Νικόλαο, παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Νίκολα Γκρίττι. Μια σημαντική εικόνα από τα έργα του επέζησε της Παρθένου και του Θείου Βρέφους, την ίδια τακτική ακολούθησαν διάσημοι ζωγράφοι όπως οι Ντούτσιο ντι Μπουονινσένια, Τσιμαμπούε, Φρα Αντζέλικο και Τζόττο που ακολούθησαν την "μανιέρα Γκρέκα". Οι περισσότεροι καλλιτέχνες της Κρητικής Σχολής πήραν στοιχεία από την Βενετική Σχολή. Ο ζωγράφος Ιωάννης Περμενιάτης που ζούσε στην Δημοκρατία της Βενετίας ήταν ο μόνος που ακολούθησε καθαρά την Βενετική Σχολή. Η μεγάλη δημοτικότητα του Ρίτζου δείχνει ότι οι περισσότεροι Κρητικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν την "μανιέρα Γκρέκα" με αμέτρητες εικόνες της Παρθένου και του Θείου Βρέφους. Είχε πολλές αλληλεπιδράσεις με τον Παβία και τον Ακοτάντο αλλά μόνο ο Ανδρέας Παβίας ακολούθησε την Βενετική Σχολή.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://www.ebyzantinemuseum.gr/?i=bxm.en.exhibit&id=54
- ↑ https://www.nga.gov/press/exh/3514.html
- ↑ Stathi, Maria G. (2007). The Painters of Crete School of the 15th century Andreas and Nikolaos Ritzos (PDF). Thessaloniki: Aristotle University of Thessaloniki. σ. 18
- ↑ Speake, Graham (2021). Renaissance, Veneto-Cretan Encyclopedia of Greece and the Hellenic Tradition. London And New York: Rutledge Taylor & Francis Group. σ. 1442
- ↑ http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/164010
- ↑ Hatzidakis, Manolis & Drakopoulou, Eugenia (1997). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume B. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E. σσ. 324–332
- ↑ Stathi, 2007, σσ. 18-21
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Stathi, Maria G. (2007). The Painters of Crete School of the 15th century Andreas and Nikolaos Ritzos (PDF). Thessaloniki: Aristotle University of Thessaloniki.
- Speake, Graham (2021). Renaissance, Veneto-Cretan Encyclopedia of Greece and the Hellenic Tradition. London And New York: Rutledge Taylor & Francis Group.
- Hatzidakis, Manolis & Drakopoulou, Eugenia (1997). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume B. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E.
|