Ανδρέας Β΄ Τόπια
| Ανδρέας Β΄ Τόπια | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
Ο Ανδρέας Β΄, αλβανικά: Andrea Topia, (απεβ. πριν από τον Μάρτιο του 1445) ήταν Αλβανός ευγενής του 15ου αι., του οποίου οι περιοχές περιλάμβαναν την επικράτεια της Σκουρία (μεταξύ του Δυρραχίου και αυτού που αργότερα θα γίνει τα σημερινά Τίρανα). Ήταν μέλος τού Οίκου Τόπια και ένας από τους ιδρυτές της Ένωσης της Λέζα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Aνδρέας Β΄ ήταν ανιψιός του Kαρόλου πρίγκιπα της Αλβανίας[1]. Είχε δύο γιους τον Kάρολο Μουάκα και τον Kομνίν. Ήταν γιος του Νικήτα Τόπια, που απεβίωσε το 1414/15.
Εξέγερση των ετών 1432-1436[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τη μάχη της Σάβρα το 1385, η περιοχή της Αλβανίας τέθηκε υπό ισχυρή οθωμανική επιρροή και σταδιακά το μεγαλύτερο μέρος τής επικράτειάς της προσαρτήθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μέσα σε ξεχωριστή διοικητική ενότητα: το σαντζάκ της Αλβανίας. Ο Ανδρέας Β΄ επαναστάτησε κατά της οθωμανικής κυριαρχίας το 1432 και νίκησε μία μικρή οθωμανική στρατιωτική μονάδα στα βουνά της Κεντρικής Αλβανίας. Η νίκη του ενέπνευσε άλλους οπλαρχηγούς στην Αλβανία, ιδιαίτερα τον Γεώργιο Αριανίτη, να επαναστατήσουν κατά των Οθωμανών[α].
Ένωση της Λέζα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μαζί με τον ανιψιό του Tάνους Τόπια, ο Aνδρέας συμμετείχε στην ίδρυση της Ένωσης της Λέζε (στρατιωτική συμμαχία με επικεφαλής τον Σκεντέρμεη το 1444)[3]. Τα μέλη ήταν οι Λέκα Ζαχαρία, Πιέταρ Σπάνι, Λέκα Δούσμανι, Aνδρέας Τόπια, Γιέργι Αριανίτι, Τεοντόρ Μουζάκα, Στέφαν Κρνογιέβιτς και οι υπήκοοί τους[A]. Ο τίτλος του ήταν κύριος της Σκουρία (κοντά στο Δυρράχιο).
Σύμφωνα με τον Γκιον Μουζάκα, ο Aνδρέας Τόπια ήταν μεταξύ των μελών αυτής της ένωσης, που έζησε περισσότερο από την πτώση του Σκουτάρι στα Οθωμανικά χέρια το 1479[4].
Στη λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζιρόλαμο ντε Ράντα, ένας Ιταλός συγγραφέας της ιταλο-αλβανικής λογοτεχνίας, αφιέρωσε το έργο του 1839 «Αλβανικά Ιστορικά Τραγούδια της Σεραφίνας Τόπια, συζύγου του πρίγκιπα Νικολάου Ντουκαγκίνι» (ιταλικά: Canti storici albanesi di Serafina Thopia, moglie del principe Nicola Ducagino) στον ανεκπλήρωτο έρωτα της Σεραφίνα Τόπια και του Μποσντάρε Στρέσα (οι Αλβανοί Ρωμαίος και Ιουλιέτα). Η Σεραφίνα, η οποία ήταν κόρη του Aντρέα Τόπια σε αυτό το τραγούδι, θυσίασε τον έρωτά της στον Μποσντάρε και παντρεύτηκε τον Nικόλα Ντουκαγκίνι, για να βοηθήσει στην ένωση της νότιας και της βόρειας Αλβανίας, για να πολεμήσουν ενάντια στους Οθωμανούς[5].
Υποσημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ In 1432 Andrew Thopia revolted against his Ottoman overlords ... inspired other Albanian chiefs, in particular George Arianite (Araniti) ... The revolt spread ... from region of Valona up to Skadar... At this time, though summoned home by his relatives ... Skanderbeg did nothing, he remained ... loyal to sultan[2].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ André Bataille (1955). Paul Lemerle, επιμ. Traité d'études byzantines. Presses universitaires de France.
- ↑ Fine 1994, σελ. 535.
- ↑ Noli 1947
- ↑ Elsie, Robert (2003). Early Albania: A Reader of Historical Texts, 11th-17th Centuries. Weisbaden: Otto Harrassowitz Verlag. σελ. 35. ISBN 9783447047838. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2012.
- ↑ Elsie 2005
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Noli, Fan Stilian (1947), George Castrioti Scanderbeg (1405-1468), International Universities Press, OCLC 732882
- Schmitt, Oliver Jens (2001), Das venezianische Albanien (1392-1479), München: R. Oldenbourg Verlag GmbH München, ISBN 3-486-56569--9, https://books.google.com/books?id=eKKS3u7iPWcC&pg=PA490
- Fine, John Van Antwerp (1994) [1987]. The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest (στα Αγγλικά). Ανν Άρμπορ, Μίσιγκαν: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08260-4.