Αμύτις
| Άμυτις | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μεγάβυζος ο Ζωπύρου |
| Γονείς | Ξέρξης Α' της Περσίας και Άμηστρις |
| Αδέλφια | Αρταξέρξης Α΄ της Περσίας Rhodogune |
Η Άμυτις (παλαιά περσικά: *ᴴumati, αρχαία ελληνικά: Άμυτις (γεν.: της Αμύτιος), λατιν.: Amytis) από τη δυναστεία των Αχαιμενιδών ήταν πριγκίπισσα της Περσίας, κόρη τού Ξέρξη Α΄ της Περσίας και της Αμήστριος. Αδέλφια της ήταν ο διάδοχος Δαρείος, ο Αρταξέρξης Α΄ ο Μακρόχειρ, ο Υστάσπης, κ.ά.
Το όνομα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αρχαία ελληνική μορφή Άμυτις (από αυτήν η λατινοποιημένη μορφή Amytis) ίσως προέρχεται (με μετάθεση φωνηέντων) από το παλαιο-περσικό *ᴴumati, που σημαίνει "αυτή που έχει καλές σκέψεις" και είναι αντίστοιχο με το humaⁱti των Αβεστικών.
Η ζωή της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε τον ευγενή Μεγάβυζο. Η Άμυτη και η μητέρα της αναφέρονται στην Ιστορία τού Κτησία τού Κνίδιου ως οι πιο ισχυρές γυναίκες κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού Αρταξέρξη Α΄.
Κοντά στο 445 π.Χ. ο σύζυγός της Μεγάβυζος ξεκίνησε μία επιτυχημένη εξέγερση στη Συρία κατά τού Αρταξέρξη Α΄. Αρχικά, η Άμυτη έμεινε με τον βασιλιά κατά τη διάρκεια τού πολέμου. Ωστόσο, αργότερα συμμετείχε, μαζί με την Άμηστρη και τον σατράπη Αρτάριο, στις διαπραγματεύσεις συμφιλίωσης μεταξύ το επαναστάτη και τού βασιλιά. Παρόλα αυτά, ο Μεγάβυζος έπεσε πάλι σε δυσμένεια και εκδιώχθηκε από την αυλή και εξορίστηκε σε μία πόλη στον Περσικό Κόλπο. Μετά από πέντε χρόνια εξορίας, ο Μεγάβυζος συγχωρήθηκε και του επετράπη να επιστρέψει στην αυλή, και πάλι χάρη στη μεσολάβηση της Αμύτιος και της Αμήστριος.
Η Άμυτη απέκτησε με τον Μεγάβυζο δύο γιους: τον Ζώπυρο και τον Αρτύφιο. Μετά το τέλος τού πατέρα και της μητέρας του, ο Ζώπυρος κατέφυγε στην Αθήνα, όπου, σύμφωνα με τον Κτησία, «έτυχε καλής υποδοχής, λόγω των υπηρεσιών που είχε προσφέρει η μητέρα του στους Αθηναίους». [1]
Οι ελληνικές πηγές παρουσιάζουν την Άμυτη ως έκφυλη. Σύμφωνα με τον Κτησία, κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού Ξέρξη Α΄ κατηγορήθηκε για μοιχεία από τον Μεγάβυζο. Ο ίδιος ιστορικός βεβαιώνει περαιτέρω ότι, μετά το τέλος τού συζύγου της, είχε μία ερωτική σχέση με τον Έλληνα γιατρό Απολλωνίδη της Κω, και ότι όταν ανακαλύφθηκε η σχέση, ο Απολλωνίδης βασανίστηκε και θανατώθηκε από τη βασιλομήτορα Άμηστρη. Ο Δείνων ο Κολοφώνιος, ένας άλλος Έλληνας ιστορικός, περιγράφει την Άμυτη ως την πιο όμορφη και έκφυλη γυναίκα της Ασίας. Η δυσκολία για τη θεώρηση των ιστορικών -όπως ο Κτησίας ή ο Δείνων- ως αξιόπιστων πηγών είναι το γεγονός ότι τους ενδιέφερε περισσότερο η προσέλκυση των αναγνωστών και λιγότερο η ακρίβεια. Ελλείψει ασφαλών πηγών τα όσα αναφέρονται για τον χαρακτήρα της Άμύτιος δεν είναι απαραίτητα κοντά στην πραγματικότητα . [2]
Κλασικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η επιτομή του Φωτίου της αφήγησης του Κτησία: 24 Αρχειοθετήθηκε 2016-11-23 στο Wayback Machine., 26 Αρχειοθετήθηκε 2020-10-09 στο Wayback Machine., 33 Αρχειοθετήθηκε 2020-10-09 στο Wayback Machine., 34 Αρχειοθετήθηκε 2020-10-09 στο Wayback Machine., 42 Αρχειοθετήθηκε 2020-10-09 στο Wayback Machine. - 45 Αρχειοθετήθηκε 2020-10-09 στο Wayback Machine. .
- Δείνων, που παρατίθεται από τον Aθήναιο της Ναυκράτιδος: Δειπνοσοφισταί 13. 89, όπου το όνομά της είναι ανορθόγραφο ως Anoutis.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Photius' excerpt of Ctesias' Persica (2)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Sancisi-Weerdenburg 1987. The work of Ctesias and Dinon is an important precursor to the Greek “romance”; one such example of this style is the Alexander Romance.