Αλέξανδρος Ηρακλίεβιτς Μπαγκρατιόν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλέξανδρος Ηρακλίεβιτς Μπαγκρατιόν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
ალექსანდრე ირაკლის ძე ბაგრატიონ-მუხრანელი (Γεωργιανά)
Γέννηση2  Ιουλίου 1853
Θάνατος19  Οκτωβρίου 1918
Πιατιγκόρσκ
Χώρα πολιτογράφησηςΓεωργία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΣχολή Ιππικού Νικολάου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςMaria Dmitrievna Golovacheva
ΤέκναΓεώργιος Μπακρατιόν του Μουχράνι[1]
ΓονείςΗρακλής Κωνσταντίνοβιτς Μπαγκρατιόν[1] και Princess Katharina Ivanovna Argutinsky-Dolgorukov
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςαντιστράτηγος/Ιππικό
Πόλεμοι/μάχεςΡωσοτουρκικός πόλεμος του 1877 - 1878
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη
Τάγμα της Αγίας Άννης, Γ΄ Τάξη
4ος Βαθμός του Τάγματος του Αγίας Άννας
Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Β΄ Τάξη

Ο Aλέξανδρος Μπαγκρατιόν γεωργιανά: ალექსანდრე ბაგრატიონ-მუხრანელი Aλεξάντρε Μπαγκρατιόν-Μουχρανέλι, ρωσικά: Александр Ираклиевич Багратион-Мухранский‎‎ Aλεξάντρ Ιρακλίεβιτς Μπαγκρατιόν-Μουχράνσκυ, ( 1 Αυγούστου [20 Ιουλίου Π.Η.] 1853– 12 Νοεμβρίου [20 Οκτωβρίου Π.Η.] 1918) ήταν Γεωργιανός ευγενής τού πριγκιπικού Οίκου τού Μουχράνι, κύριου κλάδου τού πρώην βασιλικού Οίκου των Μπαγκρατιόνι και απόγονος τού Ηρακλή Β΄ της Γεωργίας, τού προτελευταίου βασιλιά της Γεωργίας. Στρατηγός στην αυτοκρατορική ρωσική υπηρεσία και μέλος τού άμεσου κύκλου τού τσάρου Νικολάου Β΄, σκοτώθηκε από τους Μπολσεβίκους στη μεταπολεμική αναταραχή στη Ρωσία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε από τον πρίγκιπα Ηρακλή Μπαγκρατιόν τού Μουχράνι και την πριγκίπισσα Kετεβάν Αργκουτίνσκι-Ντολγκορούκι στο χωριό Mτσαντιγιβάρι της Γεωργίας, τότε μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Σπούδασε στη Σχολή Ιππικού Νικολαέφσκι, εισήλθε στη ρωσική στρατιωτική υπηρεσία το 1874 και έλαβε μέρος στον Ρωσο-τουρκικό πόλεμο (1877-1878) . Προήχθη σε συνταγματάρχη το 1893 και υπηρέτησε στη στρατιωτική περιφέρεια τού Καυκάσου μέχρι το 1902, όταν διορίστηκε διοικητής τού συντάγματος Δραγόνων τού Νίζνι Νόβγκοροντ.

Το 1903 ο πρίγκιπας Αλέξανδρος διαδέχθηκε το τέλος τού εξαδέλφου του Κωνσταντίνου ως επικεφαλής τού υποκλάδου Σίντα Κάρτλι. Τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υποστράτηγος και τέθηκε επικεφαλής τού συντάγματος ιππικού τού Σώματος Φρουράς. Το 1905 διορίστηκε υποστράτηγος à la suite στον Τσάρο Νικόλαο Β΄. Ήταν μέλος της Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και προήχθη σε αντιστράτηγο το 1917. Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους προσπάθησε να φτάσει στην πατρίδα του τη Γεωργία, αλλά συνελήφθη από τους Ερυθρούς Φρουρούς στον Βόρειο Καύκασο και χάθηκε κατά τη διάρκεια μίας μαζικής δολοφονίας αξιωματικών τού Αυτοκρατορικού στρατού στο Πιατιγκόρσκ τον Οκτώβριο του 1918.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλέξανδρος επέζησε από την ευγενή σύζυγό του, την οποία νυμφεύτηκε στην Τιφλίδα στις 6 Νοεμβρίου [25 Οκτωβρίου Π.Η.] 1881, τη Mαρία Ντιμιτρίεβνα Γκολοβάστεβνα (Τιφλίδα, 23 Οκτωβρίου [11 Οκτωβρίου Π.Η.] 1855 – Νίκαια, 25 Ιουνίου [12 Ιουνίου Π.Η.] 1932), κόρη τού αντιναυάρχου Ντμίτρι Ζαχάροβιτς Γκολοβάστεφ (13 Ιανουαρίου 1822 - 4 Νοεμβρίου 1886) και της συζύγου Λεωνίδας Εγκορόβνας φον Έσσεν. Αυτή ήταν εκ πατρός εγγονή τού Zάχαρ Αλεξέγιεβιτς Γκολοβάτσεφ και της Βαρβάρας Αλεξάντροβνας Ιβίνας, και εκ μητρός εγγονή Ιγκόρ (Γεωργίου) φον Έσσεν και της Ελισαβέτα Ραϊνγκολντόβνα φαν Σέλτινγκα [2] [3].

Ο Αλέξανδρος απεβίωσε ως εμιγκρέ στη Γαλλία. Επέζησε από δύο από τα παιδιά του:

  • Κυρίον (απεβ. σε βρεφική ηλικία το 1898).
  • Μαρία (1882-1893).  

Περισσότερο από αυτόν έζησαν δύο άλλα παιδιά του:

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  2. "Burke's Royal Families of the World: Europe and Latin America"
  3. "Noble Families of the Russian Empire", Volume IV, The Princes of the Kingdom of Georgia