Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αδαλβέρτος της Βαυαρίας (1886-1970)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Αδαλβέρτος της Βαυαρίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση3  Ιουνίου 1886[1][2][3]
Παλάτι Νίμφενμπουργκ
Θάνατος29  Δεκεμβρίου 1970[1][2][3]
Μόναχο
Τόπος ταφήςΑββαείο του Άντεξ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μονάχου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
διπλωμάτης
ιστορικός[4]
πολιτικός
αξιωματικός
Αξιοσημείωτο έργοDocuments regarding the end of the House of Habsburg in Spain
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑυγούστα Ζέεφρηντ αουφ Μπούττενχαϊμ (από 1919)[5]
ΤέκναΚωνσταντίνος της Βαυαρίας
Alexander Prince of Bavaria[6]
ΓονείςΠρίγκηπας Λουδοβίκος Φερδινάνδος της Βαυαρίας και Μαρία δε λα Παθ της Ισπανίας
ΑδέλφιαΠρίγκηπας Φερδινάνδος της Βαυαρίας
Πιλάρ της Βαυαρίας
ΣυγγενείςΛουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας (δισέγγονος)
ΟικογένειαΟίκος του Βίττελσμπαχ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςKöniglich Bayerisches 1. Feldartillerie-Regiment „Prinzregent Luitpold“ και 2nd Royal Bavarian Heavy Cavalry "Archduke Francis Ferdinand of Austria"
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαWest German ambassador to Spain (1952–1956)[7]
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος
Τάγμα του Αγίου Ιανουάριου
Τάγμα του Αγίου Ουμβέρτου
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας
Τάγμα του Σαντιάγο
Johann Christian von Hofenfels-Medaille (1969)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αδαλβέρτος (γερμ. Adalbert, 3 Ιουνίου 1886 - 29 Δεκεμβρίου 1970) από τον Οίκο του Βίττελσμπαχ ήταν πρίγκιπας της Βαυαρίας.

Ο Αδαλβέρτος Αλφόνσος Μαρία της Αναλήψεως Αντώνιος Ουμβέρτος Ιωσήφ των Αγίων Πάντων ήταν ο δευτερότοκος γιος του Λουδοβίκου Φερδινάνδου της Βαυαρίας και της Μαρίας δε λα Παθ των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρης του Φραγκίσκου δε Ασίς, Δούκα του Κάδιθ.

Γεννήθηκε στο Ανάκτορο Νύμφενμπουργκ του Μονάχου και μετά την αποφοίτησή του (abitur) εισήλθε στο βαυαρικό στρατό· ήταν αξιωματικός κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπηρέτησε στο Πυροβολικό ως διοικητής πυροβολαρχίας και μετά στο Γενικό Επιτελείο. Ήταν αξιωματικός στο Δυτικό και στο Ανατολικό Μέτωπο. Ο πόλεμος έληξε το 1918 με ήττα της Γερμανίας.

Τότε άφησε το στρατό και σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο Λουδοβίκου & Μαξιμιλιανού στο Μόναχο. Αργότερα εξέδωσε μερικά έργα για τη βαυαρική και βασιλική ιστορία. Με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ανακλήθηκε στο στρατό και υπηρέτησε ως αξιωματικός του Επιτελείου, υπό τον στενό οικογενειακό φίλο Βίλελμ Ρίττερ φον Λεεμπ. Με το Σώμα Στρατού C έλαβε μέρος στην εισβολή στη Γαλλία. Όταν επέστρεψε στη Γερμανία παύθηκε, ως συνέπεια του διατάγματος για τους πρίγκιπες (prinzenerlass). Με αυτό ο Αδόλφος Χίτλερ απαγόρευσε σε όλα τα μέλη των βασιλικών οίκων της Γερμανίας να συμμετέχουν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ. Έτσι το 1941 αποτάχθηκε από το στρατό και αποσύρθηκε στο οικογενειακό κάστρο Χόενσβανγκαου της Νότιας Βαυαρίας, όπου έζησε ως το τέλος του Πολέμου.

Έπειτα εργάστηκε στο βαυαρικό γραφείο του Ερυθρού Σταυρού. Το 1952 ο Κόνραντ Αντενάουερ τον διόρισε πρέσβη στην Ισπανία, θέση στην οποία περέμεινε ως το 1956. Απεβίωσε το 1970 στο Μόναχο και τάφηκε στο κοιμητήριο του Αββαείου του Άνντεχς στη Βαυαρία.

Νυμφεύτηκε το 1919 την Αυγούστα, κόρη του Όττο, Κόμη φον Ζέεφρητ άουφ Μπούττενχαϊμ, και της Ελισάβετ των Βίττελσμπαχ, κόρης του Λεοπόλδου της Βαυαρίας. Η Ελισάβετ ήταν 2η εξαδέλφη του. Είχε τέκνα:

  • Κωνσταντίνος (1920 - 1969), Πρίγκιπας της Βαυαρίας.
  • Αλέξανδρος (1923 - 2001), Πρίγκιπας της Βαυαρίας.
  • Das Ende der Habsburger in Spanien (2 Bände). Bruckmann Verlag, München 1929
  • Vier Revolutionen und einiges dazwischen. Siebzig Jahre aus dem Leben der Prinzessin Ludwig Ferdinand von Bayern, Infantin von Spanien. Hans Eder Verlag, München, 1932
  • An Europas Fürstenhöfen. Lebenserinnerung der Infantin Eulalia von Spanien 1864-1931. Verlag Robert Lutz Nachfolger Otto Schramm, Stuttgart, 1936
  • Eugen Beauharnais. Der Stiefsohn Napoleons. Ein Lebensbild. Propyläen Verlag, Berlin, 1940
  • Nymphenburg und seine Bewohner. Oldenbourg Verlag, München, 1949
  • Max I. Joseph von Bayern. Pfalzgraf, Kurfürst und König. Bruckmann Verlag, München, 1957

Die Herzen der Leuchtenberg. Chronik einer napoleonisch-bayerisch-europäischen Familie. Prestel Verlag, München, 1963

  • Der Herzog und die Tänzerin. Die merkwürdige Geschichte Christians IV. von Pfalz-Zweibrücken und seiner Familie. Pfälzische Verlagsanstalt, Neustadt/Weinstraße, 1966
  • Als die Residenz noch Residenz war. Prestel Verlag, München, 1967
  • Die Wittelsbacher. Geschichte unserer Familie. Prestel Verlag, München, 1979
  • Erinnerungen 1900-1956. Langen-Müller Verlag, München, 1991
  • Das Bayernbuch vom Kriege 1914-1918. Konrad Krafft von Dellmensingen, Friedrichfranz Feeser, Chr. Belser AG, Verlagsbuchhandlung, Stuttgart 1930
  • Die Wittelsbacher. Geschichte unserer Familie. Adalbert, Prinz von Bayern. Prestel Verlag, München, 1979
  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11246.htm#i112451. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 68243/adalberto-alfonso-baviera-y-borbon. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000004792. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  5. p11246.htm#i112451. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  7. 68243/adalberto-alfonso-baviera-y-borbon. Ανακτήθηκε στις 16  Νοεμβρίου 2022.