Αγία Μαρίνα Κρύας Ιωαννίνων
Συντεταγμένες: 39°43′32″N 20°49′02″E / 39.72556°N 20.81722°E
Αγία Μαρίνα Κρύας Ιωαννίνων | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Ηπείρου |
Δήμος | Ιωαννιτών |
Γεωγραφία και στατιστική | |
Νομός | Ιωαννίνων |
Υψόμετρο | 520 |
Πληθυσμός | 388 (2011) |
Άλλα | |
Παλαιά ονομασία | Ντίσπερη και Λυκοτρίχι |
Η Αγία Μαρίνα είναι χωριό της τοπικής κοινότητας Κρύας, της δημοτικής ενότητας Περάματος, του δήμου Ιωαννιτών, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Ιωαννίνων, στην περιφέρεια Ηπείρου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [1][2]
Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Δωδώνης του νομού Ιωαννίνων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Ηπείρου. [3][4]
- Μέχρι το 1927, η Αγία Μαρίνα ονομαζόταν Ντίσπερη και, από το 1927 μέχρι το 1981, ονομαζόταν Λυκοτρίχι. [3][4][5]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγία Μαρίνα βρίσκεται στο κέντρο του νομού, σε ορεινή περιοχή στους νοτιοκεντρικούς πρόποδες του όρους Μιτσικέλι, πολύ κοντά στο αεροδρόμιο Ιωαννίνων και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 520. Aπέχει από τα Ιωάννινα, 10 χλμ. περίπου προς τα Β.ΒΑ. [6][7][3][4][5]
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μόνιμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1991 | 2001 | 2011 |
---|---|---|
305 | 334 | 388 |
Πραγματικός (De Facto)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|
262 | 240 | 262 | 304 | 331 | 391 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1919 ως Ντίσπερη και, το 1927, μετονομάστηκε σε Λυκοτρίχι μέχρι το 1981, οπότε πήρε τη σημερινή του ονομασία.
- Με το ΦΕΚ 244Α - 4/12/1997, αποσπάστηκε από την κοινότητα Κρύας και προσαρτήθηκε στο δήμο Περάματος
- Με το ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010, αποσπάστηκε από το δήμο Περάματος και προσαρτήθηκε στο δήμο Ιωαννιτών
(Πηγή: https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=17588)
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Μονή Αγίου Ιωάννη Προδρόμου (Λυκοτριχίου ή Μύρκου) που, σήμερα, λειτουργεί ως ενοριακός ναός. Κατά τον ιστοριοδίφη Αραβαντινό η μονή κτίστηκε το 1508 από τους αδερφούς μοναχούς Αψαράδες, ενώ κατά τον ιστοριοδίφη Σούλη, το 1454. Το εσωτερικό του κυρίως ναού είναι κατάγραφο με τοιχογραφίες που, φαίνεται ότι ανήκουν σε δύο εποχές, με τις παλιότερες να χρονολογούνται γύρω στον 17ο αιώνα. Αξιόλογο είναι και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του μοναστηριού το οποίο κοσμούν δύο μεταβυζαντινές δεσποτικές εικόνες.
- Ο ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στη βόρεια είσοδο του χωριού. Σύμφωνα με αναγραφόμενη πλάκα στο επάνω μέρος του, είναι κτισμένος το 1872 πάνω σε προϋπάρχοντα αρχαίο ναό. Το εσωτερικό κοσμούν μεταγενέστερες αγιογραφίες, καθώς ανακαινίστηκε το 1988.
- Η εκκλησία του Προφήτη Ηλία στα ΒΑ. του χωριού, στό δρόμο που οδηγεί στη θέση «Καλουτά», με πανοραμική θέα στη Λίμνη Ιωαννίνων,
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΣΑ)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|