Αβρακόντες Λασιθίου
Συντεταγμένες: 35°09′40″N 25°28′49″E / 35.16111°N 25.48028°E
Αβρακόντες | |
---|---|
Το κέντρο του χωριού | |
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κρήτης |
Περιφερειακή Ενότητα | Λασιθίου |
Δήμος | Οροπεδίου Λασιθίου |
Δημοτική Κοινότητα | Αβρακόντε |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
Νομός | Λασιθίου |
Υψόμετρο | 870 μέτρα |
Έκταση | 18,752 (η κοινότητα) |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 166 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ονομασία κατοίκων | Αβρακοδιανοί [1] |
Ταχ. κώδικας | 72 052 |
Τηλ. κωδικός | +30 28440 |
Ο Αβρακόντες (ή Αβρακόντε για τους ντόπιους) είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας, του δήμου Οροπεδίου Λασιθίου, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λασιθίου, στην περιφέρεια Κρήτης, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[2][3] Πρίν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Λασιθίου του νομού Λασιθίου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Κρήτης.[4][5]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αβρακόντες είναι ορεινό χωριό στο δυτικό τμήμα του νομού Λασιθίου. Βρίσκεται στο μεγάλο λασιθιώτικο οροπέδιο στις βόρειες πλαγιές του όρους Δίκτη (Λασιθιώτικα) και πολύ κοντά στο Δικταίο Άντρο, πάνω στον επαρχιακό δρόμο Μέσα Λασιθίου-Καστελλίου και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 870. Απέχει 44 χλμ. περίπου Δ. του Αγίου Νικολάου.[4][5][6][7][8]
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1925 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Αγίου Γεωργίου του νομού Λασιθίου. Το 1931 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 ο οικισμός αποσπάστηκε από την κοινότητα Αβρακόντε και προσαρτήθηκε στον δήμο Οροπεδίου Λασιθίου.[3]
Κοινότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Κοινότητα Αβρακόντε συστάθηκε το 1931 με το ΦΕΚ 288Α - 24/08/1931 με την απόσπαση του οικισμού Αβρακόντες από την τότε κοινότητα Αγίου Γεωργίου και τον ορισμό του ως έδρα της.[9][10] Εκτός από την έδρα της περιλαμβάνει και τον οικισμό Κουδουμαλιά. Η κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 18,752 χμ² (2011).[2] Η απογραφή του 2011 αναφέρει:[11]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 461 |
2001 | 227 |
2011 | 170 (194) |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 551 (704) |
1971 | 415 (489) |
1981 | 477 (562) |
1991 | 437 |
2001 | 235 |
2011 | 166 (189) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της κοινότητας)
Ονομασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε ενετικό έγγραφο του 1545, αναφέρεται ότι παραχωρούνται στον πρόσφυγα από το Ναύπλιο, Πιέτρο Κόντε, κτήματα στο οροπέδιο του Λασιθίου.[5] Αυτό ενισχύει την υπόθεση ότι, η ονομασία του χωριού προέρχεται από κάποιον Αβραάμ Κόντε, συγγενικό ή το ίδιο πρόσωπο με εκείνο του εγγράφου.[15] Ούτως ή άλλως η περιοχή είχε ερημωθεί το 1343 και άρχισε να επανακατοικείται μετά το 1463. Ο Καστροφύλακας, το 1583, και ο Ενετός Φ. Μπαζιλικάτα (1630) κατονομάζουν τον οικισμό ως, Μετόχιο Αναβρακόντα.[16]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Φωκάδες είναι μια από τις σημαντικότερες οικογένειες του Βυζαντίου καταγόμενοι από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Από κάποιον Φωκά όπως μαρτυρούν έγγραφα που βρέθηκαν στους Αβρακόντες προήλθε ο κλάδος της οικογένειας των Φουκάδων. Επί τουρκοκρατίας το επίθετο Φουκάς άλλαξε σε Φουκαράκης. Στον Αβρακόντε υπάρχει ακόμα το σπίτι που στέγασε τους κομιτάδες της οικογενείας των Φουκάδων. [εκκρεμεί παραπομπή]
Αναφέρεται στην Τουρκική απογραφή του 1671 και στην Αιγυπτιακή του 1834. Δυτικά του χωριού υπάρχουν λείψανα οικισμού Ενετικής εποχής στη θέση «Μαγατζέδες», που θα ήταν προφανώς αποθήκη συγκέντρωσης σιτηρών. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, το χωριό πυρπολήθηκε επανειλημμένα, το 1823 και, αργότερα, το 1867. Εδώ κοντά κατά την Ιταλογερμανική κατοχή είχαν το λημέρι τους οι αντάρτες και με σαμποτάζ, δολιοφθορές, εμπρησμούς, απαγωγές (Κάρτα, Κράϊπε), πολεμούσαν τους κατακτητές. Στην αντίστασή τους βοηθούνταν από τους κατοίκους των χωριών του Οροπεδίου μεταξύ των οποίων πολλοί Αβρακοδιανοί και Κουδουμαλιανοί.
Διάφορα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παλαιότερα, κάθε 4 χρόνια, τεχνίτες από τα δυτικά του χωριού, λειτουργούσαν εργαστήρι αγγειοπλαστικής όπου κατασκεύαζαν , ξέραιναν κι έψηναν διάφορα πήλινα: πυθάρια, κουρούπες, βρασκιά, γλάστρες κ.ά., που τα πουλούσαν σ'όλο το Λασίθι.[17] Το χωριό έχει ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, με τα πρώτα σπίτια να έχουν κτιστεί με πολύ απλά υλικά, πέτρες, λάσπη, δωματόχωμα και ξύλα. Ήταν χαμηλά, παραλληλόγραμμα, σκεπασμένα με δώμα, με τρία δωμάτια και ελάχιστα ή καθόλου παράθυρα, και με χαρακτηριστική πόρτα από εγχώρια χοντρή ξυλεία. Κτίζονταν σε κύκλο κολλητά το ένα με το άλλο, προσφέροντας ασφάλεια στους κατοίκους από επιδρομές διαφόρων εχθρών, για να διαφεύγουν εύκολα.[1]
Πεζοπορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το χωριό διέρχεται το περίφημο ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4, που έρχεται από τα δυτικά και, κατόπιν, με νότια κατεύθυνση οδηγεί στο οροπέδιο του Λιμνάκαρου και στην κορυφή του Όρους Δίκτη , στα 2.148 μ. Επίσης, ακολουθώντας το προς τα δυτικά και, μέσα από το χωριό Ψυχρό, μπορεί κάποιος να οδηγηθεί στον αρχαίίο λατρευτικό χώρο του Δικταίου Άντρου.[18]
Εκδηλώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η γιορτή του κολοκυθιού που γίνεται τον Αύγουστο στην περίοδο της νηστείας.[19]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 avrakonte.gr
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 3,0 3,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=19453
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛ 1:47
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 ΠΛΜ 1:109
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Δομή 1:64
- ↑ «Διακοπές», σ. 374, 384
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των ΟΤΑ». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022.
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10878 (σελ. 404 του pdf)
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛΜ 1:138
- ↑ Σπανάκης
- ↑ Γ. Βεληβασάκης στο avrakonte.gr
- ↑ ROAD
- ↑ http://nefeli.lib.teicrete.gr/browse/sdo/tour/2010/DemetzouKyriaki/attached-document-1287560762-479453-16961/Demetzou2010.pdf[νεκρός σύνδεσμος]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Γεωργίου Δ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Αθήνα 2002
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Χάρτες «ROAD»
- eetaa.gr
- Σ.Γ.Σπανάκης, Συμβολή στην Ιστορία του Λασιθίου, κατά τη Βενετοκρατία, Ηράκλειο 1957
- Σ.Γ.Σπανάκης, Μνημεία της Κρητικής Ιστορίας