Ο Αίγειρος βρίσκεται προς τα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας και είναι κτισμένος στους δυτικούς πρόποδες των Ορέων Λεκάνης σε υψόμετρο 320 μέτρα[2]. Το χωριό απέχει 23 χλμ. ΒΑ. από το Καλαμπάκι (έδρα δήμου), 21 χλμ. Α.-ΝΑ. από τη Δράμα και 40 χλμ. Β.-ΒΔ. από την Καβάλα. Αρκετά σπίτια του είναι ερειπωμένα ενώ διατηρείται σε καλή κατάσταση η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που κάθε χρόνο πανηγυρίζει και συγκεντρώνει τους παλιούς κατοίκους του χωριού.[3] Η παλιά ονομασία του, στην περίοδο της τουρκοκρατίας, ήταν Καβακλή που στα τουρκικά σημαίνει το δένδρο λεύκα και οι μουσουλμάνοι κάτοικοί του, μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 μετακινήθηκαν στην Τουρκία ενώ στο χωριό ήρθαν και εγκαταστάθηκαν αρχικά 114 οικογένειες προσφύγων (489 άτομα) από την Μπάφρα της Μικρά Ασίας.[3][4] Μετά την απελευθέρωση αναφέρεται ως Καβακλή το 1919 στο ΦΕΚ 251Α - 20/11/1919 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Νουσρατλή (σημερινός Νικηφόρος). Το 1927 με το ΦΕΚ 76Α - 02/05/1927 μετονομάστηκε σε Αίγειρος.[5] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» μαζί με τα Πηγάδια και τα Περιστέρια αποτελούν την τοπική κοινότητα Πηγαδίων που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Δοξάτου του Δήμου Δοξάτου και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 δεν έχει μόνιμο πληθυσμό.[6]
