Ένας έρωτας του Σουάν
 Εξώφυλλο έκδοσης του 2006 | |
| Συγγραφέας | Μαρσέλ Προυστ |
|---|---|
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Σειρά | Από τη μεριά του Σουάν |
| Χαρακτήρες | Charles Swann |
| δεδομένα () | |
Ένας έρωτας του Σουάν (γαλλικός τίτλος: Un amour de Swann) είναι μυθιστόρημα του Μαρσέλ Προυστ. Είναι το δεύτερο μέρος του πρώτου τόμου (Από τη μεριά του Σουάν)(1913) του επτάτομου Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο και έχει συχνά δημοσιευθεί ανεξάρτητα από το υπόλοιπο έργο. Το 1950, το μυθιστόρημα συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των βραβευμένων έργων με το Μεγάλο Βραβείο των καλύτερων μυθιστορημάτων του πρώτου μισού του 20ού αιώνα.[1]
Το έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πρώτος τόμος, Από τη μεριά του Σουάν, του επτάτομου μυθιστορήματος-ποταμού του Μαρσέλ Προυστ Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο περιλαμβάνει τρία μέρη: το πρώτο μέρος, Κομπραί, το δεύτερο, Ένας έρωτας του Σουάν, και το τρίτο, Ονόματα τόπων: το όνομα. Ο έρωτας του Σουάν είναι το μόνο τμήμα που απομακρύνεται από την κύρια πλοκή της μυθιστορηματικής σύνθεσης και ο ρόλος του αφηγητή είναι περιορισμένος.[2] Ο Προυστ περιγράφει τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα του Σαρλ Σουάν και όχι τα δικά του, γιατί αυτή η ιστορία συνέβη πριν γεννηθεί ο αφηγητής, ο οποίος γνώρισε τον Σουάν αργότερα, ως φίλο της οικογένειάς του. Το βιβλίο αποτελεί έτσι μια μεγάλη παρένθεση τοποθετημένη στην αρχή του έργου, ένα μυθιστόρημα μέσα στο μυθιστόρημα, και είναι η μόνη αναδρομή στο παρελθόν και σε έναν χώρο που δεν ορίζεται από τις αναμνήσεις του αφηγητή. Η ιστορία, με την ομοιότητα της προσωπικότητας του Σουάν με αυτή του αφηγητή, προμηνύει παρόμοιους βασανισμένους έρωτες που ο τελευταίος θα περιγράψει στο υπόλοιπο έργο.[3]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μυθιστόρημα αφηγείται το μεγάλο πάθος του Σαρλ Σουάν (τον οποίο ο συγγραφέας έχει γνωρίσει ως γείτονα και φίλο της οικογένειάς του) για την αμφιβόλου ηθικής Οντέτ ντε Κρεσί. Η Οντέτ συχνάζει στο σαλόνι των Βερντυρέν, ενός εύπορου ζευγαριού αστών που δέχεται καθημερινά έναν κύκλο φίλων για δείπνο, συζήτηση ή για να ακούσουν μουσική. Ο Σουάν προσχωρεί σ' αυτό το περιβάλλον μέσω της Οντέτ, που γνώρισε μια μέρα στο θέατρο. Πολύ πλούσιος, ματαιόδοξος κοσμικός και μεγάλος κατακτητής, ο Σαρλ Σουάν συχνάζει σε αριστοκρατικούς κύκλους και φίλοι του είναι πρίγκιπες, πρεσβευτές και ακαδημαϊκοί. Του αρέσει να σαγηνεύει τις γυναίκες του καλού κόσμου, χωρίς να περιφρονεί τις υπόλοιπες. Ελκύεται από την Οντέτ την οποία βρίσκει πολύ όμορφη, αν και με ένα είδος ομορφιάς που δεν τον σαγηνεύει και παρατηρεί επίσης ότι δεν είναι καλλιεργημένη. [4]
Κατά την πρώτη του επίσκεψη στους Βερντυρέν, ο Σουάν κάνει εξαιρετική εντύπωση στους οικοδεσπότες του και γνωρίζεται με τους κύριους επισκέπτες: τον διάσημο γιατρό Κοτάρ, τον ζωγράφο Μπις (που αργότερα έγινε διάσημος), τον Σανιέτ, πρώην αρχειονόμο, από εύπορη, αριστοκρατική οικογένεια (είναι ο κουνιάδος του κόμη ντε Φορσβίλ), τον Μπρισό, καθηγητή στη Σορβόννη, έναν νεαρό πιανίστα, κλ[5]Ο φιλότεχνος Σουάν καταλήγει να γοητευθεί από την ομορφιά της Οντέτ ακούγοντας μια σονάτα και ανακαλύπτοντας την ομοιότητά της με τη Σεπφώρα, πρόσωπο από πίνακα του Μποτιτσέλι. Ένα βράδυ, όταν φτάνει πολύ αργά στους Βερντυρέν, αφού πέρασε ώρες με μια όμορφη εργάτρια, του λένε ότι η Οντέτ έχει ήδη φύγει. Η αγωνία της απώλειας τον κάνει να συνειδητοποιήσει τον έρωτα και θα συνεχίσει να τον τροφοδοτεί, αποστάζοντας τη ζήλια σαν δηλητήριο. Βασανίζεται από ανησυχία και ζήλια, περνά ένα μέρος της νύχτας αναζητώντας την σε εστιατόρια σε όλο το Παρίσι και τη βρίσκει επιτέλους. Εκείνο το βράδυ, ο Σουάν γίνεται εραστής της Οντέτ. Τώρα, πηγαίνει στο σπίτι της ερωμένης του κάθε βράδυ, δεν γνωρίζει τίποτα για το παρελθόν της ή για τις καθημερινές της δραστηριότητες αλλά είναι αρκετά διαυγής ώστε να τη θεωρεί επιφανειακή, όχι πολύ έξυπνη ούτε πολύ καλλιεργημένη, χωρίς όμως αυτό να τον εμποδίζει να δεθεί μαζί της και να γίνει ζηλότυπα κτητικός.[6]
Μια μέρα, η Οντέτ ζητά από τους Βερντυρέν να δεχτούν έναν νέο επισκέπτη, τον κόμη ντε Φορσβίλ, έναν όμορφο, αυτάρεσκο άντρα, που πολιορκεί την Οντέτ, ενθαρρυμένος από την κυρία Βερντυρέν. Ο Σουάν αγνοεί ακόμη την υπόθεση, γεμίζει την ερωμένη του με δώρα και χρήματα γιατί η Οντέτ, πολύ σπάταλη, συχνά αντιμετωπίζει προβλήματα και δεν διστάζει να τον παρακαλέσει, κάτι που παραδόξως τον κάνει ευτυχισμένο. Ωστόσο, υποψιάζεται και αμφιβάλλει ολοένα και περισσότερο για την πίστη της και φτάνει στο σημείο να την κατασκοπεύει πηγαίνοντας ένα βράδυ να τριγυρνά πίσω από τα κλειστά της παράθυρα, για να προσπαθήσει να δει αν έχει επισκέπτες. Τον τρελαίνει η ανησυχία και αναρωτιέται τι κάνει η Οντέτ, μήπως τον απατά. Η νοσηρή ζήλια του επιδεινώνεται από το γεγονός ότι η ερωμένη του συνεχίζει να συχνάζει στο σαλόνι των Βερντυρέν παρόλο που αυτός δεν προσκαλείται πλέον.[7]
Αλλά η νεαρή γυναίκα ξέρει πώς να τον ησυχάζει και ο Σουάν ξεχνάει αμέσως τα παράπονά του. Ωστόσο η ανάπαυλα είναι βραχύβια, κάνοντάς τον γρήγορα να ξαναπέσει σε αμφιβολίες και υποψίες. Την αγαπά, δεν την αγαπά πια, τη βλέπει όμορφη και ελκυστική μόνο για να τη βρει, λίγο αργότερα, άσχημη και ασήμαντη. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο εραστών συνεχίζουν να επιδεινώνονται, η Οντέτ είναι συχνά σκληρή με τον εραστή της που καταλήγει να κλαίει από απόγνωση και να θέλει να πεθάνει. Ο Σουάν, που είχε αποκλειστεί από το σαλόνι των Βερντυρέν, ξαναρχίζει να συχνάζει στα αριστοκρατικά σαλόνια που είχε εγκαταλείψει. Μια ανώνυμη επιστολή τον πληροφορεί ότι η Οντέτ είναι ερωμένη πολλών ανδρών και γυναικών και ότι συχνάζει σε οίκους ανοχής. Όταν τη ρωτάει, η Οντέτ αρνείται, αλλά χωρίς να είναι πειστική. Παρά τα σκληρά λόγια που ανταλλάσσουν, η Οντέτ, περιέργως, εξακολουθεί να του είναι πολύτιμη. Πηγαίνει σε συχνά ταξίδια με τους Βερντυρέν, μερικά από τα οποία διαρκούν μήνες, και αυτές οι απουσίες της του προσφέρουν μια προσωρινή ανακούφιση. Σύντομα μάλιστα θα έρθει η οριστική ρήξη, ο έρωτάς του θα τελειώσει ξαφνικά, έτσι όπως γεννήθηκε, σαν αρρώστια. Το μυθιστόρημα τελειώνει με το γεμάτο «τρέλα» συμπέρασμα του Σουάν: «Και να σκεφθείς πως άσκοπα ξόδεψα χρόνια από τη ζωή μου, πως θέλησα να πεθάνω, πως είχα τον πιο μεγάλο μου έρωτα, για μια γυναίκα που δεν μου άρεσε, που δεν ήταν ο τύπος μου!»[8]
Ωστόσο, όπως μαθαίνουμε σε άλλους τόμους, λίγο αργότερα την παντρεύτηκε.
Ταινία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στην οθόνη το 1984 με τίτλο Ένας έρωτας του Σουάν σε σκηνοθεσία Φόλκερ Σλέντορφ με πρωταγωνιστές τον Τζέρεμι Άιρονς, τον Αλαίν Ντελόν, την Ορνέλα Μούτι και την Φανί Αρντάν.[9]
Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ένας έρωτας του Σουάν: Μετάφραση: Παύλος Ζάννας, εκδόσεις: Ηριδανός, 1970
Σχετικά άρθρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μαρσέλ Προυστ
- Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο
- Από τη μεριά του Σουάν και Ένας έρωτας του Σουάν
- Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών
- Η μεριά του Γκερμάντ
- Σόδομα και Γόμορρα
- Η φυλακισμένη
- Η Αλμπερτίν αγνοούμενη
- Ο ανακτημένος χρόνος
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «senscritique.com/liste/Grandprix_des_meilleurs_romans_du_demi_siecle».
- ↑ . «pierre.campion2.free.fr/Un amour de Swann ou les égarements de l'imagination».
- ↑ . «senscritique.com/livre/un_amour_de_swann/critique/».
- ↑ . «etudier.com/dissertations/Un-Amour-De-Swann».
- ↑ . «clioetcalliope.com/oeuvres/litterature/proust/swann».
- ↑ . «culturelivresque.fr/un-amour-de-swann-marcel-proust/».
- ↑ . «babelio.com/livres/Laget-Un-amour-de-Swann-de-Marcel-Proust/».
- ↑ . «litte-ratures.fr/un-amour-de-swann-marcel-proust/».
- ↑ . «imdb.com/title/tt0088315//Ένας έρωτας του Σουάν/Un amour de Swann/1984».
|