Πρόγραμμα Άρτεμις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το λογότυπο του προγράμματος

Το πρόγραμμα Άρτεμις (Artemis) είναι πρόγραμμα επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων υπό την ηγεσία της NASA για την εξερεύνηση της Σελήνης, με στόχο την πρώτη προσεδάφιση στον σεληνιακό νότιο πόλο έως το 2024. Εάν είναι επιτυχές, το πρόγραμμα Άρτεμις θα εκτελέσει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή που θα προσεληνωθεί μετά το Απόλλων 17 τον Δεκέμβριο του 1972, την τελευταία επανδρωμένη αποστολή του προγράμματος Απόλλων. Το πρόγραμμα αναμένεται να αποτελεί πολυεθνική συνεργασία μεταξύ κυβερνητικών διαστημικών υπηρεσιών και ιδιωτικών εταιρειών διαστημικών πτήσεων.

Το πρόγραμμα Άρτεμις ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2017 ως μέρος των διαδοχικών προσπαθειών για την αναζωογόνηση του διαστημικού προγράμματος των ΗΠΑ. Ο δηλωμένος βραχυπρόθεσμος στόχος της NASA για το πρόγραμμα είναι η προσελήνωση της πρώτης γυναίκας και του πρώτου έγχρωμου προσώπου στη Σελήνη. Οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι περιλαμβάνουν τη δημιουργία μιας διεθνούς ερευνητικής αποστολής και μακροχρόνια ανθρώπινη παρουσία στη Σελήνη . Μακροπρόθεσμοι στόχοι για το πρόγραμμα είναι να τεθούν τα θεμέλια για την εξόρυξη σεληνιακών πόρων και τελικά να καθιστούν εφικτές οι επανδρωμένες αποστολές στον Άρη και πέρα από αυτόν.[1]

Το πρόγραμμα Άρτεμις διεξάγεται κυρίως από τη NASA και τους αναδόχους εμπορικών διαστημικών πτήσεων των ΗΠΑ, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία και τις διαστημικές υπηρεσίες πολλών άλλων εθνών.[α] Άλλες χώρες έχουν προσκληθεί να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα μέσω της υπογραφής των κυβερνητικών Συμφωνιών της Αρτέμιδος, οι οποίες παρέμειναν ανοιχτές για υπογραφή από τον Οκτώβριο του 2020.

Επισκόπηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προγραμματισμένες αποστολές του προγράμματος Άρτεμις

Το πρόγραμμα Άρτεμις οργανώνεται γύρω από μια σειρά αποστολών του Συστήματος Διαστημικής Εκτόξευσης (SLS). Αυτές οι διαστημικές αποστολές θα αυξηθούν σε πολυπλοκότητα και έχουν προγραμματιστεί να πραγματοποιούνται σε διαστήματα ενός έτους ή περισσότερο. Η NASA και οι συνεργάτες της έχουν σχεδιάσει τις αποστολές από το Άρτεμις I μέχρι το Άρτεμις V και έχουν προταθεί και άλλες αποστολές Άρτεμις. Κάθε αποστολή SLS επικεντρώνεται στην εκτόξευση ενός πυραύλου SLS που μεταφέρει ένα διαστημόπλοιο Ωρίων. Αποστολές μετά την Άρτεμις II θα εξαρτηθούν από αποστολές υποστήριξης που εκτοξεύονται από άλλους οργανισμούς και διαστημόπλοια για λειτουργίες υποστήριξης.

Αποστολές SLS[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αποστολή Άρτεμις I (2022) ήταν δοκιμή εκτόξευση χωρίς πλήρωμα του SLS και του Ωρίων και είναι η πρώτη δοκιμαστική πτήση και για τα δύο σκάφη.[β] Ο στόχος της αποστολής Άρτεμις I ήταν να μεταφέρει τον Ωρίωνα σε σεληνιακή τροχιά και στη συνέχεια να επιστρέψει στη Γη. Το SLS χρησιμοποίησε το δεύτερο στάδιο ICPS, το οποίο παρείχε την ώθηση για να στείλει το Orion στην περιοχή της Σελήνης. Ο Ωρίωνας φρέναρε αποκτώντας ανάδρομη σεληνιακή τροχιά, όπου παρέμεινε για περίπου έξι ημέρες πριν επιστρέψει στη Γη. Η κάψουλα Orion διαχωρίστηκε από τη μονάδα συντήρησής της, εισήλθε ξανά στην ατμόσφαιρα για αεροπέδηση και προσγειώθηκε με αλεξίπτωτα.[8] Το Άρτεμις 1 ήταν αρχικά προγραμματισμένο για τα τέλη του 2021, αλλά τελικά εκτοξεύθηκε επιτυχώς στις 16 Νοεμβρίου 2022.

Η αποστολή Άρτεμις II (2024) θα είναι η πρώτη δοκιμαστική πτήση με πλήρωμα του SLS και του διαστημικού σκάφους Orion. Τα τέσσερα μέλη του πληρώματος θα πραγματοποιήσουν εκτεταμένους ελέγχους στην τροχιά της Γης και το Orion θα προωθηθεί στη συνέχεια σε μια τροχιά ελεύθερης επιστροφής γύρω από τη Σελήνη, επιστρέφοντας πίσω στη Γη για επανείσοδο και προσγείωση. Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί όχι νωρίτερα από τον Μάιο του 2024.[9]

Η αποστολή Άρτεμις III (2025) θα είναι επανδρωμένη προσσελήνωση. Η αποστολή εξαρτάται από μια υποστηρικτή αποστολή για την τοποθέτηση ενός συστήματος προσελήνωσης ανθρώπου (HLS) σε μια σχεδόν ευθύγραμμη τροχιά άλου (NRHO) της Σελήνης πριν από την εκτόξευση του SLS/Orion. Αφού το HLS φτάσει στη NRHO, το SLS/Orion θα στείλει το διαστημικό σκάφος Orion με πλήρωμα τεσσάρων ατόμων, το οποίο προορίζεται να περιλαμβάνει την πρώτη γυναίκα και τον πρώτο έγχρωμο που θα προσεληνωθεί, με συνάντηση και πρόσδεση στο HLS. Δύο αστροναύτες θα μεταφερθούν στο HLS, το οποίο θα κατέβει στη σεληνιακή επιφάνεια και όπου θα παραμείνει για 6,5 ημέρες. Οι αστροναύτες θα εκτελέσουν τουλάχιστον δύο αποστολές εκτός σκάφους στην επιφάνεια πριν φύγουν με το HLS και συναντηθούν με το Orion. Το Orion θα επιστρέψει τους τέσσερις αστροναύτες στη Γη. Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί όχι νωρίτερα από το 2025.[10]

Η αποστολή Άρτεμις IV (2027) είναι μια επανδρωμένη αποστολή στον σταθμό Σεληνιακή Πύλη (Lunar Gateway) σε τροχιά NRHO, χρησιμοποιώντας ένα SLS 1B. Μια προηγούμενη αποστολή υποστήριξης θα μεταφέρει τις δύο πρώτες μονάδες πύλης στο NRHO. Η επιπλέον ισχύς του Block 1B θα επιτρέψει στο SLS/Orion να παραδώσει τη μονάδα I-HAB για σύνδεση με την Πύλη. Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί όχι νωρίτερα από το 2027.[11]

Οι αποστολές Άρτεμις V έως Άρτεμις VIII και προτείνεται να περιλαμβάνουν την προσσελήνωση αστροναυτών, οι οποίοι θα επωφεληθούν από τις αυξανόμενες υποδομές που πρόκειται να προσγειωθούν από αποστολές υποστήριξης. Αυτά θα περιλαμβάνουν καταλύματα, ρόβερ, επιστημονικά όργανα και εξοπλισμό εξόρυξης πόρων.[12]

Υποστηρικτικές αποστολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αποστολές υποστήριξης περιλαμβάνουν ρομποτικά προσγειωμένα, παράδοση μονάδων της Πύλης, παράδοση του HLS και παράδοση μερών μιας σεληνιακής βάσης. Οι περισσότερες από αυτές τις αποστολές εκτελούνται βάσει συμβάσεων της NASA με εμπορικούς παρόχους.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Λουξεμβούργο, Ιαπωνία, Καναδάς, Ιταλία,[2] Αυστραλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα,[3][4] Ουκρανία, Βραζιλία,[5] Μεξικό, Νότια Κορέα[6] και Νέα Ζηλανδία.[7]
  2. Η άκατος του Ωρίων έχει πετάξει το 2014 αλλά όχι ολόκληρο το διαστημόπλοιο Ωρίων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «NASA: Artemis Accords». nasa.gov. NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2020. 
  2. «NASA signs agreement with Italy to cooperate on Artemis». SpaceNews. 25 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. Potter, Sean (13 Οκτωβρίου 2020). «NASA, International Partners Advance Cooperation with Artemis Accords». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2021. 
  4. «NASA Gains Broad International Support for Artemis Program at IAC». nasa.gov. NASA. 8 Νοεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2020. 
  5. «Brazil Signs Artemis Accords». NASA.gov. 15 Ιουνίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2021. 
  6. Potter, Sean (27 Μαΐου 2021). «Republic of Korea Joins List of Nations to Sign Artemis Accords». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2021. 
  7. «NASA.gov». 31 Μαΐου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  8. Clark, Stephen (18 Μαΐου 2020). «NASA will likely add a rendezvous test to the first piloted Orion space mission». Spaceflight Now. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020. 
  9. Sloss, Philip (31 Μαΐου 2021). «NASA evaluating schedule, launch date forecasts for Artemis 2». NASASpaceFlight. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021. 
  10. Foust, Jeff (21 July 2019). «NASA outlines plans for lunar lander development through commercial partnerships». SpaceNews. https://spacenews.com/nasa-outlines-plans-for-lunar-lander-development-through-commercial-partnerships/. Ανακτήθηκε στις 17 July 2020. 
  11. «NASA's Management of the Gateway Program for Artemis Missions» (PDF). Office of Inspector General (OIG). NASA. 10 Νοεμβρίου 2020. σελ. 3. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2021. Artemis IV is scheduled to launch in March 2026 (as of August 2020). 
  12. «Forward to the Moon: NASA's Strategic Plan for Human Exploration» (PDF). NASA. 4 Σεπτεμβρίου 2019 [Updated 9 April 2019]. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]