Άνω Παννονία
Η Άνω Παννονία, λατιν.: Pannonia Superior, ήταν επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Πρωτεύουσά του ήταν το Καρνούντον (Carnuntum). Βρισκόταν στις συνοριακές επαρχίες στον Δούναβη. Δημιουργήθηκε το έτος 103 μ.Χ. από τον Αυτοκράτορα Τραϊανό, ο οποίος χώρισε την πρώην επαρχία της Παννονίας σε δύο μέρη: την Άνω Παννονία και την Κάτω Παννονία. Η επαρχία περιλάμβανε τμήματα των σημερινών κρατών της Αυστρίας, της Κροατίας, της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας και της Σλοβενίας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν που ως κυβερνήτης της επαρχίας, ο Σεπτίμιος Σεβήρος έθεσε την υποψηφιότητά του για τον Ρωμαϊκό Αυτοκρατορικό θρόνο τον Απρίλιο του 193.
Το 308 ο Αυτοκράτορας Διοκλητιανός προήδρευσε σε μία ιστορική συνάντηση με τους συναυτοκράτορες Μαξιμιανό και Γαλέριο στο Καρνούντον, για να λύσουν τις αυξανόμενες εντάσεις εντός της Τετραρχίας. Ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός ήταν και οι δύο παρόντες στις 11 Νοεμβρίου 308, για να δουν τον Γαλέριο να διορίζει τον Λικίνιο ως τον Αύγουστο στη θέση του Βαλέριου Σεβήρου, ο οποίος είχε αποβιώσει στα χέρια του Μαξέντιου. Ο Γαλέριος διέταξε τον Μαξιμιανό, ο οποίος είχε προσπαθήσει να επιστρέψει στην εξουσία μετά τη δική του απόσυρση, να παραιτηθεί οριστικά. Στο Καρνούντον οι άνθρωποι παρακαλούσαν τον Διοκλητιανό να επιστρέψει στον θρόνο, για να επιλύσει τις συγκρούσεις, που είχαν προκύψει από την άνοδο του Κωνσταντίνου Α΄ στην εξουσία και τον σφετερισμό του Μαξέντιου. [1] Η απάντηση του Διοκλητιανού ήταν: «αν μπορούσες να δείξεις το λάχανο που φύτεψα με τα χέρια μου στον αυτοκράτορά σου, σίγουρα δεν θα τολμούσε να μου προτείνει, να αντικαταστήσω την ειρήνη και την ευτυχία αυτού του τόπου, με τις καταιγίδες μίας απληστίας που δεν χορταίνει ποτέ». [2]
Πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μερικές από τις σημαντικές πόλεις της Άνω Παννονίας ήταν:
- Vindobona (σήμερα Βιέννη στην Αυστρία)
- Siscia (σήμερα Sisak στην Κροατία)
- Iovia Botivo (σήμερα Ludbreg στην Κροατία)
- Aquae Balissae (σήμερα Daruvar στην Κροατία)
- Andautonia (σήμερα Ščitarjevo στην Κροατία)
- Savaria (σήμερα Szombathely στην Ουγγαρία)
- Scarbantia (σήμερα Sopron στην Ουγγαρία)
- Arrabona (σήμερα Győr στην Ουγγαρία)
- Poetovio (σήμερα Ptuj στη Σλοβενία)
Μεταγενέστερη χρήση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το βόρειο τμήμα της Φραγκικής μαρκιωνίας της Παννονίας του 8ου αι. ονομαζόταν επίσης Άνω Παννονία. Το όνομα μπορεί να βρεθεί ακόμη και πολύ αργότερα με παρόμοια, αλλά ευρύτερη έννοια, π.χ ο Όθων του Φράιζινγκ (Χρον. 6, 15) το χρησιμοποιεί για να αναφερθεί στην Αυστρία (δηλ. Austria Proper) τον 12ο αι.
Κατάλογος Ρωμαίων κυβερνητών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πόπλιος Μετίλιος Νέπως 106-107/8 [3]
- Λεύκιος Μινίκιος Νατάλις 113/114-117/118
- Λεύκιος Κορνήλιος Λατινιανός π. 126 [4]
- Κορνήλιος Πρόκουλος 130/131-133/134
- Λεύκιος Αίλιος Καίσαρ 136-137
- Tίτος Ατέριος Νέπως 137-π. 141 [5]
- Mάρκος Πόντιος Λαινιανός Λάρκιος Σαβίνος π. 145-π. 150
- Κλαύδιος Μάξιμος π. 150-π. 155
- Mάρκος Νόνιος Μακρίνος π. 159-π. 162
- Λεύκιος Δασούμιος Τούλλιος Τούσκος π. 162-π. 166
- Mάρκος Ιάλλος Βάσσος Φάβιος Βαλεριανός π. 166-π. 169
- Γάιος Ιούλιος Κόμμοδος Ορφιτιανός π. 169-π. 172
- Σέξτος Κουιντίλιος Μάξιμος π. 175-π. 179
- Γάιος Βέτιος Σαβινιανός Ιούλιος Όσπης μεταξύ 182 και 191 [6]
- Πραστίνα Μεσσαλίνος μετά το 185 έως το 191
- Σεπτίμιος Σεβήρος 191-193
- Λεύκιος Φάβιος Κλίο 197-π. 201
- Τιβέριος Κλαύδιος Κλαυδιανός μεταξύ 201 και 207
- Εγνάτιος Βίκτωρ π. 207
- Κάσσιος Δίων μεταξύ 226 και 229
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Barnes, Constantine and Eusebius, 31–32; Lenski, 65; Odahl, 90.
- ↑ Aurelius Victor, Epitome de Caesaribus 39.6.
- ↑ Unless otherwise noted, governors from 103 to 137 are taken from Werner Eck, "Jahres- und Provinzialfasten der senatorischen Statthalter von 69/70 bis 138/139", Chiron, 12 (1982), pp. 281-362; 13 (1983), pp. 147-237
- ↑ Margaret Roxan and Paul Holder, Roman Military Diplomas IV, published as Bulletin of the Institute of Classical Studies. Supplement, No. 82 (2003), pp. 463f
- ↑ Unless otherwise noted, governors from 137 to 179 are taken from Géza Alföldy, Konsulat und Senatorenstand unter der Antoninen (Bonn: Rudolf Habelt Verlag, 1977), pp. 235-238
- ↑ Legates for A.D. 182 to 238 are based on Paul M.M. Leunissen, Konsuln und konsulare in der zeit von Commodus bis Severus Alexander: 180-235 n. Chr. (Amsterdam: Verlag J.C. Gieben, 1989), pp. 258f
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Epitome de Caesaribus ( μετάφραση ) ca . 395.
- Barnes, Timothy D., Constantine and Eusebius . Cambridge, Μασαχουσέτη: Harvard University Press, 1981.(ISBN 978-0-674-16531-1)
- Λένσκι, Νόελ. «Η βασιλεία του Κωνσταντίνου». Στο The Cambridge Companion to the Age of Constantine, επιμέλεια Noel Lenski, 59–90. Νέα Υόρκη: Cambridge University Press, 2006. Σκληρό εξώφυλλο(ISBN 0-521-81838-9) Χαρτόδετο(ISBN 0-521-52157-2)
- Όνταλ, Τσαρλς Μάτσον. Ο Κωνσταντίνος και η Χριστιανική Αυτοκρατορία . Νέα Υόρκη: Routledge, 2004. Σκληρό εξώφυλλο(ISBN 0-415-17485-6) Χαρτόδετο(ISBN 0-415-38655-1)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|