Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ελευθεροτεκτονισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
18.047 επεξεργασίες
Customizer 2010 (συζήτηση | συνεισφορές)
1.903 επεξεργασίες
Γραμμή 302: Γραμμή 302:
=== Θρησκευτική Κριτική ===
=== Θρησκευτική Κριτική ===


Ο Ελευθεροτεκτονισμός προέλκυσε την κριτική θεοκρατικών καθεστώτων και οργανωμένων θρησκειών για ανταγωνισμό με την θρησκεία. Επίσης, κατηγορήθηκε για ετεροδοξία μέσα στους κόλπους του.Τέλος, έγινε συχνά στόχος «θεωριών συνωμοσίας», που τον θεωρούν απόκρυφη και διεφθαρμένη δύναμη.
Ο Ελευθεροτεκτονισμός προέλκυσε την κριτική θεοκρατικών καθεστώτων και οργανωμένων θρησκειών για ανταγωνισμό με την θρησκεία. Επίσης, κατηγορήθηκε για ετεροδοξία μέσα στους κόλπους του.Τέλος, έγινε συχνά στόχος «θεωριών συνωμοσίας», που τον θεωρούν απόκρυφη και διεφθαρμένη δύναμη.


==== Ελευθεροτεκτονισμός και Χριστιανισμός ====

Αν και μέλη ποικίλων πίστεων παραθέτουν τις ενστάσεις τους, κάποια Χριστιανικά θρησκευτικά δόγματα έχουν ιδιαίτερα αρνητική στάση έναντι του Ελευθεροτεκτονισμού, απαγορεύοντας ή αποθαρρύνοντας τα μέλη τους απο το να γίνουν Ελευθεροτέκτονες.

Το θρησκευτικό δόγμα με την μεγαλύτερη ιστορία εναντίωσης στον Ελευθεροτεκτονισμό είναι η Καθολική Εκκλησία. Οι ενστάσεις που προβάλλει η Καθολική Εκκλησία βασίζονται στον ισχυρισμό πως ο Ελευθεροτεκτονισμός διδάσκει μια νατουραλιστική θεϊστική πίστη που δεν συνάδει με το δόγμα της Εκκλησίας. <ref>{{cite web | url = http://www.catholicculture.org/library/view.cfm?recnum=5285 | title = Letter of April 19, 1985 to U.S. Bishops Concerning Masonry | last = Cardinal Law | first = Bernard | authorlink = Bernard Francis Law | accessdate = 2007-07-09 | date = [[1985-04-19]] | work = CatholicCulture.org }}</ref> Σειρά Παπικών επισήμων αναγγελιών εκδόθηκαν εναντίον του Ελευθεροτεκτονισμού. Η πρώτη απο αυτές ήταν η «In Eminenti» του Πάπα Κλεμεντίου του 7ου που εκδόθηκε στις 28 Απριλίου του 1738, ενώ η πιό πρόσφατη ήταν η «Ab Apostolici» του Πάπα Λεοντίου του 8ου που εκδόθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1890. Ο Κώδικας Εκκλησιαστικού Δικαίου του 1917 δήλωνε ρητά πως η συμμετοχή στον Ελευθεροτεκτονισμό αυτομάτως συνεπάγεται τον αφορισμό. <ref name="canon2335"> Canon 2335, 1917 Code of Canon Law from {{cite web | url = http://freemasonry.bcy.ca/anti-masonry/canon.html | title = Canon Law regarding Freemasonry, 1917-1983 | publisher = Grand Lodge of British Columbia and Yukon }}</ref> Ο Κώδικας Εκκλησιαστικού Δικαίου του 1917 επίσης απαγόρευε βιβλία φιλικά στον Ελευθεροτεκτονισμό.

Απο την πλευρά του, ο Ελευθεροτεκτονισμός ποτέ δεν εναντιώθηκε στο να εισέρχονται στην αδελφότητα Καθολικοί Χριστιανοί. Οι φίλιες Μεγάλες Στοές της «Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας» διαψεύδουν τις αξιώσεις της Εκκλησίας και δηλώνουν πως εμμένουν σαφώς στην αρχή τους οτι «ο Ελευθεροτεκτονισμός δέν είναι θρησκεία, ούτε υποκατάστατο για την θρησκεία.» <ref name="a religion?"/>

==== Ελευθεροτεκτονισμός και Ισλάμ ====

Πολλά Ισλαμικά αντι-Τεκτονικά επιχειρήματα είναι στενά συνδεδεμένα με τον αντι-Σημιτισμό και τον αντι-Σιωνισμό. <ref name="SFMNAD">{{cite book | url = http://freemasonry.dept.shef.ac.uk/pdf/ovn.pdf?PHPSESSID=bf5645aae288a112e6c99cacdca85a90 | format = pdf | title = The Study of Freemasonry as a New Academic Discipline | pages = pp. 13–14 | first = Andrew | last = Prescott | accessdate = 2006-05-21 }}</ref>Κάποιοι Μουσουλμάνοι ισχυρίζονται οτι ο Ελευθεροτεκτονισμός προάγει τα συμφέροντα των [[Εβραίοι|Εβραίων]] παγκοσμίως και πως ένας εκ των στόχων του είναι η αναδόμηση του [[Ναός του Σολομώντα|Ναού]] του [[Σολομώντας|Σολομώντα]] στην [[Ιερουσαλήμ]]. <ref>{{cite web |url=http://www.islamonline.net/servlet/Satellite?cid=1119503547288&pagename=IslamOnline-English-Ask_Scholar%2FFatwaE%2FFatwaEAskTheScholar |title=Can a Muslim be a freemason? |accessdate=2007-05-08 |format=asp |work=Islamonline.com }}</ref> Αρκετές χώρες με σημαντικό Μουσουλμανικό στοιχείο απαγορεύουν τον Ελευθεροτεκτονισμό εντός της επικρατείας τους. Πάντως, σε χώρες όπως η [[Τουρκία]], το [[Μαρόκο]] και η [[Αίγυπτος]] έχουν ιδρυθεί Μεγάλες Στοές. <ref>Leyiktez, Celil. [http://www.freemasons-freemasonry.com/layiktez1.html "Freemasonry in the Islamic World"]. Accessed 2 October 2007.</ref>


=== Ολοκαύτωμα ===
=== Ολοκαύτωμα ===

Έκδοση από την 07:10, 5 Μαΐου 2008

Ο Τεκτονικός Γνώμων και Διαβήτης.
(Τον συναντάμε με ή δίχως το λατινικό γράμμα G)

Με τον όρο Ελευθεροτεκτονισμός εννοείται το σώμα των διδασκαλιών και πρακτικών της μυστικής αδελφότητας των Ελεύθερων και Αποδεδεγμένων Τεκτόνων, της μεγαλύτερης πιθανώς μυστικής εταιρείας παγκοσμίως[1]. Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι ένα «ιδιότυπο σύστημα ηθικής κεκαλυμμένο δι’ αλληγοριών και εικονιζόμενο διά συμβόλων»[2][3]. Οι ρίζες της αδελφότητας των Ελευθεροτεκτόνων ανάγονται, σύμφωνα με τους ίδιους, στην εποχή της ανέγερσης του Ναού του Σολομώντος. Ο Ελευθεροτεκτονισμός στη σύγχρονη εποχή υφίσταται ως μια παγκόσμια αδελφότητα με περίπου 5 εκατομύρια μέλη ανά την υφήλιο.[4][5] Μέλη της αδελφότητας μπορούν να γίνουν άνδρες, ενήλικοι, με ορθή κρίση, έντιμοι και ελεύθεροι, υπό την προϋπόθεση ότι πιστεύουν σε ένα Υπέρτατο Ον και στην αθανασία της ψυχής. Ο Ελευθεροτεκτονισμός στις διάφορες μορφές του διατηρεί σταθερές τις θεμελιώδεις αξίες του και την πίστη στο Υπέρτατο Όν.[6][7] Η συντεχνία είναι οργανωμένη σε Μεγάλες Στοές, που σε κάποιες περιπτώσεις ονομάζονται και Μεγάλες Ανατολές, η καθεμία από τις οποίες έχει διοικητική αυτοτέλεια και χωρίζεται σε επί μέρους Επαρχιακές Μεγάλες Στοές, η κάθε μία από τις οποίες με τη σειρά της χωρίζεται σε Σεπτές Στοές. Οι Μεγάλες Στοές αναγνωρίζουν η μία την άλλη ως Κανονικές ή μη και αντίστοιχα τα μέλη τους αναγνωρίζονται μεταξύ τους ως αποδεδειγμένα ή όχι. Τα παράλληλα Τεκτονικά Σώματα είναι ανεξάρτητα από τη Μεγάλη Στοά, αλλά μέλη τους γίνονται μόνο Διδάσκαλοι Ελευθεροτέκτονες.

Ιστορία

Goose and Gridiron, Έδρα μίας εκ των ιδρυτικών Στοών της Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας

Η πιο πιθανή και ρεαλιστική θεωρία είναι ότι ο Ελευθεροτεκτονισμός ως αδελφότητα είναι η εξέλιξη των Επαγγελματικών Στοών (Operative Lodges) των Τεκτόνων του Μεσαίωνα. Σύμφωνα με ημερολόγια Μεσαιωνικών κτισμάτων Σκοτσέζων λιθοξόων (stonemasons), ήδη από τα τέλη του 14ου αιώνα οι χτίστες αυτοί μαζεύονταν σε καλύβες, που ως χώροι συγκέντρωσης αποτελούσαν Στοές, για να τραφούν και να αναπαυτούν. Τον 15ο αιώνα υπάρχουν αναφορές, σε αυτά τα αρχεία των λιθοξόων, σε φατρίες κτιστών (masons). Στα τέλη του 15ου αιώνα η έννοια της Στοάς υπερέβη τον χώρο συγκέντρωσης και άρχισε να ορίζει την ομάδα λιθοξόων που μαζευόταν σε αυτό τον χώρο για να ρυθμίζει τα της τέχνης της. Εν καιρώ, οι Στοές αυτές άρχισαν να αναπτύσσουν πρώιμες τελετές μύησης μαθητών και εισήγαγαν την μυστική λέξη αναγνώρισης, ως μέσο απόδειξης της ιδιότητας του μέλους Στοάς και ως διαπιστευτήριο της επαρκούς εκπαίδευσης στην τέχνη του λιθοξόου.

Ιστορία του Παγκόσμιου Ελευθεροτεκτονισμού

Στις αρχές του 16ου αιώνα οι Στοές εξαιτίας του γεγονότος ότι έφθιναν, άρχισαν να δέχονται στους κόλπους τους και άνδρες οι οποίοι δεν ήταν λιθοξόοι, αλλά μέλη βασιλικών Οίκων και ευγενείς ή απλά άνθρωποι που ήθελαν να ξεφύγουν από τον θρησκευτικό φανατισμό της εποχής και να δομήσουν μια καλύτερη κοινωνία βασισμένη στην ανεκτικότητα και την ειρηνική συνύπαρξη[8]

Στα μέσα του 17ου αιώνα υπάρχουν σαφείς ενδείξεις της παρουσίας των Ελευθεροτεκτόνων στην Αγγλία[9]. Το "The Regius Manuscript" είναι ένα ποίημα που χρονολογείται περί το 1390 και αποτελεί το παλαιότερο γνωστό Τεκτονικό Χειρόγραφο[10].

Θηρεός και Βούλα της "Premier" Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας"
Ο Θηρεός της "Αρχαίας" Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας

Η πρώτη Τεκτονική Μεγάλη Στοά στην ιστορία, η Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, ιδρύθηκε προς τιμή του Γεωργίου του 1ου (1660-1727), πρώτου προτεστάντη βασιλέα της Μεγάλης Βρετανίας, που ανέβηκε στον θρόνο την 1η Αυγούστου 1714. Επίσημα η Μεγάλη Στοά της Αγγλίας ιδρύθηκε ως η «Μεγάλη Στοά του Λονδίνου και του Γουεστμίνστερ» την ημέρα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, 24 Ιουνίου 1717, στο Λονδίνο, όπου συγκεντρώθηκαν τέσσερις Στοές της Τέχνης στο «Apple Tree Tavern» στο Λονδίνο και σχημάτισαν μία κανονική Μεγάλη Στοά. Οι τέσσερις προϋπάρχουσες Στοές συνέρχονταν η πρώτη, σήμερα ονόματι “Antiquity No 2”, στο “Goose and Gridiron Ale-house” στην πλατεία της εκκλησίας του Αγ.Παύλου, η δεύτερη στο “Crown Ale-house”, η τρίτη, σήμερα ονόματι “Lodge of Fortitude and Old Cumberland No 12”, στο “Apple Tree Tavern” στο Κόβεντ Γκάρντεν και η τέταρτη, σήμερα ονόματι “Westminster Royal Somerset House and Inverness Lodge No 4”, στο καπηλειό “Rummer and Grapes”. Η τελευταία ήταν Στοά θεωρητικών Τεκτόνων, ενώ οι τρεις πρώτες ήταν κατά κύριο λόγο επαγγελματικές Στοές Τεκτόνων.

Στις 17 Ιουλίου 1751 εκπρόσωποι πέντε Στοών, στο καπηλειό του Turk’s Head στο Σόχο του Λονδίνου, ιδρύουν την “Αρχαία Μεγάλη Στοά της Αγγλίας”, ή αλλιώς ονομαζόμενη “Μεγάλη Στοά των Ελευθέρων και Αποδεκτών Τεκτόνων της Αγγλίας”. Ο νέος σχηματισμός αποτελούνταν κυρίως από Σκωτσέζους Ελεύθερους Τέκτονες που ήταν δυσαρεστημένοι από τον τρόπο που οι Ελευθεροτέκτονες της Premier Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας είχαν αλλάξει τον Ελευθεροτεκτονισμό, για αυτό τους αποκαλούσαν μοντέρνους και τους κατηγορούσαν πως δεν ακολουθούσαν τα παλαιά έθιμα του Ελευθεροτεκτονισμόυ. Όμως στην ίδρυση της Αρχαίας Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας θα έπρεπε να αναγνωρίσουμε και πολιτικά αίτια, εάν την δούμε ως προέκταση της μή αποδοχής μεγάλης μερίδας των Σκωτσέζων προς την “Πράξη Διευθέτησης” του 1701 που απαγόρευε σε ρωμαιοκαθολικούς να ανέβουν στον θρόνο και καθιέρωνε τον οίκο του Ανοβέρου, των εκτεταμένων αντιδράσεων στα διάφορα μέτρα που θεσμοθετούσε από το 1704 το Αγγλικό κοινοβούλιο για να καταποντίσει την οικονομία της Σκωτίας και τέλος της διαφωνίας τους με την Πράξη της Ένωσης της Αγγλίας με την Σκωτία υπό την πολιτική οντότητα της Μεγάλης Βρετανίας το 1707. Οι δύο αντίπαλες Μεγάλες Στοές για 63 χρόνια συνυπήρχαν δίχως να αναγνωρίζουν η μία την άλλη ως κανονική και δίχως να αναγνωρίζουν η μία τα μέλη της άλλης ως κανονικούς Ελεύθερους Τέκτονες.

Αρχείο:Washington apron shrunk.jpg
Ο Τζωρτζ Ουάσινγκτων με Τεκτονικό Περίζωμα.

Το 1813 που ο πρίγκιπας Augustus Frederick (1773-1843), Δούκας του Sussex και έκτος γιός του βασιλέα Γεωργίου του 3ου, έγινε Μέγας Διδάσκαλος της Premier Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας και ο αδερφός του ο πρίγκιπας Edward Augustus (1767-1820), Δούκας του Kent και τέταρτος γιος του Βασιλέα Γεωργίου του 3ου, έγινε Μέγας Διδάσκαλος της Αρχαίας Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας, έγιναν τα πιο σοβαρά βήματα για την επανένωση. Σε διάστημα περίπου έξι εβδομάδων είχαν συνταχθεί και ψηφιστεί τα 21 «Άρθρα της Ένωσης» των δύο Μεγάλων Στοών, και στις 27 Δεκεμβρίου 1813, την ημέρα του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή, η Premier Μεγάλη Στοά της Αγγλίας και η Αρχαία Μεγάλη Στοά της Αγγλίας σχημάτισαν την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας (UGLE) [11].

Ο "Γνώμων και Διαβήτης" στο Εθνικό Τεκτονικό Μνημείο του Τζωρτζ Ουάσινγκτων.

Η Μεγάλη Στοά της Σκωτίας [12] ιδρύθηκε το 1736 και η Μεγάλη Στοά της Ιρλανδίας [13] το 1725.Την δεκαετία του 1730 ο Ελευθεροτεκτονισμός διαδόθηκε στις Βρετανικές αποικίες της Αμερικής. Μετά την ανεξαρτησία της Αμερικής, σε κάθε πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών σχηματίστηκε και μία ανεξάρτητη Μεγάλη Στοά.Διάφορες σκέψεις για ίδρυση μιας “Μεγάλης Στοάς των Ηνωμένων Πολιτειών” με τον Τζωρτζ Ουάσινγκτων να έχει τον ρόλο του πρώτου Μεγάλου Διδασκάλου, εγκαταλείφθηκαν πρόωρα[14]

Η Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας (GOdF)[15] ιδρύθηκε το 1728. Το 1877 η Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας αφαίρεσε την προϋπόθεση τα μέλη της να πιστεύουν στο Υπέρτατο Ον, οπότε και οι περισσότερες Αγγλόφωνες Μεγάλες Στοές σταμάτησαν να την αναγνωρίζουν ώς “κανονική” και διέκοψαν τις επίσημες σχέσεις τους μάζί της. Η Εθνική Μεγάλη Στοά της Γαλλίας (GLNF) [16] είναι για την στιγμή η μόνη Τεκτονική δύναμη στην Γαλλία που χαίρει αναγνώρισης από την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλία (UGLE).

Λόγω των ανωτέρω, συχνά αναφέρεται πως ο Ελευθεροτεκτονισμός αποτελείται από δύο παράλληλα παρακλάδια που το ένα δεν αναγνωρίζει την “κανονικότητα” του άλλου:

  • την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας (UGLE) με όσες Μεγάλες Στοές έχουν καθεστώς αμοιβαίας αναγνώρισης με αυτήν, και
  • τη Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας (GOdF) με όσες Μεγάλες Ανατολές συντάσσονται με την πολιτική της.

Ιστορία του Ελευθεροτεκτονισμού στην Ελλάδα

Περί το 1855 επτά Στοές εργάζονταν στην ηπειρωτική εσωχώρα της Ελλάδας υπό την σκέπη της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας [17], αποτελούμενες απο Ελευθεροτέκτονες μυημένους στην Κέρκυρα, την Γαλλία και την Ιταλία. Το 1867 τεκτονικές στοές εργάζονταν στην Αθήνα, τον Πειραιά, την Χαλκίδα, την Πάτρα, την Σύρο, την Λαμία και το Άργος. Στις 16 Φεβρουαρίου του ιδίου έτους οι Ελληνικές Στοές ζήτησαν την ανεξαρτησία τους από την Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας. Αυτή τους δόθηκε στις 10 Απριλίου 1867 και η νέα Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδας άρχισε να οργανώνεται, κατ’ αρχήν τον Ιούλιο του 1872 εκλέγοντας τον Δημήτριο Ροδοκανάκη (1840-1902) ως Μέγα Διδάσκαλο και αμέσως μετά σχηματίζοντας το Ύπατο Μέγα Συμβούλιο του 33ου για την Ελλάδα. Το 1928 η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδας κατάφερε να αναγνωριστεί ώς ίδρυμα, ενώ το Ύπατο Μέγα Συμβούλιο σχημάτισε μία κοινωνία του Αστικού Κώδικα. Το 1936, με την αναθεώρηση του Τεκτονικού Συντάγματος της, η Μεγάλη Ανατολή μετονομάστηκε σε Μεγάλη Στοά της Ελλάδας[18]. Το 1976 ορισμένοι Έλληνες ελευθεροτέκτονες αποφάσισαν να εισαγάγουν το York Rite(Τυπικό της Υόρκης), ενώ έως τότε υπήρχε μόνον το Scottish Rite(Σκωτικό Τυπικό). Όταν η Μεγάλη Στοά της Ελλάδας ανακάλυψε πως το νέο σώμα δε θα δεχόταν τις δικές της παρεμβάσεις στη διοίκησή του, απείλησε με διαγραφή τα μέλη του. Αυτή η συμπεριφορά τελικά οδήγησε το Μάιο του 1986 στην ίδρυση της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας[19][20].

Οργανωτική Δομή

Κύριο άρθρο: Μεγάλη Στοά

Το Ελευθεροτεκτονικό Μέγαρο Λονδίνου, Έδρα της Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας.

Οι Μεγάλες Στοές και οι Μεγάλες Ανατολές είναι ανεξάρτητα και κυρίαρχα σώματα που κυβερνούν το Τεκτονισμό σε μία ορισμένη επικράτεια ή αλλιώς “δικαιοδοσία”.[21] Δεν υπάρχει κάποιο παγκόσμιο Τεκτονικό σώμα που να προΐσταται των Μεγάλων Στοών και των Μεγάλων Ανατολών, ή που να τους υπαγορεύει τον τρόπο λήψης των αποφάσεών τους, ή που να τους επιβάλλει μιά κοινή πολιτική. Ο μόνος σύνδεσμος μεταξύ των επι μέρους δικαιοδοσιών είναι η αμοιβαία αναγνώρηση.[22]

Κανονικότητα

“Κανονικότητα” είναι ένας μηχανισμός σύμφωνα μετον οποίο οι Μεγάλες Στοές ή Μεγάλες Ανατολές αναγνωρίζουν η μία την άλλη. Ο μηχανισμός αυτός αποτελείται απο μία σειρα κριτηρίων που η εκάστοτε Μεγάλη Στοά έχει ορίσει στα Συντάγματά της. Τα κριτήρια αυτά ποικίλουν, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν σχέση με την τήρηση ή μή των “Τεκτονικών Οριοθεσίων” .Η αναγνώριση αυτή επιτρέπει τις επίσημες σχέσεις σε επίπεδο Μεγάλης Στοάς και την ανταλλαγή επισκέψεων μεταξύ των μελών τους. Ένας Τέκτον που επισκέπτεται μία μη κανονική Στοά κινδυνεύει με διαγραφή απο την Στοά του. [23]

Το Ελευθεροτεκτονικό Μέγαρο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας, στην Αθήνα.

Καθένα απο τα δύο παράλληλα παρακλάδια του Ελευθεροτεκτονισμού, αποδέχεται μόνο τις Μεγάλες Στοές που ανήκουν σε αυτό ώς “κανονικές”. Μπορεί οι περισσότερες Μεγάλες Στοές να ανοίκουν στο παρακλάδι που συμπλέει με την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας και οι περισσότερες Μεγάλες Ανατολές να ανοίκουν στο παρακλάδι που συμπλέει με την Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας, πάντως η διάκριση μεταξύ Στοάς ή Ανατολής δέν αποτελλεί απο μόνη της κριτήριο κανονικότητας. Επιπροσθέτως, ως μή κανονικές θεωρούνται σε παγκόσμιο επίπεδο και όσες οργανώσεις ιδρύονται απο μόνες τους και αυτοχαρακτηρίζονται ώς Τεκτονικές δίχως όμως να αναγνωρίζονται απο κάποιο απο τα δύο παρακλάδια.Τέλος, ως μή κανονικές χαρακτηρίζονται και οι Στοές που δέχονται ώς μέλη τους ταυτόχρονα και ανδρες και γυναίκες, οι αποκαλλούμενες "μεικτές".

Τεκτονική Στοά

Η Τεκτονική Στοά αποτελεί τον «πυρήνα» της οργάνωσης του Ελευθεροτεκτονισμού. Κάθε νέα Στοά πρέπει να υπόκειται σε μία κανονική Μεγάλη Στοά ή Μεγάλη Ανατολή. Η Στοά είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τις οδηγίες της Μεγάλης Στοάς στην οποία υπόκειται όσον αφορά την εφαρμογή των Συνταγμάτων[24], όμως κατα τα άλλα είναι ανεξάρτητη διοιητική μονάδα. Μία Στοά πρέπει να έχει Τακτικές και προγραμματισμένες συνεδριάσεις, όπου θα λαμβάνουν χώρα οι τεκτονικές εργασίες των μελών της, και πρέπει να συνέρχεται μόνο στην έδρα της (εκτός εκτάκτων περιπτώσεων). Αρμοδιότητα της Στοάς είναι η μύηση και προαγωγή των μελών της, η εγκατάσταση του Σεβασμίου Διδασκάλου και των Αξιωματικών της, η απόκτηση και διατήρηση των κοσμημάτων και κειμηλίων της, η ενδυνάμωση των δεσμών ανάμεσα στις οικογένειες μέσω των διαφόρων εκδηλώσεων που οργανώνει και διάφορα άλλα θέματα σε επίπεδο βάσης (μή περιοριστικά).

Η Στοά είναι η μόνη Αρχή που μπορεί να μυήσει κάποιον στον Ελευθεροτεκτονισμό και όταν γίνεται κάτι τέτοιο ο νέος Ελευθεροτέκτον αποκαλεί αυτή την Στοά ώς ”Μητρική” του, ισοβίως. Ένας Διδάσκαλος Ελευθεροτέκτον έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται όποια Στοά υποκείμενη στη Μεγάλη Στοά του επιθυμεί. Επίσης, μπορεί να επισκεφθεί και οποιαδήποτε άλλη Στοά επιθυμεί, αρκεί αυτή να υπόκειται σε κάποια Μεγάλη Στοά που να είναι αμοιβαία αναγνωριζόμενη με την δική του. Εκτός της συνδρομής του και της συμμετοχής του στην “Μητρική” του Στοά, ένας Διδάσκαλος Ελευθεροτέκτον μπορεί καταβάλλοντας επιπλέον συνδρομή να είναι μέλος και άλλων Στοών, που όμως πρέπει να υπόκεινται στην ίδια Μεγάλη Στοά με την δική του.

Συνηθίζεται ο όρος “Στοά” να αναφέρεται στον χώρο που συνεδριάζουν οι Ελευθεροτέκτονες, όμως ο όρος πιο πολύ αναφέρεται στους ίδιους τους Ελευθεροτέκτονες που συνεδριάζουν. Έτσι “Στοά” στην πραγματικότητα είναι οι συνεδριάζοντες Ελευθεροτέκτονες. Οι Στοές, ώς κτίρια, αναφέρονται ανα περιπτώσεις ώς «Ναοί». Διαφορετικές Στοές συνεδριαζόντων Τεκτόνων, μπορεί να χρησιμοποιούν σε διαφορετικές στιγμές ή ημέρες τον ίδιο χώρο της Στοάς.

Οι πρώτες Στοές συνεδρίαζαν όπου μπορούσαν και πολλές φορές οι Τεκτονικές εργασίες γίνονταν σε καπηλειά.Οι περισσότερες Στοές απαρτίζονται απο Ελευθεροτέκτονες που ζούν σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή. Σε κάποιες Στοές η συμμετοχή απαιτεί πλήρωση ιδιαίτερων κριτηρίων, που έχουν κυρίως σχέση με το κοινωνικό υπόβαθρο ή την καταγωγή.Επίσης υπαρχουν «Ερευνητικές Στοές», οι οποίες κάνουν μέλη τους μόνο Διδασκάλους Ελευθεροτέκτονες και ασχολούνται με την Φιλοσοφία του Ελευθεροτεκτονισμόυ και την Ιστορία του.

Παράλληλα Σώματα

Η Βούλα του Ιστορικού Τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών.

Στον Ελευθεροτεκτονισμό δεν υπάρχει βαθμός ανώτερος του Διδασκάλου Ελευθεροτέκτονος. [25] Όμως υπάρχουν «Σώματα» που δέχονται ώς μέλη τους μόνο Διδασκάλους Ελευθεροτέκτονες. [26] Τα Σώματα αυτά είναι ανεξάρτητα απο την «Συμβολική Στοά».[25] Μπορούν να περιγραφούν ώς συμπληρωματικά ή «παράλληλα», και συνήθως παρέχουν περαιτέρω οπτικές σε κάποια αλληγορικά, ηθικά ή και φιλοσοφικά στοιχεία του Ελευθεροτεκτονισμού.[27]

Άν και ανεξάρτητα, τα «παράλληλα Σώματα», χαρακτηρίζονται Ελευθεροτεκτονικά αφού για να γίνει κάποιος μέλος τους πρέπει να είναι ήδη Ελευθεροτέκτονας.

Τα άρθρα της «Ένωσης» της «Premier Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας» με την «Αρχαία Μεγάλη Στοά της Αγγλίας» (σε «Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας» το 1813) περιόρισαν την αναγνώριση σε συγκεκριμένα Σώματα, όπως αυτά που εντάσσονται στο Σκωτικό Τυπικό και στο Τυπικό της Υόρκης. Κάποια «παράλληλα Σώματα», όπως για παράδειγμα αυτό των Ναϊτών Ιπποτών, έχουν επιπλέον απαιτήσεις λόγω της φύσης τους.

Τέλος, υπάρχουν σώματα στα οποία συμμετέχουν μόνο Ελευθεροτέκτονες αλλά δέν έχουν σχέση με την διδασκαλία του Ελευθεροτεκτονισμού, οπότε τυπικά δέν μπορούν να χαρακτηριστούν ώς «παράλληλα Σώματα».

Αρχές και δραστηριότητα

Ενώ ο Ελευθεροτεκτονισμός συχνά χαρακτηρίζεται ως "μυστική οργάνωση" ή “μυστική κοινωνία”, οι ίδιοι οι Ελευθεροτέκτονες διαφωνούν και ισχυρίζονται πως είναι απλά μια συντεχνία που τηρεί μυστικές κάποιες συγκεκριμένες πτυχές της.[25] Ο Ελευθεροτεκτονισμός κατά τον 21ο αιώνα έπαψε να είναι τόσο “λαοφιλής” όσο και “μυστική κοινωνία”. Πιο ορθό θα ήταν να χαρακτηριστεί ως μία κοινωνία που κρατάει μυστικά. [28]Ένα εκ των μυστικών αυτών και το μόνο πραγματικά ουσιαστικό που έχει απομείνει στον Ελευθεροτεκτονισμό, είναι ο ιδιαίτερος τρόπος αναγνώρισης ανάμεσα στα μέλη του.[29]. Παρά τις επιμέρους διαφορές, η βασική φροντίδα του Ελευθεροτεκτονισμού είναι η φιλανθρωπική εργασία[30] σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή ή γενικότερα, η προώθηση της ηθικής ακεραιότητας μέσω της συμπεριφοράς των μελών του στο κοινωνικό σύνολο και η ανάπτυξη και διατήρηση της Αδελφικής αγάπης.

Τυπικό, συμβολισμός και ηθική

Οι Ελευθεροτέκτονες χρησιμοποιούν κάποιο τυπικό εργασιών κατά τις συναντήσεις τους. Δεν υπάρχει ένα μοναδικό τυπικό και κάθε μεγάλη Στοά είναι ελεύθερη να ακολουθεί το δικό της. Εν τούτοις, υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στα διάφορα τυπικά εργασιών που χρησιμοποιούν οι Μεγάλες Στοές. Για παράδειγμα, όλα τα Ελευθεροτεκτονικά τυπικά εργασιών κάνουν χρήση του αρχιτεκτονικού συμβολισμού των εργαλείων των «πρακτικών» λιθοξόων του μεσαίωνα. Οι Ελευθεροτέκτονες, ως «θεωρητικοί» τέκτονες (που χτίζουν, δηλαδή, με την φιλοσοφική έννοια και όχι την κυριολεκτική), χρησιμοποιούν αυτό τον συμβολισμό για να διδάξουν ηθικά μαθήματα των αρχών της «Αδελφικής Αγάπης, Αρωγής και Αλήθειας», ή όπως συνηθίζεται να αναφέρεται στην Μεγάλη ανατολή της Γαλλίας «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα».

Δύο από τα κύρια σύμβολα που βρίσκονται πάντα σε μια Στοά είναι ο «Γνώμονας» και ο «Διαβήτης». Τα δύο αυτά σύμβολα χρησιμοποιούνται από τον Ελευθεροτεκτονισμό για την εξαγωγή ηθικών συμπερασμάτων. [31]

Τα ηθικά συμπεράσματα εξάγονται μέσω των αλληγοριών του Ελευθεροτεκτονικού τυπικού. Καθώς ο Ελευθεροτέκτονας εξελίσσεται δια μέσου «βαθμών»[25], κερδίζει γνώση και κατανόηση του εαυτού του, της σχέσεως του με τους άλλους και του δεσμού του με το Υπέρτατο Ον (όπως ο καθένας το αντιλαμβάνεται). Ενώ η διερεύνηση και ανάπτυξη των φιλοσοφικών απόψεων και πεποιθήσεων του Ελευθεροτεκτονισμού είναι έργο των ειδικών Ερευνητικών και Καθοδηγητικών Στοών, παρόλα αυτά μεμονωμένοι Ελευθεροτέκτονες συχνά εκδίδουν μελέτες για αυτές. Κάθε Ελευθεροτέκτονας μπορεί να στοχάζεται για τα σύμβολα και τον σκοπό του Ελευθεροτεκτονισμόυ και μάλιστα ως κάποιο βαθμό αναμένεται απο αυτούς, καθώς εξελίσσονται δια μέσου των «βαθμών», να ερευνούν το νόημα του Ελευθεροτεκτονισμού.[32]

Η «Βίβλος του Ιερού Νόμου» πάντα εκτίθεται σε μια ανοικτή Στοά. Σε κάποιες από τις Στοές της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας, αντί της «Βίβλου» χρησιμοποιούνται τα Ελευθεροτεκτονικά «Συντάγματα». Επιπλέον, ο κάθε υποψήφιος επιλέγει, ανάλογα με τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, ενώπιον ποιού «Ιερού Κώδικα» θα ορκιστεί να τηρεί τις υποχρεώσεις του. [33] Σε Στοές που απαρτίζονται απο μέλη διαφόρων θρησκειών είναι συνηθισμένο να εκτίθονται άνω του ενός «Ιεροί Κώδικές».

Στον Ελευθεροτεκτονισμό το Υπέρτατο Ον αναφέρεται ως «Μέγας Γεωμέτρης του Σύμπαντος», για να γίνει σαφές πως η αναφορά είναι γενική και όχι συνδεδεμένη με κάποια συγκεκριμένη θρησκευτική αντίληψη για τον Θεό. [34]

Βαθμοί

Οι τρείς βαθμοί της «Συμβολικής Στοάς» του Ελευθεροτεκτονισμού είναι:

  1. «Μαθητής», ο βαθμός του νεοεισελθόντα Ελευθεροτέκτονα,
  2. «Εταίρος», ο βαθμός του διελθέντα Ελευθεροτέκτονα, και
  3. «Διδάσκαλος», ο βαθμός του εγερθέντα Ελευθεροτέκτονα.

Οι βαθμοί αντιπροσωπεύουν φάσεις προσωπικής πνευματικής ανάπτυξης. Οι αλληγορικές έννοιες του Ελευθεροτεκτονισμού προσλαμβάνονται διαφορετικά από κάθε Ελευθεροτέκτονα, ανάλογα με το επίπεδό του, αλλά πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος στο οποίο εργάζεται. Η κοινή συμβολική διάρθρωση και τα κοινά «Αρχέτυπα», ανά την υφήλιο, παρέχουν στον κάθε Ελευθεροτέκτονα τα μέσα για να δώσει τις δικές του απαντήσεις στα φιλοσοφικά ερωτήματα της ζωής.

Στον Ελευθεροτεκτονισμό δεν υπάρχει βαθμός ανώτερος του Διδασκάλου Ελευθεροτέκτονος. [25] Παρόλα ταύτα, κάποια Τεκτονικά σώματα, που χαρακτηρίζονται ως «παράλληλα» της «Συμβολικής Στοάς», έχουν περαιτέρω βαθμούς με μεγαλύτερη αρίθμηση. Αυτά τα σώματα δέχονται μόνο Διδάσκαλους Ελευθεροτέκτονες και είναι περισσότερο συμπληρωματικά του βαθμού του Διδασκάλου, παρά εξέλιξή του. [26] Ένα παράδειγμα «παράλληλου Σώματος» είναι το Scottish Rite, τον οποίο συνιστούν βαθμοί αριθμημένοι από 4ος έως 33ος. [35]

Υποχρεώσεις

Κάθε υποψήφιος αναλαμβάνει κάποιες υποχρεώσεις βάση του όρκου που δίνει κατά τη μύησή του στην Αδελφότητα. Οι υποχρεώσεις αυτές είναι να παραμένει πιστός στους κανόνες της αδελφότητας και να τηρεί τα «μυστικά του Ελευθεροτεκτονισμού», που είναι τα διάφορα σημεία, τεκμήρια και λέξεις αναγνώρισης σε κάθε βαθμό. [29] Στις «κανονικές» Στοές αυτός ο όρκος δίνεται οικία βούληση, στην «Βίβλο του Ιερού Νόμου» του Υπέρτατου Όντος που ο κάθε υποψήφιος πιστεύει.

Διαδικασία εισόδου στον Ελευθεροτεκτονισμό

Μύηση στον Ελευθεροτεκτονισμό. 18ος αιώνας

Για να εισχωρήσει κάποιος στον Ελευθεροτεκτονισμό πρέπει να αποτανθεί αυτοβούλως σε κάποιο ήδη μέλος, που θα τον συστήσει και θα τον προτείνει, και να κάνει από μόνος του αίτηση εισδοχής στη Στοά της κοινότητάς του. Πιο σπάνια είναι στις μέρες μας η περίπτωση όπου αυτός που επιθυμεί να εισέλθει στον Ελευθεροτεκτονισμό πρέπει να το ζητήσει τρεις φορές και όχι μόνο μία.[36] Κάποιες Στοές είναι πιο δεκτικές σε νέα μέλη ενώ άλλες περισσότερο επιλεκτικές. Ασχέτως με τον τρόπο που μια Στοά δέχεται υποψηφίους, ένας υποψήφιος για να γίνει δεκτός ως μέλος της και να μυηθεί από αυτή στον Ελευθεροτεκτονισμό, πρέπει να υπερψηφισθεί από τα μέλη της ενόσω αυτή είναι «ανοιχτή», δηλαδή ενόσω η Στοά εργάζεται. Το εάν ο υποψήφιος γίνεται αποδεκτός με σχετική ή απόλυτη πλειοψηφία, διαφέρει ανά περίπτωση και εξαρτάται από τον εσωτερικό κανονισμό της εκάστοτε Στοάς.

Γενικές απαιτήσεις

Γενικότερα, για να γίνει «κανονικός» Ελευθεροτέκτονας, κάποιος υποψήφιος πρέπει:[25]

  • Να είναι άνδρας που προσέρχεται αυτοβούλως.
  • Να πιστεύει σε κάποιο Υπέρτατο Όν, όποια υπόσταση και εάν έχει αυτό για τον καθένα.
  • Να έχει τουλάχιστον το ελάχιστο της αποδεκτής ηλικίας. Αυτό κυμαίνεται από 18 έως 25 έτη αναλόγως της Μεγάλης Στοάς (Στην Ελλάδα είναι τα 21 έτη).
  • Να είναι άνθρωπος καλών ηθικών αρχών, καλού χαρακτήρα και καλής φήμης.
  • Να είναι ψυχικά, διανοητικά και σωματικά υγιής. Δηλαδή, ο υποψήφιος πρέπει να μην πάσχει από κάτι και να μην είναι σε τέτοια κατάσταση, που να τον εμποδίζει να εκτελεί τα καθήκοντά του.
  • Να είναι ελεύθερος απο γέννησης. [37] Η απαίτηση αυτή διατηρείται στην σύγχρονη εποχή ως ιστορικό αξίωμα.
  • Να έχει προταθεί από δύο ήδη μέλη της Στοάς, οι οποίοι και εγγυώνται για αυτόν.

Οι παραπάνω απαιτήσεις, γενικότερα, οριοθετούν την Ελευθεροτεκτονική «κανονικότητα» ή μη. Μια αποδεκτή απόκλιση από αυτές είναι να επιτρέπεται σε έναν «Λυκιδέα» (τον υιό ενός Ελευθεροτέκτονα), [38] να μυείται προ του ελαχίστου ορίου ηλικίας, ποτέ όμως πριν τα 18 του έτη.

Τεκτονισμός και θρησκεία

Ο οφθαλμός της Θείας Πρόνοιας

Ο Ελευθεροτεκτονισμός δηλώνει ρητά και ανοικτά πως δεν είναι ούτε θρησκεία, ούτε υποκατάστατο θρησκείας [39][40]. Ο James Anderson (1679-1739) στα «Συντάγματα των Ελευθέρων Τεκτόνων» του 1723, εισαγάγει την ιδέα της φυσικής θρησκείας, δηλαδή της πίστης στον μοναδικό Θεό που ο κάθε ένας λατρεύει. Ο «κανονικός» Ελευθεροτεκτονισμός αξιώνει οι υποψήφιοι του να πιστεύουν σε ένα «Υπέρτατο Ον», όποιο και εάν είναι αυτό για τον κάθε έναν. Αυτό σημαίνει πως άνδρες από μία ευρεία κλίμακα πίστεων μπορούν να γίνουν Ελευθεροτέκτονες. Από τις αρχές του 19ου αιώνα, η Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας έδωσε μια γενικότερη και μη δογματική έννοια στο «Υπέρτατο Ον», με αποτέλεσμα να δέχεται ως μέλη της και άθεους υποψηφίους. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε ρήξη τις σχέσεις της με την Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας.

Κριτική και αντιδράσεις

Αντι-Τεκτονισμός είναι η «ομολογημένη αντίδραση στον Ελευθεροτεκτονισμό». Δέν υπάρχει κάποια ομοιογενής κίνηση αντιδρόντων. Τον Αντι-Τεκτονισμό αποτελούν κριτικές θεμελιωδώς ασύμβατες, απο ομάδες ανθρώπων που είναι εχθρικές προς τον Ελευθεροτεκτονισμό η κάθε μία για τους δικούς της λόγους.Οι ομάδες αυτές κυρίως είναι πολιτικής και θρησκευτικής φύσεως.

Απο τον 18ο αιώνα υπήρξαν αρκετές «αποκαλύψεις» για τον Ελευθεροτεκτονισμό. Αυτές, σύμφωνα με τους Ελευθεροτέκτονες, συχνά στερούνταν συνοχής,[41] ήταν για διάφορους λόγους απαρχαιωμένες,[42] ή ήταν εμφανείς απάτες.[43]Αυτές οι «αποκαλύψεις» συχνά έγιναν η βάση για την κριτική στον Ελευθεροτεκτονισμό, κυρίως πολιτικής και θρησκευτικής φύσεως. [44]

Θρησκευτική Κριτική

Ο Ελευθεροτεκτονισμός προέλκυσε την κριτική θεοκρατικών καθεστώτων και οργανωμένων θρησκειών για ανταγωνισμό με την θρησκεία. Επίσης, κατηγορήθηκε για ετεροδοξία μέσα στους κόλπους του.Τέλος, έγινε συχνά στόχος «θεωριών συνωμοσίας», που τον θεωρούν απόκρυφη και διεφθαρμένη δύναμη.

Ελευθεροτεκτονισμός και Χριστιανισμός

Αν και μέλη ποικίλων πίστεων παραθέτουν τις ενστάσεις τους, κάποια Χριστιανικά θρησκευτικά δόγματα έχουν ιδιαίτερα αρνητική στάση έναντι του Ελευθεροτεκτονισμού, απαγορεύοντας ή αποθαρρύνοντας τα μέλη τους απο το να γίνουν Ελευθεροτέκτονες.

Το θρησκευτικό δόγμα με την μεγαλύτερη ιστορία εναντίωσης στον Ελευθεροτεκτονισμό είναι η Καθολική Εκκλησία. Οι ενστάσεις που προβάλλει η Καθολική Εκκλησία βασίζονται στον ισχυρισμό πως ο Ελευθεροτεκτονισμός διδάσκει μια νατουραλιστική θεϊστική πίστη που δεν συνάδει με το δόγμα της Εκκλησίας. [45] Σειρά Παπικών επισήμων αναγγελιών εκδόθηκαν εναντίον του Ελευθεροτεκτονισμού. Η πρώτη απο αυτές ήταν η «In Eminenti» του Πάπα Κλεμεντίου του 7ου που εκδόθηκε στις 28 Απριλίου του 1738, ενώ η πιό πρόσφατη ήταν η «Ab Apostolici» του Πάπα Λεοντίου του 8ου που εκδόθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1890. Ο Κώδικας Εκκλησιαστικού Δικαίου του 1917 δήλωνε ρητά πως η συμμετοχή στον Ελευθεροτεκτονισμό αυτομάτως συνεπάγεται τον αφορισμό. [46] Ο Κώδικας Εκκλησιαστικού Δικαίου του 1917 επίσης απαγόρευε βιβλία φιλικά στον Ελευθεροτεκτονισμό.

Απο την πλευρά του, ο Ελευθεροτεκτονισμός ποτέ δεν εναντιώθηκε στο να εισέρχονται στην αδελφότητα Καθολικοί Χριστιανοί. Οι φίλιες Μεγάλες Στοές της «Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας» διαψεύδουν τις αξιώσεις της Εκκλησίας και δηλώνουν πως εμμένουν σαφώς στην αρχή τους οτι «ο Ελευθεροτεκτονισμός δέν είναι θρησκεία, ούτε υποκατάστατο για την θρησκεία.» [39]

Ελευθεροτεκτονισμός και Ισλάμ

Πολλά Ισλαμικά αντι-Τεκτονικά επιχειρήματα είναι στενά συνδεδεμένα με τον αντι-Σημιτισμό και τον αντι-Σιωνισμό. [47]Κάποιοι Μουσουλμάνοι ισχυρίζονται οτι ο Ελευθεροτεκτονισμός προάγει τα συμφέροντα των Εβραίων παγκοσμίως και πως ένας εκ των στόχων του είναι η αναδόμηση του Ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ. [48] Αρκετές χώρες με σημαντικό Μουσουλμανικό στοιχείο απαγορεύουν τον Ελευθεροτεκτονισμό εντός της επικρατείας τους. Πάντως, σε χώρες όπως η Τουρκία, το Μαρόκο και η Αίγυπτος έχουν ιδρυθεί Μεγάλες Στοές. [49]

Ολοκαύτωμα

Κύριο άρθρο: Ολοκαύτωμα

Μη-με-λησμόνει

Τα διατηρημένα αρχεία του «Reichssicherheitshauptamt» (του Κεντρικό Γραφείο Ασφαλείας του Ράιχ) δείχνουν την δίωξη των Ελευθεροτεκτόνων.[50] Άν και ο αριθμός δέν είναι γνωστός επακριβώς, εκτιμάται πως 80 με 200 χιλιάδες Ελευθεροτέκτονες εκτελέστηκαν απο το Ναζιστικό καθεστώς. Οι Ελευθεροτέκτονες τρόφιμοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης θεωρούνταν πολιτικοί κρατούμενοι και έφεραν ένα αντεστραμμένο κόκκινο τρίγωνο. [51]

Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι Ελευθεροτέκτονες φορούσαν το σήμα με το μικρό μπλέ λουλούδι («μη-με-λησμόνει») ώς μυστικό σημάδι αναγνώρισης μεταξύ τους. [52][53][54] Στις μέρες μας, Ελευθεροτέκτονες ανα την υφήλιο φέρουν το σήμα «μη-με-λησμόνει» στο πέτο τους για να θυμούνται όλους αυτούς που υπέφεραν στο όνομα του Ελευθεροτεκτονισμού, κυρίως κατα την Ναζιστική περίοδο. [55]

Γυναίκες και Ελευθεροτεκτονισμός

Ο «κανονικός» Ελευθεροτεκτονισμός συχνά επικρίνεται για το γεγονός πως δέν δέχεται γυναίκες ώς μέλη. Απο υιοθέτησης των «Συνταγμάτων των Ελευθέρων Τεκτόνων» του James Anderson(1679-1739) το 1723, έχει γίνει δεκτό ώς αξίωμα απο τους «κανονικούς» Ελευθεροτέκτονες πως μόνο άνδρες μπορούν να γίνουν Ελευθεροτέκτονες. Έτσι οι «κανονικές» Μεγάλες Στοές δέν δέχονται γυναίκες διότι πιστεύουν πως αυτό θα παραβίαζε τα «αρχαία Οριοθέσια». Ενώ οι γυναίκες δέν επιτρέπεται να συμμετέχουν σε «κανονικές» Στοές, υπάρχουν πολλές γυναικείες αδελφότητες (κυρίως στις Η.Π.Α.) οι οποίες σχετίζονται με τον «κανονικό» Ελευθεροτεκτονισμό και τα «παράλληλα» του Σώματα, όπως οι «Θυγατέρες του Νείλου», η «Αδελφότητα του Αμάρανθου», οι «Θυγατέρες του Ιώβ», η «Αδελφότητα του Ανατολικού Αστέρος», οι «Κορασίδες του Ουράνιου Τόξου» . Αυτές έχουν τα δικά τους τυπικά και παραδόσεις, αλλά ακολουθούν το Ελευθεροτεκτονικό μοντέλο. Απο το 1882, μικτές Στοές συναντόνται στην Γαλλία. Ο «Μεικτός Τεκτονισμός» δέχεται συνάμα άνδρες και γυναίκες[56][57].

Παραπομπές

  1. ↑ Brittanica Online: Freemasonry.
  2. ↑ Gruber Hermann Remy Lafort, The Catholic encyclopedia: μία διεθνής εργασία αναφορικά με το σύνταγμα, δόγμα, πειθαρχία και ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας, τόμος IX Τεκτονισμός (Ελευθεροτεκτονισμός) http://www.newadvent.org/cathen/09771a.htm, 2007-05-08, 1910-10-01, Robert Appleton Company, New York.
  3. ↑ Masonic Service Association - Short Talk Bulletin όπως επανατυπώθηκε στον ιστοχώρο της Μεγάλης Στοάς της Λουιζιάνα (Η.Π.Α.).
  4. ↑ Christopher Hodapp,”Freemasonry for Dummies”, Whiley Publishing, Inc. p.52
  5. ↑ UGLE http://www.ugle.org.uk/masonry/what-is-freemasonry.htm
  6. ↑ griffin, Mark (2002). «Freemasonry and Religion». United Grand Lodge of England. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2007. 
  7. ↑ [http://www.nglgreece.org/Default.aspx?id=150 Συχνά εμφανιζόμενες ερωτήσεις.
  8. ↑ Stevenson, David (1988). The Origins of Freemasonry: Scotland's Century 1590-1710. Cambridge: Cambridge University Press. OCLC 17546610. ISBN 9780521353267.  Unknown parameter |month= ignored (βοήθεια)
  9. ↑ Coil Henry Wilson, William M. Brown, William L. Cummings, Harold Van Buren Voorhes , 1961” Coil's Masonic Encyclopedia”, Revised and Updated by Allen E. Roberts, 1995, Richmond, Va, Macoy Pub. & Masonic Supply Co, ISBN 9780880530545.
  10. ↑ The Regius Poem(HALLIWELL MS) http://www.freemasons-freemasonry.com/regius.html
  11. ↑ Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας http://www.grandlodge-england.org
  12. ↑ Μεγάλη Στοά της Σκωτίας http://www.grandlodgescotland.com
  13. ↑ Μεγάλη Στοά της Ιρλανδίας http://www.irish-freemasons.org
  14. ↑ Bullock, Steven C. (1996). Revolutionary brotherhood: Freemasonry and the transformation of the American social order, 1730-1840. Chapel Hill: University of North Carolina Press. ISBN 9780807847503. OCLC 33334015.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια).
  15. ↑ Μεγάλη Ανατολή της Γαλλίας http://www.godf.org/foreign/uk/index_uk.html
  16. ↑ Εθνική Μεγάλη Στοά της Γαλλίας http://www.glnf.asso.fr
  17. ↑ Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας http://www.grandeoriente.it/
  18. ↑ Μεγάλη Στοά της Ελλάδας http://www.grandlodge.gr/default.html
  19. ↑ Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδας http://www.nglgreece.org
  20. ↑ Ιστορία του Ελευθεροτεκτονισμού στην Ελλάδα http://www.nglgreece.org/Default.aspx?id=101
  21. ↑ «Constitution». Grand Lodge of North Carolina. 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2007.  See Preamble.
  22. ↑ «Form letter to request mutual recognition». Grand Lodge FAAM (Free And Accepted Masons) of Washington, D.C. (the District of Columbia), Committee on Masonic Recognition. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2007.  Example letter to request recognition.
  23. ↑ «Report From The United Grand Lodge of England: Prince Hall Masonry and the Prince Hall Grand Lodge of Massachusetts» (Annex A: Regularity). Joseph A. Walkes Jr. Commission on Bogus Masonic Practices, Phylaxis Society. 3 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2007. 
  24. ↑ Συντάγματα και Διακυρήξεις της Ε.Μ.Σ.τ.Ε. http://www.nglgreece.org/Default.aspx?id=8
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 25,4 25,5 United Grand Lodge of England (2007) [1815]. «Aims and Relationships of the Craft». Constitutions of the Antient Fraternity of Free and Accepted Masons (pdf). London: Freemason's Hall. σελίδες pp. x–xiii. OCLC 18976592. CS1 maint: Extra text (link)
  26. ↑ 26,0 26,1 Jackson, Keith B. (1980). Beyond the Craft. London: Lewis Masonic. ISBN 9780853181187. OCLC 16542250. 
  27. ↑ Παράλληλα Ελευθεροτεκτονικά Σώματα http://www.nglgreece.org/Default.aspx?id=149
  28. ↑ «Freemasonry Revealed: The Secrets of Freemasonry». Grand Lodge of North Carolina. 1997. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2006. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Freemasons. Emulation Lodge of Improvement (London, England) (1991). Emulation Ritual. London: Lewis Masonic. ISBN 9780853181873. OCLC 40357899. 
  30. ↑ Μέγα Αγαθοεργό Σώμα http://www.nglgreece.org/Default.aspx?id=161
  31. ↑ Gilkes, Peter (July 2004). «Masonic ritual: Spoilt for choice». Masonic Quarterly Magazine (10). http://www.mqmagazine.co.uk/issue-10/p-61.php. Ανακτήθηκε στις 2007-05-07. 
  32. ↑ King, Edward L. (2007). «Top Leader speaks». Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2007. 
  33. ↑ Jacob, Margaret C. (2005). The origins of freemasonry: facts & fictions. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN 9780812239010. OCLC 61478025. 
  34. ↑ King, Edward L. (2007). «GAOTU». Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2007. 
  35. ↑ «Scottish Rite Freemasonry - Rutual and Degrees». Scottish Rite Freemasonry, Northern Jurisdiction – United States of America. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2007. 
  36. ↑ «Ill. Ernest Borgnine, 33°, G.C., Receives 50-Year Pin». The Scottish Rite Journal. January 2001. ISSN 1076-8572. http://www.srmason-sj.org/council/journal/jan01/cijan.html. Ανακτήθηκε στις 2006-07-12. «Illustrious Borgnine also told of the difficulties he had in becoming a Mason. He did not know that, at the time, it was necessary to ask three times.». 
  37. ↑ Robinson, John J. (1989). Born in Blood: The Lost Secrets of Freemasonry. New York: Evans. σελίδες p. 56. ISBN 9780871316028. OCLC 20419501. …απο τα τέλη του 15ου αιώνα ουσιαστικά κάθε άνδρας στην Αγγλία ήταν ελεύθερος. CS1 maint: Extra text (link) Ο Robinson δηλώνει πως η παρουσία αυτής της απαίτησης σήμαινε πως ο Ελευθεροτεκτονισμός ήταν οργανωτικά πολύ παλαιότερος της ίδρυσης της Premier Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας το 1717.
  38. ↑ Falconer, Dan (16 Απριλίου 2003). «Freemasonry: The Lewis». Pietre-Stones Review of Freemasonry. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2007. 
  39. ↑ 39,0 39,1 «Είναι ο Ελευθεροτεκτονισμός Θρησκεία;». Ενωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας. 2002. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2007. 
  40. ↑ Smart, Earnest (April 2005). «Faith and Freemasonry». Masonic Quarterly Magazine (13). http://www.mqmagazine.co.uk/issue-13/p-46.php. Ανακτήθηκε στις 2007-05-07. 
  41. ↑ Morris, S. Brent (2006). The Complete Idiot's Guide to Freemasonry. New York: Alpha Books. σελίδες p. 85 (also discussed in chapters 13 and 16). OCLC 68042376. ISBN 9781592574902. CS1 maint: Extra text (link)
  42. ↑ Robinson, John J. (1993). A Pilgrim's Path. New York: M. Evans. σελίδες p. 129. OCLC 27381296. ISBN 9780871317322. CS1 maint: Extra text (link)
  43. ↑ de Hoyos, Arturo (2002-08-18). «Leo Taxil Hoax - Bibliography». Grand Lodge of British Columbia and Yukon. Ανακτήθηκε στις 2007-07-07.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια) Lists many books which perpetuate Masonic ritual hoaxes.
  44. ↑ " The New Catholic Encyclopedia (1967) Soviet Russia outlawed Masonry in 1922. Freemasonry does not exist today in the Soviet Union, China, or other Communist states. Postwar revivals of Freemasonry in Czechoslovakia and Hungary were suppressed in 1950.
  45. ↑ Cardinal Law, Bernard (1985-04-19). «Letter of April 19, 1985 to U.S. Bishops Concerning Masonry». CatholicCulture.org. Ανακτήθηκε στις 2007-07-09.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
  46. ↑ Canon 2335, 1917 Code of Canon Law from «Canon Law regarding Freemasonry, 1917-1983». Grand Lodge of British Columbia and Yukon. 
  47. ↑ Prescott, Andrew. The Study of Freemasonry as a New Academic Discipline (pdf). σελίδες pp. 13–14. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2006. CS1 maint: Extra text (link)
  48. ↑ «Can a Muslim be a freemason?» (asp). Islamonline.com. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2007. 
  49. ↑ Leyiktez, Celil. "Freemasonry in the Islamic World". Accessed 2 October 2007.
  50. ↑ «World War II Documents showing the persecution of Freemasonry». Mill Valley Lodge #356. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2006. 
  51. ↑ Israel Gutman «Η Εγκυκλοπαίδεια του Ολοκαυτώματος», τόμος 2, σελίδα 531, Jews and Freemasons in Europe, New York Macmillan Pub. Co., 1990, ISBN 9780028971667.
  52. ↑ «Das Vergißmeinnicht-Abzeichen und die Freimaurerei, Die wahre Geschichte» (στα German). Internetloge.de. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2006. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  53. ↑ Bernheim, Alain (2004-09-10). «The Blue Forget-Me-Not": Another Side Of The Story». Pietre-Stones Review of Freemasonry. Ανακτήθηκε στις 2006-07-08.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
  54. ↑ Francke, Karl Heinz (1974). Die Freimaurer-Logen Deutschlands und deren Grosslogen 1737-1972 (στα German) (Second rev. ed. έκδοση). Bayreuth: Quatuor Coronati.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link) CS1 maint: Extra text (link) Also in: Francke, Karl Heinz (1988). Die Freimaurer-Logen Deutschlands und deren Grosslogen 1737 - 1985 : Matrikel und Stammbuch; Nachschlagewerk über 248 Jahre Geschichte der Freimaurerei in Deutschland (στα German). Bayreuth: Quatuor Coronati. ISBN 9783925749056. OCLC 75446479.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  55. ↑ «About the… Forget-Me-Not». Monitor Lousbury Lodge, No. 522. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2006. 
  56. ↑ Μεικτό Τεκτονικό Τάγμα "Δελφοί" http://www.delphiorder.org
  57. ↑ co-masonry.org Επίσημος Ιστοχώρος

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ελευθεροτεκτονισμός&oldid=999821"