Βιρτζίνια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°30′N 79°00′W / 37.5°N 79°W / 37.5; -79

Αυτό το λήμμα αφορά την πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Για άλλες χρήσεις, δείτε: Βιρτζίνια (αποσαφήνιση).
Κοινοπολιτεία της Βιρτζίνια
Commonwealth of Virginia
Navy blue flag with the circular Seal of Virginia centered on it.
Σημαία Σφραγίδα
Άλλα ονόματα: {{{Άλλα ονόματα}}}
Συνθήματα: Sic Semper Tyrannis (Λατινικά)[1]
Χάρτης των Ηνωμένων Πολιτειών με την πολιτεία της Βιρτζίνια χρωματισμένη
Επίσημες γλώσσες Αγγλική
Ομιλούμενες γλώσσες Αγγλική 94,6%, Ισπανική 5,9%
Δημώνυμο Virginian
Πρωτεύουσα Ρίτσμοντ
Μεγαλύτερη πόλη Βιρτζίνια Μπιτς
Μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή Βόρεια Βιρτζίνια
Έκταση  Κατατάσσεται 35η στις ΗΠΑ
 - Σύνολο 110.787[2] km2
 - Πλάτος 320 km
 - Μήκος 690 km
 - % νερό 7,4
 - Γεωγραφικό Πλάτος 36° 32′ Β έως 39° 28′ Β
 - Γεωγραφικό Μήκος 75° 15′ Δ έως 83° 41′ Δ
Πληθυσμός  Κατατάσσεται 12η στις Ηνωμένες Πολιτείες
 - Σύνολο 8.820.504 (εκτίμηση 2023)[3]
Πυκνότητα 79,04/km2
Κατατάσσεται 14η στις ΗΠΑ
 - Διάμεσο εισόδημα  71.535$[4] (10η)
Υψόμετρο  
 - Υψηλότερο σημείο Όρος Ρότζερς[5][6]
1.746 m
 - Μέσο 290 m
 - Χαμηλότερο σημείο επίπεδο θάλασσας
Είσοδος στην Ένωση  25 Ιουνίου 1788 (10η)
Κυβερνήτης Γκλεν Γιάνγκιν (Ρ)
Αντικυβερνήτης Γουίνσομ Σίαρς (Ρ)
Νομοθετικό Σώμα Γενική Συνέλευση
 - Βουλή των Αντιπροσώπων (ΗΠΑ) Γερουσία
 - Γερουσία (ΗΠΑ) Βουλή των Αντιπροσώπων
Γερουσιαστές των ΗΠΑ Τιμ Κέιν (Δ)
Μαρκ Ουόρνερ (Δ)
Αντιπροσωπεία στη Βουλή των ΗΠΑ 6 Δημοκρατικοί,
5 Ρεπουμπλικανοί (κατάλογος)
Ζώνη ώρας UTC−5/−4
Συντομεύσεις
Ιστοσελίδα virginia.gov

Η Βιρτζίνια (αγγλικά: Commonwealth of Virginia), επίσημα η Κοινοπολιτεία της Βιρτζίνια, (/vərˈdʒɪnjə/ ) είναι ανατολική πολιτεία των Η.Π.Α. στην Ακτή του Ατλαντικού, που ανήκει γεωγραφικά στις νότιες και τις μεσο-ατλαντικές περιοχές. Έχει έκταση 110.787 τ.χλμ.[2] και πληθυσμό 8.820.504 κατοίκους (εκτίμηση 2023)[7]. Είναι γνωστή ως η «Παλιά Επικράτεια» (Old Dominion) και μερικές φορές ως «Μητέρα των Προέδρων», επειδή είναι ο τόπος γέννησης οκτώ προέδρων.

Η γεωγραφία της πολιτείας σχηματίζεται από τα Όρη Μπλου Ριτζ και τον Κόλπο Τσέζαπικ, περιοχές διαβίωσης μεγάλου μέρους της χλωρίδας και της πανίδας της πολιτείας. Η πρωτεύουσα της κοινοπολιτείας είναι το Ρίτσμοντ, η Βιρτζίνια Μπιτς είναι η πιο πολυπληθής πόλη, και η Κομητεία Φέρφαξ είναι η πιο πολυπληθής πολιτική υποπεριοχή.

Η ιστορία της Βιρτζίνια αρχίζει με την ίδρυση της Αποικίας της Βιρτζίνια το 1607 από την Εταιρεία του Λονδίνου της Βιρτζίνια ως πρώτη μόνιμη Αγγλική αποικία του Νέου Κόσμου. Η γη από εκτοπισμένες Ιθαγενείς Αμερικανικές φυλές, περιλαμβανομένων των Ποουχάταν, και η δουλεία έπαιξαν η καθεμία σημαντικούς ρόλους στην πρώιμη πολιτική της Βιρτζίνια και στην οικονομία των φυτειών. Η Βιρτζίνια ήταν μια από τις Δεκατρείς Αποικίες στην Αμερικανική Επανάσταση και ανήκε στην Ομοσπονδία κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου δημιουργήθηκε η πολιτεία της Δυτικής Βιρτζίνια από εδάφη της Βιρτζίνια. Παρότι παραδοσιακά συντηρητική και ιστορικά μέρος του Νότου, η σύγχρονη Βιρτζίνια είναι πολιτικά ανταγωνιστική και για τα δύο μεγάλα εθνικά πολιτικά κόμματα.

Η οικονομία της Βιρτζίνια εκτείνεται πολλούς τομείς: τη γεωργία σε περιοχές όπως η Κοιλάδα Σεναντόα· ομοσπονδιακές υπηρεσίες στη Βόρεια Βιρτζίνια, όπως το Πεντάγωνο· και στρατιωτικές βάσεις στο Χάμπτον Ρόουντς, έδρα του κύριου θαλάσσιου λιμένα της περιοχής. Η ανάπτυξη των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των τεχνολογικών τομέων έχουν κάνει τα ολοκληρωμένα κυκλώματα (τσιπ) υπολογιστών το κύριο εξαγωγικό προϊόν της πολιτείας. Η βιομηχανία της βασίζεται στην αξία των δημόσιων σχολείων και των πανεπιστημίων.[8][9]

Σε παλαιότερα κείμενα η πολιτεία αναφέρεται με την εξελληνισμένη ονομασία Βιργινία. [10]

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βιρτζίνια έχει έκταση 42.774,2 mi2 (110.784,7 km2) και είναι τριακοστή πέμπτη μεγαλύτερη πολιτεία όσον αφορά την έκταση.[11][12] Η Βιρτζίνια συνορεύει με το Μέριλαντ και την Περιφέρεια της Κολούμπια στα βόρεια και τα ανατολικά, με τη Βόρεια Καρολίνα και το Τενεσσί στα νότια, με το Κεντάκι στα δυτικά και τη Δυτική Βιρτζίνια στα βόρεια και δυτικά. Εξαιτίας μιας ιδιομορφίας του αρχικού καταστατικού χάρτη της Βιρτζίνια, το σύνορο της με το Μέριλαντ και την Ουάσινγκτον δεν επεκτείνεται πέρα από το ρηχότερο σημείο της νότιας όχθης του Ποταμού Ποτόμακ.[13] Το νότιο σύνορο ορίζεται ως ο 36°30' παράλληλος βόρεια, μολονότι το λάθος ενός τοπογράφου οδήγησε σε ιστορικές παρεκκλίσεις έως και τριών λεπτών (μοίρες/60).[14]

Γεωλογία και έδαφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βιρτζίνια διαιρείται σε πέντε γεωγραφικές περιοχές.

Ο κόλπος Τσέζαπικ διαχωρίζει το μεγαλύτερο μέρος του συνεχόμενου τμήματος της Κοινοπολιτείας από τη χερσόνησο των δύο κομητειών της Ανατολικής Ακτής της Βιρτζίνια. Πολλοί ποταμοί της Βιρτζίνια ρέουν προς τον Κόλπο Τσέζαπικ, περιλαμβανομένου του Ποτόμακ, του Ραππαχάννοκ, του Τζέιμς, και του Γιορκ.[15] Αυτοί δημιουργούν τρεις χερσονήσους μέσα στον Τσέζαπικ.[16] Γεωγραφικά και γεωλογικά η Βιρτζίνια διαιρείται σε πέντε περιοχές από τα ανατολικά προς τα δυτικά: το Τάιντγουοτερ, το Πίντμοντ, τα όρη Μπλου Ριτζ, την Κορυφογραμμή και Κοιλάδα, και το Οροπέδιο Κούμπερλαντ.[17]

Το Τάιντγουοτερ είναι μια παράκτια πεδιάδα μεταξύ της ακτής του Ατλαντικού και του σημείου συνάντησης του οροπεδίου και της παραλιακής πεδιάδας. Περιλαμβάνει την Ανατολική Ακτή και μεγάλες εκβολές, οι οποίες εισέρχονται στον Κόλπο Τσέζαπικ. Το Πίντμοντ είναι μια σειρά προπόδων με ιζηματογενή βάση και πυρόλιθους ανατολικά των βουνών που δημιουργήθηκαν κατά τoν Μεσοζωικό αιώνα.[18] Η περιοχή, γνωστή για το βαρύ αργιλώδες έδαφος της, περιλαμβάνει τα Νοτιοδυτικά Όρη.[19] Τα Όρη Μπλου Ριτζ είναι μια φυσιογραφική επαρχία της αλυσίδας των Αππαλαχίων με τα υψηλότερα σημεία στην πολιτεία, με υψηλότερο το Όρος Ρότζερς στα 1.746 m (5729 ft).[20] Η περιοχή Ριτζ εντ Βάλεϊ (Ridge and Valley) βρίσκεται δυτικά των βουνών, και περιλαμβάνει τη Μεγάλη Κοιλάδα των Αππαλαχίων. Η περιοχή έχει βάση ανθρακικά πετρώματα, και περιλαμβάνει το Όρος Μασσανούττεν.[21] Το οροπέδιο Κούμπερλαντ και τα Όρη Κούμπερλαντ βρίσκονται στη νοτιοδυτική γωνία της Βιρτζίνια, κάτω από το Οροπέδιο Αλλέγκενι. Σε ατή την περιοχή οι ποταμοί κυλούν βορειοδυτικά, με ένα δενδριτικό σύστημα απορροής, στη λεκάνη του Ποταμού Οχάιο.[22]

Green tree covered mountains turn blue as the progress toward the horizon.
Τα φυλλοβόλα και αειθαλή δέντρα προσδίδουν στα Όρη Μπλου Ριτζ το ξεχωριστό τους χρώμα[23]

Στα ανθρακικά πετρώματα της πολιτείας έχουν εντοπιστεί περισσότερα από 4.000 σπήλαια, δέκα από τα οποία είναι ανοικτά για το κοινό.[24] Η σεισμική ζώνη της Βιρτζίνια δεν έχει ιστορικό τακτικής δραστηριότητας. Οι σεισμοί είναι σπάνια πάνω από 4,5 στην κλίμακα Ρίχτερ επειδή η Βιρτζίνια βρίσκεται μακριά από τις άκρες της Βορειοαμερικανικής Πλάκας. Ο μεγαλύτερος σεισμός, με εκτιμώμενο μέγεθος 5,9 , ήταν το 1897 κοντά στο Μπλάκσμπεργκ.[25] Ένας σεισμός μεγέθους 5,8 χτύπησε την κεντρική Βιρτζίνια στις 23 Αυγούστου 2011, κοντά στο Μίνεραλ. Ο σεισμός αναφέρθηκε ότι ήταν αισθητός μέχρι και το Τορόντο του Καναδά.[26] Η εξόρυξη άνθρακα λαμβάνει χώρα στις τρεις ορεινές περιοχές σε 40 διακριτά κοιτάσματα κοντά στις Μεσοζωικές λεκάνες.[27] Εξορύσσονται επίσης άλλοι πόροι όπως ο σχιστόλιθος, ο κυανίτης, η άμμος και τα χαλίκια, με ετήσια αξία πάνω από $2 δισεκατομμύρια κατά το 2006.[28]

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

μέσοι όροι σε όλη τη Βιρτζίνια
Κλιματικό γράφημα (explanation)
ΙΦMAMΙΙAΣONΔ
 
 
3.1
 
46
26
 
 
3.1
 
48
27
 
 
3.7
 
57
34
 
 
3.3
 
67
43
 
 
4
 
76
52
 
 
3.7
 
83
60
 
 
4.3
 
86
64
 
 
4.4
 
85
63
 
 
3.5
 
79
57
 
 
3.4
 
69
45
 
 
3.2
 
58
35
 
 
3.2
 
48
28
Μέσες μέγιστες και ελάχιστες θερμοκρασίες σε °F
Συνολικές κατακρημνίσεις σε ίντσες
Πηγή: University of Virginia data 1895–1998

Το κλίμα της Βιρτζίνια είναι πιο θερμό και υγρό στα νοτιοανατολικά της.[29] Οι εποχιακές ακραίες τιμές κυμαίνονται από μέσα χαμηλά 26 °F (−3 °C) τον Ιανουάριο μέχρι μέσα υψηλά 86 °F (30 °C) τον Ιούλιο. Ο Ατλαντικός ωκεανός έχει ισχυρή επίδραση στις ανατολικές και νοτιοανατολικές παράλιες περιοχές της πολιτείας. Επηρεασμένος από το Ρεύμα του Κόλπου, ο καιρός στα παράλια είναι επιρρεπής σε θύελλες, και συγκεκριμένα κοντά στο στόμιο του Κόλπου Τσέζαπικ.[30]

Η Βιρτζίνια έχει ετήσιο μέσο όρο 35–45 ημερών δραστηριότητας καταιγίδων, συγκεκριμένα στο δυτικό μέρος της πολιτείας, και ετήσιες κατακρημνίσεις 42,7 ίντσες (1.085 mm).[30][31] Οι ψυχρές αέριες μάζες που φθάνουν πάνω από τα βουνά το χειμώνα μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές χιονοπτώσεις, όπως η Χιονοθύελλα του 1996 και οι χειμερινές θύελλες 2009–2010. Η αλληλεπίδραση αυτών των στοιχείων με την τοπογραφία της πολιτείας δημιουργεί διακριτά μικροκλίματα στην Κοιλάδα Σεναντόα, τα ορεινά νοτιοδυτικά, και τις παράκτιες πεδιάδες.[32] Η Βιρτζίνια έχει κατά μέσο όρο επτά σίφωνες ετησίως, οι περισσότεροι F2 ή χαμηλότερα στην κλίμακα Φουτζίτα.[33]

Πρόσφατα, η επέκταση των νότιων προαστίων της Ουάσινγκτον, Περιφέρεια της Κολούμπια στη Βόρεια Βιρτζίνια έχει δημιουργήσει μια αστική θερμονησίδα προκαλούμενη κυρίως από αυξημένη απορρόφηση ηλιακής ακτινοβολίας στις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές.[34] στην αναφορά του 2011 της American Lung Association, 11 κομητείες έλαβαν πτωτικά επίπεδα για την ποιότητα του αέρα, με την Κομητεία Φαίρφαξ να έχει τη χειρότερη στην πολιτεία, εξαιτίας της μόλυνσης των αυτοκινήτων.[35][36] Η ομίχλη στα βουνά προκαλείται μερικώς από εργαστήρια παραγωγής ενέργειας από άνθρακα.[37]

Χλωρίδα και πανίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δάση καλύπτουν το 65% της πολιτείας, κυρίως με φυλλοβόλα, πλατύφυλλα δέντρα.[38] Τα χαμηλότερα υψόμετρα είναι πιθανότερο να έχουν μικρά αλλά πυκνά επίπεδα υγρόφιλων ομπρελοειδών και βρύων σε αφθονία, με αγριοκαρυδιές και βελανιδιές στο Μπλου Ριτζ.[29] Όμως από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η μάστιγα της νυχτοπεταλούδας Lymantria dispar dispar έχει διαβρώσει την κυριαρχία των δρυοδασών.[39] Στις παραλιακές πεδινές περιοχές τα κίτρινα πεύκα τείνουν να κυριαρχήσουν, με τα δάση φαλακρού κυπαρισσιού στους υγρότοπους στους βάλτους στο Great Dismal και το Νόττογουεϊ. Άλλα κοινά δέντρα και φυτά περιλαμβάνουν το κάστανο, τη σφένδαμνο, το Liriodendron tulipifera, την ορεινή δάφνη, την Asclepias, μαργαρίτες, και πολλά είδη φτέρης. Οι μεγαλύτερες περιοχές φυσικού κάλλους βρίσκονται κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού και στα δυτικά βουνά, όπου βρίσκονται οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί αγριολούλουδων trillium στη Βόρεια Αμερική.[29][40] Οι περιοχές της ακτής του Ατλαντικού φιλοξενούν χλωρίδα που συνήθως συνδέεται με δάση πεύκου του Νότιου Ατλαντικού και χαμηλότερη παραθαλάσσια χλωρίδα της Νότιας Παράκτιας Πεδιάδας· η τελευταία βρίσκεται κυρίως στη νοτιοανατολική Βιρτζίνια.

Two red-brown colored deer graze among yellow flowers in a meadow.
Ένα Odocoileus virginianus, επίσης γνωστό ως ελάφι της Βιρτζίνια, βόσκει στο Tanner Ridge στο Shenandoah National Park

Τα θηλαστικά περιλαμβάνουν το Odocoileus virginianus, την Ursus americanus, τον κάστορα, τον Lynx rufus, το Canis latrans, το Procyon lotor, τα μέλη της οικογένειας Mephitidae, τη Marmota monax, το Didelphis virginiana, την Urocyon cinereoargenteus, την κόκκινη αλεπού, και τον Sylvilagus floridanus.[41] Τα πτηνά περιλαμβάνουν μέλη της οικογένειας Cardinalidae, τη strix varia, τον Pelecanus occidentalis, τον γλάρο, και τον φαλακρό αετό. Ο πετρίτης επανεμφανίσθηκε στο Εθνικό Πάρκο Σεναντόα στα μέσα της δεκαετίας του 1990.[42] Το Sander vitreus, το Salvelinus fontinalis, το Ambloplites cavifrons, και το Ictalurus furcatus είναι μεταξύ των 210 γνωστών ειδών ψαριών του γλυκού νερού.[43] Ο Κόλπος Τσέζαπικ φιλοξενεί πολλά είδη, περιλαμβανομένου του Callinectes sapidus, των αχιβάδων, των στρειδιών, και των πετρόψαρων (rockfish).[44]

Η Βιρτζίνια έχει 30 μονάδες της Εθνικής Υπηρεσίας Δασών, όπως το Great Falls Park και το Appalachian Trail, και ένα εθνικό πάρκο, το Shenandoah National Park.[45] Η Σεναντόα ιδρύθηκε το 1935 και περιλαμβάνει το γραφικό Skyline Drive. Περίπου 40% της έκτασης του πάρκου (79.579 acres/322 km2) έχει καθοριστεί ως άγρια φύση υπό το National Wilderness Preservation System.[46] Επιπλέον, υπάρχουν 34 πολιτειακά πάρκα της Βιρτζίνια και 17 πολιτειακά δάση, που λειτουργούν υπό το Τμήμα Διατήρησης και Αναψυχής και το Τμήμα Δασοκομίας.[38][47] Ο Κόλπος Τσέζαπικ, ενώ δεν είναι εθνικό πάρκο, προστατεύεται από την πολιτειακή και την ομοσπονδιακή νομοθεσία,και το από κοινού διαχειριζόμενο Πρόγραμμα Κόλπου Τσέζαπικ το οποίο διεξάγει αποκατάσταση στον κόλπο και τη λεκάνη απορροής του. Το Great Dismal Swamp National Wildlife Refuge εκτείνεται μέσα στη Βόρεια Καρολίνα.[48] Το Back Bay National Wildlife Refuge σηματοδοτεί την έναρξη των Outer Banks τα οποία επίσης εκτείνονται στη Βόρεια Καρολίνα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

A black and white drawing of a young dark-haired Native American woman shielding a Elizabethan era man from execution by a Native American chief. She is bare-chested, and her face is bathed in light from an unknown source. Several Native Americans look on at the scene.
Μια απεικόνιση του δέκατου ένατου αιώνα της Ποκαχόντας, της φυλής Ποουχάταν, προγόνου πολλών από τις Πρώτες Οικογένειες της Βιρτζίνια

Το Jamestown 2007 σηματοδότησε το τετρακοσιοστό έτος της Βιρτζίνια, εορτάζοντας 400 έτη από την ίδρυση της Αποικίας Τζέιμσταουν. Οι εορτασμοί περιείχαν συνεισφορές από Ιθαγενείς Αμερικανούς, Ευρωπαίους, και Αφρικανούς, οι οποίοι ξεχωριστά είχαν ένα σημαντικό ρόλο στη δημιουργία της ιστορίας της Βιρτζίνια.[49][50] Ο πόλεμος, συμπεριλαμβανομένου μεταξύ αυτών των ομάδων, κατέχει επίσης έναν σημαντικό ρόλο. Η Βιρτζίνια ήταν ένα κομβικό σημείο στις συγκρούσεις κατά τον Γαλλοϊνδιάνικο Πόλεμο, την Αμερικανική Επανάσταση και τον Εμφύλιο Πόλεμο, τον Ψυχρό Πόλεμο και τον Πόλεμο της Τρομοκρατίας.[51] ιστορίες σχετικά με ιστορικές υποθέσεις, όπως αυτές που περιβάλλουν την Ποκαχόντας και τον Τζον Σμιθ, την παιδική ηλικία του Τζορτζ Ουάσινγκτον, ή την ελίτ των φυτειών στη δουλοκτητική κοινωνία της προπολεμικής περιόδου, έχουν επίσης δημιουργήσει ισχυρούς μύθους της πολιτειακής ιστορίας, και έχουν χρησιμεύσει ως η βάση της ιδεολογίας της Βιρτζίνια.[52]

Αποικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παρουσία των ανθρώπων στη Βιρτζίνια έχει ιστορία σχεδόν 120 αιώνων.[53] Περίπου 5.000 έτη πριν αναδύθηκαν πιο μόνιμοι οικισμοί, και οι φάρμες ξεκίνησαν περίπου το 900 π.Χ., και η γεωργία άρχισε περί το 900 μ.Χ. Μέχρι το 1500, οι Αλγκονκιανοί είχαν ιδρύσει πόλεις όπως το Ουεροουοκομόκο στην περιοχή Τάιντγουοτερ, την οποία ανέφεραν ως Τσενακομμάκα. Οι άλλες μεγάλες γλωσσικές ομάδες στην περιοχή ήταν η Σιουάν στα δυτικά, και η Ιροκέζικη η οποία περιελάμβανε τη Νόττογουεϊ και τη Μέχερριν, στα βόρεια και νότια. Μετά το 1570, οι Αλγκονκιανοί συνασπίσθηκαν υπό τον Αρχηγό Ποουχάταν σε απάντηση στις απειλές από τις άλλες ομάδες στο εμπορικό τους δίκτυο.[54] Οι Ποουχάταν έλεγχαν περισσότερες από 30 μικρότερες φυλές και πάνω από 150 οικισμούς, οι οποίοι είχαν μια κοινή Αλγκονκιανή γλώσσα της Βιρτζίνια. Το 1607, ο ιθαγενής πληθυσμός του Τάιντγουοτερ ήταν μεταξύ 13.000 και 14.000.[55]

Αρκετές Ευρωπαϊκές αποστολές, περιλαμβανομένης μιας ομάδας Ισπανών Ιησουιτών, εξερεύνησαν τον Κόλπο Τσέζαπικ κατά τον 16ο αιώνα. Το 1583, η Βασίλισσα Ελισάβετ Α' της Αγγλίας ανέθεσε στον Ουόλτερ Ράλεϊ την αποστολή να δημιουργήσει μια αποικία βόρεια της Ισπανικής Φλόριντα.[56] Το 1584, ο Ράλεϊ έστειλε μια εξρευνητική αποστολή στην ακτή του Ατλαντικού της Βόρειας Αμερικής.[57] Το όνομα "Virginia" μπορεί να προτάθηκε από τον Ράλεϊ ή την Ελισάβετ, ίσως δηλώνοντας τη θέση της ως «Παρθένος Βασίλισσα» (Virgin Queen), και μπορεί επίσης να σχετίζεται με ιθαγενή φράση, "Wingandacoa", ή το όνομα "Wingina".[58] Αρχικά το όνομα αφορούσε όλη την παράκτια περιοχή από τη Νότια Καρολίνα έως το Μέιν, μαζί με το νησί των Βερμούδων.[59] Η Εταιρεία του Λονδίνου ενσωματώθηκε ως κοινή μετοχική εταιρεία από τον ιδιοκτησιακό Καταστατικό Χάρτη του 1606, ο οποίος έδιδε δικαιώματα γης σε αυτήν την περιοχή. Η Εταιρεία χρηματοδότησε τον πρώτο μόνιμο Αγγλικό οικισμό στον «Νέο Κόσμο», την Τζέιμσταουν. Έχοντας λάβει το όνομά της από τον Βασιλιά Ιάκωβο Α', ιδρύθηκε τον Μάιο 1607 από τον Κρίστοφερ Νιούπορτ.[60] Το 1619, οι άποικοι απέκτησαν μεγαλύτερο έλεγχο με ένα εκλεγμένο νομοθετικό σώμα που ονομαζόταν House of Burgesses. Με τη χρεοκοπία της Εταιρείας του Λονδίνου το 1624, ο οικισμός εισήλθε στη βασιλική αρμοδιότητα ως Βρετανική αποικία στέμματος.[61]

A three story red brick colonial style hall and its left and right wings during winter.
Το Ουίλλιαμσμπεργκ ήταν η πρωτεύουσα από το 1699 μέχρι το 1780.

Η ζωή στην αποικία ήταν επικίνδυνη, και πολλοί πέθαναν κατά την «περίοδο του λιμού» το 1609 και των Πολέμων Αγγλων-Ποουχάταν, περιλαμβανομένης της Σφαγής των Ινδιάνων του 1622, η οποία ενίσχυσε την αρνητική όψη των αποίκων έναντι όλων των φυλών.[62][63] Μέχρι το 1624, μόνο 3.400 από τους 6.000 πρώτους εποίκους είχαν επιβιώσει.[64] Όμως, η Ευρωπαϊκή ζήτηση για καπνό προκάλεσε την άφιξη περισσότερων εποίκων και υπηρετών.[65] Το σύστημα headright προσπάθησε να λύσει την έλλειψη εργατών παρέχοντας στους αποίκους εκτάσεις γης για κάθε μισθωμένο υπηρέτη που μετέφεραν στη Βιρτζίνια.[66] Οι Αφρικανοί εργάτες πρωτοεισάχθηκαν το 1619, και η δουλεία κωδικοποιήθηκε μετά από μια μήνυση του 1654 εναντίον του υπηρέτη Τζον Κέιζορ.[67]

Οι εντάσεις και οι γεωγραφικές διαφορές μεταξύ των εργατικών και των κυρίαρχων τάξεων οδήγησαν στην Εξέγερση του Μπέικον το 1676, περίοδο κατά την οποία οι τρέχοντες και οι τέως μισθωμένοι υπηρέτες αποτελούσαν περίπου το 80% του πληθυσμού.[68] Οι εξεγερμένοι, προερχόμενοι κατά μεγάλο ποσοστό από τη μεθόριο της αποικίας, αντιτίθενταν επίσης στη διαλλακτική πολιτική προς τις ιθαγενείς φυλές. Οι άποικοι ιδιοποιήθηκαν τη γη των φυλών με τη δύναμη και με συνθήκες, περιλαμβανομένης της Συνθήκης του 1677, η οποία μετέτρεψε τις υπογράφουσες φυλές σε πολιτείες φόρου υποτελείς. Το Ουίλλιαμσμπεργκ έγινε η αποικιακή πρωτεύουσα το 1699, μετά την ίδρυση του Κολλεγίου Γουλιέλμου και Μαρίας το 1693.[69] Το 1747, μια ομάδα κερδοσκόπων της Βιρτζίνια δημιούργησε την Ohio Company, με την υποστήριξη του Βρετανικού στέμματος, για να αρχίσει ο Αγγλικός εποικισμός και το εμπόριο στη Χώρα του Οχάιο δυτικά των Αππαλαχίων.[70] Η Γαλλία, η οποία διεκδικούσε αυτή την περιοχή ως μέρος της αποικίας της Νέας Γαλλίας το εξέλαβε αυτό ως απειλή και ο επακόλουθος Γαλλικός και Ινδιάνικος Πόλεμος έγινε μέρος του Επταετούς Πόλεμου (1756–1763). Μια πολιτοφυλακή από αρκετές Βρετανικές αποικίες, που ονομαζόταν Σύνταγμα της Βιρτζίνια, είχε ηγέτη τον τότε Αντισυνταγματάρχη Τζορτζ Ουάσινγκτον.[71]

Πολιτεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι προσπάθειες του Αγγλικού Κοινοβουλίου να επιβάλει νέους φόρους αμέσως μετά τον Γαλλικό και Ινδιάνικο Πόλεμο, ήταν εξαιρετικά αντιδημοφιλείς στις αποικίες. Στο τοπικό νομοθετικό σώμα της Βιρτζίνια (House of Burgesses) οι υποστηρικτές της αρχής «Όχι φορολογία χωρίς αντιπροσώπευση», έχοντας ηγέτες τον Πάτρικ Χένρυ και τον Ρίτσαρντ Χένρυ Λη, άρχισαν στα 1773 να συντονίζουν τις ενέργειές τους με άλλες αποικίες, και έστειλαν αντιπροσώπους στο γενικό συνέδριο των δεκατριών αποικιών (Continental Congress) τον επόμενο χρόνο. Μετά τη διάλυση του House of Burgesses από τον βασιλικό τοποτηρητή στα 1774, οι ηγέτες της εξέγερσης συνέχισαν να κυβερνούν, με τις λεγόμενες Συνελεύσεις της Βιρτζίνια (Virginia Conventions). Στις 15 Μαΐου 1776 διακηρύχτηκε η ανεξαρτησία της Βιρτζίνια από τη Βρετανική Αυτοκρατορία και υιοθετήθηκε η «Διακήρυξη των Δικαιωμάτων της Βιρτζίνια» του Τζωρτζ Μάσον, που περιελήφθη σ’ ένα νέο σύνταγμα. Ο Τόμας Τζέφερσον, από τη Βιρτζίνια επίσης, πήρε ιδέες του Μάσον για το σχέδιο της εθνικής Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας.
Όταν άρχισε η Αμερικανική Επανάσταση, ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον εξελέγη αρχηγός του στρατού των αποικιών. Κατά τη διάρκεια του πολέμου η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στο Ρίτσμοντ, ύστερα από την επιμονή του κυβερνήτη Τόμας Τζέφερσον, που φοβόταν ότι η παραθαλάσσια τοποθεσία του Ουΐλλιαμσμπουργκ θα το καθιστούσε ευάλωτο στις Βρετανικές επιθέσεις. Το 1781 οι επαναστατικές και οι γαλλικές χερσαίες και ναυτικές δυνάμεις παγίδευσαν με συνδυασμένη δράση τον Βρετανικό στρατό στη Χερσόνησο της Βιρτζίνια. Τα στρατεύματα του Ουάσινγκτον και του κόμη ντε Ροσαμπώ νίκησαν τον Βρετανό στρατηγό Κορνουώλις στην πολιορκία του Γιορκτάουν. Η παράδοσή του στις 19 Οκτωβρίου 1781, είχε ως επακόλουθο τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις των Παρισίων και διασφάλισε την ανεξαρτησία των αποικιών.
Καθοριστικός ήταν ο ρόλος των πολιτικών της Βιρτζίνια στη διατύπωση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Τζέιμς Μάντισον πρότεινε το Σχέδιο της Βιρτζίνια (Virginia Plan) το 1787 και το Έγγραφο των Δικαιωμάτων (Bill of Rights) το 1789. Η Βιρτζίνια επικύρωσε το σύνταγμα στις 25 Ιουνίου 1788. Με ειδική συμφωνία (Three-Fifths Compromise) εξασφαλίστηκε ότι η Βιρτζίνια θα είχε τον μεγαλύτερο αριθμό μελών στη Βουλή των Αντιπροσώπων, λόγω του πλήθους των σκλάβων της. Αυτό, καθώς και η «δυναστεία» των προέδρων από τη Βιρτζίνια (οι τέσσερις από τους πρώτους πέντε -Ουάσινγκτον, Τζέφερσον, Μάντισον, Μονρόε), προσέδωσε στην πολιτεία πανεθνική σπουδαιότητα. Στα 1790 η Βιρτζία και το Μαίρυλαντ παραχώρησαν έδαφος για να σχηματιστεί η District of Columbia, δηλαδή η πρωτεύουσα Ουάσινγκτον. Το τμήμα που παραχώρησε η Βιρτζίνια της επεστράφη το 1846. Η Βιρτζίνια αποκαλείται «Μητέρα Πολιτειών» για τον ρόλο που είχε στη δημιουργία πολιτειών όπως το Κεντάκυ, που έγινε η δέκατη πέμπτη πολιτεία το 1792, και για τους πολλούς πρωτοπόρους (American pioneers) που κατάγονταν απ’ αυτήν.

Εμφύλιος Πόλεμος και επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Wide view of a cityscape with evident destruction. Unused cannons and cannonballs litter the foreground, while a large Neoclassical building stands intact in the rear center.
Το Ρίτσμοντ, η πρωτεύουσα των Συνομόσπονδων Πολιτειών Αμερικής, πυρπολήθηκε πριν την άλωση του από δυνάμεις της Ένωσης.

Εκτός από τη γεωργία, η εργασία των δούλων χρησιμοποιήθηκε όλο και περισσότερο στην εξόρυξη, την κατασκευή πλοίων και άλλες βιομηχανικές δραστηριότητες.[72] Η εξέγερση των δούλων του Νατ Τέρνερ το 1831 και η Επίθεση του Τζον Μπράουν στο Harpers Ferry το 1859 ανέδειξε τη βαθιά κοινωνική δυσαρέσκεια για τη δουλεία και τον ρόλο της στην οικονομία των φυτειών. Κατά το 1860 περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι, χονδρικά το 31% του συνολικού πληθυσμού της Βιρτζίνια, ήταν δούλοι.[73] Αυτή η διαίρεση συνετέλεσε στην έναρξη του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου.

Η Βιρτζίνια ψήφισε υπέρ της απόσχισης της από τις Ηνωμένες Πολιτείες στις 17 Απριλίου 1861, μετά τη Μάχη του Φορτ Σάμτερ και το κάλεσμα του Αβραάμ Λίνκολν για εθελοντές. Στις 24 Απριλίου, η Βιρτζίνια εντάχθηκε στις Συνομόσπονδες Πολιτείες Αμερικής, οι οποίες επέλεξαν το Ρίτσμοντ ως πρωτεύουσα τους.[74] Μετά τη Συνέλευση του Γουήλινγκ 48 κομητείες στα βορειοδυτικά διαχωρίστηκαν για να δημιουργήσουν τη νέα πολιτεία της Δυτικής Βιρτζίνια, επιλέγοντας να παραμείνουν στην Ένωση. Ο καταγόμενος από τη Βιρτζίνια στρατηγός Ρόμπερτ Ε. Λη ανέλαβε τη διοίκηση του Στρατού της Βόρειας Βιρτζίνια το 1862, και ηγήθηκε επιθέσεων στο έδαφος της Ένωσης, καταλήγοντας τελικά να γίνει διοικητής όλων των Συνομόσπονδων δυνάμεων. Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Βιρτζίνια ήταν το θέατρο περισσότερων μαχών από οποιαδήποτε άλλη πολιτεία, περιλαμβανομένης της Bull Run, των Μαχών των Επτά Ημερών, του Τσάνσελορσβιλ, και της καταληκτικής Μάχης του Δικαστικού Μεγάρου του Αππομάττοξ.[75] Μετά την κατάληψη του Ρίτσμοντ το 1865, η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε για λίγο στο Ντάνβιλ.[76] Η Βιρτζίνια επανεντάχθηκε επίσημα στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1870, ως συνέπεια του έργου της Επιτροπής των Εννέα.[77]

Σύγχρονη εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι διαμαρτυρίες που άρχισαν από την Μπάρμπαρα Ρόουζ Τζονς το 1951 στο Φάρμβιλ εναντίον των φυλετικά διαχωρισμένων σχολείων οδήγησαν στη αγωγή Ντέιβις εναντίον Κομητειακό Σχολικό Συμβούλιο της Κομητείας Πρινς Έντουαρντ. Αυτή η υπόθεση, που αρχειοθετήθηκε από τους Σπότσγουντ Ρόμπινσον και Όλιβερ Χιλ, αμφότερους καταγόμενους από το Ρίτσμοντ, κρίθηκε το 1954 με την υπόθεση Μπράουν εναντίον Συμβουλίου Εκπαίδευσης, η οποία απέρριψε το διαχωριστικό δόγμα «ξεχωριστά άλλα ίσοι». Αλλά το 1958 υπό την πολιτική της «μαζικής αντίστασης» με ηγέτη τον υπέρμαχο του διαχωρισμού ισχυρό Γερουσιαστή Χάρρυ Φ. Μπερντ και την Οργάνωση Μπερντ, η Κοινοπολιτεία απαγόρευσε στα μη φυλετικά διαχωρισμένα τοπικά σχολεία να λαμβάνουν πολιτειακή χρηματοδότηση.[78]

Το Κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων απέκτησε πολλούς οπαδούς κατά τη δεκαετία του 1960. Απέκτησε την κατάλληλη ηθική δύναμη και υποστήριξη για να κατορθώσει την ψήφιση ομοσπονδιακής νομοθεσίας με την Πράξη Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964 και την Πράξη Δικαιωμάτων Ψήφου του 1965. Το 1964 το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών έδωσε εντολή στην Κομητεία Πρινς Έντουαρντ και σε άλλες κομητείες να ενοποιήσουν τα σχολεία τους.[79] Το 1967, το Δικαστήριο επίσης κατάργησε την απαγόρευση της πολιτείας στον διαφυλετικό γάμο. Από το 1969 μέχρι το 1971, οι πολιτειακοί νομοθέτες υπό τον Κυβερνήτη Μιλς Γκόντγουιν ξαναέγραψαν το σύνταγμα, αφότου στόχοι όπως η ανάκληση των νόμων του Τζιμ Κρόου είχαν επιτευχθεί. Το 1989, ο Ντάγκλας Ουάιλντερ έγινε ο πρώτος Αφροαμερικανός που εκλέχθηκε κυβερνήτης στις Ηνωμένες Πολιτείες.[80]

Νέες οικονομικές δυνάμεις επίσης άλλαξαν την Κοινοπολιτεία. Το 1926, ο Δρ. Γ. Α. Ρ. Γκούντγουιν, εφημέριος της Bruton Parish Church του Ουίλλιαμσμπεργκ, άρχισε την αποκατάσταση των κτιρίων της αποικιακής περιόδου στην ιστορική περιφέρεια με οικονομική υποστήριξη από τον Τζον Ντ. Ροκφέλλερ τον νεότερο· το έργο τους οδήγησε στην ανάπτυξη του Colonial Williamsburg, του πιο δημοφιλούς τουριστικού προορισμού της πολιτείας.[81] Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Ψυχρός Πόλεμος οδήγησαν στην επέκταση των εθνικών αμυντικών κυβερνητικών προγραμμάτων που στεγάζονταν σε γραφεία στη Βόρεια Βιρτζίνια κοντά στην Ουάσινγκτον, Π.Κ., και τη σχετική πληθυσμιακή αύξηση.[82] Μεταξύ των ομοσπονδιακών δημιουργιών ήταν το Πεντάγωνο, κτισμένο κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως έδρα του Υπουργείου Άμυνας. Ήταν ένας από τους στόχους των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου· 189 άνθρωποι πέθαναν στην τοποθεσία όταν ένα επιβατηγό αεροπλάνο κατέπεσε στο κτίριο.[83]

Πόλεις και κωμοπόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πληθυσμός της περιοχής του Χάμπτον Ρόουντς είναι άνω του 1,6 εκ.

Η Βιρτζίνια διαιρείται σε 95 κομητείες και 39 ανεξάρτητες πόλεις, υποδιαιρέσεις που αμφότερες λειτουργούν κατά τον ίδιο τρόπο καθώς οι ανεξάρτητες πόλεις θεωρούνται ισοδύναμες με κομητείες.[84] Αυτή η μέθοδος της διαχείρισης των πόλεων και των κομητειών σε ίδιο επίπεδο είναι μοναδική στη Βιρτζίνια, αφού μόνο τρεις άλλες ανεξάρτητες πόλεις υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες εκτός της Βιρτζίνια.[85] Η Βιρτζίνια περιορίζει την αρμοδιότητα των πόλεων και των κομητειών να ανακαλούν νόμους που έχουν ψηφιστεί από τη Γενική Συνέλευση της Βιρτζίνια σύμφωνα με αυτό που είναι γνωστό ως Κανόνας του Ντιγιόν.[86] Επιπλέον των ανεξάρτητων πόλεων, υπάρχουν επίσης ενσωματωμένες κωμοπόλεις που λειτουργούν με δικές τους διοικήσεις, αλλά αποτελούν μέρη κομητειών. Ουσιαστικά υπάρχουν εκατοντάδες μη ενσωματωμένες κοινότητες μέσα στις κομητείες. Η Βιρτζίνια δεν έχει κατώτερες πολιτικές υποδιαιρέσεις, όπως χωριά ή δήμους.

Η πολιτεία έχει 11 Μητροπολιτικές Στατιστικές Περιοχές· η Βόρεια Βιρτζίνια, το Χάμπτον Ρόουντς, και το Ρίτσμοντ-Πίτερσμπεργκ είναι οι τρεις πιο πολυπληθείς. Το Ρίτσμοντ είναι η πρωτεύουσα της Βιρτζίνια, και η μητροπολιτική του περιοχή έχει πληθυσμό πάνω από 1,2 εκατομμύρια. Κατά το 2010, η Βιρτζίνια Μπιτς ήταν η πολυπληθέστερη πόλη στην Κοινοπολιτεία, με το Νόρφοκ και το Τσέζαπικ δεύτερα και τρίτα, αντίστοιχα.[87] Το Νόρφοκ αποτελεί τον αστικό πυρήνα στη μητροπολιτική περιοχή του Χάμπτον Ρόουντς, η οποία έχει πληθυσμό πάνω από 1,6 εκατομμύρια κατοίκους και είναι η τοποθεσία της μεγαλύτερης ναυτικής βάσης του κόσμου, του Naval Station Norfolk.[88][89] Το Σάφφοκ, το οποίο περιλαμβάνει ένα τμήμα του Great Dismal Swamp, είναι η μεγαλύτερη πόλη σε έκταση με 429,1 mi2 (1.111 km2).[90]

Η Κομητεία Φαίρφαξ είναι η πολυπληθέστερη τοποθεσία στη Βιρτζίνια, με πάνω από ένα εκατομμύριο κατοίκους, αν και αυτό δεν περιλαμβάνει την κομητειακή της έδρα, το Φαίρφαξ, το οποίο είναι μία από τις ανεξάρτητες πόλεις.[91] Η Κομητεία Φαίρφαξ διαθέτει ένα μεγάλο αστικό επιχειρηματικό και αγοραστικό κέντρο στην Tysons Corner, τη μεγαλύτερη αγορά γραφείων της Βιρτζίνια.[92] Η γειτονική Κομητεία Λούντουν, με κομητειακή έδρα το Λήσμπεργκ, είναι και η ταχύτερα αναπτυσσόμενη κομητεία στη Βιρτζίνια και έχει το υψηλότερο διάμεσο οικογενειακό εισόδημα ($114.204) στη χώρα κατά το 2010.[93] Η Κομητεία Άρλινγκτον, η μικρότερη αυτοδιοικούμενη κομητεία στις Ηνωμένες Πολιτείες σε έκταση ξηράς, είναι μια αστική κοινότητα οργανωμένη ως κομητεία.[94] Η περιοχή Ρόανοκ, με εκτιμώμενο πληθυσμό 300.399, είναι η μεγαλύτερη Μητροπολιτική Στατιστική Περιοχή στη δυτική Βιρτζίνια.[95]

Δημογραφικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικοί πληθυσμοί
Απογραφή  Πληθυσμός
1790 691.737
1800 807.557 16,7%
1810 877.683 8,7%
1820 938.261 6,9%
1830 1.044.054 11,3%
1840 1.025.227 -1,8%
1850 1.119.348 9,2%
1860 1.219.630 9,0%
1870 1.225.163 0,5%
1880 1.512.565 23,5%
1890 1.655.980 9,5%
1900 1.854.184 12 %
1910 2.061.612 11,2%
1920 2.309.187 4,9%
1930 2.421.851 4,9%
1940 2.677.773 10,6%
1950 3.318.680 23,9 %
1960 3.966.949 19,5%
1970 4.648.494 17,2%
1980 5.346.818 15,0%
1990 6.187.358 15,7%
2000 7.087.515 14,4%
2010 8.001.024 13,0%
2020 8.626.210 10.7%
Ιστορικός πληθυσμός
Απογραφή Πληθ.
1790'691.737
1800807.557167%
1810877.68387%
1820938.26169%
18301.044.054113%
18401.025.227−18%
18501.119.34892%
18601.219.63090%
18701.225.16305%
18801.512.565235%
18901.655.98095%
19001.854.184120%
19102.061.612112%
19202.309.187120%
19302.421.85149%
19402.677.773106%
19503.318.680239%
19603.966.949195%
19704.648.494172%
19805.346.818150%
19906.187.358157%
20007.087.515145%
20108.001.024129%
20208.693.14987%
Η Βιρτζίνια έχει μητροπολιτικές περιοχές καθ' όλην την έκτασή της.

Το 2010, η Βιρτζίνια είχε πληθυσμό 8.001.024 που είναι μια αύξηση κατά 118,434, ή περίπου 1,5%, από τον

υπολογισμό του προηγούμενου έτους και μια αύξηση κατά 922.509, ή 13%, από το 2000. Αυτό περιλαμβάνει μια αύξηση από την καθαρή μετανάστευση 314.832 ανθρώπων μέσα στην Κοινοπολιτεία. Η μετανάστευση έξωθεν των Ηνωμένων Πολιτειών κατέληξε σε μια καθαρή αύξηση 159.627 ανθρώπων, και η μετανάστευση μέσα στη χώρα παρήγαγε μια καθαρή αύξηση 155.205 ανθρώπων.[96] το κέντρο του πληθυσμού βρίσκεται στην Κομητεία Γκούτσλαντ έξω από το Ρίτσμοντ.[97]

Η Αγγλική πέρασε ως η επίσημη γλώσσα της Κοινοπολιτείας με νόμους το 1981 και ξανά το 1996, αν και η κατάσταση δεν προσδιορίζεται από το Σύνταγμα της Βιρτζίνια.[98] Η Αγγλική είναι η μόνη γλώσσα που ομιλείται από 6.245.517 (86,7%) Virginians, αν και ομιλείται «πολύ καλά» από ένα επιπλέον 570.638 (7,9%) σε ένα σύνολο 94,6% της Κοινοπολιτείας. Μεταξύ των ομιλητών των άλλων γλωσσών, η Ισπανική είναι η πιο κοινή με 424.381 (5,9%). 226.911 (3,2%) ομιλούν Ασιατικές γλώσσες και γλώσσες των νησιών του Ειρηνικού, συμπεριλαμβανομένης της Κορεατικής, της Βιετναμέζικης, και της Filipino.[99]

Εθνότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2000, οι πέντε μεγαλύτερες ομάδες προγονικής καταγωγής στη Βιρτζίνια είναι: η Αφρικανική (19,6%), η Γερμανική (11,7%), αδιευκρίνιστη Αμερικανική (11,4%), η Αγγλική (11,1%), και η Ιρλανδική (9,8%).[100] Άνθρωποι με Αγγλική κληρονομιά εγκαταστάθηκαν σε όλη την Κοινοπολιτεία κατά την αποικιακή περίοδο, και άλλοι Βρετανικής και Ιρλανδικής κληρονομιάς έχουν έκτοτε μεταναστεύσει.[101] Αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ότι έχουν «Αμερικανική» καταγωγή είναι κυρίως Αγγλικής καταγωγής, αλλά έχουν καταγωγή που έχει υπάρξει στη Βόρεια Αμερική για τόσο μεγάλο διάστημα που επιλέγουν να προσδιοριστούν απλά ως Αμερικανοί.[102][103] Από τους Άγγλους μετανάστες στη Βιρτζίνια γύρω στο 1600, το 75% ήλθαν ως μισθωμένοι υπηρέτες.[104] Τα δυτικά βουνά έχουν πολλούς οικισμούς που ιδρύθηκαν από Σκωτοϊρλανδούς μετανάστες πριν την Αμερικανική Επανάσταση.[105][106] Υπάρχουν επίσης ευμεγέθεις αριθμοί ανθρώπων Γερμανικής καταγωγής στα βορειοδυτικά βουνά και στην Κοιλάδα Σεναντόα.

Οι περισσότεροι Αφροαμερικανοί κάτοικοι της Βιρτζίνια έχουν υπάρξει απόγονοι υποδουλωμένων Αφρικανών που δούλευαν σε φυτείες καπνού, βαμβακιού και κάνναβης. Αυτοί οι άνδρες, οι γυναίκες και τα παιδιά μεταφέρθηκαν από τη δυτική κεντρική Αφρική, κυρίως από την Ανγκόλα και την Bight of Biafra. Η εθνική ομάδα των Igbo της σημερινής Νιγηρίας ήταν η μόνη μεγαλύτερη Αφρικανική ομάδα μεταξύ δούλων στη Βιρτζίνια.[107][108] Αν και ο μαύρος πληθυσμός μειώθηκε με τη Μεγάλη Μετανάστευση, από το 1965 έχει σημειωθεί μια αντίστροφη μετανάστευση μαύρων που επέστρεψαν στο νότο.[109]

Η πιο πρόσφατη μετανάστευση στον ύστερο 20ό αιώνα και στις αρχές του 21ου αιώνα τροφοδότησε νέες κοινότητες Ισπανόφωνων, συγκεκριμένα από την Κεντρική Αμερική, και Ασιάτες. Το 2010, το 7,9% των κατοίκων της Βιρτζίνια ήταν Ισπανόφωνοι, το 5,5% Ασιάτες, και το 0,9% Αμερικανοί Ινδιάνοι/Ιθαγενείς της Αλάσκα/Ιθαγενείς Χαβανέζοι/Νησιώτες του Ειρηνικού. Ο ισπανόφωνος πληθυσμός της πολιτείας αυξήθηκε κατά 92% από το 2000 μέχρι το 2010, με τα δύο τρίτα τους να μένουν στη Βόρεια Βιρτζίνια.[110] Οι Ισπανόφωνοι στη Βιρτζίνια έχουν υψηλότερο διάμεσο οικογενειακό εισόδημα και εκπαιδευτική επιτυχία από ότι γενικά οι Ηνωμένες Πολιτείες ή ο πληθυσμός της Βιρτζίνια.[111] Η Βόρεια Βιρτζίνια έχει επίσης σημαντικό πληθυσμό Βιετναμέζων Αμερικανών, των οποίων το μεγάλο κύμα μετανάστευσης ακολούθησε τον Πόλεμο του Βιετνάμ,[112] και Κορεατών Αμερικανών, των οποίων η μετανάστευση έχει υπάρξει πιο πρόσφατη και προκλήθηκε εν μέρει από το ποιοτικό εκπαιδευτικό σύστημα.[113] Η Φιλιππινοαμερικανική κοινότητα έχει περίπου 45.000 άτομα στην περιοχή Χάμπτον Ρόουντς, πολλά από τα οποία έχουν δεσμούς με το Αμερικανικό Ναυτικό και τις ένοπλες δυνάμεις.[114]

Εθνότητα (2020)   Μεγαλύτερες Καταγωγές κατά Κομητεία Καταγωγή (2000)
Μη Ισπανόφωνοι Λευκοί 60.3% 67.8%
U.S. Census Bureau, Census 2000 special tabulation. American Factfinder provides census data and maps.
 
Αφροαμερικανοί  19,6%
Μαύροι ή Αφροαμερικανοί 18,6% 20.9%
 
Γερμανική 11,7%
Ισπανόφωνοι ή Λατινοαμαερικανοί (οποιασδήποτε φυλής) 10.5%
 
Αμερικανική 11,4%
Ασιάτες 7.1% 8.8%
 
Αγγλική 11,1%
Αμερικανοί Ινδιάνοι και Ιθαγενείς της Αλάσκα  0,5% 2.1%
 
Ιρλανδική 9,8%
Άλλοι 5.2% 9.1%

Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Religious groups (εκτίμηση 2014)
Προτεσταντισμός
  
58%
Μη ανήκοντες σε κάποια θρησκεία
  
20%
Ρωμιοκαθολικισμός
  
12%
Μορμόνοι
  
2%
Ορθοδοξία
  
1%
Άλλές θρησκείες
  
6%

Η Βιρτζίνια είναι κυρίως Χριστιανική και Προτεσταντική· οι Βαπτιστές είναι η μεγαλύτερη διακριτή ομάδα με 27% του πληθυσμού το 2008.[115] Οι δογματικές ομάδες των Βαπτιστών στη Βιρτζίνια περιλαμβάνουν τη Γενική Ένωση Βαπτιστών της Βιρτζίνια, με περίπου 1.400 εκκλησίες-μέλη, που υποστηρίζει αμφότερες τη Συνέλευση Νότιων Βαπτιστών και τη μετριοπαθή Αδελφότητα Συνεργασίας Βαπτιστών· και τη Νότιοι Βαπτιστές Συντηρητικοί της Βιρτζίνια με περισσότερες από 500 εκκλησίες μέλη, η οποία υποστηρίζει τη Νότια Συνέλευση Βαπτιστών.[116][117] Οι Ρωμαιοκαθολικοί είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα, και η ομάδα που αυξήθηκε περισσότερο τη δεκαετία του 1990.[118][119] Η Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή του Άρλινγκτον περιλαμβάνει μεγάλο μέρος μέρος των Καθολικών εκκλησιών της Βόρειας Βιρτζίνια, ενώ η Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή του Ρίτσμοντ καλύπτει τα ανατολικά.

An 18th-century red brick church with white steeple behind a modern road in autumn.
Η Christ Church στην Αλεξάντρια ήταν ο τόπος εκκλησιασμού του Τζορτζ Ουάσινγκτον και του Ρόμπερτ Ε. Λι.

Η Διάσκεψη της Βιρτζίνια (Virginia Conference) είναι το περιφερειακό σώμα της Ενωμένης Εκκλησίας Μεθοδιστών και η Virginia Synod είναι υπεύθυνη για τα εκκλησιάσματα της Λουθηρανικής Εκκλησίας. Οι Πρεσβυτεριανοί, οι Πεντηκοστιανοί, οι Congregationalists, και οι Επισκοπαλιστές αποτελούσαν ξεχωριστά το 1–3% του πληθυσμού το 2011.[120] Η Επισκοπαλική Επισκοπή της Βιρτζίνια, η Νότιας Βιρτζίνια, και της Νοτιοδυτικής Βιρτζίνια υποστηρίζουν τις διάφορες Επισκοπαλικές εκκλησίες.

Τον Νοέμβριο 2006, 15 συντηρητικές επισκοπαλικές εκκλησίες ψήφισαν τον διαχωρισμό τους από την Επισκοπή της Βιρτζίνια σχετικά με τη χειροτόνηση δηλωμένα ομοφυλόφιλων επισκόπων και τον κλήρο σε άλλες επισκοπές της Επισκοπαλικής Εκκλησίας· αυτές οι εκκλησίες συνεχίζουν να ισχυρίζονται ότι ανήκουν στην ευρύτερη Αγγλικανική κοινότητα μέσω άλλων σωμάτων εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών. Αν και ο νόμος της Βιρτζίνια επιτρέπει στους ενορίτες να καθορίζουν τον προσανατολισμό της εκκλησίας τους, η επισκοπή διεκδικεί τα χαρακτηριστικά των αποσχιστικών εκκλησιών. Η επακόλουθη περίπτωση του νόμου ιδιοκτησίας είναι μια δοκιμή για τις Επισκοπαλικές εκκλησίες πανεθνικά.[121]

Μεταξύ άλλων θρησκειών, οι πιστοί της Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών αποτελούν περίπου το 1% του πληθυσμού, με 190 εκκλησιάσματα στη Βιρτζίνια το 2011.[122] Το Φέρφαξ Στέισιον είναι η τοποθεσία του Βουδιστικού Ναού Ekoji, του σχολείου Jodo Shinshu, και του Ινδουιστικού Ναού Durga. Ενώ ο Εβραϊκός πληθυσμός της πολιτείας είναι μικρός, οι οργανωμένες Εβραϊκές τοποθεσίες ανάγονται στο 1789 με το Εκκλησίασμα Beth Ahabah.[123] Οι Μουσουλμάνοι είναι μια αναπτυσσόμενη ομάδα σε όλη την Κοινοπολιτεία λόγω της μετανάστευσης.[124] Οι μεγαεκκλησίες στην Κοινοπολιτεία περιλαμβάνουν την Thomas Road Baptist Church, την Immanuel Bible Church, και τη McLean Bible Church.[125] Αρκετά Χριστιανικά πανεπιστήμια επίσης εδρεύουν στην πολιτεία, συμπεριλαμβανομένων των Regent University, Liberty University και Lynchburg College.

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Aerial view of the huge five-sided building and its multiple rings. Parking lots and highways stretch away from it.
Το Υπουργείο Άμυνας εδρεύει στο Άρλινγκτον στο Πεντάγωνο, το μεγαλύτερο κτήριο γραφείων του κόσμου.[126]

Ενώ η Βιρτζίνια είναι μια πολιτεία απασχόλησης κατά βούληση,[127] η οικονομία της έχει πολλές πηγές εισοδήματος,όπως την τοπική και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, το στρατό, τον αγροτικό τομέα και τις επιχειρήσεις. Η Βιρτζίνια έχει 4,1 εκατομμύρια πολιτικούς υπαλλήλους, και το ένα τρίτο των θέσεων εργασίας είναι στον τομέα των υπηρεσιών.[128][129] Η ανεργία στη Βιρτζίνια είναι μεταξύ των χαμηλότερων στη χώρα, σε επίπεδο 6,2%, σύμφωνα με στοιχεία του Δεκεμβρίου του 2011.[130] Η δεύτερη μεγαλύτερη σε δημιουργία θέσεων εργασίας κωμόπολη στη χώρα είναι η Λήσμπεργκ, σύμφωνα με στοιχεία του 2011.[131] Το ΑΕΠ της Βιρτζίνια ήταν $424 δισεκατομμύρια το 2010.[132] Σύμφωνα με το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης, η Βιρτζίνια ήταν η πολιτεία με τις περισσότερες κομητείες στις 100 πλουσιότερες κομητείες στις Ηνωμένες Πολιτείες βασισμένες στο διάμεσο εισόδημα το 2007.[133] Η Βόρεια Βιρτζίνια είναι η περιοχή με το υψηλότερο εισόδημα στη Βιρτζίνια, έχοντας έξι από τις είκοσι κομητείες με το υψηλότερο εισόδημα στις Ηνωμένες Πολιτείες, περιλαμβανομένων των τριών υψηλότερων κατά το 2011.[134] Σύμφωνα με το CNN Money Magazine η κωμόπολη με το υψηλότερο εισόδημα στη χώρα είναι η Γκρέιτ Φολς, για το 2011.[135]

Η Βιρτζίνια έχει την υψηλότερη συγκέντρωση τεχνολογικών εργαζομένων από κάθε πολιτεία.[136] Τα τσιπς υπολογιστών έγιναν το εξαγωγικό προϊόν της πολιτείας με τα μεγαλύτερα έσοδα το 2006, υπερβαίνοντας τις παραδοσιακές υψηλότερες εξαγωγές τόσο άνθρακα όσο και καπνού.[137] Η Βόρεια Βιρτζίνια, κάποτε θεωρούμενη ως η γαλακτοκομική πρωτεύουσα της πολιτείας, τώρα καλλιεργεί λογισμικό, τεχνολογία επικοινωνίας, και συμβουλευτικές εταιρείες, συγκεκριμένα στον Dulles Technology Corridor. Τα κέντρα δεδομένων της Βόρειας Βιρτζίνια τρεχόντως ευθύνονται για το 50% της διαδικτυακής κίνησης της χώρας, και έως το 2012 η Dominion Power εκτιμά ότι το 10% όλου του ηλεκτρισμού στη Βόρεια Βιρτζίνια θα χρησιμοποιείται από κέντρα δεδομένων.[138] Οι Κομητείες Λάουντουν και Φαίρφαξ στη Βόρεια Βιρτζίνια έχουν το υψηλότερο και δεύτερο υψηλότερο διάμεσο οικογενειακό εισόδημα, αντίστοιχα, από όλες τις κομητείες στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά το 2011.[93]

Οι εταιρείες της Βιρτζίνια έλαβαν το τέταρτο υψηλότερο ποσό χρηματοδότησης επιχειρησιακού κεφαλαίου στο πρώτο ήμισυ του 2011 μετά την Καλιφόρνια, τη Μασαχουσέτη, και τη Νέα Υόρκη.[139] Το 2009, το Forbes Magazine ονόμασε τη Βιρτζίνια την καλύτερη πολιτεία στη χώρα γα τις επιχειρήσεις για τέταρτο έτος στη σειρά,[140] ενώ το CNBC την ονόμασε κορυφαία πολιτεία για τις επιχειρήσεις το 2007, το 2009, και το 2011.[141] Η Βιρτζίνια έχει 20 εταιρείες Fortune 500, κατατάσσοντας την πολιτεία όγδοη πανεθνικά.[142]

Η Βιρτζίνια έχει την υψηλότερη αμυντική δαπάνη κατά κεφαλή, παρέχοντας στην Κοινοπολιτεία 900.000 θέσεις εργασίας, και 10% των συνολικών των χρημάτων της ομοσπονδιακής προμήθειας δαπανάται στη Βιρτζίνια.[143][144] η Βιρτζίνια έχει πάνω από 800,000 βετεράνους, περισσότερους από κάθε άλλη πολιτεία, και είναι δεύτερη μετά την Καλιφόρνια σε συνολικούς υπαλλήλους του Υπουργείου Άμυνας.[144][145] Πολλοί κάτοικοι της Βιρτζίνια εργάζονται για τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες στη Βόρεια Βιρτζίνια, που περιλαμβάνουν τη CIA και το Υπουργείο Άμυνας, καθώς και το National Science Foundation, την United States Geological Survey και το United States Patent and Trademark Office. Πολλοί άλλοι εργάζονται για κυβερνητικούς προμηθευτές, περιλαμβανομένων εταιρειών άμυνας και ασφάλειας, που έχουν πάνω από 15.000 ομοσπονδιακά συμβόλαια.[146] Η περιοχή Χάμπτον Ρόουντς έχει την υψηλότερη συγκέντρωση στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων από κάθε μητροπολιτική περιοχή στον κόσμο. Η μεγαλύτερη από τις βάσεις είναι ο Ναύσταθμος Νόρφοκ.[89]

High-rise hotels line the ocean front covered with colorful beach-goers.
Ο ωκεάνιος τουρισμός είναι ένας σημαντικός τομέας της οικονομίας της Βιρτζίνια Μπιτς.

Γεωργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 24% της γης χρησιμοποιείται για γεωργικές χρήσεις στη Βιρτζίνια. Το 2007, περίπου 357.000 θέσεις εργασίας της Βιρτζίνια υπήρχαν στη γεωργία, με πάνω από 47.000 φάρμες, κατά μέσον όρο 171 acres (0,27 mi2· 0,69 km2), σε μια συνολική αγροτική έκταση 8,1 εκατομμύρια acres (12.656 sq mi; 32.780 km2). Αν και η γεωργική δραστηριότητα έχει μειωθεί σημαντικά από το 1960 οπότε υπήρχαν οι διπλάσιες φάρμες, παραμένει η μεγαλύτερη μοναδική βιομηχανία στη Βιρτζίνια.[147] Οι τομάτες ξεπέρασαν τη σόγια ως το αγροτικό προϊόν με τα περισσότερα έσοδαστη Βιρτζίνια το 2006, με τα φιστίκια και το σανό να καλλιεργούνται επίσης ως αγροτικά προϊόντα.[148] Αν και δεν είναι πλέον το βασικό προϊόν, η Βιρτζίνια είναι ακόμη ο πέμπτος μεγαλύτερος παραγωγός καπνού πανεθνικά.[149] Οι καλλιέργειες crassostria virginica, ενός είδος στρειδιού, είναι σημαντικό μέρος της οικονομίας του Κόλπου Τσέζαπικ, αλλά οι φθίνοντες πληθυσμοί στρειδιών λόγω ασθενειών, ρύπανσης και υπεραλίευσης έχουν μειώσει τις συγκομιδές.[150] Τα οινοποιεία και οι αμπελώνες στο Northern Neck και κατά μήκος των Ορέων Μπλου Ριτζ επίσης έχουν αρχίσει να παράγουν εισόδημα και να προσελκύουν τουρίστες.[151]

Φόροι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βιρτζίνια εισπράττει προσωπικό φόρο εισοδήματος σε πέντε βάσεις του εισοδήματος, κυμαινόμενο από 3,0% μέχρι 5,75%. Το πολιτειακό επίπεδο του φόρου πωλήσεων και χρήσης είναι 4%, ενώ το ποσοστό φόρου στο φαγητό είναι 1,5%. Υπάρχει ένα επιπλέον 1% τοπικού φόρου, για ενα σύνολο 5% συνδυασμένου φόρου πωλήσεων στις περισσότερες αγορές στη Βιρτζίνια και 2,5% στα περισσότερα τρόφιμα.[152] Ο φόρος ιδιοκτησίας της Βιρτζίνια ορίζεται και εισπράττεται σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης και ποικίλει στην Κοινοπολιτεία. Η ακίνητη περιουσία φορολογείται επίσης σε τοπικό επίπεδο με βάση το 100% της αντικειμενικής αξίας της αγοράς. Η απτή προσωπική περιουσία φορολογείται επίσης σε τοπικό επίπεδο και βασίζεται σε ποσοστό ή ποσοστά του αρχικού κόστους.[153]

Πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Five women dressed in long colonial style clothing sit on the stairs of tan and beige buildings talking. In front of them is a wooden wheelbarrow full of wicker baskets.
Ό πολιτισμός, η γλώσσα και το στυλ της αποικιακής Βιρτζίνια ζωντανεύουν στο Williamsburg.

Ο ιστορικός πολιτισμός της Βιρτζίνια εκλαϊκεύτηκε και εξαπλώθηκε στην Αμερική και τον Νότο από μορφές όπως ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον, ο Τόμας Τζέφερσον, και ο Ρόμπερτ Λη. Τα σπίτια τους στη Βιρτζίνια αντιπροσωπεύουν τον τόπο γέννησης της Αμερικής και του Νότου. Η σύγχρονη κουλτούρα της Βιρτζίνια έχει πολλές πηγές, και είναι μέρος του πολιτισμού των Νότιων Ηνωμένων Πολιτειών.[154][155] Το Smithsonian Institution διαιρεί τη Βιρτζίνια σε εννέα πολιτιστικές περιοχές.[156] Η περιοχή Πίντμοντ είναι μία από τις πιο διάσημες για την ισχυρή επίδραση της διαλέκτου της στα Νοτιοαμερικανικά Αγγλικά. Ενώ πιο ομογενή Αμερικανικά Αγγλικά βρίσκονται στις αστικές περιοχές, διάφορες προφορές χρησιμοποιούνται επίσης, περιλαμβανομένης της προφοράς Τάιντγουοτερ, της προφοράς της Παλαιάς Βιρτζίνια, και της αναχρονιστικής Ελισαβετιανής της Νήσου Τάντζιερ.[157]

Η λογοτεχνία στη Βιρτζίνια συχνά αντιμετωπίζει το εκτεταμένο και συχνά προβληματικό παρελθόν της πολιτείας. Τα έργα της βραβευμένης με Βραβείο Πούλιτζερ Έλλεν Γκλάσγκοου συχνά ασχολούνταν με κοινωνικές ανισότητες και τον ρόλο των γυναικών στον πολιτισμό της.[158] Ο συνομήλικος και στενός φίλος της Γκλάσγκοου έγραψε εκτενώς σχετικά με τη μεταβαλλόμενη θέση των ευγενών την περίοδο της Ανασυγκρότησης, και προκάλεσε τον ηθικό της κώδικα με το Jurgen, A Comedy of Justice.[159] Ο Ουίλλιαμ Στάιρον προσέγγισε την ιστορία σε έργα όπως το The Confessions of Nat Turner και το Sophie's Choice.[160] Ο Τομ Γουλφ περιστασιακά ασχολήθηκε με τη νότια κληρονομιά του σε μπεστσέλλερ όπως το I Am Charlotte Simmons.[161] Η Βιρτζίνια επίσης ονομάζει έναν state Poet Laureate, ο οποίος τρεχόντως είναι ο Κέλλυ Τσέρρυ της Κομητεία Χάλιφαξ, ο οποίος θα υπηρετήσει μέχρι το 2012.[162]

Εκτός της γενικής κουζίνας των Νότιων Ηνωμένων Πολιτειών, η Βιρτζίνια διατηρεί τις δικές της διακριτές παραδόσεις. Ο οίνος της Βιρτζίνια παρασκευάζεται σε πολλά σημεία της πολιτείας.[151] Το Smithfield ham, μερικές φορές καλούμενο "Virginia ham", είναι ένα είδος country ham που προστατεύεται από πολιτειακό νόμο, και μπορεί να παραχθεί μόνο στην κωμόπολη του Σμίθφιλντ.[163] Τα έπιπλα της Βιρτζίνια και η αρχιτεκτονική της είναι τυπικά της Αμερικανικής αποικιακής αρχιτεκτονικής. ο Τόμας Τζέφερσον και πολλοί από τους πρώτους ηγέτες της πολιτείας ευνοούσαν το νεοκλασικό στυλ, οδηγώντας στη χρήση της για σημαντικά πολιτειακά κτίρια. Οι Pennsylvania Dutch και το στυλ τους είναι ορατά σε μέρη της πολιτείας.[164]

Καλές και εικαστικές τέχνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βλέπε επίσης: Μουσική της Βιρτζίνια

Η Meadow Pavilion είναι ένα από τα θέατρα στο Wolf Trap National Park for the Performing Arts.

Αν και πλούσια σε πολιτισμική κληρονομιά, η Βιρτζίνια κατατάσσεται κοντά στη βάση των πολιτειών των ΗΠΑ όσον αφορά τη δημόσια δαπάνη για τις τέχνες, με σχεδόν το ήμισυ του εθνικού μέσου όρου.[165] Η πολιτειακή κυβέρνηση χρηματοδοτεί κάποια ινστιτούτα, περιλαμβανομένου του Μουσείου καλών Τεχνών της Βιρτζίνια και του Μουσείου Επιστημών της Βιρτζίνια. Άλλα μουσεία είναι το δημοφιλές Steven F. Udvar-Hazy Center του National Air and Space Museum και το Μουσείο Τέχνης Chrysler.[166] Εκτός από αυτά τα σημεία, πολλά υπαίθρια μουσεία βρίσκονται στην Κοινοπολιτεία, όπως το Colonial Williamsburg, το Frontier Culture Museum, και διάφορα ιστορικά πεδία μαχών.[167] Το Virginia Foundation for the Humanities εργάζεται για να βελτιώσει την πολιτική, πολιτισμική και πνευματική ζωή της Κοινοπολιτείας.[168]

Θέατρα και χώροι εκδηλώσεων στην Κοινοπολιτεία βρίσκονται και στις πόλεις και στα προάστια. Το Wolf Trap National Park for the Performing Arts βρίσκεται στη Βιέννα και είναι το μόνο εθνικό πάρκο με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως κέντρο τεχνών του θεάματος.[169] Το Harrison Opera House, στο Νόρφοκ, είναι η έδρα της Virginia Opera. Η Virginia Symphony Orchestra λειτουργεί μέσα και γύρω από το Χάμπτον Ρόουντς.[170] Resident and touring theater troupes operate from the American Shakespeare Center in Staunton.[171] Το Barter Theatre στο Άμπινγκντον κέρδισε το πρώτο στην ιστορία Regional Theatre Tony Award το 1948, ενώ το Signature Theatre στο Άρλινγκτον το κέρδισε το 2009. Υπάρχει επίσης ένα Παιδικό Θέατρο της Βιρτζίνια (Children's Theater of Virginia), το Theatre IV, το οποίο είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος περιοδεύων θίασο σε εθνικό επίπεδο.[172] Η Βιρτζίνια έχει αναδείξει πολλούς βραβευμένους παραδοσιακούς μουσικούς καλλιτέχνες και διεθνώς επιτυχημένες μουσικές εκδηλώσεις, καθώς και ηθοποιούς του Hollywood.[1] Σημαντικά σημεία εκδηλώσεων είναι το The Birchmere, το Landmark Theater, και το Jiffy Lube Live.[173]

Φεστιβάλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Dozens of brown and white ponies surge out of the shallow water onto a grassy shore crowded with onlookers.
Το ετήσιο Chincoteague Pony Swim περιλαμβάνει πάνω από 200 άγρια πόνι που κολυμπούν κατά πλάτος του Assateague Channel into Chincoteague.

Πολλές κομητείες και τοποθεσίες διοργανώνουν county fairs και φεστιβάλ. Το Virginia State Fair διεξάγεται στο Meadow Event Park κάθε Σεπτέμβριο. Επίσης τον Σεπτέμβριο είναι το Neptune Festival στη Βιρτζίνια Μπιτς, στο οποίο εορτάζονται η πόλη, η προκυμαία, και τοπικοί καλλιτέχνες. Το Norfolk's Harborfest, τον Ιούνιο, περιλαμβάνει αγώνες σκαφών και air shows.[174] Η Κομητεία Φέρφαξ επίσης υποστηρίζει το Celebrate Fairfax! με παραστάσεις λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής.[175][176] Η Wolf Trap φιλοξενεί την Wolf Trap Opera Company, η οποία διεξάγει ένα φεστιβάλ όπερας κάθε καλοκαίρι.[169] Κάθε Σεπτέμβριο, οι Bay Days εορτάζουν τον Chesapeake Bay καθώς και την 400ετή ιστορία του Χάμπτον από το 1610, και η Κομητεία Νήσος Ουάιτ διεξάγει επίσης ένα Κομητειακό Φεστιβάλ τη δεύτερη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου. Και τα δύο περιλαμβάνουν ζωντανές μουσικές παραστάσεις, και άλλα μοναδικά γεγονότα.

Στο Eastern Shore του Τσινκότιγκ το ετήσιο Pony Swim & Auction of feral Chincoteague ponies στο τέλος Ιουλίου είναι μια μοναδική τοπική παράδοση που επεκτείνεται σε ένα καρναβάλι διάρκειας μιας εβδομάδας. Το Shenandoah Apple Blossom Festival είναι ένα εξαήμερο φεστιβάλ που διεξάγεται ετησίως στο Ουίντσεστερ το οποίο περιλαμβάνει παρελάσεις και κονσέρτα bluegrass. Το Old Time Fiddlers' Convention στο Γκάλαξ, που άρχισε το 1935, είναι ένα από τα παλαιότερα και μεγαλύτερα γεγονότα παγκοσμίως. Δύο σημαντικά κινηματογραφικά φεστιβάλ, το Virginia Film Festival και το VCU French Film Festival, διεξάγονται ετησίως στη Σάρλοτσβιλ και το Ρίτσμοντ, αντίστοιχα.[174]

Media[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η USA Today, η εφημερίδα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στη χώρα, έχει την έδρα της στο McLean.

Η περιοχή του Hampton Roads είναι η 43η μεγαλύτερη media market στις Ηνωμένες Πολιτείες σύμφωνα με τη Nielsen Media Research, ενώ η περιοχή Richmond-Petersburg είναι 57η και η Ροάνοκ-Λύντσμπουργκ είναι 66η κατά το 2010.[177] Η Βόρεια Βιρτζίνια είναι μέρος της πολύ μεγαλύτερης media market της Ουάσινγκτον (Π.Κ.).

Υπάρχουν 36 τηλεοπτικοί σταθμοί στη Βιρτζίνια, που αντιπροσωπεύουν κάθε μεγάλο δίκτυο των ΗΠΑ, μέρος των 42 σταθμών που εξυπηρετούν τους τηλεθεατές της Βιρτζίνια.[178] Περισσότεροι από 720 ραδιοφωνικοί σταθμοί FM εγκεκριμένοι από την FCC εκπέμπουν στη Βιρτζίνια, με περίπου 300 τέτοιους σταθμούς AM.[179][180] Η εθνικής εμβέλειας Public Broadcasting Service (PBS) βρίσκεται στο Άρλινγκτον. Ανεξάρτητοι συνεργάτες της PBS υπάρχουν σε όλη τη Βιρτζίνια, και ο σταθμός του Άρλινγκτον WETA-TV, μέλος της PBS, παράγει προγράμματα όπως το PBS NewsHour και την Washington Week.

Οι πλέον κυκλοφορούσες τοπικές εφημερίδες στην Κοινοπολιτεία είναι η The Virginian-Pilot του Νόρφοκ (156.968 ημερήσιοι συνδρομητές), η Richmond Times-Dispatch (118.489), η The Roanoke Times (75.740), και η Newport News' Daily Press του Νιούπορτ Νιους (63.366), κατά το 2010.[181] Πολλές εφημερίδες της Ουάσινγκτον (Π.Κ.) έχουν την έδρα τους στη Βόρεια Βιρτζίνια, όπως η The Washington Examiner και η Politico. Η εφημερίδα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στη χώρα, η USA Today, με 1,83 εκατομμύρια ημερήσιους συνδρομητές, εδρεύει στο ΜακΛην.[182] Εκτός από τις παραδοσιακές μορφές media, η Βιρτζίνια είναι η βάση εταιρειών τηλεπικοινωνιών όπως η Voxant και η XO Communications. Στη Βόρεια Βιρτζίνια, η The Washington Post είναι η κυρίαρχη εφημερίδα, αφού η Βόρεια Βιρτζίνια βρίσκεται στη μητροπολιτική περιοχή της Ουάσινγκτον (Π.Κ.).

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

A red brick, Neoclassical dome with a large portico on the front and covered walkway on the sides lit up at dusk. Dark trees border the building on both sides.
Το University of Virginia, ένα Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ιδρύθηκε από τον Πρόεδρο Τόμας Τζέφερσον.[183]

Το εκπαιδευτικό σύστημα κατατάσσεται μόνιμα στις δέκα κορυφαίες πολιτείες στην Εθνική Αξιολόγηση Εκπαιδευτικής Προόδου του Υπουργείου εκπαίδευσης των ΗΠΑ, με τους μαθητές της Βιρτζίνια να έχουν επιδόσεις μεγαλύτερες του μέσου όρου σε όλα τα μαθήματα και τις βαθμίδες που εξετάσθηκαν.[184] Η αναφορά Quality Counts του 2011 κατέταξε την εκπαίδευση K–12 της Βιρτζίνια ως τέταρτη καλύτερη στη χώρα.[185] Όλες οι σχολικές διαιρέσεις πρέπει να πληρούν τις εκπαιδευτικές προδιαγραφές που ορίζονται από το Τμήμα Εκπαίδευσης της Βιρτζίνια, το οποίο διατηρεί το καθεστώς αξιολόγησης και διαπίστευσης που είναι γνωστό ως Standards of Learning για να διασφαλιστεί η υποχρέωση λογοδοσίας τους.[186] Το 2010, το 85% των μαθητών μέσης εκπαίδευσης αποφοίτησε έγκαιρα μετά από τέσσερα έτη.[187] Μεταξύ 2000 και 2008, οι σχολικές εγγραφές αυξήθηκαν κατά 5%, και ο αριθμός των δασκάλων κατά 21%.[188]

Τα δημόσια σχολεία Κ–12 στη Βιρτζίνια γενικά λειτουργούν υπό τς κομητείες και τις πόλεις, και όχι υπό την πολιτεία. Τον Απρίλιο 2011, συνολικά 1.267.063 μαθητές ήταν εγγεγραμμένοι σε 1.873 τοπικά και περιφερειακά σχολεία στην Κοινοπολιτεία, περιλαμβανομένων τριών charter schools, και επιπλέον 109 κέντρα εναλλακτικής και ειδικής εκπαίδευσης σε 132 σχολικές διαιρέσεις.[189][190] Εκτός από τα γενικά δημόσια σχολεία στη Βιρτζίνια, υπάρχουν Governor's Schools και επιλεκτικά magnet schools. Τα Governor's Schools είναι ένα σύνολο περισσότερων από 40 περιφερειακών σχολείων μέσης εκπαίδευσης και θερινών προγραμμάτων που στοχεύουν στους χαρισματικούς μαθητές.[191] Το Συμβούλιο της Βιρτζίνια για την Ιδιωτική Εκπαίδευση (Virginia Council for Private Education) επιβλέπει τη διευθέτηση των 320 πολιτειακά διαπιστευμένων και 130 μη διαπιστευμένων ιδιωτικών σχολείων.[192][193] 24.682 επιπλέον μαθητές λαμβάνουν εκπαίδευση στο σπίτι (homeschooling).[194]

Όσον αφορά το 2011, υπάρχουν 176 κολέγια και πανεπιστήμια στη Βιρτζίνια.[195] Στην κατάταξη του U.S. News and World Report για τα δημόσια κολέγια, το University of Virginia είναι δεύτερο και το The College of William & Mary είναι έκτο.[196][197] Το Virginia Commonwealth University κατατάσσεται στην κορυφή public graduate school in fine arts, ενώ το James Madison University έχει αναγνωριστεί ως το κορυφαίο περιφερειακό δημόσιο πρόγραμμα για master στο Νότο από το 1993.[198][199] Το Virginia Military Institute είναι το παλαιότερο πολιτειακό στρατιωτικό κολέγιο και ένα κατατασσόμενο στην κορυφή liberal arts college.[200][201] Το George Mason University είναι το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο στη Βιρτζίνια με πάνω από 32.000 φοιτητές.[202] Το Virginia Tech και το Virginia State University είναι τα μεγαλύτερα land-grant universities. Η Βιρτζίνια επίσης λειτουργεί 23 κοινοτικά κολέγια σε 40 πανεπιστημιουπόλεις που εξυπηρετούν πάνω από 260.000 φοιτητές.[203] Υπάρχουν 129 ιδιωτικά ιδρύματα, περιλαμβανομένου του Washington and Lee University, του Randolph-Macon College, του Hampden–Sydney College, του Emory & Henry College, τουRoanoke College, και του University of Richmond.[195]

Υγεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

A red brick high-rise building with several wings and levels in front of a bright blue sky with a traffic light and street sign visible at the bottom.
Το A.D. Williams Clinic and West Hospital στο VCU Medical Center στο Ρίτσμοντ

Η Βιρτζίνια έχει ένα μεικτό ρεκόρ υγείας, και κατατάσσεται ως η 22η γενικά υγιέστερη πολιτεία σύμφωνα με την Κατάταξη Υγείας του Ενωμένου Ιδρύματος Υγείας (United Health Foundation).[204] Η Βιρτζίνια επίσης κατατάσσεται 21η μεταξύ των πολιτειών στον ρυθμό πρόωρων θανάτων, 7.104 ανά 100.000. Το 2008, η Βιρτζίνια έφθασε στο χαμηλότερο από ποτέ επίπεδο βρεφικής θνησιμότητας, με 6,7 θανάτους ανά 1.000.[205] Υπάρχουν όμως κοινωνικές και φυλετικές ανισότητες. Οι πρόωροι θάνατοι των Αφροαμερικανών υπερβαίνουν τους αντίστοιχους των λευκών κατά 27,9%, ενώ το 12,7% των πολιτών στερούνται ασφάλισης υγείας.[204] Σύμφωνα με την έρευνα του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών του 2009, το 25,5% των κατοίκων της Βιρτζίνια είναι παχύσαρκοι και το 35,1% είναι υπέρβαροι. Το 78,1% των κατοίκων ισχυρίζονται ότι έχουν ασκηθεί άπαξ τους τελευταίους τρεις μήνες.[206][207] Περίπου 30% των κατοίκων της Βιρτζίνια μεταξύ 10 και 17 ετών είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι[208]. Η Πολιτεία απαγόρευσε το κάπνισμα σε μπαρ και εστιατόρια τον Ιανουάριο του 2010.[209] 19% του πληθυσμού είναι καπνιστές[204].

Υπάρχουν 89 νοσοκομεία στη Βιρτζίνια στη λίστα του Τμήματος Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ.[210] Αξιοσημείωτα παραδείγματα είναι το Inova Fairfax Hospital, το μεγαλύτερο νοσοκομείο στη Μητροπολιτική Περιοχή της Ουάσινγκτον, και το VCU Medical Center, που βρίσκεται στο ιατρική πανεπιστημιούπολη του Virginia Commonwealth University. Το University of Virginia Medical Center, μέρος του University of Virginia Health System, είναι υψηλά στην κατάταξη στην ενδοκρινολογία σύμφωνα με την U.S.News & World Report.[211] Το Sentara Norfolk General Hospital, μέρος του βασισμένου στο Hampton Roads Sentara Health System και διδακτικό ινστιτούτο του Eastern Virginia Medical School, ήταν ο τόπος της πρώτης επιτυχούς γέννησης με εξωσωματική γονιμοποίηση.[212][213] Η Βιρτζίνια έχει μια αναλογία 124 ιατρών πρώτων βοηθειών ανά 10.000 κατοίκους, που είναι η 13η πιο υψηλή εθνικά.[204] Η Βιρτζίνια ήταν μία από τις πέντε πολιτείες που έλαβαν άριστο σκορ στην ετοιμότητα καταστροφών σύμφωνα με μια αναφορά του 2008 από την Trust for America's Health, βασισμένη σε κριτήρια όπως ο εντοπισμός παθογόνων και η διανομή εμβολίων και ιατρικών προμηθειών.[214]

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Blue and silver train engine with red and white accent lines moves closer leading a series of similarly colored passenger cars with shrubs and a sound wall in the background.
Η Virginia Railway Express λειτουργεί μεταφορικές γραμμές στη Βόρεια Βιρτζίνια.

Λόγω του νόμου Byrd Road Act του 1932, η πολιτειακή κυβέρνηση ελέγχει τους περισσότερους δρόμους της Βιρτζίνια, αντί για μία τοπική κομητειακή αρχή όπως συνηθίζεται σε άλλες πολιτείες.[215] Το 2011, το Υπουργείο Μεταφορών της Βιρτζίνια κατείχε και λειτουργούσε 57.867 mi (93.128 km) από τα συνολικά 70.105 mi (112.823 km) δρόμων στην πολιτεία, κάνοντάς το το τρίτο μεγαλύτερο πολιτειακό σύστημα αυτοκινητοδρόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες.[216] Αν και η Μητροπολιτική Περιοχή Ουάσινγκτον, η οποία περιλαμβάνει τη Βόρεια Βιρτζίνια, έχει τη δεύτερη χειρότερη κυκλοφοριακή συμφόρηση στη χώρα, η Βιρτζίνια ως σύνολο έχει την 21η πιο χαμηλή συμφόρηση και ο μέσος χρόνος μετάβασης είναι 26,9 λεπτά.[217][218]

Η Βιρτζίνια έχει την σιδηροδρομική υπηρεσία επιβατών Amtrak κατά μήκος πολλών διαδρόμων, και η Virginia Railway Express (VRE) διατηρεί δύο γραμμές εισιτηρίων διαρκείας μέσα στην Ουάσινγκτον, Π.Κ. από το Φρέντερικσμπεργκ και το Μανάσσας. Η VRE είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες σιδηροδρομικές υπηρεσίες εισιτηρίων διαρκείας, διαχειριζόμενη σχεδόν 20.000 επιβάτες την ημέρα.[219] Το σύστημα ταχείας μεταφοράς της Washington Metro εξυπηρετεί τη Βόρεια Βιρτζίνια δυτικά μέχρι τις κοινότητες κατά μήκος του I-66 στην κομητεία Φέρφαξ, με σχέδια επέκτασης έως το Τάισονς Κόρνερ μέχρι το 2013, και την Κομητεία Λούντουν μέχρι το 2017.[220] Μεγάλοι σιδηρόδρομοι φορτίων είναι ο Norfolk Southern και ο CSX Transportation. Τα υπεραστικά λεωφορεία περιλαμβάνουν τη Fairfax Connector και τη Shenandoah Valley Commuter Bus. Το Υπουργείο Μεταφορών της Βιρτζίνια λειτουργεί αρκετά δωρεάν πορθμεία όλη τη Βιρτζίνια, με πιο αξιοσημείωτο το πορθμείο Jamestown-Scotland το οποίο διασχίζει τον Ποταμό Τζέιμς στην Κομητεία Σούρρυ.[221]

Η Βιρτζίνια έχει πέντε μεγάλα αεροδρόμια: το Washington Dulles International που διαχειρίζεται πάνω από 23 εκατομμύρια επιβάτες ανά έτος, το Reagan Washington National, το Norfolk International που εξυπηρετεί την περιοχή Hampton Roads, το Richmond International, και το Newport News/Williamsburg International Airport. Αρκετά άλλα αεροδρόμια προσφέρουν περιορισμένες υπηρεσίες επιβατών, και εξήντα έξι δημόσια αεροδρόμια εξυπηρετούν τις αεροπορικές ανάγκες της πολιτείας.[222] Τα κύρια λιμάνια της Virginia Port Authority είναι εκείνα στο Χάμπτον Ρόουντς, τα οποία μετέφεραν 16,080,984 τόνους συμπαγών εμπορευμάτων το 2007, το έκτο μεγαλύτερο φορτίο στους λιμένες των Ηνωμένων Πολιτειών.[223] Η Ανατολική Ακτή της Βιρτζίνια είναι η τοποθεσία της Wallops Flight Facility, ένα κέντρο δοκιμής πυραύλων που ανήκει στη NASA, και της Mid-Atlantic Regional Spaceport, ενός εμπορικού διαστημικού λιμένα.[224][225] Ο διαστημικός τουρισμός επίσης προσφέρεται μέσω της Space Adventures με βάση τη Βιέννα.[226]

Νόμοι και κυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

All white Neoclassical building with pediment and six columns rises on a grassy hill with a large American elm tree in the left foreground. Two boxier, but similarly styled wings are attached at the building's rear.
Το Πολιτειακό Καπιτώλιο της Βιρτζίνια, σχεδιασμένο από τον Τόμας Τζέφερσον και θεμελιωμένο από τον Κυβερνήτη Πάτρικ Χένρι το 1785, είναι έδρα της Γενικής Συνέλευσης της Βιρτζίνια.

Στην αποικιακή Βιρτζίνια, ελεύθεροι άνδρες εξέλεγαν την κάτω βουλή του νομοθετικού σώματος, που λέγεται Βουλή των Παρέδρων, η οποία μαζί με το Συμβούλιο του Κυβερνήτη, συνέθεταν τη «Γενική Συνέλευση». Ιδρυμένη το 1619, η Γενική Συνέλευση της Βιρτζίνια υπάρχει ακόμη ως το παλαιότερο νομοθετικό σώμα στο Δυτικό Ημισφαίριο.[227] Η σύγχρονη κυβέρνηση βαθμολογείται από το Pew Center on the States με A− όσον αφορά την απόδοση, την αποτελεσματικότητα, και την υποδομή. Αυτή είναι η δεύτερη φορά που η Βιρτζίνια έλαβε τον υψηλότερο βαθμό στη χώρα, τον οποίο μοιράζεται με δύο άλλους.[228]

Από το 1971, η κυβέρνηση λειτουργεί υπό το έβδομο Σύνταγμα της Βιρτζίνια, το οποίο προνοεί για ένα ισχυρό νομοθετικό σώμα και ένα ενοποιημένο δικαστικό σύστημα. Παρόμοια με την ομοσπονδιακή δομή, η κυβέρνηση διαιρείται σε τρεις κλάδους: νομοθετικό, εκτελεστικό, και δικαστικό. Το νομοθετικό σώμα είναι η Γενική Συνέλευση, ένα διθάλαμο σώμα του οποίου η 100μελής Βουλή των Αντιπροσώπων και η 40-μελής Γερουσία γράφουν τους νόμους για την Κοινοπολιτεία. Η Συνέλευση είναι ισχυρότερη από την εκτελεστική, καθώς επιλέγει δικαστές. Ο Κυβερνήτης και ο Αναπληρωτής Κυβερνήτης εκλέγονται κάθε τέσσερα χρόνια σε ξεχωριστές εκλογές. Οι εν ενεργεία κυβερνήτες δεν μπορούν να διεκδικήσουν επανεκλογή, όμως ο Αναπληρωτής Κυβερνήτης και ο Υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί, και οι κυβερνήτες μπορούν να υπηρετήσουν μη συνεχόμενες θητείες.[229] Το δικαστικό σύστημα, το παλαιότερο στην Αμερική, αποτελείται από μια ιεραρχία από το Ανώτατο Δικαστήριο της Βιρτζίνια και το Εφετείο της Βιρτζίνια στα κατώτερα δικαστήρια γενικής περιφέρειας και τα περιφερειακά δικαστήρια.[230]

Ο Κώδικας της Βιρτζίνια είναι ο θεσμικός νόμος, και αποτελείται από την κωδικοποιημένη νομοθεσία της Γενικής Συνέλευσης. Η Πολιτειακή Αστυνομία της Βιρτζίνια είναι η μεγαλύτερη υπηρεσία επιβολής του νόμου στη Βιρτζίνια. Η Αστυνομία του Καπιτωλίου της Βιρτζίνια είναι το παλαιότερο αστυνομικό τμήμα στις Ηνωμένες Πολιτείες.[231] Η Εθνική Φρουρά της Βιρτζίνια αποτελείται από 7.500 στρατιώτες στην Εθνική Φρουρά Στρατού της Βιρτζίνια και 1.200 ιπτάμενους στην Εθνική Αεροπορική Φρουρά της Βιρτζίνια.[232] Από την επαναφορά της θανατικής ποινής στη Βιρτζίνια το 1982, 107 άνθρωποι έχουν εκτελεσθεί, ο δεύτερος υψηλότερος αριθμός στο έθνος.[233] Το «συνολικό εγκληματικό ρίσκο» είναι 28% χαμηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο.[234] Από τότε που η Βιρτζίνια τερμάτισε την προσωρινή αποφυλάκιση υπό επιτήρηση των φυλακισμένων το 1995, ο ρυθμός υποτροπής έχει μειωθεί σε 28,3%, μεταξύ των χαμηλότερων στο έθνος.[235]

Πολιτικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βλέπε επίσης:Δύναμη των πολιτικών κομμάτων στη Βιρτζίνια

Αποτελέσματα προεδρικών εκλογών[236]
Έτος Ρεπουμπλικανικό Δημοκρατικό
2020 44,21% 1.962.430 54,40% 2.413.568
2016 44,43% 1.769.443 49,75% 1.981.473
2012 47,28% 1.822.522 51,16% 1.971.820
2008 46.33% 1.725.005 52,63% 1.959.532
2004 53,68% 1.716.959 45,48% 1.454.742
2000 52,47% 1.437.490 44,44% 1.217.290
1996 47,10% 1.138.350 45,15% 1.091.060
1992 44,97% 1.150.517 40,59% 1.038.650
1988 59,74% 1.309.162 39,23% 859.799
1984 62,29% 1.337.078 37,09% 796.250
1980 53,03% 989.609 40,31% 752.174

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η Βιρτζίνια μετατράπηκε από μια ευρέως αγροτική, πολιτικά Νότια και συντηρητική πολιτεία σε μια πιο αστικοποιημένη, πλουραλιστική, και με πολιτικά ήπιο περιβάλλον. Μέχρι τη δεκαετία του 1970, η Βιρτζίνια ήταν μια φυλετικά διαχωρισμένη μονοκομματική πολιτεία κυριαρχούμενη από την Οργάνωση Μπερντ.[237] Η ιστορική επιρροή της δουλείας στην πολιτεία περιθωριοποίησε αποτελεσματικά τους Αφροαμερικανούς μέχρι μετά την ψήφιση της νομοθεσίας των πολιτικών δικαιωμάτων στα μέσα της δεκαετίας του 1960.[238] Η απόδοση του εκλογικού δικαιώματος και η μετανάστευση άλλων ομάδων, ειδικά Ισπανόφωνων, έχουν προσδώσει αυξανόμενη σημασία στην ψήφο των μειονοτήτων.[239] Οι περιφερειακές διαφορές παίζουν έναν μεγάλο ρόλο στα πολιτικά της Βιρτζίνια.[240] Οι αγροτικές νότιες και δυτικές περιοχές αύξησαν αρκετά την υποστήριξή τους προς το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα σε ανταπόκριση της «νότιας στρατηγικής» του, ενώ οι αστικές και οι αναπτυσσόμενες προαστιακές περιοχές, περιλαμβανομένης της Βόρειας Βιρτζίνια, αποτελούν τη βάση του Δημοκρατικού Κόμματος.[241][242] Η Δημοκρατική υποστήριξη επίσης παραμένει σε επηρεαζόμενα από τα συνδικάτα μέρη της Νότιας Βιρτζίνια, κολεγιουπόλεις όπως η Σάρλοτσβιλ και η Μπλάκσμπεργκ, και η νοτιοανατολική Ζώνη των Μαύρων.[243]

A crowded stage of politicians both white and African American stand before supporters and press.
Ο Τζιμ Γουέμπ μιλά σε εκδήλωση με τους πρώην Κυβερνήτες Μαρκ Γουόρνερ, Τιμ Κέιν, και Ντάγκλας Γουάιλντερ, τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, και άλλους.

Η κομματική επιρροή στη Βιρτζίνια είναι επίσης ρευστή. Στις πολιτειακές εκλογές του 2007, οι Δημοκρατικοί ανέκτησαν τον έλεγχο της Πολιτειακής Γερουσίας και μείωσαν τη Ρεπουμπλικανική πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων σε οκτώ έδρες.[244] Ακόμη οι εκλογές του 2009 κατέληξαν στην εκλογή του Ρεπουμπλικανού Ρόμπερτ ΜακΝτόνελ ως κυβερνήτη με διαφορά 17 μονάδων, την εκλογή ενός Ρεπουμπλικανού Αναπληρωτή Κυβερνήτη και Υπουργού Δικαιοσύνης, καθώς και σε Ρεπουμπλικανικά κέρδη έξι εδρών στη Βουλή των Αντιπροσώπων.[245] Το 2011, η Ρεπουμπλικανική παράταξη πήρε τα δύο τρίτα των εδρών στη Βουλή των Αντιπροσώπων, και την πλειοψηφία της Γερουσίας με τη στήριξη του Αναπληρωτή Κυβερνήτη Μπιλ Μπόλινγκ ως τον διαιτητή των ισοψηφιών.[246] Μετά τις εκλογές του 2013 εκλέχθηκε Κυβερνήτης με διαφορά τριών ποσοστιαίων μονάδων ο Δημοκρατικός Τέρι ΜακΌλιφ και ο Δημοκρατικός Ραλφ Νόρθαμ εκλέχθηκε Αναπληρωτής Κυβερνήτης με διψήφια διαφορά από τον αντίπαλό του. Ακόμη, ένας ακόμα Δημοκρατικός, ο Μαρκ Χέρινγκ έγινε ο πρώτος εκλεγμένος Γενικός Εισαγγελέας της Βιρτζίνια που ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα, μετά τη Μέρι Σου Τέρι, μετά από δύο δεκαετίες.[247][248][249][250][251] Οι Ρεπουμπλικανοί όμως διατήρησαν την υπερπλειοψηφία τους (67-33) στη Βουλή των Αντιπροσώπων.[249][252] Οι περίοδοι των πολιτειακών εκλογών παραδοσιακά αρχίζουν με την ετήσια εκδήλωση Shad Planking στο Γουέικφιλντ.[253]

Στις ομοσπονδιακές εκλογές από το 2006, αμφότερα τα κόμματα έχουν επιτυχίες. Στις εκλογές της Γερουσίας το 2006, ο Δημοκρατικός Τζιμ Γουέμπ κέρδισε με μια φιλολαϊκή πλατφόρμα επί του ρεπουμπλικανού κατόχου του αξιώματος μετά από μια πολύ στενή αναμέτρηση.[254] Το κόμμα πήρε και τις δύο έδρες της Γερουσίας των ΗΠΑ με την εκλογή του πρώην Κυβερνήτη Μαρκ Γουόρνερ για να αντικαταστήσει τον αποσυρόμενο Ρεπουμπλικανό Τζον Γουόρνερ.[255] Η Βιρτζίνια, που έχει 13 εκλεκτορικές ψήφους, κερδήθηκε από τον Δημοκρατικό Μπάρακ Ομπάμα το 2008 και το 2012, αφότου είχε υποστηρίξει τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους στις προηγούμενες δέκα προεδρικές εκλογές.[256] Στις εκλογές του 2010, οι Ρεπουμπλικανοί κέρδισαν τρεις έδρες της Βουλής από τους Δημοκρατικούς. Από τις 11 έδρες της πολιτείας στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, οι Ρεπουμπλικανοί κατέχουν επτά και οι Δημοκρατικοί τέσσερις μετά τις εκλογές του 2016. Η Βιρτζίνια μπορεί να θεωρηθεί «αμφιταλαντευόμενη πολιτεία» σε μελλοντικές προεδρικές εκλογές.[257]

Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βλέπε επίσης:Κατάλογος επαγγελματικών αθλητικών ομάδων στη Βιρτζίνια

A quarterback hands off the football to his running back. The team is dressed in Chicago maroon and burnt orange jerseys with white pants.
Στιγμιότυπο από αγώνα των Βιρτζίνια Τεκ Χόκις.

Η Βιρτζίνια είναι η πολυπληθέστερη πολιτεία των ΗΠΑ χωρίς προνόμια major professional sports league.[258] Οι λόγοι γι' αυτό περιλαμβάνουν την έλλειψη οποιασδήποτε κυρίαρχης πόλης ή αγοράς μέσα στην πολιτεία, τις ευρισκόμενες σε μικρή απόσταση ομάδες της Ουάσινγκτον (Π.Κ.) και της Βόρειας Καρολίνα, και την απροθυμία να χρηματοδοτηθούν με δημόσιους πόρους τα στάδια.[259] Η Βιρτζίνια έχει αρκετούς ελάσσονες συλλόγους, ειδικά στο μπέιζμπολ και το ποδόσφαιρο, και οι Virginia Destroyers είναι πρωταθλητές του 2011 στην United Football League.[260] Επιπλέον, οι Washington Redskins έχουν το Redskins Park, την έδρα τους και εκπαιδευτική τους εγκατάσταση στο Άσμπερν και οι Washington Capitals εκπαιδεύονται στο Kettler Capitals Iceplex στ Μπάλστον.[261] Η Βιρτζίνια έχει εγκαταστάσεις επαγγελματικού γκολφ διαμετρήματος περιλαμβανομένου του γηπέδου Greg Norman στο Lansdowne Resort και στο Kingsmill Resort, έδρα του Michelob ULTRA Open. Το NASCAR τρεχόντως σχεδιάζει αγώνες Sprint Cup σε δύο πίστες στη Βιρτζίνια: τη Martinsville Speedway και τη Richmond International Raceway. Τωρινοί οδηγοί της Βιρτζίνια είναι μεταξύ άλλων οι Τζεφ Μπάρτον, Ντέννυ Χάμλιν, και Έλλιοτ Σάντλερ.[262]

Οι Washington Nationals και οι Baltimore Orioles επίσης αναμεταδίδονται στην πολιτεία μέσω του MASN.[263] Όταν οι New York Mets τερμάτισαν τη μακροχρόνια σχέση τους με τους Norfolk Tides το 2007, οι Orioles υιοθέτησαν τον μικρό σύλλογο ως κορυφαίο συνεργαζόμενο σύλλογο κατηγορίας ΑΑΑ.[264] Οι San Francisco Giants (ομάδα AA), οι Richmond Flying Squirrels, άρχισαν να παίζουν στο The Diamond το 2010, αντικαθιστώνας τους Richmond Braves που είχαν ΑΑΑ, οι οποίοι αναπροσαρμόσθηκαν μετά το 2008.[265] Επιπλέον, οι Nationals, οι Boston Red Sox, οι Seattle Mariners, οι Chicago White Sox, και οι Atlanta Braves επίσης έχουν αθλητικές ακαδημίες νέων ταλέντωνs μονού Α και επιπέδου Rookie στη Βιρτζίνια.[266]

Η Βιρτζίνια δεν επιτρέπει πολιτειακές πιστώσεις να χρησιμοποιούνται είτε για λειτουργικούς είτε για κεφαλαίες δαπάνες για τον διακολεγιακό στίβο.[267] Μολονότι, αμφότεροι οι Virginia Cavaliers και οι Virginia Tech Hokies έχουν μπορέσει να τοποθετήσουν ανταγωνιστικές ομάδες στην Atlantic Coast Conference και να διατηρούν σύγχρονες εγκαταστάσεις. Η αντιπαλότητά τους ακολουθείται σε πολιτειακό επίπεδο. Αρκετά άλλα πανεπιστήμια διαγωνίζονται στο NCAA Division I, συγκεκριμένα στην Colonial Athletic Association. Τρεις ιστορικά μαύρα σχολεία διαγωνίζονται στην Division II Central Intercollegiate Athletic Association, και δύο άλλες διαγωνίζονται στην Division I Mid-Eastern Athletic Conference. Αρκετές μικρότερες σχολές διαγωνίζονται στην Old Dominion Athletic Conference και στην USA South Athletic Conference της NCAA Division III. Η NCAA τρέχοντος διεξάγει τα Division III πρωταθλήματα στο ποδόσφαιρο, στην ανδρική καλαθοσφαίριση, την πετοσφαίριση και το σόφτμπολ στο Σάλεμ.[268]

Πολιτειακά σύμβολα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πολιτειακό ψευδώνυμο είναι το παλαιότερο σύμβολο, αν και ποτέ δεν έχει επισημοποιηθεί με νόμο. Η Βιρτζίνια έλαβε τον τίτλο "Dominion" από τον Βασιλιά Κάρολο Β' της Αγγλίας την περίοδο της Παλινόρθωσης, επειδή είχε παραμείνει πιστή στο στέμμα κατά τον Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο, και το τωρινό της παρωνύμιο, "Old Dominion", είναι μια αναφορά σε αυτόν τον τίτλο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Factpack» (PDF). Virginia General Assembly. 11 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2008. 
  2. 2,0 2,1 Στατιστική Υπηρεσία ΗΠΑ Έκταση
  3. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα pop.
  4. «Median household income in the past 12 months (in 2007 inflation-adjusted dollars)». American Community Survey. United States Census Bureau. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2008. 
  5. «Elevations and Distances in the United States». United States Geological Survey. 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2011. 
  6. Elevation adjusted to North American Vertical Datum of 1988.
  7. «US States - Ranked by Population 2023». worldpopulationreview.com. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2023. 
  8. chips
  9. Richards, Gregory (24 Φεβρουαρίου 2007). «Computer chips now lead Virginia exports». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-03-10. https://web.archive.org/web/20070310155937/http://content.hamptonroads.com/story.cfm?story=120082&ran=25886. Ανακτήθηκε στις 2008-09-29. 
  10. Πάτσης, Χάρης (1965). ΕΠΙΤΟΜΟ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ. ΑΥΛΟΣ. σελ. 251. 
  11. ng
  12. «Virginia facts». National Geographic. 2 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2008. 
  13. «Supreme Court Rules for Virginia in Potomac Conflict». The Sea Grant Law Center. University of Mississippi. 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2007.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |work= (βοήθεια)
  14. Lilly, Lambert (1858). History of North Carolina. E.J. Hale & Son. σελ. 92. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2008.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)
  15. «Rivers and Watersheds». The Geology of Virginia. College of William and Mary. 23 Φεβρουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2008.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |work= (βοήθεια)
  16. Burnham, Bill (2004). Hiking Virginia: A Guide to Virginia's Greatest Hiking Adventures. Globe Pequot. σελ. 7. ISBN 0762727470. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2008.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)
  17. The Encyclopedia of Virginia. 1 (4 έκδοση). St. Clair Shores, MI: Somerset Publishers, Inc. 1999. σελίδες 2–15. ISBN 0403097533. 
  18. Pazzaglia 2006, σελίδες 135–138
  19. «Virginia's Agricultural Resources». Natural Resource Education Guide. Virginia Department of Environmental Quality. 21 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2008. 
  20. Burnham & Burnham 2004, σελ. 277
  21. «Physiographic Regions of Virginia». The Geology of Virginia. College of William and Mary. 16 Φεβρουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2008. 
  22. Palmer 1998, σελίδες 49–51
  23. Heinemann και άλλοι 2007, σελ. 3
  24. «Caves» (PDF). Virginia Department of Mines, Minerals and Energy. Ιούλιος 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2009. 
  25. «Largest Earthquake in Virginia». United States Geological Survey. 25 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2008. 
  26. «Magnitude 5.8 - Virginia». United States Geological Survey. 23 Αυγούστου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2011. 
  27. «Coal». Virginia Department of Mines, Minerals, and Energy. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2009. 
  28. «About DMME». Virginia Department of Mines, Minerals and Energy. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2009. 
  29. 29,0 29,1 29,2 Burnham & Burnham 2004, σελίδες 1–3
  30. 30,0 30,1 Hayden, Bruce P.· Michaels, Patrick J. (20 Ιανουαρίου 2000). «Virginia's Climate». Department of Environmental Sciences. University of Virginia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2008. 
  31. «Threats & Emergencies: Thunderstorms». Virginia Department of Emergency Management. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2011. 
  32. «The Natural Communities of Virginia». Virginia Department of Conservation and Recreation. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2008. 
  33. Ricketts, Lauryn (7 Φεβρουαρίου 2008). «Tornadoes DO happen in Virginia!». TV3 Winchester. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-14. https://web.archive.org/web/20100314161337/http://www.tv3winchester.com/blogs/laurynrickettsblog/15421801.html. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2009. 
  34. «Advisory 01/07: The Hot Get Hotter? Urban Warming and Air Quality». University of Virginia Climatology Office. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2007. 
  35. «Report Card: Virginia». State of the Air: 2011. American Lung Association. 27 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2011. 
  36. «Fairfax County Residents Can Play Their Part to Reduce Air Pollution». Fairfax County, Virginia. 26 Μαΐου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. 
  37. Fahrenthold, David A. (25 Ιουνίου 2008). «Debating Coal's Cost in Rural Va.». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/story/2008/06/25/ST2008062500042.html. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2008. 
  38. 38,0 38,1 «Virginia's Forest Resources». Natural Resource Education Guide. Virginia Department of Environmental Quality. 21 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2008. 
  39. «Shenandoah National Park — Forests». National Park Service. 25 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2007. 
  40. Carroll & Miller 2002, σελίδες xi−xii
  41. «Species Information: Mammals». Virginia Department of Game and Inland Fisheries. 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2008. 
  42. «Shenandoah National Park — Birds». National Park Service. 25 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2007. 
  43. «Virginia Fishes». Virginia Department of Game and Inland Fisheries. 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2008. 
  44. «Bay Biology». Chesapeake Bay Program. 5 Ιανουαρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2008. 
  45. «Virginia». National Park Service. 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2008. 
  46. Carroll & Miller 2002, σελ. 158
  47. «Park Locations». Virginia Department of Conservation and Recreation. 9 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2008. 
  48. Smith 2008, σελίδες 152–153, 356
  49. Wallenstein 2007, σελίδες 406–407
  50. Kunkle, Fredrick; Vogel, Steve (14 Μαΐου 2007). «President Bush Caps Celebration Of Success in Face of Adversity». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/05/13/AR2007051300412.html. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2009. 
  51. «Virginia Military Dead Database Introduction». Library of Virginia. Government of Virginia. 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2009. 
  52. Abrams 1999, σελ. xv
  53. Karenne Wood, ed., The Virginia Indian Heritage Trail Αρχειοθετήθηκε 2009-07-04 στο Wayback Machine., Charlottesville, VA: Virginia Foundation for the Humanities, 2007.
  54. Heinemann και άλλοι 2007, σελίδες 4–11
  55. Cotton, Lee (1999). «Powhatan Indian Lifeways». National Park Service. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2008.  Unknown parameter |month= ignored (βοήθεια)
  56. Wallenstein 2007, σελίδες 8–9
  57. Moran 2007, σελ. 8
  58. Stewart 2008, σελ. 22
  59. Vollmann 2002, σελίδες 695–696
  60. Conlin 2009, σελίδες 30–31
  61. Gordon 2004, σελ. 17
  62. Hoffer 2006, σελ. 132
  63. Grizzard & Smith 2007, σελίδες 128–133
  64. "The lost colony and Jamestown droughts.", Stahle, D. W., M. K. Cleaveland, D. B. Blanton, M. D. Therrell, and D. A. Gay. 1998. Science 280:564–567.
  65. Wallenstein 2007, σελ. 22
  66. Hashaw 2007, σελίδες 76–77, 239–240
  67. Hashaw 2007, σελίδες 211–215
  68. Heinemann και άλλοι 2007, σελίδες 51–59
  69. Heinemann και άλλοι 2007, σελίδες 76–77
  70. Anderson 2000, σελ. 23
  71. Anderson 2000, σελίδες 42–43
  72. Davis 2006, σελίδες 125, 208–210
  73. «Census Data for Year 1860». University of Virginia. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2010. 
  74. Robertson 1993, σελίδες 8–12
  75. Goodwin 2008, σελίδες 6–8
  76. Robertson 1993, σελ. 170
  77. Heinemann και άλλοι 2007, σελίδες 249–250
  78. Wallenstein 2007, σελίδες 340–341
  79. Wallenstein 2007, σελίδες 357
  80. Heinemann και άλλοι 2007, σελίδες 359–366
  81. «Colonial Williamsburg». Virginia is for Lovers. 13 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2007. 
  82. Accordino 2000, σελίδες 76–78
  83. Kelly, Christopher (29 Νοεμβρίου 2001). «Forensic feat IDs nearly all Pentagon victims». Stripe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-13. https://web.archive.org/web/20110513132259/http://www.dcmilitary.com/dcmilitary_archives/stories/112901/12279-1.shtml. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2009. 
  84. «County & County Equivalent Areas». United States Census Bureau. 19 Απριλίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2007. 
  85. Niemeier, Bernie (28 Σεπτεμβρίου 2009). «Unique structural issues make progress in Virginia difficult». Virginia Business. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-11. https://web.archive.org/web/20110511132428/http://www.virginiabusiness.com/index.php/opinion/article/unique-structural-issues-make-progress-in-virginia-difficult/201616/. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2009. 
  86. «Dillon's Rule: Legal Framework for Decision Making» (PDF). University of Virginia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2010. 
  87. «Virginia 2010 Census Redistricting Data (Public Law 94-171) Summary File». United States Census Bureau. 1 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2011. 
  88. Davis, Marc (31 Ιανουαρίου 2008). «Chesapeake, Suffolk on track to pass neighbors in terms of population». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-08. https://web.archive.org/web/20090108092853/http://hamptonroads.com/2008/01/chesapeake-suffolk-track-pass-neighbors-terms-population. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2008. 
  89. 89,0 89,1 «NNSY History». United States Navy. 27 Αυγούστου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2010. 
  90. «All About Suffolk». Suffolk. 12 Φεβρουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2008. 
  91. Somashekhar, Sandhya; Gardner, Amy (5 Ιουλίου 2009). «To Be or Not to Be Fairfax County?». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/07/04/AR2009070402623.html. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2009. 
  92. «Doing Business in Fairfax County». Fairfax County Economic Development Authority. 26 Ιουνίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2007. 
  93. 93,0 93,1 Hager, Hannah (12 Νοεμβρίου 2010). «Loudoun named richest county in the nation, again». Loudoun Times-Mirror. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-25. https://wayback.archive-it.org/all/20170525210626/http://www.loudountimes.com/news/article/loudoun_named_rich909est_c454ounty_in_the_nation/. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2011. 
  94. Battiata, Mary (27 Νοεμβρίου 2005). «Silent Streams». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/11/22/AR2005112202165_pf.html. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2008. 
  95. «Estimates of the Population of Metropolitan and Micropolitan Statistical Areas: April 1, 2000 to July 1, 2009 (CBSA-EST2009-01)». 2009 Population Estimates. United States Census Bureau. 23 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (CSV) στις 26 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2010. 
  96. «State Resident Population—Components of Change: 2000 to 2007» (PDF). United States Census Bureau. 27 Δεκεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2010. 
  97. «Population and Population Centers by State». United States Census Bureau. 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (TXT) στις 18 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2007. 
  98. Joseph 2006, σελ. 63
  99. «Virginia Selected Social Characteristics in the United States». United States Census Bureau. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2009. 
  100. «Virginia — QT-P13. Ancestry: 2000». United States Census Bureau. 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2007. 
  101. Miller και άλλοι 2003, σελίδες 6, 147
  102. Lieberson, Stanley; Waters, Mary C. (1986). «Ethnic Groups in Flux: The Changing Ethnic Responses of American Whites». Annals of the American Academy of Political and Social Science 487 (79): 82–86. doi:10.1177/0002716286487001004. 
  103. Fischer, David Hackett (1989). Albion's Seed: Four British Folkways in America. New York: Oxford University Press. σελίδες 633–639. ISBN 0195037944. 
  104. W. J. Rorabaugh, Donald T. Critchlow, Paula C. Baker (2004). "America's promise: a concise history of the United States[νεκρός σύνδεσμος]". Rowman & Littlefield. p.29. ISBN 0-7425-1189-8
  105. «Scots-Irish Sites in Virginia». Virginia Is For Lovers. 3 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2008. 
  106. «Scots-Irish Heritage - Virginia Is For Lovers». Virginia.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2011. 
  107. Pinn 2009, σελ. 175
  108. Chambers 2005, σελίδες 10–14
  109. Frey, William H. (Μάιος 2004). «The New Great Migration: Black Americans' Return to the South, 1965–2000» (PDF). The Living Cities Census Series (Brookings Institution): 1–3. http://www.brookings.edu/~/media/Files/rc/reports/2004/05demographics_frey/20040524_Frey.pdf. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2008. 
  110. Raby, John (3 Φεβρουαρίου 2011). «Virginians in the census: 8 million total, 1M in Fairfax County». The Virginian-Pilot. Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-02-04. https://web.archive.org/web/20110204203509/http://hamptonroads.com/2011/02/virginians-census-8-million-total-1m-fairfax-county. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2011. 
  111. Davis, Marc (27 Φεβρουαρίου 2008). «State's Hispanic population nearly triples since 1990». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2008. 
  112. Wood, Joseph (Ιανουάριος 1997). «Vietnamese American Place Making in Northern Virginia». Geographical Review 87 (1): 58–72. doi:10.2307/215658. https://archive.org/details/sim_geographical-review_1997-01_87_1/page/58. 
  113. Wilder, Layla (28 Μαρτίου 2008). «Centreville: The New Koreatown?». Fairfax County Times. http://www.wtop.com/?nid=722&sid=1374240. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2009. 
  114. Firestone, Nora (12 Ιουνίου 2008). «Locals celebrate Philippine Independence Day». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-06-17. https://web.archive.org/web/20080617220659/http://hamptonroads.com/2008/06/locals-celebrate-philippine-independence-day. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2008. 
  115. «American Religious Identification Survey». Institute for the Study of Secularism in Society and Culture. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2008. 
  116. Vegh, Steven G. (10 Νοεμβρίου 2006). «2nd Georgia church joins moderate Va. Baptist association». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-26. https://web.archive.org/web/20090126235051/http://hamptonroads.com/node/180361. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2007. 
  117. «SBCV passes 500 mark». Baptist Press. 20 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-02-19. https://web.archive.org/web/20110219073703/http://www.bpnews.net/BPnews.asp?ID=26884. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2007. 
  118. «U.S. Religion Map and Religious Populations» (PDF). The Pew Forum on Religion & Public Life. 11 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. 
  119. «State Membership Report (1990–2000 Change)». Association of Religion Data Archives. 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. 
  120. «ARIS 2001: Key Findings». The Graduate Center, The City University of New York. 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2011. 
  121. Boorstein, Michelle (14 Νοεμβρίου 2007). «Trial Begins in Clash Over Va. Church Property». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/11/13/AR2007111302078.html. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2007. 
  122. «USA-Virginia». Country Profiles. The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints. 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2010. 
  123. Olitzky 1996, σελ. 359
  124. Alfaham, Sarah (11 Σεπτεμβρίου 2008). «Muslims' visibility in region growing». Richmond Times-Dispatch (Charlottesville Daily Progress). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-24. https://archive.today/20120724062811/http://www.dailyprogress.com/cdp/news/state_regional/article/muslims_visibility_in_region_growing/27575/. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2009. 
  125. «Megachurch Search Results». Hartford Institute for Religion Research. 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2008. 
  126. Vogel, Steve (27 Μαΐου 2007). «How the Pentagon Got Its Shape». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/05/23/AR2007052301296.html. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2009. 
  127. «The Virginia Department of Labor and Industry: Frequently Asked Questions: Labor & Employment Law». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2011. 
  128. «Virginia State Energy Profiles». Energy Information Administration. United States Department of Energy. 26 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2008. 
  129. «Virginia facts». National Geographic. 2 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2008. 
  130. Virginia State Unemployment Rate and Total Unemployed | Department of Numbers
  131. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  132. «GDP by State». Greyhill Advisors. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2011. 
  133. «Per capita personal income». Regional Economic Information System. Bureau of Economic Analysis. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2007.  Unknown parameter |month= ignored (βοήθεια)
  134. Matt Woolsey, America's Richest Counties, Forbes.com, 01.22.08, 6:00 PM ET Forbes.com Web site. Retrieved on 2008-02-08.
  135. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  136. Poersch, Gregory (2 Απριλίου 2008). «1 of Out of 11 Workers in Virginia in Tech Industry, Highest Concentration in the Nation, AeA Says». American Electronics Association. Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-22. https://wayback.archive-it.org/all/20100122065014/http://www.reuters.com/article/idUS44925+02-Apr-2008+PRN20080402. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2007. 
  137. Richards, Gregory (24 Φεβρουαρίου 2007). «Computer chips now lead Virginia exports». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-03-10. https://web.archive.org/web/20070310155937/http://content.hamptonroads.com/story.cfm?story=120082&ran=25886. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. 
  138. Garber, Kent (24 Μαρτίου 2009). «The Internet's Hidden Energy Hogs: Data Servers». U.S. News & World Report. http://www.usnews.com/news/energy/articles/2009/03/24/the-internets-hidden-energy-hogs-data-servers. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2011. 
  139. Austin, Scott (4 Αυγούστου 2010). «Interactive Map: The United States of Venture Capital». The Wall Street Journal. http://blogs.wsj.com/venturecapital/2011/08/04/interactive-map-the-united-states-of-venture-capital/. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2010. 
  140. Badenhausen, Kurt (23 Σεπτεμβρίου 2009). «The Best States for Business». Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-11. https://archive.today/20130111015133/http://www.forbes.com/2009/09/23/best-states-for-business-beltway-best-states.html. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2010. 
  141. Cohn, Scott (28 Ιουνίου 2011). «Virginia named America's Top State for Business in 2011». CNBC. http://www.usatoday.com/money/companies/2011-06-28-cnbc-virginia-top-state_n.htm. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2011. 
  142. «20 Minn. companies make newest Fortune 500». Rochester Post-Bulletin. Associated Press. 5 Μαΐου 2011. http://hosted.ap.org/dynamic/stories/M/MN_FORTUNE_500_MINNESOTA_MNOL-. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2011. 
  143. Helderman, Rosalind S. (6 Μαΐου 2010). «Virginia's love-hate relationship with federal spending». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/05/05/AR2010050505205.html. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2010. 
  144. 144,0 144,1 Ellis, Nicole Anderson (1 Σεπτεμβρίου 2008). «Virginia weighs its dependence on defense spending». Virginia Business. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-02-06. https://web.archive.org/web/20100206032219/http://www.virginiabusiness.com/index.php/news/article/virginia-weighs-its-dependence-on-defense-spending/1829/. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2010. 
  145. «Virginia Finally Comes Into Play». CBS News. 17 Οκτωβρίου 2008. http://www.cbsnews.com/stories/2008/10/17/eveningnews/main4530304.shtml. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2008. 
  146. Fox, Justin (February 8, 2007). «The Federal Job Machine». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-03. https://web.archive.org/web/20071203121316/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1587284-2,00.html. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2007. 
  147. «Virginia Agriculture — Facts and Figures». Virginia Department of Agriculture and Consumer Services. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2009. 
  148. McNatt, Linda (17 Οκτωβρίου 2007). «Tomato moves into the top money-making spot in Virginia». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-05-23. https://web.archive.org/web/20080523202047/http://hamptonroads.com/node/354831. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2007. 
  149. «Virginia» (PDF). 2007 Census of Agriculture. United States Census Bureau. 17 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2009. 
  150. «NOAA Working to Restore Oysters in the Chesapeake Bay». National Oceanic and Atmospheric Administration. 31 Μαρτίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2008. 
  151. 151,0 151,1 «Assessment of the Profitability and Viability of Virginia Wineries» (PDF). MKF Research LLC. Virginia Department of Agriculture and Consumer Services. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2008.  Unknown parameter |month= ignored (βοήθεια)
  152. «Sales and Use Tax». Virginia Department of Taxation. 23 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2010. 
  153. «Virginia Tax Facts» (PDF). Virginia Department of Taxation. 1 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2011. 
  154. Fischer & Kelly 2000, σελίδες 102–103
  155. McGraw 2005, σελ. 14
  156. «Roots of Virginia Culture» (PDF). Smithsonian Folklife Festival 2007. Smithsonian Institution. 5 Ιουλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. 
  157. Miller, John J. (2 Αυγούστου 2005). «Exotic Tangier». National Review. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-12. https://archive.today/20120712112137/http://article.nationalreview.com/?q=YjU1OTc0Y2ViOWQ1MjJmMTA5NTQ1ODJlZTUyNzY3MmI. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2008. 
  158. Gray & Robinson 2004, σελίδες 81, 103
  159. Kirkpatrick, Mary Alice. «Summary of Jurgen: A Comedy of Justice». Library of Southern Literature. University of North Carolina. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2009. 
  160. Lehmann-Haupt, Christopher (2 Νοεμβρίου 2006). «William Styron, Novelist, Dies at 81». The New York Times. http://www.nytimes.com/2006/11/02/books/02styron.html. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2009. 
  161. Dirda, Michael (7 Νοεμβρίου 2004). «A Coed in Full». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A26738-2004Nov4.html. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2009. 
  162. Yancey, Dwayne (11 Ιανουαρίου 2011). «McDonnell names a new poet laureate». The Roanoke Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-19. https://web.archive.org/web/20120319212033/http://blogs.roanoke.com/politics/2011/01/14/mcdonnell-names-a-new-poet-laureate/. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2011. 
  163. Williamson 2008, σελ. 41
  164. Keller, Christian B. (2001). «Pennsylvania and Virginia Germans during the Civil War». Virginia Magazine of History and Biography (Virginia Historical Society) 109: 37–86. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-05-22. https://web.archive.org/web/20080522130544/https://www.vahistorical.org/publications/Abstract_1091_Keller.htm. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2008. 
  165. National Assembly of State Arts Agencies (Μάρτιος 2010). State Arts Agency Funding and Grant Making. (PDF) Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε 2010-11-27 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  166. Smith 2008, σελίδες 22–25
  167. Howard, Burnham & Burnham 2006, σελίδες 88, 206, 292
  168. «Mission & History». Virginia Foundation for the Humanities. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2007. 
  169. 169,0 169,1 Scott & Scott 2004, σελίδες 307–308
  170. Howard, Burnham & Burnham 2006, σελίδες 165–166
  171. Goodwin 2008, σελ. 170
  172. Rice, Ruth (27 Νοεμβρίου 2006). «Holiday magic: Arcadia play tells tale of Christmas poem». The Tribune-Democrat. http://tribune-democrat.com/events/x519134240/Holiday-magic-Arcadia-play-tells-tale-of-Christmas-poem. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2010. 
  173. Howard, Burnham & Burnham 2006, σελίδες 29, 121, 363, 432
  174. 174,0 174,1 Goodwin 2008, σελίδες 23–25
  175. Meyer, Marianne (7 Ιουνίου 2007). «Live!». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/06/06/AR2007060601032.html. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2008. 
  176. «Virginia Lake Festival». Virginia Tourism Corporation. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2008. 
  177. «Local Television Market Universe Estimates» (PDF). 25 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 9 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  178. «Virginia TV Stations». MondoTimes. 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  179. «FM Query». Federal Communications Commission. 6 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  180. «AM Query». Federal Communications Commission. 6 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  181. «Highest Circulation Virginia Newspapers». Mondo Newspapers. 30 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2011. 
  182. «USA Today posts small circulation gain as it undergoes a revamp to counter Internet threat». Yahoo. Associated Press. 20 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-01-19. https://web.archive.org/web/20120119103826/http://au.finance.yahoo.com/news/USA-Today-posts-small-apf-2688780192.html?x=0. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2011. 
  183. «Monticello and the University of Virginia in Charlottesville». UNESCO. 15 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2008. 
  184. «State Education Data Profiles». National Assessment of Educational Progress. 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2007. 
  185. «Quality Counts 2011» (PDF). Education Week. 11 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2011. 
  186. «Virginia School Report Card». Virginia Department of Education. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2008. 
  187. Sieff, Kevin (1 Οκτωβρίου 2010). «Virginia high school graduation rate increases». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/09/30/AR2010093007174.html. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  188. Will, George F. (6 Ιουνίου 2010). «Why should education be exempt from recession budgeting?». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/06/04/AR2010060403753.html. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2011. 
  189. «State Report Cards» (PDF). Virginia Department of Education. 28 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2011. 
  190. «Virginia Public Schools — By Division». Virginia Department of Education. 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2010. 
  191. «Governor's School Program». Virginia Department of Education. 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2010. 
  192. «State Recognized Accredited Schools» (PDF). Virginia Council for Private Education. 20 Φεβρουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  193. «Non-Accredited Schools» (PDF). Virginia Council for Private Education. 8 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  194. «Home-Schooled Students and Religious Exemptions». Virginia Department of Education. 16 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (XLS) στις 20 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2011. 
  195. 195,0 195,1 «College Navigator — Search Results». National Center for Education Statistics. United States Department of Education. 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2011. 
  196. «Top Public National Universities 2010». U.S. News and World Report. 15 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2010. 
  197. «History & Traditions». College of William and Mary. 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2008. 
  198. «Rankings — Fine Arts — Graduate Schools». U.S. News and World Report. 15 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2010. 
  199. «JMU Holds Top Public Regional Rank for 14th Year in 'U.S. News' Survey». Public Affairs (James Madison University). 17 Αυγούστου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-08-30. https://web.archive.org/web/20070830075957/http://www.jmu.edu/jmuweb/general/news/general8824.shtml. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2008. 
  200. Conley, Jay (12 Αυγούστου 2007). «'Just like the guys': A decade of women at VMI». The Roanoke Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-12. https://archive.today/20120912093618/http://www.roanoke.com/news/roanoke/wb/127669. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2008. 
  201. Conley, Jay (22 Αυγούστου 2008). «HVMI retains U.S. News' rank as No. 3». The Roanoke Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-11-11. https://web.archive.org/web/20111111102212/http://www.roanoke.com/news/roanoke/wb/174003. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2008. 
  202. «In head count, George Mason edges VCU». Richmond Times-Disbatch. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2009. 
  203. «Fast Facts». Virginia’s Community Colleges. 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2009. 
  204. 204,0 204,1 204,2 204,3 «Virginia». America's Health Rankings 2009. United Health Foundation. 9 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  205. Kumar, Anita (4 Αυγούστου 2009). «Infant Mortality in Virginia Falls to All-Time Low». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/08/04/AR2009080401672.html. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2009. 
  206. «Virginia – 2009 Overweight and Obesity (BMI)». Centers for Disease Control and Prevention. 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  207. «Virginia – 2007 Exercise». Centers for Disease Control and Prevention. 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  208. «Measuring Virginia's Obesity Rates». Virginia Performs. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2009. 
  209. «Va. restaurant owners bracing for smoke ban». The Washington Times. Associated Press. 30 Νοεμβρίου 2009. http://www.washingtontimes.com/news/2009/nov/30/restaurant-owners-to-brace-for-smoke-ban. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  210. «Hospital Compare». United States Department of Health and Human Services. 11 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2011. 
  211. «University of Virginia Medical Center, Charlottesville». Best Hospitals. U.S. News & World Report. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2008. 
  212. «Sentara Norfolk General Hospital-Sentara Heart Hospital, Norfolk, Va». Best Hospitals. U.S. News & World Report. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2008. 
  213. Szabo, Liz (12 Μαΐου 2004). «America's first 'test-tube baby'». USA Today. http://www.usatoday.com/news/health/2004-05-12-testtube-baby-usat_x.htm. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2008. 
  214. Walker, Keith (9 Δεκεμβρίου 2008). «Va. gets high disaster preparedness marks». Inside NoVA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-06. https://archive.today/20120906095852/http://www.insidenova.com/isn/news/local/article/va._gets_high_disaster_preparedness_marks/25973/. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008. 
  215. O'Leary, Amy A. (Απρίλιος 1998). «Beyond the Byrd Road Act: VDOT's Relationship with Virginia's Urban Counties» (PDF). Virginia Department of Transportation. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2009. 
  216. «Virginia's Highway System». Virginia Department of Transportation. 12 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2011. 
  217. Mummolo, Jonathan (19 Σεπτεμβρίου 2007). «A Ranking Writ In Brake Lights: D.C. 2nd in Traffic». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/09/18/AR2007091800777.html. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2008. 
  218. «Measuring Traffic Congestion in Virginia». Virginia Performs. 9 Απριλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2009. 
  219. Buske, Jennifer (14 Οκτωβρίου 2010). «VRE sets ridership record». The Washington Post. http://voices.washingtonpost.com/dr-gridlock/2010/10/vre_sets_ridership_record.html. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2011. 
  220. Hosh, Kafia A. (15 Απριλίου 2011). «Federal, Va. officials object to underground Metro station at Dulles airport». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/local/federal-va-officials-object-to-underground-metro-station-at-dulles-airport/2011/04/13/AF6SK7kD_story.html. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2011. 
  221. «Ferry Information». Virginia Department of Transportation. 4 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2008. 
  222. «Airports». Virginia Department of Aviation. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2008. 
  223. «Port/Maritime». Virginia Performs. 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2009. 
  224. Goodwin 2008, σελ. 319
  225. Ruane, Michael E. (17 Δεκεμβρίου 2006). «At Va. Spaceport, Rocket Launches 1,000 Dreams». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/12/16/AR2006121600880.html. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2009. 
  226. Hart, Kim (21 Απριλίου 2007). «Travel agency launches tourists on out-of-this-world adventures». The Seattle Times. http://seattletimes.nwsource.com/html/businesstechnology/2003675354_spacetours21.html?syndication=rss. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2008. 
  227. Helderman, Rosalind S.; Jenkins, Chris L. (7 Μαΐου 2006). «Latest Budget Standoff Met With Shrugs». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/05/06/AR2006050601099_pf.html. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2007. 
  228. Somashekhar, Sandhya (4 Μαρτίου 2008). «Government Takes Top Honors in Efficiency». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/story/2008/03/03/ST2008030303550.html. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2008. 
  229. Strum, Albert L. (Ιούνιος 1977). «Commentaries on the Constitution of Virginia by A. E. Dick Howard». The American Political Science Review 71 (2): 714–715. https://archive.org/details/sim_american-political-science-review_1977-06_71_2/page/714. 
  230. «Virginia Courts In Brief» (PDF). Virginia Judicial System. 5 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2009. 
  231. Lettner, Kimberly. «Message from the Chief». The Division of Capitol Police. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-05-19. https://web.archive.org/web/20090519054023/http://www.vcp.state.va.us/message.htm. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2009. 
  232. Listman, Jr., John W.· Carter, III, Lt. Col. Chester C. (20 Αυγούστου 2007). «Serving Commonwealth and Country». Virginia Army National Guard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2008. 
  233. Williams, Carol J. (23 Σεπτεμβρίου 2010). «Virginia's execution of a woman may signal shift in national thinking». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/news/local/la-me-condemned-women-20100924,0,1991421.story. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2010. 
  234. «Quick Facts for Virginia». LocalExplorer (Washington Post). 2009. http://www.washingtonpost.com/ac2/wp-dyn/local-explorer/quick-facts?search=VA. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  235. Rosenwald, Michael S. (13 Απριλίου 2011). The Washington Post. Va. returning prisoners to jail at lower-than-average rate, study shows. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2011. 
  236. Leip, David. «Presidential General Election Results Comparison – New York». US Election Atlas. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2010. 
  237. Sweeney, James R. (1999). «"Sheep without a Shepherd": The New Deal Faction in the Virginia Democratic Party». Presidential Studies Quarterly 29 (2): 438. doi:10.1111/1741-5705.00043. http://www.questia.com/googleScholar.qst?docId=5001263885. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2008. 
  238. Burchett, Michael H. (Καλοκαίρι 1997). «Promise and prejudice: Wise County, Virginia and the Great Migration, 1910–1920». The Journal of Negro History 82 (3): 312–327. doi:10.2307/2717675. 
  239. Eisman, Dale (25 Οκτωβρίου 2006). «Webb, Allen court Hispanic, white-collar voters in N. Va.». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-26. https://web.archive.org/web/20090126235047/http://hamptonroads.com/node/172411. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2008. 
  240. Turque, Bill; Wiggins, Ovetta; Stewart, Nikita (13 Φεβρουαρίου 2008). «In Virginia, Results Signal A State in Play for November». The Washingto Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/02/12/AR2008021203200_pf.html. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. 
  241. Miller, Gary; Schofield, Norman (Μάιος 2003). «Activists and Partisan Realignment in the United States». The American Political Science Review 97 (2): 245–260. https://archive.org/details/sim_american-political-science-review_2003-05_97_2/page/245. 
  242. Craig, Tim (11 Δεκεμβρίου 2007). «Tensions Could Hurt Majority in Va. Senate». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/story/2007/12/10/ST2007121001571.html. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2007. 
  243. Clemons, Michael L.; Jones, Charles E. (Ιούλιος 2000). «African American Legislative Politics in Virginia». Journal of Black Studies 30 (6, Special Issue: African American State Legislative Politics): 744–767. doi:10.1177/002193470003000603. 
  244. Craig, Tim; Kumar, Anita (8 Νοεμβρίου 2007). «Kaine Hails 'Balance' in New Political Landscape». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/11/07/AR2007110700553_2.html. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2007. 
  245. Helderman, Rosalind S.; Kumar, Anita (4 Νοεμβρίου 2009). «GOP reclaims Virginia». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/11/03/AR2009110300371.html. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2009. 
  246. Lewis, Bob (10 Νοεμβρίου 2011). «GOP claims Va. Senate majority after Dem concedes». The Boston Globe. Associated Press. http://www.boston.com/news/nation/washington/articles/2011/11/10/gop_claims_va_senate_majority_after_dem_concedes/. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2011. 
  247. «Decision 2013: Virginia general election results». The Washington Post. 6 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-08. https://web.archive.org/web/20131108002356/https://apps.washingtonpost.com/elections/guide/2013/VA/general/. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2013. 
  248. «Virginia Election Results: Terry McAuliffe Beats Ken Cuccinelli In Governor's Race». Huffington Post. 6 Νοεμβρίου 2013. http://www.huffingtonpost.com/2013/11/05/virginia-election-results_n_4175432.html. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2013. 
  249. 249,0 249,1 «2013 Elections: Governor, Mayor, Congress». Huffington Post. 6 Νοεμβρίου 2013. http://elections.huffingtonpost.com/2013/results?rr. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2013. 
  250. «McAuliffe wins nailbiter Virginia governor's race». CBS News. 6 Νοεμβρίου 2013. http://www.cbsnews.com/8301-250_162-57611013/mcauliffe-wins-nailbiter-virginia-governors-race/. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2013. 
  251. «2013: Virginia general election results». Virginia Board of Elections. 12 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-09. https://web.archive.org/web/20131109041620/http://electionresults.virginia.gov/resultsSW.aspx?type=SWR&map=CTY. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2013. 
  252. «2013: Virginia House of Delegates election results». Virginia Board of Elections. 12 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-09. https://web.archive.org/web/20131109041620/http://electionresults.virginia.gov/resultsSW.aspx?type=SWR&map=CTY. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2013. 
  253. Murray, Mark (16 Απριλίου 2009). «Shad Planking kicks Virginia race into gear». MSNBC. http://www.msnbc.msn.com/id/30248457/. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2009. 
  254. Page, Susan (26 Νοεμβρίου 2006). «Election '06: Lessons learned by dissecting votes». USA Today. http://www.usatoday.com/news/washington/2006-11-26-election-lessons_x.htm. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2007. 
  255. Kumar, Anita (5 Νοεμβρίου 2008). «Warner Rolls Past His Fellow Former Governor». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/11/04/AR2008110404091.html. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2008. 
  256. Lewis, Bob (5 Νοεμβρίου 2008). «Obama first Democrat to take Virginia in 44 years». Associated Press. Fox News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-10. https://web.archive.org/web/20110510080824/http://www.foxnews.com/wires/2008Nov05/0,4670,ElectionVirginia,00.html. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2009. 
  257. Balz, Dan (12 Οκτωβρίου 2007). «Painting America Purple». The Washington Post. http://blog.washingtonpost.com/44/2007/10/12/the_purpling_of_america.html. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2007. 
  258. Minium, Harry (19 Ιουλίου 2001). «Region Works to Attract Franchise Area Makes "Short List" for Existing Team’s Move» (PDF). The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-02-26. https://web.archive.org/web/20080226215152/http://www.facilityplanners.com/news/pdf/Professional+Sports+in+Hampton+Roads.pdf. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2007. 
  259. Utt, Ronald D. (2 Οκτωβρίου 1998). «Cities in Denial: The False Promise of Subsidized Tourist and Entertainment Complexes». The Heritage Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2009. 
  260. Robinson, Tom (22 Οκτωβρίου 2011). «Virginia Destroyers capture UFL title in 17–3 victory». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-12. https://web.archive.org/web/20120512181115/http://hamptonroads.com/2011/10/virginia-destroyers-capture-ufl-title-173-victory. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2011. 
  261. Fernandes, Deirdre (4 Ιανουαρίου 2008). «Beach officials hope to lure Redskins' training camp to Sportsplex». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-31. https://web.archive.org/web/20120531044719/http://hamptonroads.com/2008/01/beach-officials-hope-lure-redskins%E2%80%99-training-camp-sportsplex. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2008. 
  262. «NASCAR in Virginia». Virginia is for Lovers. 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2011. 
  263. «Find MASN on your TV». Mid-Atlantic Sports Network. 7 Σεπτεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2007. 
  264. Borawski, Brian (27 Σεπτεμβρίου 2006). «Business of Baseball Report». The Orioles Warehouse. http://www.hardballtimes.com/main/article/business-of-baseball-report120/. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2008. 
  265. O'Connor, John (2 Απριλίου 2010). «Squirrels will nest at Diamond for several years». Richmond Times-Dispatch. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-19. https://archive.today/20120919152538/http://www2.timesdispatch.com/rtd/sports/minors/minors_baseball/article/BASE02_20100401-221608/334637/. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2010. 
  266. «Baseball in Virginia». Virginia is for Lovers. 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2011. 
  267. Sylwester, MaryJo; Witosky, Tom (18 Φεβρουαρίου 2004). «Athletic spending grows as academic funds dry up». USA Today. http://www.usatoday.com/sports/college/2004-02-18-athletic-spending-cover_x.htm. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2010. 
  268. Brady, Erik (14 Δεκεμβρίου 2006). «Virginia town is big game central». USA Today. http://www.usatoday.com/sports/college/football/2006-12-13-focus-salem_x.htm. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2008. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γενικά

Κυβέρνηση

Τουρισμός και αναψυχή

Πολιτισμός και ιστορία

Χάρτες και Δημογραφικά