Χρήστης:Nataly8/Αμμοδοχείο/προετοιμασία άρθρων/Σοφία Ροτάρου

Σοφία Ροτάρου
Γέννηση	7 Αυγούστου 1947 (1947-08-07) Μαρσίντσι, Ουκρανία
Εθνικότητα	Σοβιετική, Ρωσική, Ουκρανική, Μολδαβική
Είδος τέχνης	Μουσική
Καλλιτεχνικά ρεύματα	Πόπ, Ντίσκο, Τζάζ, Φόλκ ροκ, ροκ, ποπ-ροκ
Βραβεύσεις
Ιστοσελίδα	SofiaRotaru.com

Η Σοφία Ροτάρου (ρωσ. Ротару, София Михайловна, ουκ. Софія Ротару, μολ. Sofia Rotaru) είναι μια γνωστή σοβιετική, ουκρανίδα, μολδαβέζα και ρωσίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός.

Η Σοφία Ροτάρου κατέχει τον τίτλο "Πολίτης της Ουκρανίας", "Αξιότιμος κάτοικος της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας" και "Αξιότιμος κάτοικος του Τσερνόβτσι". Κατοικεί στη Γιάλτα και στο Κίεβο. Η Σοφία Ροτάρου είναι σοπράνο, και στο ρεπερτόριο της υπάρχουν πάνω από 400 τραγούδια στα ρώσικα, ουκρανικά, ρουμανικά/μολδαβικά, βουλγαρικά, σέρβικα, πολωνέζικα, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά και στα αγγλικά.

Η καριέρα της Σοφία Ροτάρου έχει μεγάλη επιτυχία στις πρώην χώρες της ΕΣΣΔ, καθώς και σε όλο τον κόσμο. Τα σοβιετικά ΜΜΕ την θεωρούσαν ως μια από τις καλύτερες τραγουδίστριες της χώρας (μαζί με την Άλλα Πουγκατσιόβα και την Εντίτα Πιέχα), ενώ τα ξένα ΜΜΕ, πριν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, την ονόμαζαν "Μαέστρος της ΕΣΣΔ". Σήμερα θεωρείται ως "θρυλική", "βασίλλισα του σόου μπίζνες" καθώς και "χρυσή φωνή της Ουκρανίας".

Δεν ήταν λίγες οι φορές που το καλλιτεχνικό ταλέντο της βραβευόταν με σημαντικά βραβεία: "Αξιότιμος καλλιτέχνης της Ουκρανικής ΣΣΔ" (1973), "Λαϊκός Καλλιτέχνης της Ουκρανικής ΣΣΔ" (1976), "Λαϊκός Καλλιτέχνης της Μολδαβικής ΣΣΔ" (1983), "Λαϊκός καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ" (1988), "Κομσομόλ του Λένιν", "Ήρωας της Ουκρανίας" κ.α.

1947-1961: Παιδικά χρόνια

Οικογένεια

Η Σοφία Ροτάρου γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1947, στο χωριό Μαρσίντσι, και ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας. Ο πατέρας της Σοφίας, ήταν στρατιώτης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και ένας από τους αυτούς που ξεκίνησαν την επίθεση κατά του Βερολίνου. Γύρισε πίσω από τον πόλεμο το 1946, και έγινε ο πρώτος, στο χωρίο, που εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της ΕΣΣΔ. Η μεγαλύτερη της αδερφή, Ζίνα (11 Οκτωβρίου 1942), ήταν πολύ άρρωστη στα παιδικά της χρόνια και έχασε την όραση της. Αλλά, λόγω του ταλέντου που κατείχε στο να θυμάται τα τραγούδια, ήταν κάτι σαν την πρώτη "δασκάλα" της Σοφία Ροτάρου. Όπως είχε πει η ίδια η Σοφία Ροτάρου για τα παιδικά της χρόνια:

Η Ζίνα είχε εξαιρετική μουσική μνήμη - ήταν διασκεδαστική. Όλη την μέρα την περνούσε κοντά στο ραδιόφωνο, και μαζί με τα τραγούδια μάθαινε και ρωσικά, τα οποία δίδαξε στα υπόλοιπα αδέρφια. Η μητέρα μου με ξυπνούσε νωρίς, ενώ εγώ ήθελα πολύ να κοιμηθώ. Κοιμόμουν σε όλο τον δρόμο, αλλά ήταν ενδιαφέρον. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα παιδικά μου χρόνια

Αθλητισμός

Η Σοφία Ροτάρου, στα παιδικά της χρόνια ασχολούταν με τον στίβο. Στο σχολείο που πήγαινε ήταν η καλύτερη στο πένταθλο και συμμετείχε στις τοπικές αθλητικές διοργανώσεις. Στην Σπαρτακιάδα, στο Τσέρνοβτσι, είχε έρθει πρώτη στο τρέξιμο στα 100 και στα 180 μέτρα. Στις ταινίες "Πού είσαι αγάπη?" (ρωσ. «Где ты, любовь?») και στην ταινία "Μονόλογος για την αγάπη" (ρωσ. «Монолог о любви») εκτελούσε επικύνδινα κόλπα, χωρίς την βοήθεια των stuntman.

Μουσική

Το μουσικό της ταλέντο εκδηλώθηκε σε μικρή ηλικία. Από την ηλικία των 5, η Σοφία Ροτάρου, τραγουδούσε στην σχολική χορωδία, καθώς και στην χορωδία της εκκλησίας Στα νάτια της ασχολούταν και με το θέατρο, και επίσης έπαιρνε στο σχολείο το ακορντεόν της και τραγουδούσε λαϊκά τραγούδια. Η Σοφία Ροτάρου είχε πει κάποτε:

Είναι δύσκολο να πώ πώς και πότε ήρθε η μουσική στη ζωή μου. Πιστέυω ότι ήταν μέσα μου για πάντα...

Ο πρώτος της δάσκαλος ήταν ο πατέρας της, ο Μιχαήλ Ροτάρου. Στα νάτια του, είχε εξαιρετική φωνή και του άρεσε να τραγουδά. Στο σχολείο, η Σοφία μάθαινε να παίζε ακορντεόν, ενώ συμμετείχε και σε τοπικές συναυλίες. Ο πατέρας της, ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι είχε ταλέντο και πάντα έλεγε ότι "Η κορούλα μου θα γίνει σίγουρα καλλιτέχνης."

1962-1967: Η αρχή της καριέρας

Η Σοφία Ροτάρου είχε την πρώτης της επιτυχία το 1962, αφού είχε νικήσει σε ένα τοπικό μουσικό διαγωνισμό. Για την φωνή της, οι συγχωριανοί της, την ονόμασαν "Αηδόνι του Μπουκοβίνσκ". Τον επόμενο χρόνο, στο Τσέρνοβτσι, σε ένα τοπικό διαγωνισμό, η Σοφία Ροτάρου, είχε κερδίσει το δίπλωμα του πρώτου βαθμού.

Αναγνώρηση στην Ουκρανία

Ως νικήτρια του τοπικού διαγωνισμού, η Σοφία πήγε στο Κίεβο, για να συμμετείχε στον διαγωνισμό ταλέντων της Ουκρανίας (1964). Σε αυτόν τον διαγωνισμό, η Σοφία κατάκτησε την πρώτη θέση. Τον επόμενο χρόνο, στο περιοδικό "Ουκρανία", είχε εκδοθεί η φωτογραφία της από αυτόν τον διαγωνισμό. Χάρη σε αυτήν την φωτογραφία, την είχε ερωτευθεί ο μέλλοντας σύζυγος της, ο Ανατόλι Εβντοκιμένκο. Επίσης, μετά από αυτόν τον διαγωνισμό, ο Λαϊκός καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ, Νικολάι Γκνατιούκ είχε πεί στους συγχωριανούς της "Αυτή θα είναι το μελλοντικό αστέρι σας".

Μετά την νίκη της σε αυτόν τον διαγωνισμό, και αφού είχε τελειώσει το σχολείο, η Σοφία αποφάσισε ότι θα γίνει τραγουδίστρια για αυτό και εγγράφτηκε στο Μουσικό Ινστιτούτο του Τσέρνοβτσι. Τον ίδιο χρόνο, το 1964, η Σοφία είχε τραγουδήσει για πρώτη φορά στο Ομοσπονδιακό Παλάτι του Κρεμλίνου. Την ίδια στιγμή, στο Οριόλ, εργαζόταν ένας νεαρός - ο Ανατολί Εβντοκιμέντο. Ήταν από οικογένεια αγροτών, και όπως η Σοφία, αγαπούσε την μουσική. Όταν είδε την φωτογραφία της Σοφίας στο περιοδικό "Ουκρανία", την ερωτεύθηκε και άρχισε να την ψάχνει. Ήταν αυτός που πρώτος έδειξε στην Σοφία τι είναι ορχέστρα, αφού μέχρι τότε τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούσε για την συνοδεία των τραγουδιών της, ήταν το βιολί και το τύμπανο.

1968-1973: Διεθνής αναγνώρηση

Το 1968, μετά το τέλος του σχολείου, η Σοφία Ροτάρου, μαζί με το συγκρότημα της, στάλθηκε στον ΙΧ Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νέων και Μαθητών, όπου η Σοφία κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Οι βουλγαρικές εφημερίδες είχαν γράψει "Η 21-χρονη Σοφία κυρίεψε την Σόφια". Έτσι είχαν βαθμολογηθεί τα τραγούδια "Στέκομαι στην πέτρα" (ουκ. «На камені стою»), "Αγαπώ την άνοιξη" (μολ. «Люблю весну»), καθώς και τα τραγούδια "Στέππα" και "Βαλεντίνα". Το τελευταίο γράφτηκε προς τιμήν μιας από τις θεατές του διαγωνισμού, την πρώτη γυναίκα-κοσμοναύτης, Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης, Βαλεντίνα Τερεσκόβα. Η γνωστή σοβιετική μουσικός, και κριτής στον τότε διαγωνισμό, Λιουντμίλα Ζίκινα, είχε πεί τότε για την Σοφία "Αυτή, είναι καλλιτέχνης με δοξασμένο μέλλον".

Νιάτα

Μετά το τέλος του Μουσικού Ινστιτούτου, το 1968, η Σοφία Ροτάρου έγινε δασκάλα. Τον ίδιο χρόνο, παντρεύτηκε τον Ανατόλι Εβντοκιμέντο, ο οποίος είχε τελειώσει το Πανεπιστήμιο του Τσέρνοβτσι, και την ίδια ώρα έπαιζε φλογέρα στην χορωδία του πανεπιστημίου. Μετά τον γάμο τους, ο Ανατόλι δούλευε στο εργοστάσιο "Λένιν", ενώ η Σοφία ετοίμαζε για όλους το φαγητό και το βράδυ τραγουδούσε στο μπαρ "Όντιχ" (ρωσ. «Отдых», ελλ. "Ξεκούραση"). Έφυγαν από εκεί μετά από 3 μήνες. Σε μια συνέντευξη, η Σοφία είχε δηλώσει ότι μετά από 1 χρόνο γάμου άρχισε να εύχεται να αποκτήσει παιδιά. Την ίδια ώρα, ο Ανατόλι συνέχιζε την εκπαίδευση του. Τότε ζούσαν μαζί με τους γονείς τους, σε ένα διαμέρισμα με 2 δωμάτια. Στις 24 Αυγούστου 1970, η Σοφία έφερε στον κόσμο τον γιο της, Ρουσλάν.

Τσερνόβα ρούτα

Το 1971, η Σοφία Ροτάρου είχε παίξει τον κύριο ρόλο στην ταινία "Τσερνόβα ρούτα" (ρωσ. Червона рута (фильм)). Το ομόνυμο Τσερνόβα ρούτα (τραγούδι)τραγούδι το είχε εκτελέσει μαζί με τον Β. Ζίνκεβιτς, τον Ν. Γιαρέμτσουκ κ.α. Το φίλμ είχε μεγάλη επιτυχία. Μετά την κυκλοφόρηση της ταινίας, η Σοφία Ροτάρου καλέστηκε να δουλέψει στην Φιλαρμόνια του Τσέρνοβτσι, και να δημιουργήσει ένα δικό της συγκρότημα, με το όνομα "Τσερνόβα ρούτα".

Μαζί με τον Βλαντιμίρ Ιβασιούκ, η Σοφία είχε δημιουργήσει ένα κύκλο τραγουδιών, βασισμένα στην λαογραφία, και στην ποπ-μουσική των δεκαετιών του 1960 και 1970. Αυτό έδωσε στην Σοφία, την δόξα στην Ουκρανική ΣΣΔ. Ο πατέρας του Βλαντιμίρ Ιβασιούκ, γνωστός ουκρανός συγγραφέας, Μ. Ιβαισιούκ, μπροστά σε πολύ κόσμο είχε πει "Ας υποκλυθούμε στην νεαρή μολδαβέζα Σοφία, η οποία έκανε σε όλο τον κόσμο γνωστά τα τραγουδία του γιού μου."

Η πρώτη συναυλία του συγκροτήματος "Τσερνόβα ρούτα" έγινε στην "Πόλη των Αστεριών", όπου γινόταν η προετοιμασία των μελλοντικών σοβιετικών κοσμοναύτων. Εκεί, το συγκρότημα έδειξε ότι το στύλ του είναι η συνένωση της λαϊκής μουσικής και των νέων ρυθμών. Ο κοσμοναύτης Β. Σατάλοφ, καθώς και οι υπόλοιποι κοσμοναύτες, τους ευχήθηκαν καλή επιτυχία στην μελλοντική τους καριέρα. Μετά από αυτήν την συναυλία, ακολούθησαν συναυλίες στο Κεντρικό χώρο συναυλιών "Ρωσία", στο Κρεμλίνο και στο Θέατρο της Κουλτούρας. Αυτή ήταν η αρχή της αναγνώρισης της Σοφίας Ροτάρου ως τραγουδίστρια. Η ίδια θεωρεί ότι η επαγγελματική της καριέρα άρχισε το 1971.

Οι μουσικοσυνθέτες της έγιναν ο Β. Ιβασιούκ, ο Λέφκο Ντουντότσκι, ο Πίνκους Φάλικ, και η γυναίκα του, Αξιότιμος Καλλιτέχνης της Ουκρανικής ΣΣΔ, Σίντι Τάλ. Ο Π. Φάλικ, πρίν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν μουσικοσυνθέτης της γνωστής αγγλίδας τραγουδίστριας, Ντζέρι Σκόττ.

Το πρώτο επαγγελματικό πρόγγραμα του "Τσερνόβα ρούτα" δεν έγινε δεχτό, γιατί αντί του θέματος "Αγάπη, Κομσομόλ και Άνοιξη" τραγουδούσε για το θέμα "Οι εχθροί κατέστρεψαν τα πατρικά σπίτια", κάτι που δεν έγινε δεχτό από την επιτροπή του Υπουργείου Κουλτούρας της ΕΣΣΔ. Αλλά μετά το τηλεφώνημα του Π. Φάλικ (είχε μεγάλη επιρροή) στο Κρεμλίνο, το "Τσερνόβα ρούτα" έγινε δεχτό στο πρόγραμμα "Αστέρια του σοβιετικού και του ξένου σόου μπίζνες", μαζί με τραγουδιστές από την Γερμανία, Βουλγαρία, Τσεχία, Γιουγκοσλαβία. Στην Τασκένδη, την πήραν για ξένη, και μετά την συναυλία την ρωτούσαν αν της άρεσε η ΕΣΣΔ, και πού έμαθε να τραγούδα τόσο καλά στα ρωσικά. Στο Γκρόζνυ, όταν η Σοφία τραγουδούσε, σχίστηκε το πίσω μέρος του φορέματος της, κάτι που είδαν καλά οι θεατές. Παρόλα αυτά, η Σοφία συνέχιζε να τραγουδά, μέχρι που στην σκηνή της έφτιαξαν το φόρεμα.

Λόγω του ταλέντου της, της συμπάθειας της σοβιετικής κυβέρνησης και του λαού, η Σοφία Ροτάρου απέκτησε πολλούς θαυμαστές στο ράδιο και στην τοπική τηλεόραση. Το 1972, έγινε το πρώτο τουρνέ του "Τσερνόβα ρούτα" στην Πολωνία, με το όνομα "Χοροί και τραγούδια των χωρών των Σοβιέτ". Το 1973, στο Μπουργκάς, στην Βουλγαρία, η Σοφία Ροτάρου έγινε πρώτη στον μουσικό διαγωνισμό "Χρυσός Ορφέας", με τα τραγούδια "Η πόλη μου" του Ευγκένι Ντόγκα, και με το βουλγαρικό τραγούδι "Πτίτσα" (ρωσ. «Птица». ελλ. "Πουλί") του Τ. Ρουσέιφ και του Ντ. Ντεμιάνοφ. Το 1973, η Σοφία πήρε τον τίτλο "Αξιότιμος Καλλιτέχνης της Ουκρανική ΣΣΔ". Τον ίδιο χρόνο, το τραγούδι "Η πόλη μου" έγινε νικητήριο στο τελικό του φεστιβάλ "Τραγούδι της Χρονίας". Το 1974, η Σοφία κέρδισε την πρώτη θέση στο Διεθνές μουσικό φεστιβάλ του Σόποτ, στην Πολωνία.

1974-1979: Νέοι μουσικοσυνθέτες

Από την δεκαετία του 1970, τα τραγούδια της Σοφία Ροτάρου γινόνταν νικητήρια στο φεστιβάλ "Τραγούδι της Χρονίας". Τα τραγούδια ήταν συνεργασίες της Σοφίας μαζί με γνωστούς σοβιετικούς μουσικοσυνθέτες και ποιητές. Μερικά από αυτά είναι:

• "Δώσε μου πίσω την μουσική" (Αρνό Μπαμπαντζανιάν)
• "Ακούγεται μουσική" (Αλεξέι Μαζούκοφ)
• "Κόκκινο βέλος" (Αλεξέι Μαζούκοφ)
• "Για αυτούς που περιμένουν" (Πάβελ Αεντονίτσκι)
• "Μόνο για σένά" (Όσκαρ Φέλτσμαν)
• "Πελαργός στην στέγη" (Νταβίντ Τουχμάνοφ)
• "Στο σπίτι μου" (Νταβίντ Τουχμάνοφ)
• "Βάλς" (Νταβίντ Τουχμάνοφ)
• "Καθημερινή ιστορία" (Γιούρι Σάουλσκι)
• "Ανοιξιάτικη μελωδία" (Γιούρι Σάουλσκι)
• "Τέμπο" (Αλεξάντρα Πάχμουτοβα)
• "Χορός στο Τύμπανο" (Ράιμοντ Πάουλς)
• "Ακριβώς όπως στην Γη" (Αλεξάντερ Ζατσέπιν)

Η Σοφία Ροτάρου ήταν η πρώτη που εκτέλεσε τα τραγούδια του Ευγκένι Μαρτίνοφ, όπως το "Η πίστη των κύκνων" και το "Μπαλάντα για την μητέρα".

Το 1974, η Σοφία Ροτάρου αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Κουλτούρας του Γ. Μουζιτσέσκου, στο Κισινάου, και έγινε νικήτρια στο φεστιβάλ "Αηδόνι του Γιαντάρ", όπου τραγούδησε το "Αναμνήσεις" και το "Βοντογκράι". Η Σοφία κατέβαλε και την δεύτερη θέση, μιας και τραγούδισε το πολωνικό τραγούδι "Κάποιος".

Η Σοφία Ροτάρου θεωρεί την επαφή με τους θεατές ως το πιο σημαντικό πράγμα στην καριέρα της, για αυτό και σε κάθε συναυλία, η Σοφία Ροτάρου, φεύγει από την σκηνή και κατεβαίνει στο κοινό για να τραγουδήσει με το κοινό. Όπως είχε πεί η Σοφία Ροτάρου:

Το πιο σημαντικό πράγμα για οποιοδήποτε τραγουδιστή είναι η αναγνώρηση του λαού - τα μετάλλια είναι άχρηστα. Ήμουν η πρώτη που εκτέλεσε τα τραγούδια ενός από τους αγαπημένους μου συνθέτες, Ευγκένι Μαρτίνοφ. Μου αρέσουν τα τραγούδια του. Στο ρεπερτόριο μου υπάρχουν τραγούδια διάφορων είδων μουσικής, αλλά σχεδόν όλα έχουν δραματικό σενάριο, δραματική μελωδία.

Το 1974, κυκλοφόρησε το μίνι αλμπούμ "Σοφία Ροτάρου", καθώς και το μιούζιακαλ "Το τραγούδι είναι πάντα μαζί μας". Το τραγούδι "Μπαλάντα για την μητέρα", συνεργασία του Ευγκένι Μαρτίνοφ και του Αντρέι Ντεμέντεφ, στην εκτέλεση της Σοφία Ροτάρου, έγινε νικητήριο στον τηλεοπτικό διαγωνσμό "Τραγούδι-74". Με αυτό τα τραγούδι, η Σοφία είχε αποδείξει ότι είχε ταλέντο στο να μεταδώσει το δράμα αυτού του τραγουδιού.

Το 1975, στον διαγωνισμό "Τραγούδι-75", στον τελικό πέρασαν τρία τραγούδια που τραγούδησε η Σοφία Ροτάρου. Τα τραγούδια "Η πίστη των κύκνων" και το "Μηλιές στο χρώμα", η Σοφία τα τραγουδούσε σόλο, ενώ το τραγούδι "Σμουγλιάνκα", το τραγούδησε ντουέτο με τον Μίκι Εφρέμοβιτς. Τον επόμενο χρόνο, στο "Τραγούδι-76", στον τελικό πέρασαν τα τραγούδια "Δώσε μου πίσω την μουσική" και "Σκοτεινή νύχτα", το οποίο τραγούδησε μαζί με τον Ανατόλι Μοκρένκο.

Το 1975, η Σοφία Ροτάρου και το "Τσερνόβα ρούτα" μετακίνησαν στην Γιάλτα, μιας και είχαν προβλήματα με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας (ΚΚΟ), στο Τσέρνοβτσι. Ο πατέρας της Σοφίας, Μιχαήλ Ροτάρου, διώχτηκε από το ΚΚΣΕ και απολύθηκε από την δουλειά του, ενώ ο αδερφός της Σοφίας, διώχτηκε από το Κομσομόλ, λόγω του ότι η οικογένεια συνέχιζε να γιορτάζει την μη-επίσημη γιορτή, τον Παλιό Νέο Χρόνο. Την ίδια στιγμή, ότα η Σοφία Ροτάρου βρισκόταν σε τουρνέ στην Κριμαία, η Σοφία δέχτηκε την πρόσκληση του Αλεξέι Τσερνισόφ, Διευθυντή της Φιλαρμόνιας της Κριμαίας, και από τον Νικολάι Κιριτσένκο, γραμματέα του ΚΚΟ στην Κριμαία, για να μείνει στην Κριμαία. Η Σοφία Ροτάρου δέχτηκε, και έγινε σολίστας στον ίδιο χρόνο. Στον λαό, λένε ότι η Σοφία μετακίνησε στην Κριμαία λόγω του ότι είχε άσθμα, μιας και διεργάνωνε 3-4 συναυλίες την ημέρα.

Το 1976, η Σοφία Ροτάρου έλαβε τον τίτλο "Λαϊκός Καλλιτέχνης της Ουκρανικής ΣΣΔ". Τον ίδιο χρόνο, η γερμανική δισκογραφική εταιρεία «Ariola-Eurodisc GmbH» (Sony BMG Music Entertainment), κάλεσε την Σοφία, την μοναδική τραγουδίστρια της ΕΣΣΔ, για την δισκογραφία ενός μίνι-άλμπουμ με δύο γερμανικά τραγούδια, τα "Deine Zärtlichkeit" (ελλ. Η απαλότητα σου, έτσι ονομαζόταν και το άλμπουμ) και "Nachts, wenn die Nebel ziehen" (ελλ. Την νύχτα, όποτε φύγει η ομίχλη). Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1978. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Σοφία βρισκόταν σε τουρνέ στην Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία, Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, στην Γερμανία και στο Δυτικό Βερολίνο. Μόνο το φθινόπωρο του 1979, η Σοφία Ροτάρου έδωσε πάνω από 20 συναυλίες στο Μονάχο και σε άλλες πόλεις. Μια δισκογραφική εταιρεία του Δυτικού Βερολίνου πρότεινε στην Σοφία να ηχογραφήσει ένα αλμπούμ στα ιταλικά και στα γαλλικά. Αλλά την ίδια ώρα, από το ΚΚΣΕ ήρθε διαταγή στην Σοφία να τραγουδά μόνο σοβιετικά τραγούδια.

Η επίσημη πληροφορία για την συνεργασία της Σοφία Ροτάρου και των Δυτικών, ήρθε στην δεκαετία του 1980, αφού άρχισε η Περεστρόικα. Από την συνέντευξη της "Πράβντα της Μόσχας", που εκδόθηκε στις 13 Μαρτίου 1979:

Δημοσιογράφος - Η δισκογραφική εταιρεία «Ariola-Eurodisc GmbH», χάρη στην οποία έγιναν γνωστοί οι Μίρει Νατιέ και Κάρελ Γκόττ, σας κάλεσε, ως μοναδική καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ, για την ηχογράφηση ενός αλμπούμ. Μιλήστε για αυτήν την συνεργασία.

Σοφία Ροτάρου - Είχε είδε κυκλοφορήσει το πρώτο αλμπούμ. Τώρα θα γυρίσω στο Μονάχο, για να ηχογραφήσω ακόμα ένα αλμπούμ, με σοβιετικά και γερμανικά τραγούδια.

Όμως, η ηχογράφηση δεν έγινε, μιας και οι Γερμανοί σκηνοθέτες της ζητούσαν να ηχογραφήσει τραγούδια στα γερμανικά, ιταλικά, γαλλικά και αγγλικά, κάτι που δεν έγινε δεκτό από την σοβιετική κυβέρνηση.

Συνεργασίες με ξένους μουσικοσυνθέτες

Το 1977, κυκλοφορεί το αλμπούμ "Η Σοφία Ροτάρου τραγουδά τα τραγούδια του Βλαντιμίρ Ιβασιούκ" (ουκ. «Пісні Володимира Івасюка співає Софія Ротару», ρωσ. «София Ротару поёт песни Владимира Ивасюка»), χάρη στο οποίο, η Σοφία έλαβε τον βραβείο του Κομσομόλ. Στο "Τραγούδι-77", η Σοφία τραγούδησε τ τραγούδι "Ποτήρι στο νερό", ενώ στο "Τραγούδι-78", η Σοφία τραγούδησε το τραγούδι "Μόνο για σένα".

Το 1979, με την δισκογραφική εταιρεία "Μελόντια", η Σοφία κυκλοφόρησε τα άλμπουμ "Μόνο για σένα" και "Σοφία Ροτάρου 1979", ενώ με την δισκογραφική εταιρεία «Ariola-Eurodisc GmbH», η Σοφία κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Sofia Rotaru — Му tenderness». Η Σοφία Ροτάρου είχε πει ότι η δουλεία στο άλμπουμ «Sofia Rotaru — Му tenderness» την βοήθησε να τελειοποιήσει το καλλιτεχνικό της ταλέντο. Τα πιο ξεχωριστά τραγούδια ήταν τα "Να δώσουμε το μπαλόνι στα παιδία" με παιδική χορωδία και το "Συγγενική μου". Στις 18 Μαΐου του ίδιου χρόνου, πέθανε ο στενός συνεργάτης της Σοφία Ροτάρου, ο Βλαντιμίρ Ιβασιούκ. Ο Ιβασιούκ ήταν αυτός που έγραψε το τραγούδι "Τσερνόβα ρούτα", το οποίο έγινε το πιο θρυλικό τραγούδι της Σοφία Ροτάρου. Η Σοφία Ροτάρου είχε πει Τέτοιο συνθέτη δεν θα ξαναέχει η Ουκρανία. Μετά τον θάνατο του Ιβασιούκ, η Σοφία είχε συνεργασίες με διάφορους συνθέτες από την Μολδαβία, αλλά δεν ήταν πολυχρόνιες. Είχε σταματήσει την συνεργασία και με τον Ευγκένι Ντόγκα. Η Σοφία Ροτάρου είχε στο ρεπερτόριο της πολλά τραγούδια σε διάφορες γλώσσες, κάτι που άρχισε διαφωνίες για την καταγωγή της Σοφίας. Την θεωρούσαν "δική" τους στην Ουκρανία, Ρωσία, Μολδαβία και Αρμενία. Στην Αρμενία υπήρχαν συζητήσεις αν πρέπει να της απονεμεθεί ο τίτλος "Αξιότιμος Καλλιτέχνης της Αρμενικής ΣΣΔ". Μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, το 1991, κυκλοφορούσε το αστείο ότι στις συνομιλίες στο δάσος του Μπέλοβεζκ το ερώτημα "Πώς θα μοιράσουμε την Σοφία Ροτάρου?". Η Σοφία Ροτάρου, ζούσε από την γέννηση της στην Ουκρανία, λέγοντας ότι είναι Ουκρανίδα, με ρίζες από την Μολδαβία.

1980-1985: Η καριέρα της ηθοποιού

Το 1980, η Σοφία Ροτάρου κέρδισε την θέση σε ένα παγκόσμιο διαγωνισμό στο Τόκιο, όπου τραγούδησε το τραγούδι "Υποσχέσεις" (τραγούδι της Γιουγκοσλαβίας, ρωσ. «Обещание») και είχε της είχε απονεμεθεί το βραβείο "Διακριτικό της Τιμής".

Η Σοφία Ροτάρου συνέχιζε τα πειράματα με την εξωτερική της εμφάνιση. Ήταν η πρώτη γυναίκα-καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ, που ανέβηκε στην σκηνή με παντελόνια (τότε συνηθιζόταν με φόρεμα), για να εκτελέσει το τραγούδι της Αλεξάντρα Πάχμουτοβα, σε στίχους του Νικολάι Ντομπρονράβοφ, "Τέμπο" (ρωσ. «Темп») σε στυλ χιπ-χοπ. Τα τραγούδια "Τέμπο" και "Προσδοκία" (ρωσ. «Ожидание») γράφτηκαν ειδικά για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1980, οι οποίοι έγιναν στην Μόσχα. Το τραγούδι "Τέμπο" έγινε σάουντρακ της ταινίας "Μπαλάντα για τον αθλητισμό" του Γιούρι Οζερόφ. Τον ίδιο χρόνο, η Σοφία Ροτάρου πέρασε ξανά στον τελικό του "Τραγουδιού της Χρονιάς" με τα τραγούδια "Η περιφέρεια μου" (ρωσ. «Мой край»).

Πού είσαι αγάπη?

Το 1980, βγήκε στους κινηματογράφους η ταινία "Πού είσαι αγάπη?" (ρωσ. «Где ты, любовь?»), η οποία γυρίστηκε στα στούντιος "Μολντόβα-φίλμ" (ρωσ. «Молдова-фильм»). Σε αυτήν την ταινία, η Σοφία Ροτάρου, μαζί με άλλα, εκτέλεσε το τραγούδι "Πρώτη βροχή" (ρωσ. «Первый дождь»), χωρίς stuntman στο πίσω κάθισμα μιας μοτοσικλέτας. Σύμφωνα με μια αυτοβιογραφία, μια χορωδία κάλεσε την Σοφία Ροτάρου, και μαζί της κέρδισαν το γραντ-πρι του φεστιβάλ "Πού είσαι αγάπη?". Την ταινία "Πού είσαι αγάπη?" παρακολούθησαν περίπου 22.000.000 θεατές. Τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε το διπλό άλμπουμ "Τραγούδια από την ταινία "Πού είσαι αγάπη?" (ρωσ. «Песни из кинофильма «Где ты, любовь?»»). Το τραγούδι "Κόκκινο βέλος" (ρωσ. «Красная стрела») του Αλεξέι Μαζούκοφ, αποτέλεσε την αρχή της καλλιτεχνικής καριέρας του ποιητή Νικολάι Ζινόβιεφ. Το τραγούδι απαγορεύτηκε στα σοβιετικά ραδιόφωνα, από την μουσική διοίκηση του Γκενάντι Τσερκάσοφ, λόγω του ότι δεν του άρεσε πως τραγουδά η Σοφία Ροτάρου. Αλλά, το τραγούδι είχε γίνει ήδη γνωστό στην τηλεόραση. Το 1981, η ταινία έλαβε το βραβείο της κριτικής επιτροπής, για το ότι έκανε δημοφιλές τραγούδια των σοβιετικών μουσικοσυνθέτων, στο XIV Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Σοβιέτ, στην Βίλνιους. Αυτή η ταινία ήταν η πρώτη προσπάθεια της Σοφία Ροτάρου στον κινηματογράφο. Παρόλο που οι κριτικοί θεώρησαν το ρόλο αποτυχία, η ταινία κατέβαλε την αγάπη των θεατών.

Ψυχή

Το επόμενο μέρος της καριέρας της άρχισε με το ψάξιμο ενός νέου μουσικού στιλ, της ροκ μουσικής, και με την ταινία "Ψυχή" καθώς και με την συνεργασία με το συγκρότημα "Μηχανή του χρόνου" (ρωσ. «Машина времени»). Στην Γιάλτα, η Σοφία Ροτάρου έλαβε την πρόσκληση να παίξει τον κύριο ρόλο στην ταινία, αλλά η Σοφία Ροτάρου αρνήθηκε. Είχε προβλήματα με την φωνή της, και οι γιατροί της απαγορεύσαν να τραγουδά. Αυτό ήταν που έσπρωξε τον Αλεξάντερ Μποροντιάσκι και τον Αλεξάντερ Στεφάνοβιτς, να αλλάξουν το σενάριο και να το γράψουν σαν μια αυτοβιογραφία μιας τραγουδίστριας με προβλήματα φωνής. Μετά, όταν η Σοφία Ροτάρου είδε το νέο σενάριο της ταινίας μαζί με τα τραγούδια, η Σοφία δέχτηκε να συμμετέχει στην ταινία, και μάλιστα ακύρωσε κάποιες συναυλίες. Οι παρτενέρ της Σοφία Ροτάρου στην ταινία ήταν ο Ρολάν Μπίκοφ, ο Μιχαήλ Μπογιάρσκι και το συγκρότημα "Μηχανή του χρόνου". Την ταινία παρακολούθησαν 54.000.000 θεατές.

Στον τελικό του "Τραγούδι-82", στον τελικό πέρασαν τα τραγούδια της Σοφία Ροτάρου, "Μελαγχολίες" (ρου. «Melancolie») και το τραγούδι "Σηκωθείτε" (ρωσ. «Вставайте!»). Τον επόμενο χρόνο, στο "Τραγούδι-73", στον τελικό πέρασαν τα τραγούδια της Σοφία Ροτάρου, "Ευτυχία σε σένα, γη μου" (ρωσ. «Счастья тебе, земля моя») και το τραγούδι "Ακούγεται μουσική" (ρωσ. «А музыка звучит»).

Μετά από συναυλίες στον Καναδά, και μετά την έκδοση του άλμπουμ "Canadian Tour 1983" το 1983, στην Σοφία Ροτάρου απαγόρευσαν για πέντε χρόνια να φεύγει από τα σύνορα της ΕΣΣΔ. Δεν υπάρχει ενας επίσημος λόγος, αλλά όταν στο Υπουργείο Κουλτούρας της ΕΣΣΔ, ερχόταν προσκλήσεις από άλλα κράτη, έλεγαν Η Σοφία Ροτάρου δεν δουλεύει εδώ. Όταν η Σοφία είχε ηχογραφήσει άλμπουμ στην Γερμανία, η Μόσχα ζήτησε 6 ρούβλια για κάθε λεπτό που παίρνει το άλμπουμ. Οι Γερμανοί έπρεπε να πληρώσουν 156 γερμανικά μάρκα και ξανατηλεφώνησε στην Μόσχα. Την επόμενη μέρα, η μεταφράστρια είπε στην Σοφία Ο διευθυντής μας αποφάσισε να σας κάνει ένα μικρό δώρο, μιας και η Μόσχα απαγορεύσε την αύξηση της τιμής..., ενώ η Σοφία απάντησε Είμαι δυστυχησμένη για ένα πράγμα - αυτό έπεσε στα νάτια, όπου μπορούμε να κάνουμε τόσα πολλά.

Το 1983, η Σοφία Ροτάρου έδωσε 137 συναυλίες σε εργαστήρια, σε χωριά της Κριμαίας. Το Υπουργείο Κουλτούρας της Μολδαβικής ΣΣΔ πρότεινε την Σοφία Ροτάρου στον τίτλο "Κρατικό Βραβείο της Ε.Σ.Σ.Δ", αλλά το βραβείο δεν απονεμήθηκε στην Σοφία για άγνωστους λόγους. Τον ίδιο χρόνο, η Σοφία Ροτάρου έλαβε τον τίτλο "Λαϊκής Καλλιτέχνης της Μολδαβικής ΣΣΔ".

Το 1984, η Σοφία Ροτάρου τραγούδησε το τραγούδι "Ρομάντικα" (ρου. "Romantică") στο "Τραγούδι-84". Επίσης, η Σοφία τραγούδησε το τραγούδι στα γερμανικά, στο πρόγραμμα «Ein Kessel Buntes». Τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Απαλή Μελωδία", το οποίο πούλησε 2.000.000 αντίτυπα στην ΕΣΣΔ. Το 1985, η Σοφία Ροτάρου έλαβε τον τίτλο "Χρυσός δίσκος", για τα άλμπουμ "Απαλή Μελωδία" και "Σοφία Ροτάρου". Τον ίδιο χρόνο, η Σοφία Ροτάρου έλαβε το Βραβείο της Φιλίας των Λαών. Στον τελικό του "Τραγούδι-85", η Σοφία Ροτάρου τραγούδησε τα τραγούδια "Πέλαργος στην στέγη" και "Στο σπίτι μου".

1986-1989: Νέο κύμα

Το τέλος της συνεργασίας με το "Τσερνόβα ρούτα"

Το 1985, κυκλοφόρησε η μουσική ταινία "Σας καλεί η Σοφία Ροτάρου" (ρωσ. «Вас приглашает София Ротару») και το 1986, η μουσική ταινία "Μονόλογος για την αγάπη" (ρωσ. «Монолог о любви»). Στην μουσική ταινία "Μονόλογος για την αγάπη", η Σοφία Ροτάρου εκτέλεσε το τραγούδι «Amor» στο πίσω μέρος μιας βάρκας χωρίς την βοήθεια των stuntman. Το 1986, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Μονόλογος για την αγάπη", με τραγούδια και το σαούντρακ από την ομόνυμη ταινία. Αυτό το άλμπουμ ήταν η τελευταία συνεργασία της Σοφία Ροτάρου με ουκρανούς μουσικοσυνθέτες. Εξαιτίας αυτού, το συγκρότημα "Τσερνόβα ρούτα" αποφάσισε να σταματήσει την συνεργασία με την Σοφία Ροτάρου, κάτι που για την ίδια και τον σύζυγο της (ο Ανατόλι είχε δημιουργήσει αυτό το συγκρότημα) ήταν μεγάλη έκπληξη. Σε μια συνέντευξη την είχαν ρωτήσει Είχατε κάποτε νίωσει στα αλήθεια πόνο? και η Σοφία Ροτάρου απάντησε Ναι, όταν με πρόδωσαν. Αυτό στην περίπτωση του "Τσερνόβα ρούτα" που είχε δημιουργήσει ο σύζυγος μου. Αυτό έγινε στο απόγειο της καριέρας μας, όταν όλοι μας λάτρευαν. Μάλλον πίστεψαν ότι μπορούν και χωρίς εμένα, ότι δεν τους συμπεριφέρομαι σωστά, ότι το ρεπερτόριο δεν είναι καλό...Έφυγαν με σκάνδαλο και με το όνομα "Τσερνόβα ρούτα".

Η απότομη αλλαγή στην καριέρα της Σοφία Ροτάρου έγινε όταν άρχισε την συνεργασία με τον Βλαντιμίρ Ματέτσκι, το 1986. Είχαν ήδη κυκλοφορήσει τα τραγούδια "Λαβάντα" (ρωσ. «Лаванда») και "Φεγγάρι, φεγγάρι" (ρωσ. «Луна, луна»), τα οποία έγιναν τα πιο γνωστά τραγούδια στην ΕΣΣΔ το 1986. Μετά, τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Χρυσή καρδιά" (ρωσ. «Золотое сердце»). Η Σοφία Ροτάρου άρχισε να γράφει τραγούδια σε στύλ Europop ("Ήταν, μα πέρασε" ρωσ. «Было, но прошло» και "Φεγγάρι" ρωσ. «Луна»), καθώς και σε στύλ Hard rock ("Η ώρα μου" ρωσ. «Время моё» και "Μόνο που αυτό είναι λίγο" ρωσ. «Только этого мало»). Ο Ματέτσκι, καθώς και ο βοηθός του, ο ποιητής Μιχαήλ Σαμπρόφ, κατάφεραν να συνεργαστούν με την Σοφία Ροτάρου για 15 χρόνια και να κυκλοφορήσουν νέες, ποιοτηκές συνεργασίες. Μετά το "Λαβάντα" ακολούθησε το "Φεγγάρι, φεγγάρι", "Ήταν, μα πέρασε", "Άγριοι κύκνοι" (ρωσ. Дикие лебеди), "Χουτοριάνκα" (ρωσ. «Хуторянка»), "Ουράνιο τόξο του φεγγαριού" (ρωσ. «Лунная радуга»), "Τα αστέρια σαν αστέρια" (ρωσ. «Звезды как звезды»), "Νυχτερινή πεταλούδα" (ρωσ. «Ночной мотылёк»), "Χρυσή καρδιά", "Η ζωή μου, η αγάπη μου" (ρωσ. «Жизнь моя, моя любовь») και άλλα πολλά.

Κατηγορίες για προδωσία

Το 1986, ο συνθέτης Βλαντιμίρ Μιγκούλια, έγραψε το τραγούδι "Ζωή" (ρωσ. «Жизнь») ειδικά για την Σοφία Ροτάρου. Τα τραγούδι ακουγόταν σπάνια, μα πολλοί που το άκουσαν το θυμούνται. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η Σοφία Ροτάρου, λόγω των πολλών συναυλιών και την εμφάνιση σε πολλά μουσικά φέστιβαλ, έγινε η κυριάρχος του σοβιετικού σόου μπίζνες. Στις 11 Μαΐου 1988, η Σοφία Ροτάρου έλαβε τον τίτλο "Λαϊκός Καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ". Την ίδια ώρα, λόγω του ότι στο ρεπερτόριο της Σοφία Ροτάρου κυκλοφορούσαν τραγούδια στα ρωσικά, προκλήθηκαν εξεγέρσεις στην Ουκρανία. Την κατηγορούσαν για προδωσία της πατρίδας. Για την αποφυγή δημόσιου σκανδάλου, η Σοφία Ροτάρου αρνήθηκε να συμμετάσχει στο φεστιβάλ "Τσερνόβα ρούτα", το οποίο διεξάχθει στην Ουκρανία το 1989. Η κατάσταση έγινε ακόμα χειρότερη, όταν σε μιά συναυλία στο Λβιβ, στο στάδιο "Φιλία", υπήρχαν θεατές που ήταν εναντίον της τραγουδίστριας, και οι οποίοι την συνάντησαν με ένα πανό που έγραφε Σοφία, σε περιμένει η τιμωρία!. Αυτό προκάλεσε τσακωμούς με τους θαυμαστές της Σοφία Ροτάρου.

Παρόλα αυτά, η Σοφία Ροτάρου συνέχιζε να γράφει τραγούδια και στα ουκρανικά. Εκείνη την περίοδο, κυκλοφόρησαν τραγούδια στα ουκρανικά, όπως το "Κράι" (ρωσ. «Край»), "Το έχο της πίστης" (ρωσ. «Эхо верности»), "Πέρνα νερό" (ρωσ. «Тече вода»), "Ο χορός των ραγισμένων καρδιών" (ρωσ. «Бал разлучённых сердец»), "Ομίχλη" (ρωσ. «Туман») και άλλα πολλά. Το 1991, κυκλοφόρησε νέο μουσικό πρόγραμμα, το οποίο μπήκε στο άλμπουμ "Ρομάντικα" (ρωσ. Романтика), στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν Remake των τραγουδιών του Ιβασιούκ και άλλων γνωστών ουκρανών μουσικοσυνθέτων.

Το 1991, κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ της Σοφία Ροτάρου και του Ματέτσκι, το "Καραβάνι της αγάπης" (ρωσ. «Караван любви»), στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν τραγούδια σε στύλ Hard rock και Heavy metal music, τα οποία ήταν γνωστά εκείνη την εποχή. Την ίδια στιγμή, κυκλοφόρησε η ομόνυμη μουσική ταινία και το μουσικό πρόγραμμα "Χρυσή καρδιά", το οποίο ήταν το τελευταίο μουσικό πρόγραμμα της Σοφία Ροτάρου στην ΕΣΣΔ. Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία, Ουκρανία και Μολδαβία δεν κατάφεραν να μοιράσουν την Σοφία Ροτάρου.

Μπαλέτο "Τοντές"

Η πτώση της ΕΣΣΔ είχε επηρεάσει το γεωγραφικό πρόγραμμα της Σοφία Ροτάρου. Το Υπουργείο Κουλτούρας της ΕΣΣΔ πίεζε τους καλλιτέχνες να κάνουν τουρνέ στην "φωτιά". Η Σοφία Ροτάρου αρνήθηκε, ενώ την ίδια ώρα ετοίμαζε τα προγράμματα "Οι φίλοι μένουν φίλοι" (ρωσ. «Друзья остаются друзьями») και το "Καραβάνι της αγάπης", τα οποία παρουσίασε στην Βίλνιους, Ρίγα, Τάλλιν, Τιφλίδα, Μπακού και Ερεβάν. Αλλά λόγω των κακών συνθηκών, η Σοφία Ροτάρου αρρώστησε με πνευμονία. Η Σοφία Ροτάρου είχε πει Με είχαν προειδοποιήσει - μην κατεβαίνεις στην αίθουσα, δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνει. Εγώ θεωρώ - με τι συναντάς το συνάνθρωπο, με αυτό θα σε πληρώσει.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η Σοφία Ροτάρου ενδιαφέρθηκε για το μπαλέτο "Τοντές" (ρωσ. «Тодес») και μετέπειτα του πρότεινε συνεργασία. Σε αυτό το μπαλέτο χορεύουν διάφορα στύλ χορού, από τάγκο μέχρι το B-boying. Αυτοί οι χοροί έκαναν τις εμφανίσεις πιο εντυπωσιακές. Αυτή η συνεργασία διέρκεσε για 5 χρόνια. Η Άλλα Ντούχοβα, διευθυντής του μπαλέτου, είπε ότι το μπαλέτο έγινε γνωστό χάρη στην συνεργασία με την Σοφία Ροτάρου.

1991-1999: Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ

20 χρόνια καριέρας

Το 1991, η Σοφία Ροτάρου διοργάνωσε στην Μόσχα ένα επετειακό πρόγραμμα προς τιμήν των 20 χρόνων της καριέρας της. Οι επετειακές συναυλίες "Τα χρώματα της Σοφία Ροτάρου" (ρωσ. «Цветы Софии Ротару») διεξάχθησαν στο Ομοσπονδιακό Χώρο Συναυλιών "Ρωσία". Αυτές οι συναυλίες βγήκαν στην τηλεόραση και σε βίντεο. Στις συναυλίες, η Σοφία εκτέλεσε ρέμιξ των τραγουδιών του Ιβασιούκ, όπως το "Τσερνόβα ρούτα", "Κράι", "Τσερεμσίνα" (ρωσ. «Черемшина»), τα οποία έγιναν κλασσικά στο ουκρανικό σόου μπίζνες, και επίσης εκτέλεσε τα νέα τραγούδια "Τάνγκο" (ρωσ. «Танго»), "Άγριοι κύκνοι" και άλλα. Στις συναυλίες συμμετείχε και το συγκρότημα "Σμέριτσκα" (ρωσ. «Смеричка»), το οποίο συμμετείχε με την Σοφία Ροτάρου στην ταινία "Τσερνόβα ρούτα".

Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, το 1991, η Σοφία Ροτάρου δεν έχασε την κύρια θέση στο σόου μπίζνες, κατέχει σταθερούς θαυμαστές, καθώς και στην ρωσική διασπορά στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. Το 1992, κυκλοφορεί το τραγούδι "Χουτοριάνκα", το οποίο έγινε θρυλικό και μπήκε στα τσαρτς του "Ηχιτικού δρόμου" του περιοδικού "Κομσομόλ της Μόσχας". Η Σοφία Ροτάρου είχε χαρακτηρήσει το τραγούδι ως τραγούδι του κάθε πλήθους.

Η τραγουδίστρια έφυγε από την φιλαρμόνια και ηχογραφούσε τα τραγούδια της στο δικό της στούντιο, στην Γιάλτα. Το 1993, κυκλοφόρησαν τα άλμπουμ "Σοφία Ροτάρου", "Λαβάντα", "Χρυσά τραγούδια 1985/95" (ρωσ. «Золотые песни 1985/95») και "Χουτοριάνκα". Το 1995, η Σοφία Ροτάρου πρωταγωνίστησε στην ταινία "Παλιά τραγούδια για το κύριο" (ρωσ. «Старые песни о главном») του Channel One, και στο οποίο η Σοφία Ροτάρου εκτέλεσε το τραγούδι "Πώς ήσουν" (ρωσ. «Каким ты был»). Το 1996, η Σοφία Ροτάρου βραβεύτηκε με το Σήμα Τιμής του Προέδρου της Ουκρανίας. Τον ίδιο χρόνο, η Σοφία Ροτάρου, στο "Τραγούδι-96", βραβεύτηκε με βραβείο "Καλύτερος τραγουδιστής του σόου μπίζνες του 1996". Στον τελικό του "Τραγούδι-96" πέρασαν τα τραγούδια "Η νύχτα της αγάπης" (ρωσ. «Ночь любви»), το "Δεν έχω χώρο στην καρδιά σου" (ρωσ. «Нет мне места в твоём сердце») και το "Η πίστη των κύκνων".

Το 1997, η Σοφία Ροτάρου πρωταγωνίστησε στην μουσική ταινία "10 τραγούδια για την Μόσχα" του καναλίου NTV (ρωσ. «10 песен о Москве»), στην οποία η Σοφία Ροτάρου εκτέλεσε το τραγούδι "Η Μόσχα του Μάη" (ρωσ. «Москва майская») με το συγκρότημα "Ιβάνουσκι Ιντερνέσιοναλ" (ρωσ. «Иванушки International»). Τον ίδιο χρόνο, η Σοφία Ροτάρου έγινε "Αξιότιμος πολίτης της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας", τιμητικό βραβείο του Πρόεδρου της Ουκρανίας, Λ. Κούτσμα, για την αξιότιμη συνεργασία στο τοπικό σόου μπίζνες, και έλαβε το "Βραβείο της Δημοκρατίας της Μολδαβίας".

Μπαλέτο "Ακβέριας"

Στις 16 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 77 χρόνων, πέθανε η Αλεξάντρα Ροτάρου, μητέρα της Σοφία Ροτάρου. Πρίν από αυτό το γεγονός, η Σοφία είχε ακυρώσει κάποιες συναυλίες, επετειακά προγράμματα, τουρνέ κ.α. Στα γυρίσματα του "Τραγούδι-97", η Σοφία Ροτάρου εκτέλεσε τα τραγούδια "Τα πικρά σου μάτια" (ρωσ. «Твои печальные глаза»), "Ήταν καιρός" (ρωσ. «Было время») και "Τρικό" (ρωσ. «Свитерок»). Όταν ήταν κριτής στο "Μουσικό Λουστράρισμα" (ρωσ. «Песенний вернисаж», ουκ. «Пісенний вернісаж»), είχε παρατηρήσει το μπαλέτο "Ακβέριας" (ρωσ. «Аквериас») υπό την ηγεσία της Οκσάνα Λάν, και του πρότεινε συνεργασία.

Το 1998, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Αγάπησε με" (ρωσ. «Люби меня»), και τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου, η Σοφία Ροτάρου παρουσίασε το πρόγραμμα "Αγάπησε με" στο Ομοσπονδιακό Παλάτι του Κρεμλίνου. Τον ίδιο χρόνο, η Σοφία Ροτάρου έλαβε το Βραβείο του Άγιου Ανδρέα του Θαυματουργού και "Αξιότιμος πολίτης του Τσέρνοβτσι".

Το 1999, η δισκογραφική εταιρεία «Star Records» κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ στην σειρά "Σειρά των Αστεριών" (ρωσ. «Звёздной серии»). Τον ίδιο χρόνο, η Σοφία έλαβε τον τίτλο "Καλύτερος τραγουδιστής της Ουκρανίας" στην κατηγορία "Λαογραφικό σόου μπίζνες", καθώς και το "Gold Firebird" (ρωσ. «Золотая Жар-птица») και το βραβείο "για την συνεισφορά στην τοπική ποπ-μουσική". Επίσης η Σοφία Ροτάρου έλαβε το Βραβείο της Αγίας Πριγκίπισσας Όλγας ΙΙΙ βαθμού και τον τίτλο "Άνθρωπος του 1999".

2000-2006: Μουσική ηγεσία

Το 2000, η Σοφία Ροτάρου, στο Κίεβο, έλαβε τους τίτλους:

• "Άνθρωπος του ΧΧ αιώνα"
• "Καλύτερη τραγουδίστρια του ουκρανικού σόου μπίζνες του ΧΧ αιώνα"
• "Χρυσή φωνή της Ουκρανίας"
• "Προμιθέας - Πρεστίζ"
• "Γυναίκα της Χρονίας"
• "Χειροκρότημα"
• Βραβείο "για την σημαντική συνεισφορά για την ανάπτυξη του ρωσικού σόου μπίζνες"

Τον Αύγουστο του 2001, άνοιξε η επίσημη ιστοσελίδα (SofiaRotaru.com). Τον Δεκέμβριο του 2001, η Σοφία Ροτάρου παρουσίασε το πρόγραμμα "Η ζωή μου, η αγάπη μου", για να γιορτάσει τα 30 χρόνια καρίερας της. Σε αυτό το πρόγραμμα, τα χίτ της δεκαετίας του 1970, 1980 και 1990, εκτελέστηκαν σε στύλ ρέμιξ. Η πρεμέρια αυτού του προγράμματος διεξάχθει στις 13-15 Δεκεμβρίου στο Ομοσπονδιακό Παλάτι του Κρεμλίνου, στην Μόσχα. Το πρόγραμμα "Η ζωή μου, η αγάπη μου" παρουσιάστηκε και σε άλλες πόλεις της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Γερμανίας. Ήταν το πρώτο πρόγραμμα, στο οποίο η Σοφία Ροτάρου ήταν ο σκηνοθέτης, και για πρώτη φορά συνεργάστηκε με τον Μπορίς Κρασνόφ.

Πριν τις συναυλίες στην Μόσχα, η εταιρεία "Slide Show" (ρωσ. «Крупный план») κυκλοφόρησε την νέα βιντεοέκδοση της ταινίας "Ψυχή", η οποία έλαβε την 5η θέση στα τσαρτς της ΕΣΣΔ, και μέχρι το 2009 θεωρείται η καλύτερη δουλεία της Σοφίας Ροτάρου στον κινηματογράφο. Το 2002, το τραγούδι "Η ζωή μου, η αγάπη μου" άνοιξε την "Πρωτοχρονιάτικη Φωτιά" (ρωσ. «Новогодний Огонёк») στο Channel One. Στις 20 Ιανουαρίου του ίδιου χρόνου, έγινε η πρεμιέρα της τηλεοπτικής έκδοσης των επετειακών συναυλίων "Η ζωή μου, η αγάπη μου" και βγήκε σε βίντεο. Στις 2 Μαρτίου, η Σοφία Ροτάρου για πρώτη φορά συμμετείχε σε συναυλία σε κλαμπ, και πιο συγκεκριμένα στο ψυχαγωγικό κέντρο "Μετέλιτσα" (ρωσ. «Метелица»), κάτι που έγινε σημαντικό γεγονός για την κουλτούρα της Μόσχας. Στις 6 Μαρτίου, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Λ. Ντ. Κούτσμα βραβεύσε την Σοφία Ροτάρου με το Βραβείο της Αγίας Πριγκίπισσας Όλγας για τις συνεισφορές στην μουσική, για εξαιρετικά επιτεύγματα, και λόγω της Παγκόσμιας μέρας των γυναικείων δικαιωμάτων και της ειρήνης. Τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου (2002), άρχισε το πρώτο μέρος του πανρωσικού τουρνέ της Σοφία Ροτάρου, ενώ το δεύτερο μέρος άρχισε τον Σεπτέμβριο, πρίν από το τουρνέ στις πόλεις της Γερμανίας.

Το 2002, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Σε αγαπώ ακόμα" (ρωσ. «Я тебя по-прежнему люблю»), και ήταν η πρώτη συνεργασία της Σοφία Ροτάρου με τον γίο της, Ρουσλάν, με τον οποίο συνεργάστηκαν οι Ρουσλάν Κβίντα και Ντμίτρι Μάλικοφ. Παρόλο αυτά, το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ, όπως και του προηγούμενου άλμπουμ που εκδόθηκε το 1998, το "Αγάπησε με", ήταν τραγούδια του Βλαντιμίρ Ματέτσκι. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε σε στύλ δώρου, με φωτογραφία και αυτόγραφο της Σοφία Ροτάρου.

Στις 24 Μαΐου, στο Κίεβο, μπροστά από το κτίριο του Παγκόσμιου Κέντρου Κουλτούρας και Τεχνών, διεξάχθει η τελετής για το άνοιγμα του Ουκρανικού Δρόμου των Αστερίων, στον οποίο υπήρχε και το Αστέρι της Σοφία Ροτάρου. Στις 7 Αυγούστου, ημέρα γενεθλίων της Σοφία Ροτάρου, η τραγουδίστρια βραβεύτηκε με το βραβείο "Ήρωας της Ουκρανίας" για ατομικές προσφορές στο ουκρανικό κράτος, στην ανάπτυξη των τεχνών και για την συνεισφορά στην λαογραφία. Στις 9 Αυγούστου, η Σοφία Ροτάρου, σύμφωνα με το διάταγμα του Πρόεδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, βραβεύτηκε με το Βραβείο της Τιμής, για την συνεισφορά στην ρωσική κουλτούρα και για την συνεισφορά στις σχέσεις της ρωσικής και της ουκρανικής κουλτούρας.

Στις 17 Αυγούστου, στην Γιάλτα, στην Ημέρα της Πόλης, στο στάδιο "Αβανγκάρντ" (ρωσ. «Авангард»), την Σοφία Ροτάρου καλωσόρισαν 6.000 θεατές με πυροτεχνήματα, τα οποία έφεραν ειδικά από το Κιέβο. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, κυκλοφόρησαν νέες εκδόσεις των άλμπουμ "Χρυσά τραγούδια 1985-95" και "Χουτοριάνκα", μαζί με αυτόγραφο της Σοφία Ροτάρου. Στις 23 Οκτωβρίου, μετά από έμφραγμα, σε κλινική του Κιέβου, πέθανε ο Ανατόλι Εβντοκίμενκο, ο σύζυγος της Σοφία Ροτάρου. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, η Σοφία Ροτάρου ακύρωσε όλες τις συναύλιες και τα γυρίσματα, και για πρώτη φορά, σε 30 χρόνια καριέρας, δεν έλαβε μέρος στο "Τραγούδι της Χρονιάς". Ο θάνατος του συζύγου της, ήταν σοβαρό χτύπημα για την Σοφία Ροτάρου.

Στις 25 Δεκεμβρίου, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Βασίλισσα του Χιονίου" (ρωσ. «Снежная Королева»), στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν παλιά τραγούδια της Σοφία Ροτάρου καθώς και ένα ειδικό δώρο, φωτογραφία της τραγουδίστριας. Τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε η βιντεοέκδοση της ταινίας "Πού είσαι αγάπη?", η οποία κυκλοφόρησε το 1980. Στους κύριους ρόλους ήταν η Σοφία Ροτάρου, Γκριγκόρε Γκριγκορέου, Κονσταντίν Κονσταντίνοφ, Ευγκένι Μενσόφ, Εκατερίνα Καζεμίροβα και ο Βίκτορ Τσιουτάκ. Η Σοφία Ροτάρου αρχίζει την συνεργασία με τον κιθαρίστα Βασίλι Μπαγκατίρ.

Σύμφωνα με μια ερεύνα του Ινστιτούτο Γκέλλαπ, η Σοφία Ροτάρου, το 2002, θεωρείταν η 2η πιο γνωστή τραγουδίστρια. Το 2003, κυκλοφόρησε το τραγούδι "Άσπρος χορός" (ρωσ. «Белый танец»). Το νέο κεφάλαιο της καριέρας της, άρχισε με την εμφάνιση στον χώρο συναυλιών "Ρωσία" στην Μόσχα, η οποία έγινε προς τιμήν της εμφάνισης του αστερίου της Σοφία Ροτάρου στον Δρόμο των Αστερίων, μπροστά από την σκηνή. Οι κύριοι μουσικοσυνθέτες της Σοφία Ροτάρου, έγιναν ο Ρουσλάν Κβίντα, Ολέγκ Μακορέβιτς, Κονσταντίν Μελάντζε και ο Βιτάλι Κουρόβσκι. Τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε το άλμουμ "Στον μοναδικό" (ρωσ. Единому) πρός μνήμη του συζύγου της Σοφία Ροτάρου, Ανατόλι Εβντοκίμενκο, καθώς και το άλμουμ "Λιστοπάντ" (ρωσ. «Листопад»).

Το 2004, μετά από 4 χρόνια, η Σοφία Ροτάρου έδωσε δύο συναυλίες στο Σικάγο και στο Νιού Τζέρσεϊ, όπου εμφανίστηκε στο θέατρο-καζίνο, Τάτζ Μαχάλ. Δύο φορές, εγκληματίες χρησιμοποίησαν την δόξα της Σοφία Ροτάρου, και χωρίς την άδεια της, ανακοίνωσαν ότι θα γίνουν συναυλίες στους καλύτερους χώρους συναυλιών των Η.Π.Α.

Το 2004, κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "Ο ουρανός - είμαι εγώ" (ρωσ. «Небо — это Я») και το "Λαβάντα, Χουτοριάνκα, και άλλα" (ρωσ. «Лаванда, Хуторянка, далее везде…»), ενώ το 2005, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Μα τον αγαπούσα" (ρωσ. «Я же его любила»). Τις χρονίες 2004, 2005 και 2006, σύμφωνα με διάφορες ερεύνες, η Σοφία Ροτάρου ήταν η πιο αγαπημένη τραγουδίστρια της Ρωσίας.

2007: Τα 60α γενέθλια της Σοφία Ροτάρου

Στις 7 Αυγούστου 2007, η Σοφία Ροτάρου γιόρτασε τα 60α γενέθλια της. Εκατοντάδες θαυμαστές, καθώς και γνωστοί καλλιτέχνες, ήρθαν στην Γιάλτα από όλα τα μέρη του κόσμου, για να συγχέρουν την τραγουδίστρια. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιούστσενκο, βραβεύσε την Σοφία Ροτάρου με το Βραβείο για τις υπηρεσίες ΙΙ βαθμού. Οι εορτασμοί για τα γενέθλια της Σοφία Ροτάρου, συνέχισαν τον Σεπτέμβριο, στο Σότσι, όπου στον μουσικό διαγωνισμό "Πέντε Αστέρια" (ρωσ. «Пять звёзд»), μια μέρα του διαγωνισμού ήταν αφιερωμένη στην καριέρα της Σοφία Ροτάρου. Τον Οκτώβριο του 2007, στο Ομοσπονδιακό Παλάτι του Κρεμλίνου, διεξάχθησαν οι επετειακές συναυλίες της Σοφία Ροτάρου, στις οποίες έλαβαν μέρος αστέρια της Ρωσίας όπως η Άλλα Πουγκατσιόβα, Φιλίππ Κιρκόροφ, Ιώσηφ Κοπζόν, Λέβ Λέβσενκο, Ναντέζτα Μπάμπκινα, Λαρίσα Ντόλινα, Ανζελίκα Βαρούμ, Κριστίνα Ορμποκάιτε, Μάσα Ρασπούτινα, Νικολάι Μπάσκοφ, Βικτόρια Νταϊνέκο, και αστέρια της Ουκρανίας όπως η Τάσια Ποβαλί, Βαλέρι Μελάντζε, Αλεξέι Ποταπένκο, Αναστασία Καμένσκι και άλλοι.

Το τραγούδι "Εγώ είμαι η αγάπη σου" (ρωσ. «Я твоя любовь») κέρδισε την πρώτη θέση, αφού έμεινε για 4 εβδομάδες στα τσαρτ του "Χρυσού Γραμμόφωνου" του Ρωσικού ραδιόφωνου. Από τον Μάρτιο μέχρι τον Μαΐο του 2008, η Σοφία Ροτάρου βρισκόταν σε επετειακό τουρνέ στην Ρωσία. Στις 8 Μαρτίου 2008, κυκλοφόρησε το τραγούδι "Τα λουλούδια της πασχαλίας" (ρωσ. «Цветы сирени»).

Το 2009 (ίσως μέχρι και σήμερα), η Σοφία Ροτάρου βρισκόταν σε πολλά τουρνέ και γυρίσματα. Παρά την ηλικία της, η Σοφία Ροτάρου βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα. Μάλιστα, παρόλο του ότι η Σοφία Ροτάρου είναι 63 χρονών, μοιάζει σαν να είναι 40, και οι γιατροί της απαγόρευσαν την πλαστική προσώπου..

Σε 34 φεστιβάλ του "Τραγούδι της Χρονίας" (1973-2008, πλην αυτού του 2002), η Σοφία Ροτάρου είχε εκτελέσει 72 τραγούδια, τα πιο πολλά στην ιστορία του διαγωνισμού.

Πολιτική

Η Σοφία Ροτάρου δεν υποστηρίζει κανένα πολιτικό κόμμα ή ιδεολογία - η αγάπη είναι το κύριο θέμα των τραγουδιών της. Παρόλο αυτά, η πολιτική αποτέλεσε ένα σημαντικό μέρος της καριέρας της Σοφία Ροτάρου. Μετά την συνεργασία με την γερμανική δισκογραφική εταιρεία "Ariola" (σημ. Sony BMG Music Entertainment), στα μέσα της δεκαετίας του 1970, λόγω του ότι δεν υπήρχε κανένα τραγούδι στα ρώσικα, το Υπουργείο Κουλτούρας της ΕΣΣΔ, απαγόρευσε στην Σοφία Ροτάρου τις συναυλίες εκτός από τα σύνορα της ΕΣΣΔ για 7 χρόνια.

Το τραγούδι "Η Πατρίδα μου", παρόλο που μιλά για την αγάπη, προκάλεσε πολιτικές αντιπαραθέσεις. Κατά την διάρκεια της "Πορτοκαλί Επανάστασης", στην Ουκρανία, η Σοφία Ροτάρου και η οικογένεια της, έδινε φαγητό στους πολίτες του Κιέβου ανεξαρτήτως από τα πολιτικά τους βλέμματα. Το 2006, συμμετέχει ως "βοηθός" του κινήματος "Λοτβίνα", αλλά παρόλο αυτά το κίνημα δεν παίρνει τις απαραίτητες ψήφους και δεν παιρνά στο ουκρανικό κοινοβούλιο.

Οικογένεια

• Αδέρφια - Ανατόλι Ροτάρου, Ευγκένι Ροτάρου
• Αδερφές - Ζιναίντα (Ζίνα) Ροτάρου, Λίντια Ροτάρου, Αουρίκα Ροτάρου
• Σύζυγος - Ανατόλι Εβντοκιμένκο
• Γιός - Ρουσλάν
• Νύμφη - Σβετλάνα
• Εγγόνια - Ανατόλι Ροτάρου, Σοφία Ροτάρου

Εκτός από την Σοφία, με την μουσική ασχολήθηκε επαγγελματικά και η αδερφή της, Αουρίκα, ως μπάκ-βοκάλ, καθώς και το ντουέτο του αδερφού της Σοφία, Ευγκένι, και της αδερφής της Σοφία, Λίντια. Κάποιες σημαντικές επιτυχίες το ντουέτο, το οποίο ασχολούταν με την ιταλική ποπ-μουσική της δεκαετίας του 1980, δεν είχε και το 1992, σταμάτησε να υπάρχει.

Αρχίζοντας από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, στις συναύλιες της Σοφία Ροτάρου, εμφανίζονταν τα αδέρφια της, Λίντια και Ευγκένι, μαζί με το συγκρότημα "Τσερεμόσ" (ρωσ. «Черемош»). Η Λίντια είχε αποφοιτήσει από σχολείο ιατρικής και δούλευε σε κλινική, όταν δέχτηκε την πρόσκληση της Φιλαρμόνιας του Τσέρνοβτσι να συμμετάσχει στο συγκρότημα "Τσερεμόσ". Ο Ευγκένι είχε αποφοιτήσει από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο του Νικολάεφ, στις τάξεις μουσικής και τραγουδιού, έπαιζε σε μπάσο, ήταν σολίστας στο μολδαβικό συγρότημα "Οριζόντ" (ρωσ. «Оризонт») και μετά σολίστας στο συγκρότημα "Τσερεμόσ". Το συγκρότημα "Τσερεμόσ" δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970, από την Φιλαρμόνια του Τσέρνοβιτς. Αφού δούλεψε για 10 χρόνια, η Αουρίκα, παντρεύτηκε και μετακόμισε στο Κίεβο, όπου γέννησε την κόρη της και προς το παρόν σταμάτησε την καριέρα της. Η Αουρίκα δημιούργησε το δικό της συγκρότημα, το "Κοντάκτ" (ρωσ. «Контакт»), με το οποίο συμμετείχε σε συναυλίες στην Ουκρανία.

Θαυμαστές

Το πιο παλιό επίσημο φαν-κλάμπ της Σοφία Ροτάρου, είναι το "Φορτούνα" (ρωσ. «Фортуна»). Το φάν-κλάμπ δημιουργήθηκε το 1988, από την κάτοικο του Νοβορωσίσκ, Ελένα Νικιτένκο, και έχει πολλούς χρήστες έτσι στην Ρωσία, έτσι και σε άλλες χώρες. Στις 30 Σεπτεμβρίου 2000, το φαν-κλάμπ άνοιξε δική του ιστοσελίδα στο Ίντερνετ.

Το 2003, ιδρύθηκε η ιστοσελίδα "ΡΟΤΑΡΟΥΝΙΟΥΣ" (ρωσ. ROTARUNEWS). Πρίν από αυτήν την ιστοσελίδα, υπήρχε ένα καθημερινό περιοδικό με τα τελευταία νέα της Σοφία Ροτάρου. Αλλά από το 2007, η ιστοσελίδα σταμάτησε την δουλειά της.

Επίσης υπάρχουν ιστοσελίδες στην Μόσχα, στην Ρίγα, στο Ουράλ, στην Εσθονία, στο Λβιβ και στο Καζακστάν. Στην λίστα των συνεργάτων της Σοφία Ροτάρου στην σφαίρα του μάρκετινγκ, βρίσκεται ο Αλιμζάν Τοχτατούνοφ, επειχηρηματίας, συνιδιοκτήτης δύο καζινό στην Μόσχα, ο οποίος βοηθούσε την Σοφία Ροτάρου στην συμμετοχή στο "Τραγούδι της Χρονιάς". Όταν, το 1972, είδε την Σοφία Ροτάρου σε μια συναυλία, έκανε για αυτήν συμπόσιο. Αυτός ο επιχειρηματίας είναι γνωστός για το σκάνδαλο του καλλιτεχνικού πατινάζ στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2002, όπου κατηγορήθηκε ότι δωροδοκούσε τους διαιτητές. Έμεινε στην φυλακή για 1 χρόνο, μιας και δεν βρέθηκαν αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του. Η Σοφία Ροτάρου τον είχε υποστηρίξει στο δικαστήριο.

Μεγάλο ενδιαφέρον στον Τύπο προκάλεσε μια θαυμάστρια της τραγουδίστριας, η Γκαλίνα Σταρομπούτοβα. Είχε καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη της Σοφία Ροτάρου. Όταν, σε μια συναυλία, ζήτησε περισσότερο χρόνο με την τραγουδίστρια, ο μάνατζερ της τραγουδίστριας αρνήθηκε, και η Γκαλίνα άρχισε να απειλεί την τραγουδίστρια. Απείλησε ότι θα βάλει βόμβα στο αεροπλάνο της Σοφία Ροτάρου, αλλά την είχαν πιάσει και την φυλάκισαν. Μετά που αποφυλακίστηκε, η Γκαλίνα συνέχισε να απειλεί την τραγουδίστρια με ανώνυμα SMS.

Δισκογραφία

Στούντιο άλμπουμ

• 1990 - Σοφία Ροτάρου 1990
• 1991 - Καραβάνι της αγάπης (άλμπουμ 1991)
• 1991 - Ρομάντικα
• 1993 - Καραβάνι της αγάπης (άλμπουμ 1993)
• 1993 - Λαβάντα
• 1995 - Χρυσά τραγούδια 1985/95
• 1995 - Χουτοριάνκα
• 1996 - Η νύχτα της αγάπης
• 1996 - Τσερνόβα ρούτα 1996
• 1998 - Αγάπησε με όπως είμαι
• 2002 - Σε αγαπώ ακόμα
• 2002 - Βασίλισσα του Χιονιού
• 2003 - Στον μοναδικό
• 2004 - Τρέχει το νερό
• 2004 - Ο ουρανός - είμαι εγώ
• 2004 - Λαβάντα, Χουτοριάνκα και άλλα
• 2005 - Μα τον αγαπούσα
• 2007 - Ομίχλη (άλμπουμ)
• 2008 - Εγώ είμαι η αγάπη σου

Φιλμογραφία

Μουσικές ταινίες

• 1966 - Αηδόνια από το χωριό Μαρσίντσι
• 1971 - Τσερνόβα ρούτα (ταινία)
• 1975 - Το τραγούδι είναι πάντα μαζί μας
• 1978 - Τραγουδά η Σοφία Ροτάρου
• 1979 - Μουσικό Ντεντεκτίβ
• 1981 - Τσερνόβα ρούτα, 10 χρόνια αργότερα
• 1985 - Σας προσκαλεί η Σοφία Ροτάρου
• 1986 - Μονόλογος για την αγάπη
• 1989 - Χρυσή καρδιά
• 1990 - Καραβάνι της αγάπης (ταινία)
• 1991 - Μια μέρα στην Θάλασσα
• 1996 - Παλιά τραγούδια για το κύριο
• 1997 - 10 τραγούδια για την Μόσχα
• 2003 - Τρελή μέρα, ή ο γάμος του Φιγκαρό
• 2005 - Βασίλισσα του Χιονιού (ταινία)
• 2005 - Σορότσινσκαγια Γιάρμαρκα
• 2006 - Τρένο
• 2007 - Διακοπές των Αστεριών
• 2007 - Το Βασίλειο των Καθρεφτών
• 2009 - Χρυσόψαρο

Ταινίες

• 1980 - Πού είσαι αγάπη?
• 1981 - Ψυχή

Βραβεύσεις

Μουσικό βραβείο "Χρυσό Γραμμόφωνο"

Χρόνος	Τραγούδι	Άλμπουμ
1973	Η πόλη μου
1974	Μπαλάντα για την μητέρα
1975	Η πίστη των κύκνων Μηλιές στο φώς Σμουγλιάνκα
1976	Δώσε μου πίσω την μουσική Σκοτεινή νύχτα
1977	Ποτήρια στο νερό Πατρίδα μου
1978	Καθημερινή ιστορία Μόνο για σένα
1979	Με τι συγκρίνουν την αγάπη? Ας δώσουμε το μπαλόνι στα παιδιά
1980	Η περιφέρεια μου Προσδοκίες
1982	Μελαγχολία (τραγούδι) Σηκωθείτε (τραγούδι)
1984	Romantică
1985	Πέλαργος στην στέγη Στο σπίτι μου

• Νικήτρια σε μουσικό διαγωνισμό στο Τσέρνοβτσι (1962)
• Νικήτρια του Ομοσπονδιακού διαγωνισμού (1964)
• Πρώτη θέση στο ΙΧ Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νέων και Μαθητών (Σόφια, Βουλγαρία, 1968)
• Πρώτη θέση στον διαγωνισμό "Χρυσός Ορφέας" (Βουλγαρία, 1973)
• Νικήτρια του φεστιβάλ "Αηδόνι του Μπουρστίνοφ" (Σόποτ, Πολωνία, 1974)
• Νικήτρια του βραβείου "Χειροκρότημα", και άνοιγμα του "Αστεριού της Σοφία Ροτάρου" στην Γιάλτα (1996)
• "Η καλύτερη τραγουδίστρια του σόου μπίζνες του 1996" (1996)
• "Gold Firebird-99" (1999)

Επιτεύγματα

• Η ταινία "Πού είσαι αγάπη?" κέρδισε την πρώτη θέση σε κινηματογραφικό φεστιβάλ στην Βίλνιους (1981)
• "Άνθρωπος της Χρονιάς" (1999)
• "Γυναίκα της Χρονίας", Κίεβο (1999)
• "Άνθρωπος του ΧΧ αιώνα" και "Καλύτερος τραγουδιστής του ουκρανικού σόου μπίζνες του ΧΧ αιώνα", Κίεβο (2000)
• "Χρυσή φωνή της Ουκρανίας", Κίεβο (2000)
• "Αστέρι της Ουκρανίας" (2002)

Βραβεία και μετάλλια

Ουκρανία:

• Ήρωας της Ουκρανίας (7 Αυγούστου 2002)
• Βραβείο του Κράτους (Ουκρανία) (7 Αυγούστου 2002)
• Βραβείο για τις υπηρεσίες ΙΙ βαθμού (6 Αυγούστου 2007)
• Βραβείο της Αγίας Πριγκίπισσας Όλγας Ι βαθμού (6 Μαρτίου 2002)
• Βραβείο της Αγίας Πριγκίπισσας Όλγας ΙΙΙ βαθμού (9 Αυγούστου 1999)

ΕΣΣΔ:

• Βραβείο "Διακριτικό της Τιμής" (1980)
• Βραβείο της Φιλίας των Λαών (1985)

Ρωσία:

• Βραβείο της Τιμής (7 Αυγούστου 2002)

Μολδαβία:

• Βραβείο του Κράτους (Μολδαβία) (8 Αυγούστου 1997)

Ανα το παγκόσμιο:

• Βραβείο του Άγιου Ανδρέα του Θαυματουργού (1998)

Τίτλοι

• Λαϊκός Καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ (1988)
• Λαϊκός Καλλιτέχνης της Ουκρανικής ΣΣΔ (1976)
• Λαϊκός Καλλιτέχνης της Μολδαβικής ΣΣΔ (1983)
• Αξιότιμος Καλλιτέχνης της Ουκρανικής ΣΣΔ (1973)
• Κομσομόλ του Λένιν (1978)
• Αξιότιμος κάτοικος της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας (1997)
• Αξιότιμος κάτοικος του Τσέρνοβτσι

Παραπομπές

Άλλες πηγές

• Η επίσημη ιστοσελίδα της Σοφία Ροτάρου
• Το φαν-κλάμπ της Σοφία Ροτάρου Φορτούνα
• Σοφία Ροτάρου - Η χαρά της Ουκρανίας
• Το φαν-κλάμπ της Σοφία Ροτάρου "Αγάπησε με"
• Το μυστικό της επιτυχίας της Σοφία Ροτάρου, podrobnosti.ua
• Σοφία Ροτάρου
• Γκάλερυ της Σοφία Ροτάρου
• Η Σοφία Ροτάρου peoples.ru
• Άγνωστη Σοφία Ροτάρου