Σεθ Ρόλινς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Seth Rollins
Ο Σεθ Ρόλινς τον Ιουλίου του 2019
Όνομα γέννησηςΚόλμπι Λόπεζ
Ημερομηνία και τόπος γέννησης28 Μαΐου 1986 (1986-05-28) (34 ετών)
Μπάφαλο, Αϊόβα
ΚατοικίαΝτέιβενπορτ, Αϊόβα, Η.Π.Α.
Καριέρα στην Επαγγελματική Πάλη
Ονόματα στο ρινγκGixx
Seth Rollins
Taj the Destroyer
Tyler Black
Ύψος1,85 m
Βάρος98 kg (216 lb)
ΤοποθεσίαΝτείβενπορτ, Αϊόβα
Εκπαιδεύτηκε απόDanny Daniels
Ντεμπούτο2005

Ο Κόλμπι Λόπεζ (Colby Lopez,28 Μαΐου 1986) είναι Αμερικανός παλαιστής. Έχει συμβόλαιο με την εταιρία πάλης WWE, όπου είναι γνωστός ως Seth Rollins και αγωνίζεται στο WWE RAW.

Πριν υπογράψει με το WWE, ο Lopez πάλευε στο Ring of Honor (ROH) χρησιμοποιώντας το όνομα Tyler Black. Εκεί είχε κατορθώσει να κερδίσει μία φορά το  ROH World Championship, δύο φορές το  ROH World Tag Team Championship (μαζί με τον Τζίμι Τζάκομπς), καθώς και το τουρνουά Survival of the Fittest το 2009. Επιπλέον, πάλεψε σε διάφορες ανεξάρτητες σκηνές, όπως το Full Impact Pro (FIP), όπου κέρδισε μία φορά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών FIP, και το Pro Wrestling Guerrilla (PWG), όπου κέρδισε μια φορά το Πρωτάθλημα PWG World Tag Team (πάλι με τον Τζίμι Τζάκομπς). Ο Rollins μαζί με τον Σι Εμ Πανκ και τον Μπράιαν Ντάνιελσον  ανήκει στην κατηγορία των παλαιστών που έχουν κερδίσει τόσο το WWE Championship όσο και το ROH World Championship.

Αφού υπέγραψε συμβόλαιο με το WWE το 2010, στάλθηκε στο θυγατρικό Florida Championship Wrestling (FCW) όπου και έγινε ο πρώτος FCW Grand Slam Πρωταθλητής. Αργότερα, το WWE μετονόμασε το FCW σε NXT, και ο Rollins έπειτα από ένα σχετικό τουρνουά έγινε ο πρώτος NXT πρωταθλητής. Ο Rollins έκανε το ντεμπούτο του στο κύριο ρόστερ του WWE το 2012, στο πλευρό των Ντιν Αμπρόουζ και Ρόμαν Ρέινς ως The Shield (ασπίδα). Ο Ρόλινς είναι δυο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δύο φορές Πρωταθλητής WWE, δύο φορές Intercontinental Champion, μια φορά United States Champion , έξι φορές WWE/Raw Tag Team Champion (μαζί με τον Roman Reigns, δύο φορές με τον Dean Ambrose, τον Jason Jordan, τον Braun Strowman και με τον Buddy Murphy), ο νικητής του Money in the Βank 2014, βραβευμένος από το WWE ως ο καλύτερος παλαιστής για το 2015 και ο νικητής του Royal Rymble 2019. Μέτα την κατάκτηση του Intercontinental Championship ο Rollins έγινε ο 29ος Triple Crown Champion και ο 18ος Grand Slam Champion.

Ο Rollins έχει πρωταγωνιστήσει σε πάρα πολλά pay-per-view events του WWE, συμπεριλαμβανομένης και της Wrestlemania 31. Ο βετεράνος την βιομηχανίας της επαγγελματικής πάλης Sting, ο οποίος έδωσε τον τελευταίο αγώνα της πολυετούς καριέρας του εναντίον του Rollins, τον χαρακτήρισε ως τον πιο ταλαντούχο παλαιστή που έχει συνεργαστεί ποτέ. Ο Rollins βρίσκεται στο εξώφυλλο του ηλεκτρονικού παιχνιδιού WWE 2K18.

Προσωπική Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 13 Μαΐου 2019 γνωστοποίησε με ανάρτηση του στις προσωπικές του σελίδες στα social media ότι διατηρεί σχέση με την επίσης παλαίστρια του WWE Becky Lynch και πως ήταν μαζί από το Φεβρουάριο.. Στις 22 Αυγούστου 2019 της έκανε πρόταση γάμου στην Χαβάη την οποία εκείνη δέχτηκε και αρραβωνιάστηκαν. Ο Αρραβώνας τους έγινε γνωστός από τις αναρτήσεις τους στις προσωπικές τους σελίδες στα social Media. Ο γαμος τους ηταν να γινει τον Μαιο του 2020 αλλα αναβλήθηκε εξαιτιας της πανδημιας Covid-19. Στις 11 Μαίου του 2020 η αρραβωνιαστικια του ανακοινωσε οτι περιμενουν το πρωτο τους παιδι.

Στις 4 Δεκεμβρίου 2021 ο Λοπεζ και η Κουιν καλωσορισαν το πρωτο τους παιδι, την κορη τους/

Είναι υιοθετημένος και το Lopez είναι το επίθετο του πατριού του. Κατάγεται από τη Γερμανία και την Ιρλανδία. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2019 ανακοίνωσε πως ανακάλυψε ότι έχει δυο αδέρφια που δεν γνώριζε, από έναν αδερφό και μια αδερφή.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανεξάρτητη σκηνή (2005-2009)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Lopez έκανε το παρθενικό του ντεμπούτο του στην επαγγελματική το 2005 για λογαριασμό του Scott County Wrestling (SCW). Επίσης δούλεψε στο Independent Wrestling Association Mid-South (IWA)  συμμετέχοντας στο Ted Petty Invitational Tournament, νικώντας τον Σαλ Τομασέλι όμως στην συνέχεια αποκλείεται στους προημιτελικούς από τον Έβαν Μπουρν.  Αργότερα κέρδισε το SCW βαρέων βαρών πρωτάθλημα, και βάφοντας την ζώνη με μαύρο χρώμα σηματοδότησε την ‘’μαύρη εποχή’’ στο SCW.

Σύντομα συμμάχησε με τους NWA Midwest νικώντας τους ομαδικούς τίτλους του SCW μαζί με τον Marek Brave. Οι δύο τους υπερασπίστηκαν με επιτυχία τους ομαδικούς τίτλους  ενάντια των Ryan Boz και Danny Daniels, Brett Wayne και Hype Gotti, Jayson Reign και Marco Cordova αρκετές φορές στις αρχές του 2006. Επίσης, αντιμετώπισε τον Eric Priest και τον Έι Τζέι Στάιλς σε ατομικούς αγώνες.

Εμφανίστηκε για λίγο στο Total Nonstop Action Wrestling (TNA) όπου και συνεργάστηκε ανεπιτυχώς  με τον Jeff Luxon χάνοντας από τους The Latin American Xchange (Homicide και Hernandez) στο Impact του Οκτωβρίου το 2006.

Στις 25 Μαΐου του 2007, κατά την διάρκεια ενός αγώνα του Full Impact Pro (FIP) εναντίον των ομαδικών πρωταθλητών ‘’The Briscoes’’ στη Μελβούρνη, ο συναθλητής και παρτενέρ του Black, Marek Brave υπέστη  έναν σοβαρό τραυματισμό στην πλάτη που τον ανάγκασε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση . Ο Brave παρόλα αυτά επέστρεψε στην ενεργό δράση το 2012. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Black συνέχισε πια να παλεύει ατομικά , συμμετέχοντας στο Pro Wrestling Guerrilla (PWG), όπου και νίκησε τον Τζόι Ράιαν στις 10 Ιουνίου και τον πρώην μέντορά του Danny Daniels στο Point of No Return '07 στις 16 Ιουνίου.

Κατά τη διάρκεια του PWG's Life During Wartime στις 6 Ιουλίου του 2008, ο Black συνεργάστηκε με τον Jimmy Jacobs για να κερδίσουν το  Πρωτάθλημα PWG World Tag Team , νικώντας τους Roderick Strong και Εl Generico, ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Jack Evans. Στο show του FIP που πραγματοποιήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 2008, ο Black νίκησε τον Go Shiozaki για να κερδίσει το FIP Παγκόσμιο πρωτάθλημα βαρέων βαρών.  Στο show του FIP στις 2 Μαΐου 2009 ο Davey Richards έγινε ο νέος FIP World Heavyweight πρωταθλητής επειδή ο Black δεν ήταν σε θέση να ανταγωνιστεί.

ROH[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

The Age of the Fall (2007–2009)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Σεπτέμβριο του 2007 στο pay-per-view του  Ring of Honor (ROH) Man Up, ο Black πραγματοποίησε το ντεμπούτο του, μαζί με τον Jimmy Jacobs και  τον Necro Butcher, με τους τρεις να επιτίθενται στους Briscoe Brothers. Ο Jacobs ανακοίνωσε ότι οι τρεις είχαν σχηματιστεί μια ομάδα με το όνομα ‘’The Age of the Fall’’. Η παραπάνω επίθεση ήταν τόσο αμφιλεγόμενη με αποτέλεσμα το ROH να αποφασίζει να αφαιρέσει το παραπάνω από την στην προβολή του pay-per-που είχε μαγνητοσκοπηθεί.

Ωστόσο, το παραπάνω ζητήθηκε από τους οπαδούς του ROH, και έτσι προβλήθηκε στο ROH Videowire  τον Σεπτέμβριο. Αργότερα, στο event ο Black Μαύρο αντιμετώπισε τον Jack Evans σε ένα dark match (σε αγώνα που δεν προβάλλεται από την τηλεόραση), ο οποίος έληξε όταν οι Jacobs και Necro Butcher παρενέβησαν  με αποτέλεσμα η ‘’The Irish Airborne’’ να βοηθήσει τον Evans. Ένας ομαδικός αγώνας 3vs3 μεταξύ της The Age of the Fall και τους Jack Evans και ‘’The Irish Airborne’’ έληξε χωρίς νικητή όταν ο Necro Butcher επιτέθηκε στον διαιτητή.

Ο Black συνεργάστηκε με τους Jimmy Jacobs και Necro Butcher εναντίον της ‘’The Vulture Squad’’ (Jack Evans και Ruckus) σε διάφορους handicap αγώνες στις αρχές του Οκτώβριο. Αργότερα, ο Black με την The Age of the Fall αγωνίστηκαν εναντίον των Jack Evans, Ruckus και Jigsaw σε έξι-άνδρες ομαδικός αγώνας τον επόμενο μήνα στο Glory by Honor VI Night 1  στις 1η Νοεμβρίου. Την επόμενη μέρα, ο Black νίκησε τον Alex "Sugarfoot" Payne, αλλά δέχθηκε επίθεση από τους Briscoes μετά το τέλος του αγώνα.  Ο ίδιος εμφανίστηκε με την The Age of the Fall κατά την διάρκεια του αγώνα τους κατά των Briscoes που ήταν και ο  κύριος αγώνας της βραδιάς. Στο Final Battle 2007, ο Black μαζί με τον Jacobs νίκησαν τους Briscoes και έτσι έγιναν οι νέο ομαδικοί πρωταθλητές του ROH.

Έχασαν τους τίτλους ένα μήνα αργότερα, στις 26 Ιανουαρίου από τους No Remorse Corps (Davey Richards και Rocky Romero) σε έναν αγώνα που συμμετείχαν οι  The Hangmen 3 (Brent Albright and BJ Whitmer) και η ομάδα των Austin Aries and Bryan Danielson.

Στο  Take No Prisoners, έκτο pay-per-view του ROH, ο Black προκάλεσε τον Nigel McGuinness για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ROH χωρίς όμως να καταφέρει να νικήσει. Στο Up For Grabs, ο Black και ο Jacobs κέρδισαν ένα τουρνουά οκτώ-ομάδων για να κερδίσουν τους ομαδικούς τίτλους του ROH για δεύτερη φορά. Οι δύο τους έχασαν τους τίτλους στο Driven από την ομάδα των Kevin Steen και El Generico. Ο Black είχε μια δεύτερη ευκαιρία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα  του ROH στο Death Before Dishonor VI που πραγματοποιήθηκε στην Νέα Υόρκη, όταν αντιμετώπισε τους McGuinness, Danielson και Claudio Castagnoli αλλά ούτε αυτήν την φορά τα κατάφερε καθώς ο McGuinness διατήρησε τον τίτλο του.

Στο Final Battle 2008, ο Black σε αγώνα που ο νικητής θα γινόταν ο διεκδικητής της ζώνης του ROH έχασε από τον Austin Aries. Μετά τον αγώνα, ο Jacobs επιτέθηκε στον Black, και στην έπειτα ο Black δέχθηκε επίθεση και από τον Aries. Στο Full Circle, ο Black αγωνίστηκε εναντίον του ROH Παγκόσμιου Πρωταθλητή Nigel McGuinness στις 16 Ιανουαρίου σε αγώνα που δεν διακυβευόταν ο τίτλος όπου και κατάφερε να τον κερδίσει. Την επόμενη βραδιά, ο νούμερο ένα διεκδικητής Aries αρνήθηκε να αντιμετωπίσει τον πρωταθλητή McGuinness, με αποτέλεσμα να δίνετε αγώνας στον Black για τον τίτλο που έληξε ισοπαλία αποτέλεσμα που ευνοεί τον πρωταθλητή όπου και κράτησε την ζώνη. Στις 26 Ιουνίου στο Violent Tendencies, ο Black νίκησε τον Jimmy Jacobs σε έναν αγώνα σε κλουβί ώστε να τελειώσει η έχθρα τους.

ROH Παγκόσμιος Πρωταθλητής (2009-2010)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Black  υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στον λαιμό. Στις 10 Οκτωβρίου, ο Black νίκησε τον Kenny King στον πρώτο γύρο ενός τουρνουά και στη συνέχεια τους Claudio Castagnoli, Colt Cabana, Delirious, Chris Hero και τον Roderick Strong στον τελικό με αποτέλεσμα να νικήσει το τουρνουά του 2009 Survival of the Fittest. Εξαιτίας της παραπάνω νίκης του δόθηκε αγώνας για το ROH Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στις 19 Δεκεμβρίου στο Final Battle 2009, το πρώτο pay-per- view του ROH, που προβλήθηκε ζωντανά, ο Black πάλεψε εναντίον του ROH Παγκόσμιου Πρωταθλητή Austin Aries σε έναν αγώνα 60 λεπτών που έληξε ισόπαλος. Λόγω αυτής της ισοπαλίας, ο διευθυντής του ROH Jim Cornette όρισε ξανά ένα αγώνα μεταξύ των δύο στις 13 Φεβρουαρίου του 2010 στο όγδοο επετειακό  Show της εταιρίας. Ο Cornette αποφάσισε να δημιουργήσει μια κριτική επιτροπή με τον εαυτό του και από ένα άτομο που θα διάλεγαν οι δύο ανταγωνιστές, προκειμένου να υπάρξει νικητής σε μία άλλη περίπτωση ισοπαλίας. Ο Aries διάλεξε τον Kenny King, ενώ ο Black διάλεξε τον Roderick Strong, εγγυώντας του αγώνα για το ROH Παγκόσμιο πρωτάθλημα εάν και εφόσον κερδίσει. Στον αγώνα, ο Black κατάφερε να κερδίσει τον Aries  και να γίνει ο νέος ROH πρωταθλητής.

Στις 3 Απριλίου, ο Black υπερασπίστηκε επιτυχώς τον τίτλο του σε αγώνα ενάντια των Austin Aries και Roderick Strong στο The Big Bang! Επίσης διατήρησε τον τίτλο του στο επόμενο pay-per-view, Death Before Dishonor VIII, στις 19 Ιουνίου, σε έναν αγώνα εναντίον του Davey Richards. Ο Black έγινε κακός στις 20 Αυγούστου, μετά την είδηση ​​ότι είχε υπογράψει συμβόλαιο με την World Wrestling Entertainment (WWE). Σύμφωνα με τον νέο του κακό χαρακτήρα επέκρινε τους οπαδούς οι οποίοι θεωρούσαν πως ο Black πρόδωσε το ROH υπογράφοντας με το WWE. Όπως δήλωσε αργότερα η κριτική που έκανε στους οπαδούς πήγαζε από τα αληθινά του αισθήματα. Ακόμα, απείλησε να πάρει το ROH Παγκόσμιο πρωτάθλημα μαζί του στο WWE, και αρνήθηκε να δώσει αγώνα τίτλου στον Davey Richards στις 28 Αυγούστου από τον οποίο έχασε από λαβή υποταγής, χωρίς να διακυβεύεται ο τίτλος. Στις 11 Σεπτεμβρίου στο Glory By Honor IX ο Black έχασε το ROH Παγκόσμιο Πρωτάθλημα από τον Roderick Strong σε έναν αγώνα όπου πήγαιναν τα πάντα. Αυτή ήταν και η τελευταία του εμφάνιση στο ROH.

WWE[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 2010, υπέγραψε συμβόλαιο με την μεγαλύτερη εταιρεία επαγγελματικής πάλης, το WWE και μεταφέρθηκε στο θυγατρικό FCW για να εκπαιδευτεί. Εκεί κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών του FCW, το Ομαδικό Πρωτάθλημα με τον Ρίτσι Στιμμπόατ και το "Πρωτάθλημα 15" από μια φορά το κάθε ένα. Από το 2012, εμφανίζεται στο σόου WWE NXT. Τον Ιούλιο του 2012, ο Σεθ Ρόλινς έγινε ο πρώτος πρωταθλητής NXT.

Η Ομάδα Σιλντ και το Money in the Bank (2012-2015)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νοέμβριο του 2012, οι Σεθ Ρόλινς, Ρόμαν Ρέινς και Ντιν Αμπρόουζ εμφανίστηκαν στο Survivor Series και επιτέθηκαν στον Ράιμπακ. Οι τρεις τους έγιναν γνωστοί ως η ομάδα Σιλντ, δηλώνοντας πως ήρθαν για να φέρουν δικαιοσύνη στο WWE. Σύντομα έγιναν γνωστοί, αφού έκαναν επιθέσεις σε γνωστούς παλαιστές του σόου. Στο TLC συμμετείχαν στον πρώτο τους αγώνα, όπου νίκησαν τους Κέιν, Ντάνιελ Μπράιαν και Ράιμπακ. Με τον τελευταίο μάλιστα άρχισαν μία κόντρα, αφού του επιτέθηκαν αρκετές φορές. Στο Elimination Chamber του 2013, κέρδισαν τους Τζον Σίνα, Σέιμους και Ράιμπακ, παίρνοντας μια σημαντική νίκη. Στο μεγάλο σόου του WWE, την WrestleMania 29, η Σιλντ νίκησε τους Σέιμους, Ράντυ Όρτον και Μπιγκ Σόου. Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν, αφού ο Σεθ Ρόλινς κατέκτησε το Ομαδικό Πρωτάθλημα WWE μαζί με τον Ρόμαν Ρέινς στο Extreme Rules. Συνέχισαν να υπερασπίζονται το πρωτάθλημα και τον Αύγουστο άρχισαν να δουλεύουν ως σωματοφύλακες του Τριπλ Έιτς, αποκτώντας έτσι ρόλο αντιπαθή για το κοινό. Τον Οκτώβριο έχασαν τους τίτλους.

Έπειτα η Σιλντ άρχισε κόντρα με τον Σι Εμ Πανκ, καταφέρνοντας να τον νικήσει σε ορισμένες περιπτώσεις. Το 2014, η Σιλντ άρχισε μια αντιπαλότητα με τους Γουάιατς και στο Elimination Chamber έχασαν απο αυτούς. Έπειτα, η Σιλντ απέκτησε συμπαθητικό ρόλο για το κοινό και αντιμετώπισε τον Κέιν, τον Μπίλι Γκαν και τον Ρόουντ Ντογκ στη WrestleMania 30, όπου και πήρε τη νίκη. Η επόμενη τους κόντρα ήταν με την ομάδα Εβολούσιον, λόγω της ρήξης της Σιλντ με τον διευθύνοντα σύμβουλο, Τριπλ Έιτς. Στο Extreme Rules, η Σιλντ νίκησε την Εβολούσιον και στο Payback κατάφερε να τη νικήσει ξανά. Σύντομα η Σιλντ διαλύθηκε όταν ο Ρόλινς πρόδωσε την ομάδα και έγινε "κακός" συμμαχώντας με τον Τριπλ Έιτς.

Τον Ιούνιο του 2014 ο Ρόλινς συμμετείχε στον αγώνα Money in the Bank στο ομώνυμο σόου, όπου και κατάφερε να κερδίσει λόγω παρέμβασης του Κέιν. Έπειτα ανακοινώθηκε ότι ο Ρόλινς με τον Ντιν Αμπρόουζ θα παλέψουν στο Battleground, όπου μια επίθεση του Αμπρόουζ στα παρασκήνια προκάλεσε την ακύρωση του αγώνα. Τον Αύγουστο στο SummerSlam, ο Ρόλινς νίκησε με άδικο τρόπο. Σύντομα τραυμάτισε τον Αμπρόουζ, αφήνοντας τον εκτός για ένα μήνα. Τον Οκτώβριο ήρθαν αντιμέτωποι σε αγώνα Hell in a Cell, όπου πάλι ο Ρόλινς πήρε τη νίκη με αδικία.Στα τέλη του Δεκέμβριου 2014 αποκαλύφθηκε ότι θα συμμετάσχει σε Τριπλό αγώνα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών WWE με αντιπάλους τον Τζον Σίνα και τον Μπροκ Λέσναρ.Ο Λέσναρ νίκησε τον αγώνα και στο επόμενο Pay Per View το οποίο ήταν το Fastlane 2015 η ομάδα του Ρόλινς,του Κέιν και του Μπιγκ Σόου νίκησε την ομάδα του Ντολφ Ζίγγλερ,του Έρικ Ρόουαν και του Ράιμπακ. Μετά το Fastlane ο Σεθ άρχισε κόντρα με τον Ράντι Όρτον, τον οποίο και αντιμετώπισε στη Wrestlemania,το μεγαλύτερο σόου της σεζόν στο WWE, σε έναν αγώνα στον οποίο όμως ηττήθηκε

Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Πρωταθλητής Ηνωμένων Πολιτειών και Τραυματισμός (2015-2016)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αργότερα την ίδια βραδιά διέκοψε το Main Event της Wrestlemania 31 (Μπροκ Λέσναρ εναντίον Ρόμαν Ρέινς για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών WWE).Ο Σεθ έκανε Cash-In και ο αγώνας μετατράπηκε σε τριπλό αγώνα για το πρωτάθλημα.Χτύπησε και τους δύο αντιπάλους του με την τελειωτική κινησή του μερικές φορές τον καθένα και έτσι έγινε με εύκολο τρόπο ο νέος πρωταθλητής. Η κόντρα του Ρόλινς με τον Όρτον συνεχίστηκε με τον Όρτον να ζητάει ρεβάνς για τον Παγκόσμιο Τίτλο στο Extreme Rules. Το ματς στο Extreme Rules ήταν Steel Cage ματς με τον Κέιν να είναι ο φύλακας της πόρτας με τον κανόνα πως ο Όρτον δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την τελειωτική του κίνηση, το RKO. Το ματς τελείωσε με τον Ρόλλινς νικητή. Μία εβδομάδα αργότερα ο Ρόμαν Ρέινς ζήτησε match για τον τίτλο στο Payback. Δυο εβδομάδες μετά ο Κέιν έβαλε στο ματς τον Ντιν Άμπροους και τoν Ράντι Όρτον με αποτέλεσμα το ματς στο Payback να γίνει Fatal four-way. Νικητής του ματς βγήκε ο Ρόλλινς μετά από πολλαπλές παρεμβάσεις των J-J security και του Κέιν, και αφού χτύπησε τον Όρτον με την τελειωτική κίνηση του, το Pedigree. Ο Άμπροους την επόμενη νύχτα ζήτησε ρεβάνς για τον τίτλο στο Elimination Chamber.To αποτέλεσμα στο Chamber δεν ήταν διαφορετικό από αυτό στο Payback.Οπότε έγινε η απόφαση να δωθεί μια τελευταία ευκαιρία στον Άμπροουζ να διεκδικήσει τον τίτλο του Ρόλινς.Έτσι,στο Money In The Bank ο Σεθ πήρε τη νίκη,αυτή τη φορά δίκαια.Ο Άμπροουζ δέχθηκε την ήττα του αλλά υποσχέθηκε πως μια μέρα θα τα καταφέρει και θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα.Το επόμενο βράδυ στο Raw,ο Τριπλ Έιτς είπε πως θα αποφασίσει ποιος θα είναι ο αντίπαλος του Ρόλινς στο επόμενο PPV,το Battleground.Προς έκπληξη του Ρόλινς,ο αντίπαλός του ήταν ο Μπροκ Λέσναρ, ο οποίος επίσης επέστρεψε εκείνη τη Δευτέρα.Έπειτα,στο Battleground, ο Λέσναρ ήταν πολύ κοντά στο να νικήσει το πρωτάθλημα του Ρόλινς όμως, ξαφνικά, ο Αντερτέικερ επέστρεψε και επιτέθηκε στον Λέσναρ δηλαδή το match ακυρώθηκε/έληξε χωρίς νικητή που σήμαινε πως ο Σεθ ήταν ακόμη πρωταθλητής.Μία μέρα αργότερα,στο Raw, ο Τζον Σίνα προκάλεσε τον Σεθ σε αγώνα στο SummerSlam αλλά αυτός διαφώνησε και βγήκε από το ριγκ.Στο Επόμενο raw Τελικά οι δύο παλαιστές πάλεψαν αλλα για το Πρωτάθλημα Ηνωμένων Πολιτειών WWE.Μέχρι μιας στιγμής ο Σίνα τραυμάτιστικε απο το σπάσιμο μύτης παρόλο αυτά συνέχισε και όταν ο Σεθ τελικά δέχτηκε το ματς ανακοινώθηκε στο wwe.com .Ο Σεθ πήρε τη νίκη με τη βοήθεια του Τζον Στούαρτ και έγινε ο πρώτος παλαιστής στην ιστορία της εταιρίας που κράτησε και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρεών Βαρών WWE και το Πρωτάθλημα Ηνωμένων Πολιτειών WWE την ίδια ώρα.Στο Night Of Champions, όμως, σύμφωνα με τους κανονισμούς του σόου αυτού ο Σεθ θα έπρεπε να παλέψει για τα δύο του πρωταθλήματα σε δύο διαφορετικούς αγώνες.Έτσι,πρώτα έχασε το Πρωτάθλημα Ηνωμένων Πολιτειών WWE στον Τζον Σίνα και μετά κατάφερε να νικήσει τον Στινγκ,ο οποίος είχε επιστρέψει πρόσφατα.Με λίγα λόγια,έχασε το Πρωτάθλημα Ηνωμένων Εθνών,αλλά κατάφερε να μην χάσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Στις 4 Νοεμβρίου, ο Rollins τραυματίστηκε στο γόνατο κατά την διάρκεια της αναμέτρησής του με τον Kane, στην πρώτη στάση της ευρωπαϊκής περιοδείας του WWE στην Ιρλανδία και σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση θα μείνει εκτός δράσης για διάστημα έξι έως εννέα μηνών, χρειάζοντας να υποβληθεί σε εγχείρηση. Ως αποτέλεσμα, ο Rollins αναγκάστηκε να παραδώσει το WWE Παγκόσμιο πρωτάθλημα βαρέων βαρών την επόμενη μέρα, τερματίζοντας έτσι την κυριαρχία του σαν πρωταθλητής στις 220 ημέρες, καταφέρνοντας ωστόσο να κρατήσει την ζώνη του WWE περισσότερο από τους υπόλοιπους που την κέρδισαν έπειτα από cash-in της βαλίτσας του Money in the bank.

Στις 21 Δεκεμβρίου στο επεισόδιο του Raw, ο Rollins (με πατερίτσες) έκανε την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνισή έπειτα από τον τραυματισμό του για να παραλάβει το βραβείο Slammy για τον καλύτερο παλαιστή του WWE για το έτος 2015. Κατά την διάρκεια του λόγου του, υποσχέθηκε ότι θα γυρίσει δυνατότερος και ότι θα επανακτήσει το τίτλο που δεν έχασε ποτέ. Στο main event του Extreme Rules όπου ο Roman Reigns αντιμετώπιζε τον AJ Styles για τον μεγάλο τίτλο του WWE, μετά την λήξη του αγώνα ο Seth Rollins πραγματοποίησε την επιστροφή του ύστερα από επτά μήνες και επιτέθηκε στον Roman Reigns.

Επιστροφή στο ρινγκ (2016 - σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 22 Μαΐου 2016 στο Extreme Rules PPV, ο Σεθ Ρόλινς πραγματοποίησε την επιστροφή του καθώς επιτέθηκε στον Ρόμαν Ρέινς. Στο RAW της επόμενης μέρας, ο Ρόλινς υποσχέθηκε ότι τώρα που γύρισε, θα επανακτήσει τον τίτλο που δεν έχασε ποτέ. Ο λόγος του διακόπηκε πρόωρα από τον Ρέινς, ο οποίος ήθελε να πάρει εκδίκηση για την επίθεση που δέχθηκε το προηγούμενο βράδυ.Ο Ρόλινς, βγήκε από το ρινγκ πριν η κατάσταση ξεφύγει και αμέσως εμφανίστηκε ο Σέιν ΜακΜάν, δηλώνοντας πως ο Ρόλινς θα έχει μία ευκαιρία για να ξαναπάρει πίσω τον τίτλο στο Money In The Bank.Ο Ρόλινς μετά από έναν καταπληκτικό αγώνα κατάφερε να κερδίσει και να πάρει για δεύτερη τον τίτλο του ωστόσο αυτό δεν κράτησε για πολύ αφού ο Ντιν Άμπροουζ εξαργύρωσε την βαλίτσα που είχε κερδίσει το ίδιο βράδυ και μετά από μία <<βρώμικη πράξη>> έγινε ο νέος Παγκόσμιος Πρωταθλητής WWE. Την επόμενη ημέρα η Στέφανι Μακμάν και ο Μικ Φόλεϊ ανακοίνωσαν ότι θα υπάρξει ένας καινούριος τίτλος στο Raw,το πρωτάθλημα του σύμπαντος (αγγ. Universal Championship) και δημιούργησαν 2 Fatal 4 Way matches όπου οι νικητές θα βρεθούν αντιμέτωποι στο main event και ο νικητής τους θα αντιμετωπίσει τον Seth Rollins στο Summerslam σε έναν αγώνα υπό διεκδίκηση του νέου τίτλου. Νικητής από τo Fatal 4 Way και από το main event της βραδιάς κατάφερε να βγει ο Φιν Μπάλορ όπου εκείνη την ημέρα πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στο κύριο ρόστερ του WWE.Ύστερα,κατάφερε να νικήσει τον Ρόμαν Ρέινς και έτσι στο Summerslam ο Φιν Μπάλορ αντιμετώπισε και κέρδισε τον Ρόλινς ωστόσο την επόμενη ημέρα παραχώρησε πίσω τον τίτλο στην εταιρεία διότι μέσα από τον αγώνα του με τον Ρόλινς στο Summerslam του προκλήθηκε τραυματισμός στον ώμο. Στο επόμενο Raw ολοκληρώθηκε ένα Fatal 4 Way elimination match με τον νικητή να κατακτάει τοv Universal τίτλο, ο Seth Rollins και ο Κέβιν Όουενς ήταν οι δύο τελευταίοι παλαιστές που δεν αποκλείστηκαν από τον αγώνα και τότε προς έκπληξη του κοινού ο Τριπλ Έιτς επιτέθηκε στον Σεθ Ρολινς και χάρισε την νίκη στον Όουενς. Στο Clash Of Champions ο Ρόλινς αντιμετώπισε τον μακροβιότερο Πρωταθλητή του Σύμπαντος Κέβιν Όουενς για τον τίτλο, ο Όουενς κατάφερε να κερδίσει με την βοήθεια του κολλητού του φίλου Κρις Τζέρικο. Η κόντρα μεταξύ τους συνεχίστηκε και ανακοινώθηκε από την εταιρία ότι στο Hell in a cell Pay Per View, ο Ρόλινς θα πάρει την ρεβάνς του αυτήν την φορά σε αγώνα μέσα σε κλουβί,όπου ο Κρις Τζέρικο κατάφερε να μπει μέσα στο κλουβί και να βοηθήσει τον Όουενς να νικήσει.Τον Νοέμβρη ο Ρόλινς ήταν μέρος της ομάδας του Raw στον παραδοσιακό αγώνα "Survivor Series" όπου μία ομάδα πέντε παλαιστών θα αγωνιζόταν μία άλλη ομάδα 5 παλαιστών. Έχοντας τελειώσει με τους Τζερικο και Οουενς ο Ρολινς εμφανίστηκε ξαφνικά στο NXT Takeover: San Antonio όπου προσπάθησε να τραβήξει την προσοχή του πρώην μέντορα του, Triple H. Δυστυχώς για τον ίδιο, ο Triple Η αρνήθηκε να τον αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο και έστειλε την ασφάλεια του κτηρίου να ¨κανονίσει¨ τον Rollins. Δύο βράδια αργότερα στο Monday Night Raw ο Rollins προσπάθησε να έρθει ξανά σε επαφή με τον Triple Η αλλά χωρίς επιτυχία. Στο τέλος όμως του σόου ο Triple Η εμφανίστηκε και διέταξε τον Rollins να έρθει στο ρινγκ. Εκείνος τυφλωμένος από το θυμό και δυψασμένος για εκδίκηση ¨τσίμπησε το δόλωμα¨του Triple H. Δεν είχε υπολογίσει την παρουσία του πρώην NXT Champion Samoa Joe ο οποίος, ακολουθώντας διαταγές του -απ᾽ ὀτι φαίνεται- νέου μέντορα του σύνθλιψε τον Ρόλινς τραυματίζοντας στον στο γόνατο. Κάπως έτσι οι πιθανότητες για τον Ρολινς να παλέψει στην Wrestlemania 33 μειώθηκαν δραματικά. Ωστόσο, προς έκπληξη όλων ο Ρολινς επέστρεψε τον Μάρτιο ζητώντας εκδίκηση από τον Triple H. Τελικά, η κόντρα τους λύθηκε μια για πάντα στην Wrestlemania 33 όπου ο Ρολινς νίκησε τον Triple Η σε ένα non-sanctioned match χρησιμοποιώντας το Pedigree (τελειωτική κίνηση του Triple H)

Τελειωτικές Κινήσεις

Ως Seth Rollins

Ως Tyler Black

Χαρακτηριστικές Κινήσεις

Ως Seth Rollins

Ως Tyler Black

Μάνατζερς

Παρατσούκλια

  • "The Aerialist"
  • "The Architect"
  • "The Future of WWE"
  • "Mr. Money in the Bank"
  • "The Man"
  • "The Kingslayer"
  • "The Beast Slayer"

Τραγούδια εισόδου του στους αγώνες

  • "American Love" από Haste The Day (IWA Mid-South)
  • "Battle On" από War of Ages
  • "The Haunted" από Walls of Jericho
  • "Flesh It Out" από Blues Saraceno (NXT)
  • "Special Op" από Jim Johnston (WWE; Δεκέμβριος 16, 2012 – Ιούνιος 2, 2014; χρησιμοποιήθηκε καθώς ήταν μέλος της ομάδας The Shield)
  • "The Second Coming" από CFO$ (WWE; Ιούνιος 9, 2014– σήμερα)

Τίτλοι, κατορθώματα και βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Absolute Intense Wrestling

  • AIW Intense Division Championship (1 φορά)

Στο All American Wrestling

  • AAW Heavyweight Championship (2 φορές)
  • AAW Tag Team Championship (2 φορές) – μαζί με τον Marek Brave (1 φορά) και με τον Jimmy Jacobs (1 φορά)

Στο Florida Championship Wrestling

  • FCW 15 Championship (1 φορά)
  • FCW Heavyweight Championship (1 φορά)
  • FCW Florida Tag Team Championship (1 φορά) – μαζί με τον Richie Steamboat
  • Jack Brisco Classic (2011)
  • Πρώτος FCW Grand Slam πρωταθλητής (έχοντας κατακτήσει όλους τους τίτλους του FCW)

Στο Full Impact Pro

  • FIP World Heavyweight Championship (1 φορά)

Στο Independent Wrestling Association Mid-South

  • IWA Mid-South Light Heavyweight Championship (1 φορά)

Στο Mr. Chainsaw Productions Wrestling

  • MCPW World Heavyweight Championship (1 φορά)

Στο NWA Midwest

  • NWA Midwest Tag Team Championship (1 φορά) – μαζί με τον Marek Brave

Στο Pro Wrestling Guerrilla

  • PWG World Tag Team Championship (1 φορά) – μαζί με τον Jimmy Jacobs

Στο Ring of Honor

  • ROH World Championship (1 φορά)
  • ROH World Tag Team Championship (2 φορές) – μαζί με τονJimmy Jacobs
  • ROH World Championship #1 Contender Tournament (2008)
  • ROH World Tag Team Championship Tournament (2008) – μαζί με τον Jimmy Jacobs
  • Survival of the Fittest (2009)

Στο World Wrestling Entertainment

  • WWE World Heavyweight Championship (2 φορές)
  • WWE Universal Championship (1 φορά)
  • WWE United States Championship (1 φορά)
  • WWE/Raw Tag Team Championship (3 φορές) – μαζί με τον Roman Reigns (1), Dean Ambrose (1) και Jason Jordan (1)
  • Money in the Bank (2014)
  • Βραβεία Slammy (από το WWE) (9 φορές)
    • Παλαιστής της χρονιάς (2015)
    • Στιγμή που ‘’ξεπέρασε’’ την βαρύτητα(2014) Πηδώντας από το μπαλκόνι στο Payback
    • Ανερχόμενος παλαιστής της χρονιάς (2013) μαζί με τους Dean Ambrose και Roman Reigns ως The Shield
    • Προδοσία της χρονιάς (2014) Πρόδωσε την Shield και συμμάχησε με την Authority
    • Ομάδα της χρονιάς (2013, 2014) μαζί με τους Dean Ambrose και Roman Reigns ως The Shield
    • Σύνθημα της χρονιάς από τους θεατές (2014) "You Sold Out"
    • Αγώνας της χρονιάς (2014) Team Cena vs. Team Authority στο Survivor Series
    • Hashtag της χρονιάς (2013) – #BelieveInTheShield μαζί με τους Dean Ambrose και Roman Reigns ως The Shield

Στο WWE NXT

  • NXT Championship (1 φορά)
  • NXT Gold Rush Tournament (2012)

Βραβέυσεις από το Pro Wrestling Illustrated

  • Έχθρα της χρονιάς (2014) εναντίον του Dean Ambrose
  • Ο πιο μισητός παλαιστής της χρονιάς (2015)
  • Ομάδα της χρονιάς μαζί με τον Roman Reigns
  • Παλαιστής της χρονιάς (2015)
  • 17ος παλαιστής ανάμεσα σε 500 (2009)
  • 46ος παλαιστής ανάμεσα σε 500 (2012)
  • 1ος παλαιστής ανάμεσα σε 500 (2015)    

Βραβεύσεις από το Rolling Stone

  • Η καλύτερη έχθρα (2015) εναντίον του Dean Ambrose
  • Ο πιο επώδυνος τραυματισμός (2015) ίσος με αυτούς των Cesaro και Daniel Bryan
  • Η πιο καλή καινούρια τελική κίνηση(2015) Pedigree
  • Οι πιο καλές κινήσεις στο ρινγκ (2014)
  • Ο πιο δειλός παλαιστής της χρονιάς (2015)

Βραβεύσεις από το Wrestling Observer Newsletter

  • Ομάδα της χρονιάς (2013) μαζί με τον Roman Reigns

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Seth Rollins» (στα αγγλικά). Wikipedia, the free encyclopedia. 2016-05-01. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Seth_Rollins&oldid=718171638. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]