Αγία Μαρίνα Μιαμούς Ηρακλείου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 34°59′35″N 24°56′45″E / 34.99306°N 24.94583°E / 34.99306; 24.94583

Αγία Μαρίνα Μιαμούς
Αγία Μαρίνα Μιαμούς is located in Greece
Αγία Μαρίνα Μιαμούς
Αγία Μαρίνα Μιαμούς
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΚρήτης
Περιφερειακή ΕνότηταΗρακλείου
ΔήμοςΓόρτυνας
Δημοτική ΕνότηταΓόρτυνας
Δημοτική ΚοινότηταΜιαμούς
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΚρήτη
ΝομόςΗρακλείου
Υψόμετρο340
Πληθυσμός
Μόνιμος1
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας70 400
Τηλ. κωδικός+30 28920

Η Αγία Μαρίνα είναι οικισμός της κοινότητας Μιαμούς, της δημοτικής ενότητας και δήμου Γόρτυνας, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Ηρακλείου, στην περιφέρεια Κρήτης, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Καινουργίου του νομού Ηρακλείου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Κρήτης.[4][5] Στις τελευταίες απογραφές, ο οικισμός έχει καταγραφεί χωρίς κατοίκους.[2]

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αγία Μαρίνα είναι πεδινός οικισμός στο νοτιοδυτικό. τμήμα του νομού Ηρακλείου. Βρίσκεται στις βόρειες απολήξεις του υψώματος «Βίγλα» (685 μ.), βόρεια της Μιαμούς και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 340. Απέχει 61 χλμ. περίπου ΝΔ. του Ηρακλείου.[4][5][6][7]

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μόνιμος [8][9][10]
Έτος Πληθυσμός
1991
2001 28
2011 0
Πραγματικός (de facto) [2][4][5]
Έτος Πληθυσμός
1961
1971
1981
1991 0
2001 0
2011 0

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1925 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Μιαμούς του νομού Ηρακλείου. Καταργήθηκε το 1928 για να επανασυσταθεί το 1961. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Μιαμούς και προσαρτήθηκε στον δήμο Γόρτυνας.[3]

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Οι ιαματικές πηγές κοντά στον οικισμό

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • eetaa.gr