Αχμέτ Ζακί Γιαμανί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ +απεβίωσε
μ Δημιουργήθηκε από μετάφραση της σελίδας "Ahmed Zaki Yamani"
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου
{{Πληροφορίες πολιτικού
| ημερομηνία_θανάτου = {{death date and age|2021|2|23|1930|6|30|df=y}}
|όνομα = Αχμέτ Ζακί Γιαμανί
| διάδοχος = [[Hisham Nazer]]
|ημερομηνία γέννησης = {{Ημερομηνία γέννησης και ηλικία|1930|06|30}}
|ημερομηνία θανάτου = 23 Φεβρουαρίου 2021
|εθνικότητα = {{flag | Σαουδική Αραβία}}

}}
}}


'''Ahmed Zaki Yamani''' ( {{Lang-ar|أحمد زكي يماني}} ; 30 Ιουνίου 1930 – 23 Φεβρουαρίου 2021) ήταν πολιτικός από τη Σαουδική Αραβία που διετέλεσε υπουργός Πετρελαίου και Ορυκτών Πόρων από το 1962 έως το 1986 και υπουργός στον [[Οργανισμός Εξαγωγών Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών|Οργανισμό Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών]] (ΟΠΕΚ) για 25 χρόνια. Με πτυχία από ιδρύματα όπως η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, η Νομική Σχολή του Χάρβαρντ και διδακτορικό από το [[Πανεπιστήμιο του Έξετερ]], ο Γιαμάνι έγινε στενός σύμβουλος της κυβέρνησης της Σαουδικής Αραβίας το 1958 και στη συνέχεια έγινε υπουργός Πετρελαίου το 1962. Είναι γνωστός για τον ρόλο του κατά τη διάρκεια του [[Πετρελαϊκή κρίση του 1973|εμπάργκο πετρελαίου του 1973]], όταν ώθησε τον ΟΠΕΚ να τετραπλασιάσει την τιμή του αργού πετρελαίου.


⚫
Τον Δεκέμβριο του 1975, ο Γιαμάνι και οι άλλοι υπουργοί του ΟΠΕΚ [[Ομηρία του ΟΠΕΚ|πιάστηκαν όμηροι]] από τον τρομοκράτη [[Κάρλος το Τσακάλι|Κάρλος (το Τσακάλι)]] στη [[Βιέννη]] της [[Αυστρία|Αυστρίας]] . Οι όμηροι αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από δύο ημέρες οδήγησης με αεροπλάνο στη Βόρεια Αφρική, παρόλο που ο Κάρλος έλαβε εντολή από τους ανωτέρους του να εκτελέσει τον Γιαμανί και τον Ιρανό ομόλογό του Τζαμσίντ Αμουζεγκάρ .
Ο '''Αχμέτ Ζακί Γιαμανί''' ([[Αραβικά]] :ﺪﻤﺣﺃ
ﻲﻧﺎﻤﻳ ﻲﻛﺯ ,) (30 Ιουνίου 1930 - 23 Φεβρουαρίου 2021<ref>{{cite news|title=Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90|url=https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|first=Robert D.|last=McFadden|date=2021-02-23|newspaper=The New York Times|archive-date=2021-02-23|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|url-status=live}}</ref>), ήταν πολιτικός της [[Σαουδική Αραβία|Σαουδικής Αραβίας]] που ήταν Υπουργός Πετρελαίου και Ορυκτών Πόρων από το 1962 έως το 1986 και υπουργός στον Οργανισμό των χωρών εξαγωγής πετρελαίου ([[ΟΠΕΚ]]) για 25 χρόνια.<ref name "Yamani">[https://gulfnews.com/lifestyle/king-faisals-lieutenant-on-world-stage-1.608690 Βιογραφία Αχμέτ Ζακί Γιαμανί] στα [https://gulfnews.com gulfnews.com] {{en}} ανακτήθηκε 12 Αυγούστου 2019</ref>


Ο Γιαμανί παραιτήθηκε από την θέση του ως υπουργός Πετρελαίου όταν απολύθηκε από τον [[Φαχντ της Σαουδικής Αραβίας|Βασιλιά Φαχντ]] τον Οκτώβριο του 1986. Το 1990, ίδρυσε το Κέντρο Παγκόσμιων Ενεργειακών Μελετών, μια ομάδα ανάλυσης αγοράς, και παρέμεινε εμπλεκόμενος σε ιδιωτικές επενδύσεις και πολιτιστικά ιδρύματα.
Με πτυχία από διάφορα ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένης της [[Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης]], της [[Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ]] και διδακτορικό από το [[Πανεπιστήμιο του Έξετερ]], ο Γιαμανί έγινε στενός σύμβουλος της κυβέρνησης της Σαουδικής Αραβίας το [[1958]] και στη συνέχεια έγινε υπουργός πετρελαίου το [[1962]]. Είναι γνωστός για τον ρόλο του κατά την [[πετρελαίκη κρίση του 1973]] , όταν ώθησε τον ΟΠΕΚ να τετραπλασιάσει την τιμή του αργού πετρελαίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Γιαμανί κέρδισε μια διεθνή φήμη, γνωστή στη Δύση, για τις διπλωματικές δεξιότητες του.


== Πρώιμη ζωή και εκπαίδευση ==
⚫
Τον Δεκέμβριο του 1975, ο Γιαμανί και οι άλλοι υπουργοί του ΟΠΕΚ πιάστηκαν όμηροι από τον διαβόητο τρομοκράτη [[Κάρλος το Τσακάλι]] στη [[Βιέννη]] της Αυστρίας. Οι ομήροι απελευθερώθηκαν μετά από δύο ημέρες αφού είχαν οδηγηθεί με αεροπλάνο σε ολόκληρη τη [[Βόρεια Αφρική]], παρόλο που ο Κάρλος είχε διαταγή από τους προϊσταμένους του να εκτελέσουν τον Γιαμανί και τον Ιρανό ομόλογό του [[Τζαμσίντ Αμουζέγκαρ]].
Ο Ahmed Zaki Yamani γεννήθηκε στη [[Μέκκα]] στις 30 Ιουνίου 1930, ένα από τα τρία παιδιά. <ref name="NYT obit">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|title=Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90|last=McFadden|first=Robert D.|work=The New York Times|date=23 February 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|archive-date=23 February 2021}}</ref> Ο πατέρας του, Χασάν Γιαμάνι, ήταν [[Καδής|Καντί]] στη [[Χετζάζ]] και σεβαστός μελετητής του [[Σαρία|ισλαμικού δικαίου]], ενεργώντας ως Μεγάλος Μουφτής στην Ινδονησία και τη Μαλαισία. <ref name="gnews">{{Cite news|url=http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690|title=King Faisal's lieutenant on world stage|last=Kechichian|first=Joseph A.|work=Gulf News|date=9 April 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20141128122325/http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690|archive-date=28 November 2014|accessdate=25 October 2012}}</ref> Ο παππούς του Γιαμάνι ήταν Μεγάλος Μουφτής στην [[Τουρκία]] . <ref name="gnews" /> Το επώνυμο Γιαμανί προέρχεται από [[Υεμένη|την Υεμένη]] από όπου κατάγονται οι πατρικοί του πρόγονοι. <ref name="NYT obit" />
== Πρώτα χρόνια ==

Ο Γιαμανί απέκτησε πτυχίο νομικής στο [[Πανεπιστήμιο του Καΐρου|Πανεπιστήμιο King Fouad I]] στο Κάιρο το 1951. <ref name="cges">{{Cite web|url=http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani|title=His Excellency Sheikh Ahmed Zaki Yamani|publisher=CGES|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110416092459/http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani|archivedate=16 April 2011|url-status=dead|accessdate=25 October 2012}}</ref> Στη συνέχεια, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας τον έστειλε στο Ινστιτούτο Συγκριτικού Δικαίου του [[Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης|Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης]] για μη Αμερικανούς δικηγόρους στη Νομική Σχολή του NYU και το 1955 έλαβε μεταπτυχιακό στη συγκριτική νομολογία. Με τη βοήθεια ενός καθηγητή του NYU, ο Γιαμανί πέρασε το επόμενο έτος στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ αποκτώντας το δεύτερο μεταπτυχιακό του το 1956 <ref name="NYT obit">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|title=Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90|last=McFadden|first=Robert D.|work=The New York Times|date=23 February 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|archive-date=23 February 2021}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFMcFadden2021">McFadden, Robert D. (23 February 2021). [https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html "Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90"]. ''The New York Times''. [https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html Archived] from the original on 23 February 2021.</cite></ref>


== Καριέρα ==
== Καριέρα ==
Ο Γιαμανί επέστρεψε στο Υπουργείο Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας, εντάσσοντας το νέο Τμήμα Zakat και Φόρου Εισοδήματος. <ref name="cges">{{Cite web|url=http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani|title=His Excellency Sheikh Ahmed Zaki Yamani|publisher=CGES|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110416092459/http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani|archivedate=16 April 2011|url-status=dead|accessdate=25 October 2012}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true">[https://web.archive.org/web/20110416092459/http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani "His Excellency Sheikh Ahmed Zaki Yamani"]. CGES. Archived from [http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani the original] on 16 April 2011<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">25 October</span> 2012</span>.</cite></ref> Το 1959, προσκλήθηκε από τον [[Φαϊζάλ της Σαουδικής Αραβίας|πρίγκιπα Faisal]], τότε διάδοχο και [[Πρωθυπουργός|πρωθυπουργό]], να εργαστεί ως νομικός σύμβουλος στο γραφείο του. <ref name="cges" /> Όταν [[Σαούντ της Σαουδικής Αραβίας|ο βασιλιάς Σαούντ]] επέστρεψε στην πλήρη εξουσία το 1960 με την υποστήριξη των Ελεύθερων Πριγκίπων, ο Φαϊζάλ παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία και ο Γιαμανί επέστρεψε στη δικηγορία του και άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Ριάντ . Σύμφωνα με τον Γιαμανί, ο βασιλιάς Σαούντ του πρόσφερε στη συνέχεια τη θέση του υπουργού πετρελαίου αλλά εκείνος αρνήθηκε. Αρκετούς μήνες αργότερα σχηματίστηκε νέο υπουργικό συμβούλιο με τον Φαϊζάλ ως διάδοχο και αναπληρωτή πρωθυπουργό και τον Μάρτιο του 1962 ο νυν υπουργός πετρελαίου και ιδρυτής του ΟΠΕΚ, Αμπντουλάχ Ταρίκι, αντικαταστάθηκε από τον Γιαμάνι. <ref name="cges" />

Το 1962 ιδρύθηκε ο Γενικός Οργανισμός Πετρελαίου και Ορυκτών , ο οποίος σχεδιάστηκε να γίνει η εθνική εταιρεία πετρελαίου. <ref>{{Cite web|url=http://countrystudies.us/saudi-arabia/40.htm|title=Saudi Arabia – OIL INDUSTRY|website=countrystudies.us|archiveurl=https://web.archive.org/web/20201208231158/http://countrystudies.us/saudi-arabia/40.htm|archivedate=8 December 2020|url-status=live}}</ref> Το 1964 ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο Πετρελαίου και Ορυκτών, με στόχο να παράγει Σαουδάραβες με τις δεξιότητες για τη διαχείριση αυτής της εταιρείας στο μέλλον. <ref>{{Cite web|url=https://www.unipage.net/en/392/king_fahd_university_of_petroleum_and_minerals|title=King Fahd University of Petroleum and Minerals University|website=www.unipage.net|archiveurl=https://web.archive.org/web/20200922152130/https://www.unipage.net/en/392/king_fahd_university_of_petroleum_and_minerals|archivedate=22 September 2020|url-status=live}}</ref> Μετά τις διαπραγματεύσεις του ΟΠΕΚ το 1972, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας αγόρασε το 25% της ιδιοκτησίας της Aramco . <ref name="NYT obit">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|title=Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90|last=McFadden|first=Robert D.|work=The New York Times|date=23 February 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|archive-date=23 February 2021}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFMcFadden2021">McFadden, Robert D. (23 February 2021). [https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html "Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90"]. ''The New York Times''. [https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html Archived] from the original on 23 February 2021.</cite></ref> Από το 1974, η συμμετοχή της Σαουδικής Αραβίας αυξήθηκε στο 60% και το 1976 συμφωνήθηκε η συνολική ιδιοκτησία της Σαουδικής Αραβίας, με τις πληρωμές να ολοκληρώθηκαν το 1980. <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1974/06/11/archives/saudis-to-increase-their-share-in-aramco-from-25-to-60-saudis-will.html|title=Saudis to Increase Their Share In Aramco From 25% to 60%|last=Smith|first=William D.|work=The New York Times|date=11 June 1974|language=en-US|issn=0362-4331|archive-url=https://web.archive.org/web/20190927071247/https://www.nytimes.com/1974/06/11/archives/saudis-to-increase-their-share-in-aramco-from-25-to-60-saudis-will.html|archive-date=27 September 2019}}</ref> <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1976/10/08/archives/saudis-takeover-due-to-encompass-all-aramco-work-more-than.html|title=Saudis' Takeover Due to Encompass All Armco Work|last=Smith|first=William|work=The New York Times|date=8 October 1976|language=en-US|issn=0362-4331|accessdate=23 February 2021}}</ref> <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1980/09/05/archives/company-news-final-saudi-payment-for-aramco-is-made-100-ownership.html|title=COMPANY NEWS; Final Saudi Payment For Aramco Is Made 100% Ownership Reserves Not a Factor G.E. Is Indicted On Bribery Charge Kaiser Agrees to Sell North Sea Oil Share North Sea Oil Finds McDonnell Layoffs LTV Is Rebuffed By Pneumo Corp. Energy Concerns Drop Merger Plan Five Cart Concerns Indicted on Pricing Fed Issues Order On Campeau Bid SCM Dissident Slate|last=Parisi|first=Anthony J.|work=The New York Times|date=5 September 1980|language=en-US|issn=0362-4331|accessdate=23 February 2021}}</ref>

Ως υπουργός Πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας, ο Γιαμανί διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του νεοσύστατου [[Οργανισμός Εξαγωγών Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών|ΟΠΕΚ]] . Αντιμέτωπος με τον [[Πόλεμος των Έξι Ημερών|Αραβοϊσραηλινό πόλεμο]] του 1967, ο Γιαμάνι μίλησε κατά της χρήσης ενός αραβικού εμπάργκο πετρελαίου. <ref>{{Cite news|url=https://www.reuters.com/article/saudi-yamani-int-idUSKBN2AN0LQ|title=Yamani, the Saudi oil minister who brought the West to its knees|last=Gamal|first=Rania El|work=Reuters|date=23 February 2021|language=en|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223085425/https://www.reuters.com/article/saudi-yamani-int-idUSKBN2AN0LQ|archive-date=23 February 2021}}</ref> <ref name=":1">{{Cite journal|last=Stork|first=Joe|date=1974|title=Oil and the International Crisis|url=https://www.jstor.org/stable/3011736|journal=MERIP Reports|issue=32|pages=3–34|doi=10.2307/3011736|jstor=3011736|issn=0047-7265|archivedate=16 July 2015|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150716034313/http://www.jstor.org/stable/3011736}}</ref> Το εμπάργκο του 1967 ήταν αναποτελεσματικό, αν και η εμπειρία οδήγησε στην εξέταση των πιθανών πολιτικών πλεονεκτημάτων ενός πετρελαϊκού οργανισμού μόνο από τους Αραβικούς. <ref name=":1" /> Ο Γιαμανί ανέλαβε τον ηγετικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτής της ιδέας και το 1968 στον Οργανισμό Αραβικών Χωρών Εξαγωγής Πετρελαίου (OAPEC) προστέθηκαν η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και η Λιβύη. Αρκετές άλλες χώρες προσχώρησαν το 1970 και η Αίγυπτος, η Συρία και το Ιράκ εντάχθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970. <ref>{{Cite web|url=https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1964-68v34/d268|title=Foreign Relations of the United States, 1964–1968, Volume XXXIV, Energy Diplomacy and Global Issues – Office of the Historian|website=history.state.gov|archiveurl=https://web.archive.org/web/20210116063616/https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1964-68v34/d268|archivedate=16 January 2021|url-status=live}}</ref> <ref>{{Cite web|url=http://www.oapecorg.org/Home/About-Us/History|title=A Membership of Arab Oil Exporting Countries {{!}} OAPEC|website=www.oapecorg.org|archiveurl=https://web.archive.org/web/20181008090153/http://oapecorg.org/Home/About-Us/History|archivedate=8 October 2018|url-status=live}}</ref>

=== Πετρελαϊκή κρίση του 1973 ===
Κατά τη διάρκεια του πολέμου του [[Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ|Γιομ Κιπούρ]], ο Γιαμανί ανέλαβε την πρωτοβουλία και σχεδίαζε να μειώσει την παραγωγή πετρελαίου αρχικά κατά 10% μαζί με άλλα μέλη του ΟΠΕΚ, ακολουθούμενη από μειώσεις 5% κάθε μήνα. <ref>{{Cite web|url=https://www.theatlantic.com/magazine/archive/1983/03/the-cartel-that-never-was/306495/|title=The Cartel That Never Was|last=Epstein|first=Edward Jay|ημερομηνία=1 March 1983|website=The Atlantic|language=en|archiveurl=https://web.archive.org/web/20191205200253/https://www.theatlantic.com/magazine/archive/1983/03/the-cartel-that-never-was/306495/|archivedate=5 December 2019|url-status=live}}</ref> <ref>{{Cite news|url=https://www.washingtonpost.com/local/obituaries/ahmed-zaki-yamani-dead/2021/02/23/e979c4b4-75f2-11eb-948d-19472e683521_story.html|title=Ahmed Zaki Yamani, Saudi minister and symbol of 'the new age of oil,' dies at 90|last=Gambrell|first=Jon|work=Washington Post|language=en-US|issn=0190-8286|accessdate=23 February 2021}}</ref> Στις 16 Οκτωβρίου, τα έξι μέλη του ΟΠΕΚ στον [[Αραβικά κράτη του Περσικού Κόλπου|Περσικό Κόλπο]] συναντήθηκαν στο Κουβέιτ και πήραν την απόφαση να αυξήσουν τις τιμές του πετρελαίου από 3 σε 5,12 δολάρια. <ref name=":2">{{Cite book|title=Capitalism and Class in the Gulf Arab States|first=Adam|last=Hanieh|isbn=978-1-137-49058-2|date=2011|url=http://www.palgraveconnect.com/doifinder/10.1057/9780230119604}}</ref> Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι χώρες παραγωγής καθόρισαν ανεξάρτητα την τιμή του πετρελαίου τους. Την επόμενη μέρα, τα δέκα μέλη του OAPEC συμφώνησαν στις μέτριες προτάσεις περικοπής της παραγωγής του Γιαμανί. <ref name=":2" /> Επίσης πρότειναν εμπάργκο σε χώρες που θεωρούνταν «εχθρικές», αλλά δεν επιβλήθηκε, αν και μέχρι τις 22 Οκτωβρίου όλες οι χώρες του ΟΑΠΕΚ είχαν θέσει εμπάργκο στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένες Πολιτείες]], την [[Ολλανδία]] και τη Δανία. <ref>{{Cite web|url=https://www.history.com/this-day-in-history/opec-enacts-oil-embargo|title=OPEC enacts oil embargo|website=HISTORY|language=en|archiveurl=https://web.archive.org/web/20210205184458/http://www.history.com/this-day-in-history/opec-enacts-oil-embargo|archivedate=5 February 2021|url-status=live}}</ref> 

Οι περικοπές παραγωγής, που αυξήθηκαν στο 25 % τον Νοέμβριο, επηρέασαν την οικονομική υγεία όλων των δυτικών δυνάμεων. <ref>{{Cite journal|last=Issawi|first=Charles|date=1978|title=The 1973 Oil Crisis and After|url=https://www.jstor.org/stable/4537467|journal=Journal of Post Keynesian Economics|volume=1|issue=2|pages=3–26|doi=10.1080/01603477.1978.11489099|jstor=4537467|issn=0160-3477|archivedate=23 June 2020|archiveurl=https://web.archive.org/web/20200623174316/https://www.jstor.org/stable/4537467}}</ref> <ref name=":3">{{Cite news|url=https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0|title=Long-serving Saudi oil minister Ahmed Zaki Yamani dies at 90|last=Gambrell|first=Jon|work=AP News|date=23 February 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223091209/https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0/|archive-date=23 February 2021}}</ref> Για να κερδίσει πολιτική υποστήριξη, ο Γιαμάνι ταξίδεψε στην Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία με τον υπουργό πετρελαίου της Αλγερίας, Μπελάιντ Αμπντεσελάμ . <ref name=":3" /> <ref>{{Cite web|url=http://www.aparchive.com/metadata/youtube/0001824772da4433aea8ad88830b97c9|title=Sheikh Yamani Arriving at London Airport|publisher=AP Archive|accessdate=23 February 2021}}</ref> Τόσο ο Γιαμανί όσο και ο OPEC έγιναν πολύ γνωστοί στη Δύση, με τον Γιαμανί να περιγράφεται ως "ο άνθρωπος της στιγμής" στο εξωφύλλο άρθρο του ''[[Newsweek|Newsweek International]]'' {{'}} στις 24 Δεκεμβρίου 1973. <ref>{{Cite web|url=https://primetimezone.com/world/gulf-news/who-is-ahmed-zaki-yamani-who-was-kidnapped-by-the-fox-and-ordered-by-an-arab-president-to-execute-him-a-nation-is-tweeting-out-of-tune/|title=Who Is Ahmed Zaki Yamani, Who Was Kidnapped By The Fox And Ordered By An Arab President To Execute Him ?! {{!}} A Nation Is Tweeting Out Of Tune|publisher=Prime Time Zone|language=en-US|archiveurl=https://web.archive.org/web/20210223101800/https://primetimezone.com/world/gulf-news/who-is-ahmed-zaki-yamani-who-was-kidnapped-by-the-fox-and-ordered-by-an-arab-president-to-execute-him-a-nation-is-tweeting-out-of-tune/|archivedate=23 February 2021|url-status=live}}</ref> Οι προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να συνενώσουν το καρτέλ με αυτό των καταναλωτών απέτυχαν και η [[Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα|ΕΟΚ]] και η Ιαπωνία κάλεσαν το Ισραήλ να αποσυρθεί από τα αραβικά εδάφη που κατέλαβαν το 1967 <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1973/11/22/archives/japanese-caution-israelis-on-ties-tokyo-hints-break-possible-if.html|title=Japanese Caution Israelis on Ties|last=Halloran|first=Richard|work=The New York Times|date=22 November 1973|language=en-US|issn=0362-4331|accessdate=24 February 2021}}</ref> <ref>{{Cite journal|last=Khader|first=Bichara|date=2014|title=The European Union and the Palestinian question (1957–2014): the performance-expectation gap|url=https://www.jstor.org/stable/43580710|journal=Rivista di Studi Politici Internazionali|volume=81|issue=3 (323)|pages=335–365|jstor=43580710|issn=0035-6611}}</ref>

Στις 22 Δεκεμβρίου, τα μέλη του ΟΠΕΚ στον Περσικό Κόλπο συναντήθηκαν ξανά στην [[Τεχεράνη]], όπου ο [[Μοχαμάντ Ρεζά Παχλαβί|Σάχης]], με την υποστήριξη των άλλων κρατών, προέτρεψε να αυξηθεί η τιμή του πετρελαίου σε πάνω από 20 δολάρια το βαρέλι. <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1973/12/22/archives/shah-of-iran-urges-arabs-to-end-theiroil-embargo-shah-of-iran-urges.html|title=Shah of Iran Urges Arabs To End Their Oil Embargo|last=Weinraub|first=Bernard|work=The New York Times|date=22 December 1973|language=en-US|issn=0362-4331|archive-url=https://web.archive.org/web/20201031035114/https://www.nytimes.com/1973/12/22/archives/shah-of-iran-urges-arabs-to-end-theiroil-embargo-shah-of-iran-urges.html|archive-date=31 October 2020}}</ref> <ref>{{Cite book|title=When Oil and Politics Mix: Saudi Oil Policy, 1973–85|first=David B.|last=Golub|publisher=Center for Middle Eastern Studies, Harvard University|isbn=978-0-932885-01-2|date=1985|url=https://books.google.com/books?id=8E41AAAAMAAJ&q=OPEC+December+22+1973+Shah+of+Iran|γλώσσα=en}}</ref> Ο Γιαμανί αντιτάχθηκε σε αυτήν την ακραία αύξηση, αλλά δεν μπόρεσε να επικοινωνήσει με τη Σαουδική Αραβία από την Τεχεράνη. Φοβούμενος διάσπαση στον ΟΠΕΚ, ο Γιαμάνι αποφάσισε έναν συμβιβασμό που έθεσε το πετρέλαιο στα 11,65 δολάρια, τέσσερις φορές την τιμή του βαρελιού πριν από τις 16 Οκτωβρίου. <ref>{{Cite web|url=https://dspace.mit.edu/bitstream/handle/1721.1/50146/28596081.pdf?sequence=1&isAllowed=y|title=The First Oil Price Explosion 1971–1974|last=Adelman|first=MA|url-status=live}}</ref> <ref>{{Cite book|title=Multinational Corporations and United States Foreign Policy: Hearings Before the Subcommittee on Multinational Corporations of the Committee on Foreign Relations, United States Senate, Ninety-third – [Ninety-fourth] Congress|first=United States Congress Senate Committee on Foreign Relations Subcommittee on Multinational|last=Corporations|publisher=U.S. Government Printing Office|date=1973|url=https://books.google.com/books?id=o8ysGKR3Y7YC&q=OPEC+teheran+yamani+%2211.65%22&pg=PA107|γλώσσα=en}}</ref> <ref>{{Cite web|url=https://moneyweek.com/370273/22-december-1973-opec-more-than-doubles-the-price-of-oil|title=22 December 1973: Opec more than doubles the price of oil|website=MoneyWeek|language=en|archiveurl=https://web.archive.org/web/20210125125948/https://moneyweek.com/370273/22-december-1973-opec-more-than-doubles-the-price-of-oil|archivedate=25 January 2021|url-status=live}}</ref> Μετά την πρόοδο με τις αραβο-ισραηλινές συμφωνίες αποδέσμευσης, ελήφθη απόφαση για τον τερματισμό του εμπάργκο, το οποίο άρθηκε επίσημα στις 17 Μαρτίου 1974 <ref>{{Cite web|url=https://www.pri.org/stories/2014-03-13/40-years-after-end-arab-oil-embargo-america-still-loves-its-petroleum|title=40 years after the Arab oil embargo, America still loves its petroleum|website=The World from PRX|language=en|archiveurl=https://web.archive.org/web/20201001171609/https://www.pri.org/stories/2014-03-13/40-years-after-end-arab-oil-embargo-america-still-loves-its-petroleum|archivedate=1 October 2020|url-status=live}}</ref>

Η Σαουδική Αραβία συνέχισε να πιέζει για μειώσεις τιμών από το επίπεδο των 11,65 δολαρίων, αντίθετα από άλλα μέλη του ΟΠΕΚ. Αυτό έγινε όλο και περισσότερο αντιληπτό ως μια φιλοαμερικανική στάση από τους άλλους παραγωγούς, αν και υπερασπιζόταν ο Γιαμανί ως μια ασφαλέστερη επιλογή για την παγκόσμια οικονομία. Η Σαουδική Αραβία έχει επικριθεί ότι χρησιμοποιεί τη δεσπόζουσα θέση της για να επιβάλει τα δικά της συμφέροντα και τη μακροπρόθεσμη στρατηγική παραγωγής της, καθώς η χαμηλότερη τιμή επιτρέπει στη χώρα να διατηρήσει υψηλό μερίδιο αγοράς και αποθαρρύνει την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας που θα περιόριζε την παγκόσμια ζήτηση για λάδι. <ref>{{Cite news|url=https://www.bloomberg.com/news/articles/2015-04-12/saudi-arabia-s-plan-to-extend-the-age-of-oil|title=Saudi Arabia's Plan to Extend the Age of Oil|last=Peter Waldman|work=Bloomberg News|date=12 April 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20170224083439/https://www.bloomberg.com/news/articles/2015-04-12/saudi-arabia-s-plan-to-extend-the-age-of-oil|archive-date=24 February 2017}}</ref> Σε αυτό το σημείο, ο Γιαμανί δήλωσε την διάσημη ρήση του το 1973: «Η πέτρινη εποχή δεν τελείωσε γιατί μας τελείωσαν οι πέτρες». <ref>{{Cite news|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/7486705.stm|title=Washington diary: Oil addiction|last=Matt Frei|work=BBC|date=3 July 2008|archive-url=https://web.archive.org/web/20131031103610/http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/7486705.stm|archive-date=31 October 2013|accessdate=27 January 2014}}</ref> (Ωστόσο, το απόσπασμα μπορεί να έχει αποδοθεί λανθασμένα από αυτήν και άλλες πηγές. ) <ref name="QI">{{Cite web|url=https://quoteinvestigator.com/2018/01/07/stone-age/#note-17685-1|title=The Stone Age Did Not End Because the World Ran Out of Stones, and the Oil Age Will Not End Because We Run Out of Oil|last=Garson O’Toole|ημερομηνία=7 January 2018|website=Quote Investigator|accessdate=14 January 2020|quote=The earliest close match located by QI appeared in July 1999 in the London periodical ''The Economist'' within an article about fuel cell technology. Don Huberts...}}</ref>

=== Δολοφονία του βασιλιά Φαϊζάλ ===
Στις 25 Μαρτίου 1975, ο βασιλιάς Faisal πυροβολήθηκε από τον ανιψιό του Faisal bin Musaid . Ο νεαρός πρίγκιπας είχε ενταχθεί σε μια αντιπροσωπεία του Κουβέιτ, με επικεφαλής τον υπουργό πετρελαίου Abdul Mutaleb Kazimi, την οποία ο Γιαμανί είχε συνοδέψει στο γραφείο του βασιλιά. Ο Γιαμανί στεκόταν δίπλα στον Βασιλιά όταν ακούστηκαν οι πυροβολισμοί και, μετά από ανάκριση, ανακαλύφθηκε ότι ο Faisal bin Musad πίστευε επίσης ότι ο Γιαμανί είχε πυροβοληθεί και ήταν νεκρός στην επίθεση. <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1975/06/19/archives/faisals-killer-is-put-to-death-prince-is-beheaded-before-a-crowd-of.html|title=Faisal's Killer is Put to Death|last=de Onis|first=Juan|work=The New York Times|date=19 June 1975|language=en-US|issn=0362-4331|archive-url=https://web.archive.org/web/20201207125053/https://www.nytimes.com/1975/06/19/archives/faisals-killer-is-put-to-death-prince-is-beheaded-before-a-crowd-of.html|archive-date=7 December 2020}}</ref> Ο Γιαμάνι συνέχισε τον ρόλο του ως υπουργός Πετρελαίου για άλλα έντεκα χρόνια μετά τον θάνατο του Φαϊζάλ. <ref name=":3">{{Cite news|url=https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0|title=Long-serving Saudi oil minister Ahmed Zaki Yamani dies at 90|last=Gambrell|first=Jon|work=AP News|date=23 February 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223091209/https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0/|archive-date=23 February 2021}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFGambrell2021">Gambrell, Jon (23 February 2021). [https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0 "Long-serving Saudi oil minister Ahmed Zaki Yamani dies at 90"]. ''AP News''. [https://web.archive.org/web/20210223091209/https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0/ Archived] from the original on 23 February 2021.</cite></ref>

=== Κρίση ομήρων 1975 ===
Στις 21 Δεκεμβρίου 1975, ο Γιαμανί της Σαουδικής Αραβίας, ο Jamshid Amuzegar του Ιράν και οι άλλοι υπουργοί πετρελαίου του ΟΠΕΚ πιάστηκαν όμηροι στην εξαμηνιαία διάσκεψή τους στη [[Βιέννη|Βιέννη της Αυστρίας]] . Η επίθεση, η οποία σκότωσε τρεις μη υπουργούς, πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα έξι ατόμων με επικεφαλής τον Βενεζουελανό τρομοκράτη [[Κάρλος το Τσακάλι]], στην οποία περιλαμβάνονταν οι Gabriele Kröcher-Tiedemann και Hans-Joachim Klein . Η αυτοαποκαλούμενη ομάδα «βραχίονας της Αραβικής Επανάστασης» έκανε έκκληση για την απελευθέρωση της [[Παλαιστίνη (περιοχή)|Παλαιστίνης]] . Ο Κάρλος σχεδίαζε να αναλάβει τη διάσκεψη με τη βία και να κρατήσει ως λύτρα και τους έντεκα παρευρισκόμενους υπουργούς πετρελαίου, εκτός από τους Γιαμάνι και Αμουζεγκάρ που επρόκειτο να εκτελεστούν. <ref name="jackal">{{Cite web|url=http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html|title=Carlos the Jackal: Trail of Terror|last=Patrick Bellamy|publisher=truTV|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120107125703/http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html|archivedate=7 January 2012|url-status=dead|accessdate=15 December 2015}}</ref>

Ο Κάρλος κανόνισε ταξίδια με λεωφορείο και αεροπλάνο για την ομάδα του και 42 από τους αρχικούς 63 ομήρους, με στάσεις στο [[Αλγέρι]] και την [[Τρίπολη (Λιβύη)|Τρίπολη]], σχεδιάζοντας να πετάξει τελικά στη [[Βαγδάτη]], όπου ο Γιαμανί και ο Amuzegar επρόκειτο να σκοτωθούν. Και οι 30 μη Άραβες όμηροι αφέθηκαν ελεύθεροι στο Αλγέρι, εξαιρουμένου του Amuzegar. Επιπλέον όμηροι αφέθηκαν ελεύθεροι σε άλλη στάση στην Τρίπολη πριν επιστρέψουν στο Αλγέρι. Με μόνο 10 ομήρους να έχουν απομείνει, ο Κάρλος είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Αλγερινό Πρόεδρο [[Χουαρί Μπουμεντιέν|Χουάρι Μπουμεντιέν]], ο οποίος ενημέρωσε τον Κάρλος ότι οι θάνατοι των υπουργών πετρελαίου θα οδηγούσαν σε επίθεση στο αεροπλάνο. Ο Boumédienne πρέπει επίσης να έχει προσφέρει στον Κάρλος άσυλο αυτή τη στιγμή και πιθανώς οικονομική αποζημίωση για την αποτυχία να ολοκληρώσει την αποστολή του. Ο Κάρλος εξέφρασε τη λύπη του που δεν μπόρεσε να δολοφονήσει τον Γιαμανί και τον Amuzegar, και στη συνέχεια αυτός και οι σύντροφοί του έφυγαν από το αεροπλάνο. Όλοι οι όμηροι και οι τρομοκράτες απομακρύνθηκαν από την κατάσταση, δύο ημέρες αφότου ξεκίνησε. <ref name="jackal">{{Cite web|url=http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html|title=Carlos the Jackal: Trail of Terror|last=Patrick Bellamy|publisher=truTV|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120107125703/http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html|archivedate=7 January 2012|url-status=dead|accessdate=15 December 2015}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFPatrick_Bellamy">Patrick Bellamy. [https://web.archive.org/web/20120107125703/http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html "Carlos the Jackal: Trail of Terror"]. truTV. Archived from [http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html the original] on 7 January 2012<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">15 December</span> 2015</span>.</cite></ref>

Λίγο καιρό μετά την επίθεση, οι συνεργοί του Κάρλος αποκάλυψαν ότι η επιχείρηση διοικούνταν από τον [[Ουαντί Χαντάντ|Wadie Haddad]], ιδρυτή του [[Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης|Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης]] . Ισχυρίστηκαν επίσης ότι η ιδέα και η χρηματοδότηση προήλθαν από έναν Άραβα πρόεδρο, που ευρέως θεωρείται ότι είναι ο [[Μουαμάρ Καντάφι|Μουάμαρ αλ Καντάφι της Λιβύης]] . Οι άλλοι μαχητές Bassam Abu Sharif και Klein ισχυρίστηκαν ότι ο Κάρλος έλαβε και κράτησε λύτρα μεταξύ 20 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ&nbsp; και 50 εκατ. δολάρια ΗΠΑ&nbsp; από «έναν Άραβα πρόεδρο». Ο Κάρλος ισχυρίστηκε ότι η Σαουδική Αραβία πλήρωσε λύτρα για λογαριασμό του Ιράν, αλλά ότι τα χρήματα "εκτρέπονταν καθ' οδόν και χάθηκαν από την Επανάσταση". <ref name="jackal">{{Cite web|url=http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html|title=Carlos the Jackal: Trail of Terror|last=Patrick Bellamy|publisher=truTV|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120107125703/http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html|archivedate=7 January 2012|url-status=dead|accessdate=15 December 2015}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFPatrick_Bellamy">Patrick Bellamy. [https://web.archive.org/web/20120107125703/http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html "Carlos the Jackal: Trail of Terror"]. truTV. Archived from [http://www.trutv.com/library/crime/terrorists_spies/terrorists/jackal/12.html the original] on 7 January 2012<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">15 December</span> 2015</span>.</cite></ref> <ref>{{Cite book|title=Jackal: The Complete Story of the Legendary Terrorist, Carlos the Jackal|last=John Follain|publisher=Arcade Publishing|isbn=978-1559704663|year=1998|page=102|url=https://books.google.com/books?id=3t5jtM2faD8C&pg=PA102|archivedate=3 May 2016|archive-date=https://web.archive.org/web/20160503194550/https://books.google.com/books?id=3t5jtM2faD8C&pg=PA102}}</ref>

=== Συνέχιση της πετρελαϊκής πολιτικής της Σαουδικής Αραβίας ===
Σε μια συνεδρίαση του ΟΠΕΚ τον Σεπτέμβριο του 1975 στη Βιέννη, η Σαουδική Αραβία συνέχισε να αντιτίθεται στις απότομες αυξήσεις της τιμής του πετρελαίου. Ο Γιαμάνι έπρεπε να λάβει έγκριση από τον διάδοχο του θρόνου Φαχντ για οποιαδήποτε αύξηση που θα συμφωνηθεί πέραν του 5%. Μη μπορώντας να επικοινωνήσει με τη Σαουδική Αραβία από τη Βιέννη, ο Γιαμανί άφησε τη συνάντηση και πέταξε στο Λονδίνο με το ιδιωτικό του τζετ για να βρει ένα ασφαλές τηλέφωνο. Το περιστατικό αυτό είχε μεγάλη δημοσιότητα. <ref>{{Cite book|title=The Libyan Revolution: Its Origins and Legacy : a Memoir and Assessment|first=Nicholas|last=Hagger|publisher=John Hunt Publishing|isbn=978-1-84694-256-3|date=2009|url=https://books.google.com/books?id=yvhnXPK78MwC&q=At+an+OPEC+meeting+in+September+1975+in+Vienna,+Saudi+Arabia+continued+to+oppose+sharp+increases+in+the+price+of+oil.&pg=PA105|γλώσσα=en}}</ref>

Σε μια συνεδρίαση του ΟΠΕΚ τον Μάιο του 1976 στο Μπαλί, το Ιράν και επτά άλλα μέλη υποστήριξαν μια αύξηση 20% στις τιμές του πετρελαίου για να ταιριάξουν με τον πληθωρισμό, αν και η Σαουδική Αραβία τάχθηκε υπέρ ενός εξαμήνου παγώματος των τιμών. <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1976/05/28/archives/opec-ministers-meeting-opens-in-note-of-discord.html|title=OPEC Ministers' Meeting Opens in Note of Discord|last=Andelnia|first=David A.|work=The New York Times|date=28 May 1976|language=en-US|issn=0362-4331|accessdate=24 February 2021}}</ref> <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1976/05/26/archives/most-in-opec-are-reported-to-favor-an-increase-in-the-prices-for.html|title=Most in OPEC Are Reported to Favor An Increase in the Prices for Crude Oil|work=The New York Times|date=26 May 1976|language=en-US|issn=0362-4331|accessdate=23 February 2021}}</ref> Ο Ιρακινός υπουργός Πετρελαίου επέκρινε σφοδρά τον Γιαμάνι και τη Σαουδική Αραβία για φιλοδυτική πολιτική, γεγονός που οδήγησε τον Γιαμάνι να αποχωρήσει από τη συνάντηση και να ζητήσει συγγνώμη. <ref>{{Cite web|url=http://dlib.nyu.edu/findingaids/html/nyuad/ad_mc_038/dscaspace_32341d9141b923f178376edb6b6d2d21.html|title=Guide to the Giuliano Garavini Collection AD.MC.038|website=dlib.nyu.edu|accessdate=24 February 2021}}</ref> <ref>{{Cite book|title=OPEC, the Inside Story|first=Pierre|last=Terzian|publisher=Zed Books|isbn=978-0-86232-220-5|date=1985|url=https://books.google.com/books?id=SdC0AAAAIAAJ&q=1976+OPEC+BALI+IRAQ+Yamani|γλώσσα=en}}</ref> Αυτό διευθετήθηκε και συμφωνήθηκε το πάγωμα των τιμών για έξι μήνες. <ref>{{Cite journal|last=Cooper|first=Andrew Scott|date=2008|title=Showdown at Doha: The Secret Oil Deal That Helped Sink the Shah of Iran|url=https://www.jstor.org/stable/25482569|journal=Middle East Journal|volume=62|issue=4|pages=567–591|doi=10.3751/62.4.11|jstor=25482569|issn=0026-3141|archivedate=20 February 2021|archiveurl=https://web.archive.org/web/20210220233022/https://www.jstor.org/stable/25482569}}</ref>

Έξι μήνες αργότερα, ο ΟΠΕΚ που συγκεντρώθηκε στη [[Ντόχα]] και η Σαουδική Αραβία αντιμετώπισε ξανά πίεση για αύξηση των τιμών. Η Σαουδική Αραβία και τα [[Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα]] ήταν οι μόνες δύο χώρες μέλη που δεν συμφώνησαν σε αύξηση 10% τον Ιανουάριο του 1977, ακολουθούμενη από πρόσθετη αύξηση 5% τον Ιούλιο. Αυτό οδήγησε σε μια περίοδο τιμολόγησης δύο επιπέδων με τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ να χρεώνουν 12,09 δολάρια το βαρέλι και τις άλλες χώρες του ΟΠΕΚ 12,70 δολάρια το βαρέλι. <ref>{{Cite book|title=United States Congressional Serial Set|publisher=U.S. Government Printing Office|date=1978|url=https://books.google.com/books?id=ugJSAQAAMAAJ&q=12.70|γλώσσα=en}}</ref> Τον Ιούλιο του 1977, μια συνεδρίαση του ΟΠΕΚ στη [[Στοκχόλμη]] ολοκλήρωσε την τιμολόγηση δύο επιπέδων, με τις τιμές να επανενοποιηθούν στα 12,70 δολάρια. <ref>{{Cite web|url=https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1969-76v37/d113|title=Foreign Relations of the United States, 1969–1976, Volume XXXVII, Energy Crisis, 1974–1980 – Office of the Historian|website=history.state.gov|accessdate=23 February 2021}}</ref> <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1977/02/15/archives/a-compromise-by-opec-may-end-twotier-price-oil-experts-increasingly.html|title=A Compromise by OPEC May End Two‐Tier Price|last=Rattner|first=Steven|work=The New York Times|date=15 February 1977|language=en-US|issn=0362-4331|accessdate=23 February 2021}}</ref> <ref>{{Cite book|title=Annual Report to the President and to the Congress for Fiscal Year ...|publisher=National Advisory Council on International Monetary and Financial Policies (U.S.)|date=1971|page=21|url=https://books.google.com/books?id=cnFHWBjX7MMC&q=opec+stockholm+1977+%2212.70%22&pg=RA3-PA21|γλώσσα=en}}</ref>

Το 1979, η [[Ιρανική Επανάσταση]] είχε ως αποτέλεσμα την ενεργειακή κρίση του 1979 . Η Σαουδική Αραβία και άλλα μέλη του ΟΠΕΚ κατάφεραν να αυξήσουν την παραγωγή επαρκώς για να αντικαταστήσουν αυτή που έχασε από το Ιράν, αλλά αυτό δεν απέτρεψε την αγορά πανικού πετρελαίου. Ο ΟΠΕΚ διατήρησε επίσης μια επίσημη τιμή, αν και η αγορά spot οδήγησε στη διαπραγμάτευση των τιμών του πετρελαίου ανοδικά. Ο Yamani ισχυρίστηκε ότι η Σαουδική Αραβία δεν θα πουλήσει πάνω από την τιμή του ΟΠΕΚ, αλλά θα παραμείνει προσηλωμένη στη μείωση των τιμών του πετρελαίου. <ref name="NYT obit">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|title=Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90|last=McFadden|first=Robert D.|work=The New York Times|date=23 February 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|archive-date=23 February 2021}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFMcFadden2021">McFadden, Robert D. (23 February 2021). [https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html "Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90"]. ''The New York Times''. [https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html Archived] from the original on 23 February 2021.</cite></ref> <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1981/08/15/business/yamani-hopeful-about-oil-price-pact.html|title=Yamani Hopeful About Oil Price Pact|last=Martin|first=Douglas|work=The New York Times|date=15 August 1981|language=en-US|issn=0362-4331|archive-url=https://web.archive.org/web/20150524081608/http://www.nytimes.com/1981/08/15/business/yamani-hopeful-about-oil-price-pact.html|archive-date=24 May 2015}}</ref> <ref>{{Cite web|url=https://www.e-education.psu.edu/egee120/node/298|title=The Lecture for The Prize Chapter 36: The Good Sweating – How Long Can It Go? {{!}} EGEE 120: Oil: International Evolution|website=www.e-education.psu.edu|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160419185135/https://www.e-education.psu.edu/egee120/node/298|archivedate=19 April 2016|url-status=live}}</ref>

=== Απομάκρυνση από Υπουργός Πετρελαίου ===
Οι αγορές πανικού κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης του 1979 οδήγησαν σε αύξηση των αποθεμάτων πετρελαίου που άρχισαν να πλημμυρίζουν την αγορά και οδήγησαν σε πολέμους τιμών μεταξύ πετρελαιοπαραγωγών χωρών που ανταγωνίζονταν για μερίδιο αγοράς. Αυτό με τη σειρά του οδήγησε σε μειωμένα έσοδα για τη Σαουδική Αραβία. <ref name="NYT obit">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|title=Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90|last=McFadden|first=Robert D.|work=The New York Times|date=23 February 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html|archive-date=23 February 2021}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFMcFadden2021">McFadden, Robert D. (23 February 2021). [https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html "Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90"]. ''The New York Times''. [https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html Archived] from the original on 23 February 2021.</cite></ref> Στις 13 Ιουνίου 1982, κατά τη διάρκεια αυτής της ύφεσης, [[Χαλίντ της Σαουδικής Αραβίας|ο βασιλιάς Khalid]] πέθανε από καρδιακή προσβολή και ο διάδοχος πρίγκιπας Φαχντ έγινε βασιλιάς και πρωθυπουργός. <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1982/06/14/obituaries/khalid-is-dead-fahd-succeeds-in-saudi-arabia.html|title=Khalid is Dead; Fahd Succeeds in Saudi Arabia|last=Rattner|first=Steven|work=The New York Times|date=14 June 1982|language=en-US|issn=0362-4331|archive-url=https://web.archive.org/web/20180710041316/https://www.nytimes.com/1982/06/14/obituaries/khalid-is-dead-fahd-succeeds-in-saudi-arabia.html|archive-date=10 July 2018}}</ref>

Η αρχή της διακυβέρνησης του Φαχντ αμαυρώθηκε από το μειωμένο εισόδημα από το πετρέλαιο που προκλήθηκε από την υπερκατανάλωση πετρελαίου της δεκαετίας του 1980 . <ref>{{Cite news|url=https://www.reuters.com/article/us-saudi-oil-policy-analysis-idUSKCN0I229320141014|title=Facing new oil glut, Saudis avoid 1980s mistakes to halt price slide|last=Gamal|first=Rania El|work=Reuters|date=14 October 2014|language=en|archive-url=https://web.archive.org/web/20201211044904/https://www.reuters.com/article/us-saudi-oil-policy-analysis-idUSKCN0I229320141014|archive-date=11 December 2020}}</ref> <ref>{{Cite web|url=https://kelo.com/2021/02/23/yamani-the-saudi-oil-minister-who-brought-the-west-to-its-knees/|title=Yamani, the Saudi oil minister who brought the West to its knees|website=KELO-AM|language=en|accessdate=23 February 2021}}</ref> Ο περιορισμένος εθνικός προϋπολογισμός ενθάρρυνε επίσης τη χρήση πετρελαίου σε συμφωνίες ανταλλαγής. Το 1984, η Σαουδική Αραβία αγόρασε δέκα [[Boeing 747]] για να ενταχθεί στον στόλο της Saudia Airlines, με πληρωμή {{Convert|34.5|Moilbbl|m3}} πετρελαίου. <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1984/08/16/business/saudis-boeing-in-barter-deal.html|title=Saudis, Boeing in Barter Deal|last=Vartan|first=Vartanig G.|work=The New York Times|date=16 August 1984|language=en-US|issn=0362-4331|archive-url=https://web.archive.org/web/20180130212625/http://www.nytimes.com/1984/08/16/business/saudis-boeing-in-barter-deal.html|archive-date=30 January 2018}}</ref> <ref>{{Cite book|title=The Rise, Corruption and Coming Fall of the House of Saud: With an Updated Preface|first=Saïd K.|last=Aburish|publisher=A&C Black|isbn=978-0-7475-7874-1|date=15 August 2005|url=https://books.google.com/books?id=OKhB5tqTWu4C&q=saudi+arabia+boeing+%2234.5%22+million+barrels&pg=PA300|γλώσσα=en}}</ref>

Σε μια συνεδρίαση του ΟΠΕΚ τον Οκτώβριο του 1986, ο Φαχντ έστειλε στον υπουργό πετρελαίου του ένα τηλεγράφημα ζητώντας να αυξηθεί η ποσόστωση πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας και να οριστεί η τιμή του πετρελαίου στα 18 δολάρια, το οποίο ο Γιαμάνι αρνήθηκε να υπογράψει. Στις 29 Οκτωβρίου 1986, έγινε μια σύντομη ανακοίνωση στη Σαουδική τηλεόραση ότι ο Yamani είχε απολυθεί. <ref name="gnews">{{Cite news|url=http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690|title=King Faisal's lieutenant on world stage|last=Kechichian|first=Joseph A.|work=Gulf News|date=9 April 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20141128122325/http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690|archive-date=28 November 2014|accessdate=25 October 2012}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFKechichian2012">Kechichian, Joseph A. (9 April 2012). [http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690 "King Faisal's lieutenant on world stage"]. ''Gulf News''. [https://web.archive.org/web/20141128122325/http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690 Archived] from the original on 28 November 2014<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">25 October</span> 2012</span>.</cite></ref> Αντικαταστάθηκε από τον Hisham Nazer . <ref>{{Cite news|url=https://news.google.com/newspapers?nid=1345&dat=19861030&id=gjFkAAAAIBAJ&pg=6954,3330252|title=Saudis fire Yamani as oil minister|work=Spokane Chronicle|date=30 October 1986|accessdate=7 January 2013}}</ref>

=== Αλλες δραστηριότητες ===
Τον Ιούλιο του 1982, ο Γιαμανί ίδρυσε την Investcorp, μια εταιρεία ιδιωτικών μετοχών, με αρκετούς άλλους υπουργούς πετρελαίου και γνωστούς χρηματοδότες. <ref name=":0">{{Cite news|url=https://www.bloomberg.com/news/articles/2021-02-23/former-saudi-oil-minister-ahmed-yamani-has-died-ekhbariya-says|title=Ahmed Zaki Yamani, Who Helped Lead 1973 Oil Embargo, Dies|work=Bloomberg.com|date=23 February 2021|language=en|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223160635/https://www.bloomberg.com/news/articles/2021-02-23/former-saudi-oil-minister-ahmed-yamani-has-died-ekhbariya-says|archive-date=23 February 2021}}</ref> Οι αρχικές επενδύσεις της εταιρείας περιελάμβαναν [[Tiffany & Co.|την Tiffany & Co.]], την Breguet, μια [[Ελβετία|Ελβετική]] ωρολογοποιία και τη Chaumet. <ref name=":0" /> <ref>{{Cite news|url=https://www.wsj.com/articles/SB937342048811805386|title=Swatch Agrees to Acquire Breguet From Investcorp|last=Studer|first=Margaret|work=Wall Street Journal|date=15 September 1999|language=en-US|issn=0099-9660|archive-url=https://web.archive.org/web/20210224091434/https://www.wsj.com/articles/SB937342048811805386|archive-date=24 February 2021}}</ref> Ο Γιαμανί, ο ίδιος γνωστός ως λάτρης του ρολογιού, έγινε επίσης πλειοψηφικός μέτοχος της Vacheron Constantin το 1987. Το 1996, οι μετοχές του Γιαμανί πωλήθηκαν στη συνέχεια στον όμιλο Vendôme Luxury Group, ιδιοκτησίας της Richemont . <ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/1996/12/13/business/vendome-buys-a-watchmaker.html|title=Vendome Buys A Watchmaker|last=Reuters|work=The New York Times|date=13 December 1996|language=en-US|issn=0362-4331|archive-url=https://web.archive.org/web/20150526163642/http://www.nytimes.com/1996/12/13/business/vendome-buys-a-watchmaker.html|archive-date=26 May 2015}}</ref> <ref>{{Cite web|url=https://wwd.com/fashion-news/fashion-features/article-1123643/|title=Vendome Luxury Group Buys Vacheron Constantin Watches|ημερομηνία=13 December 1996|website=WWD|language=en-US|accessdate=23 February 2021}}</ref> Το 1988, ο Γιαμανί ίδρυσε το Ίδρυμα Ισλαμικής Κληρονομιάς Al-Furqan υπό το Πολιτιστικό και Φιλανθρωπικό Ίδρυμα Γιαμανί, το οποίο προσπαθεί να διατηρήσει και να δημοσιεύσει ιστορικά σημαντικά [[Ισλάμ|ισλαμικά]] έργα. <ref name="furqan">{{Cite web|url=http://www.al-furqan.com/en/al-furqan-foundation/makkah-and-madinah/chairmans-introduction|title=Introduction by Sheikh Ahmed Zaki Yamani, Chairman and Patron|publisher=Al Furqan Foundation|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120911221240/http://www.al-furqan.com/en/al-furqan-foundation/makkah-and-madinah/chairmans-introduction|archivedate=11 September 2012|url-status=dead|accessdate=25 October 2012}}</ref> Το 1990, ίδρυσε το Centre for Global Energy Studies, μια ομάδα ανάλυσης αγοράς με έδρα το [[Λονδίνο]] που ισχυρίζεται ότι παρέχει αντικειμενικές πληροφορίες για ενεργειακά ζητήματα. Μέλη του διοικητικού συμβουλίου περιλαμβάνουν [[Έντουαρντ Χιθ|τον Edward Heath]], τον [[Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εσταίν|Valéry Giscard d'Estaing]] και τον Denis Healey, όλοι τους φίλοι του Yamani. <ref name="cges">{{Cite web|url=http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani|title=His Excellency Sheikh Ahmed Zaki Yamani|publisher=CGES|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110416092459/http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani|archivedate=16 April 2011|url-status=dead|accessdate=25 October 2012}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true">[https://web.archive.org/web/20110416092459/http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani "His Excellency Sheikh Ahmed Zaki Yamani"]. CGES. Archived from [http://www.cges.co.uk/aboutus/sheikh-ahmed-yamani the original] on 16 April 2011<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">25 October</span> 2012</span>.</cite></ref>

== Προσωπική ζωή ==
== Προσωπική ζωή ==
Η πρώτη σύζυγος του Γιαμανί ήταν Ιρακινή. <ref name="cia">{{Cite web|url=http://www.foia.cia.gov/docs/DOC_0001486679/DOC_0001486679.pdf|title=A. Zaki Yamani|ημερομηνία=15 May 1974|publisher=CIA|archiveurl=https://web.archive.org/web/20101105113256/http://www.foia.cia.gov/docs/DOC_0001486679/DOC_0001486679.pdf|archivedate=5 November 2010|url-status=dead|accessdate=25 October 2012}}</ref> Είχαν τρία παιδιά. <ref name="cia" /> Το 1956, γεννήθηκε η πρώτη κόρη του, Mai Yamani, ακολουθούμενη από τη δεύτερη κόρη Maha το 1959 και τον πρώτο γιό Hani το 1961. Η Μάι σπούδασε [[ανθρωπολογία]] και τώρα είναι συγγραφέας και ερευνητής στο Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων . Η Maha πήρε πτυχίο νομικής από το Cambridge και ο Hani πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων. Ο Γιαμανί παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του Tamam al Anbar στις 23 Μαρτίου 1975 και απέκτησε πέντε παιδιά: Faisal (γενν. 1976), Sharaf (γενν. 1977), Sarah (γενν. 1979), Arwa (γεν. 1981) και Ahmed (γεν. 1983). <ref name="gnews">{{Cite news|url=http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690|title=King Faisal's lieutenant on world stage|last=Kechichian|first=Joseph A.|work=Gulf News|date=9 April 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20141128122325/http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690|archive-date=28 November 2014|accessdate=25 October 2012}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFKechichian2012">Kechichian, Joseph A. (9 April 2012). [http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690 "King Faisal's lieutenant on world stage"]. ''Gulf News''. [https://web.archive.org/web/20141128122325/http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690 Archived] from the original on 28 November 2014<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">25 October</span> 2012</span>.</cite></ref> Ο Γιαμάνι μιλούσε άπταιστα Αραβικά, Αγγλικά <ref name="cia" /> και Γαλλικά. Το στυλ διαπραγμάτευσης του, όπως παρατήρησε ο [[Χένρυ Κίσινγκερ|Henry Kissinger]], ήταν να δειπνήσει με άλλους αξιωματούχους μέχρι το σημείο της πληρότητας και του λήθαργου, πριν ξεκινήσει παρατεταμένες διαπραγματεύσεις ( ''Reader's Digest'', περίπου το 1970).
== Παραπομπές ==

<references/>.
Ο Γιαμάνι πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου 2021 στο Λονδίνο, σε ηλικία 93 ετών, για να ταφεί αργότερα στη γενέτειρά του, τη Μέκκα. <ref name=":3">{{Cite news|url=https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0|title=Long-serving Saudi oil minister Ahmed Zaki Yamani dies at 90|last=Gambrell|first=Jon|work=AP News|date=23 February 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210223091209/https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0/|archive-date=23 February 2021}}<cite class="citation news cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFGambrell2021">Gambrell, Jon (23 February 2021). [https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0 "Long-serving Saudi oil minister Ahmed Zaki Yamani dies at 90"]. ''AP News''. [https://web.archive.org/web/20210223091209/https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0/ Archived] from the original on 23 February 2021.</cite></ref>
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==

{{DEFAULTSORT:Γιαμανι, Αχμετ Ζακι}}
== Σημειώσεις ==
⚫
[[Κατηγορία:Σαουδάραβες πολιτικοί]]

{{Βιογραφία-επέκταση}}
== Περαιτέρω ανάγνωση ==

* Aburish, Saïd K. 1994: ''The Rise, Corruption and Coming Fall of the House of Saud'' . Λονδίνο: Bloomsbury.{{ISBN|0-7475-2040-2}}[[ISBN (identifier)|ISBN]]&nbsp;[[Special:BookSources/0-7475-2040-2|0-7475-2040-2]]<br /><br /><br /><br /><nowiki></br></nowiki> Π.&nbsp;7 «Ο Υπουργός Πετρελαίου Γιαμάνι, του οποίου οι μέτριες πολιτικές τιμολόγησης του πετρελαίου τον έκαναν τον πιο αντιδημοφιλή άνθρωπο στη χώρα του. . ."
* Ρόμπινσον, Τζέφρι. 1989: ''Yamani The Inside Story'' . Λονδίνο: Fontana Press.{{ISBN|0-00-637408-5}}[[ISBN (identifier)|ISBN]]&nbsp;[[Special:BookSources/0-00-637408-5|0-00-637408-5]]
* [http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/3055760.stm BBC News, Καθοριστικές στιγμές: Sheikh Yamani]
* [http://www.country-studies.com/saudi-arabia/oil-industry.html Σπουδές Χώρας.] [http://www.country-studies.com/saudi-arabia/oil-industry.html Βιομηχανία Πετρελαίου, Σαουδική Αραβία]
* [https://web.archive.org/web/20051029053708/http://www.timezone.com/library/cjrml/cjrml0031 Πέρες, Κάρλος.] [https://web.archive.org/web/20051029053708/http://www.timezone.com/library/cjrml/cjrml0031 The Decay of the Angel (Vacheron & Constantin)]
⚫
[[Κατηγορία:Σαουδάραβες Σουνίτες]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 2021]]
[[Κατηγορία:Σελίδες με μη επιθεωρημένες μεταφράσεις]]

Έκδοση από την 11:10, 3 Οκτωβρίου 2022

Αχμέτ Ζακί Γιαμανί
ΔιάδοχοςHisham Nazer
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση30  Ιουνίου 1930, Μέκκα
Θάνατος23 Φεβρουαρίου 2021 (90 ετών)
Λονδίνο
ΥπηκοότηταΣαουδική Αραβία
ΣύζυγοςTamam Al Anber
ΣπουδέςΝομική Σχολή Χάρβαρντ
Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης
Πανεπιστήμιο του Καΐρου
Επάγγελμαπολιτικός
ΑξίωμαMinister of Petroleum and Mineral Resources
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ahmed Zaki Yamani ( αραβικά: أحمد زكي يماني‎‎  ; 30 Ιουνίου 1930 – 23 Φεβρουαρίου 2021) ήταν πολιτικός από τη Σαουδική Αραβία που διετέλεσε υπουργός Πετρελαίου και Ορυκτών Πόρων από το 1962 έως το 1986 και υπουργός στον Οργανισμό Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών (ΟΠΕΚ) για 25 χρόνια. Με πτυχία από ιδρύματα όπως η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, η Νομική Σχολή του Χάρβαρντ και διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ, ο Γιαμάνι έγινε στενός σύμβουλος της κυβέρνησης της Σαουδικής Αραβίας το 1958 και στη συνέχεια έγινε υπουργός Πετρελαίου το 1962. Είναι γνωστός για τον ρόλο του κατά τη διάρκεια του εμπάργκο πετρελαίου του 1973, όταν ώθησε τον ΟΠΕΚ να τετραπλασιάσει την τιμή του αργού πετρελαίου.

Τον Δεκέμβριο του 1975, ο Γιαμάνι και οι άλλοι υπουργοί του ΟΠΕΚ πιάστηκαν όμηροι από τον τρομοκράτη Κάρλος (το Τσακάλι) στη Βιέννη της Αυστρίας . Οι όμηροι αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από δύο ημέρες οδήγησης με αεροπλάνο στη Βόρεια Αφρική, παρόλο που ο Κάρλος έλαβε εντολή από τους ανωτέρους του να εκτελέσει τον Γιαμανί και τον Ιρανό ομόλογό του Τζαμσίντ Αμουζεγκάρ .

Ο Γιαμανί παραιτήθηκε από την θέση του ως υπουργός Πετρελαίου όταν απολύθηκε από τον Βασιλιά Φαχντ τον Οκτώβριο του 1986. Το 1990, ίδρυσε το Κέντρο Παγκόσμιων Ενεργειακών Μελετών, μια ομάδα ανάλυσης αγοράς, και παρέμεινε εμπλεκόμενος σε ιδιωτικές επενδύσεις και πολιτιστικά ιδρύματα.

Πρώιμη ζωή και εκπαίδευση

Ο Ahmed Zaki Yamani γεννήθηκε στη Μέκκα στις 30 Ιουνίου 1930, ένα από τα τρία παιδιά. [1] Ο πατέρας του, Χασάν Γιαμάνι, ήταν Καντί στη Χετζάζ και σεβαστός μελετητής του ισλαμικού δικαίου, ενεργώντας ως Μεγάλος Μουφτής στην Ινδονησία και τη Μαλαισία. [2] Ο παππούς του Γιαμάνι ήταν Μεγάλος Μουφτής στην Τουρκία . [2] Το επώνυμο Γιαμανί προέρχεται από την Υεμένη από όπου κατάγονται οι πατρικοί του πρόγονοι. [1]

Ο Γιαμανί απέκτησε πτυχίο νομικής στο Πανεπιστήμιο King Fouad I στο Κάιρο το 1951. [3] Στη συνέχεια, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας τον έστειλε στο Ινστιτούτο Συγκριτικού Δικαίου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης για μη Αμερικανούς δικηγόρους στη Νομική Σχολή του NYU και το 1955 έλαβε μεταπτυχιακό στη συγκριτική νομολογία. Με τη βοήθεια ενός καθηγητή του NYU, ο Γιαμανί πέρασε το επόμενο έτος στη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ αποκτώντας το δεύτερο μεταπτυχιακό του το 1956 [1]

Καριέρα

Ο Γιαμανί επέστρεψε στο Υπουργείο Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας, εντάσσοντας το νέο Τμήμα Zakat και Φόρου Εισοδήματος. [3] Το 1959, προσκλήθηκε από τον πρίγκιπα Faisal, τότε διάδοχο και πρωθυπουργό, να εργαστεί ως νομικός σύμβουλος στο γραφείο του. [3] Όταν ο βασιλιάς Σαούντ επέστρεψε στην πλήρη εξουσία το 1960 με την υποστήριξη των Ελεύθερων Πριγκίπων, ο Φαϊζάλ παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία και ο Γιαμανί επέστρεψε στη δικηγορία του και άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Ριάντ . Σύμφωνα με τον Γιαμανί, ο βασιλιάς Σαούντ του πρόσφερε στη συνέχεια τη θέση του υπουργού πετρελαίου αλλά εκείνος αρνήθηκε. Αρκετούς μήνες αργότερα σχηματίστηκε νέο υπουργικό συμβούλιο με τον Φαϊζάλ ως διάδοχο και αναπληρωτή πρωθυπουργό και τον Μάρτιο του 1962 ο νυν υπουργός πετρελαίου και ιδρυτής του ΟΠΕΚ, Αμπντουλάχ Ταρίκι, αντικαταστάθηκε από τον Γιαμάνι. [3]

Το 1962 ιδρύθηκε ο Γενικός Οργανισμός Πετρελαίου και Ορυκτών , ο οποίος σχεδιάστηκε να γίνει η εθνική εταιρεία πετρελαίου. [4] Το 1964 ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο Πετρελαίου και Ορυκτών, με στόχο να παράγει Σαουδάραβες με τις δεξιότητες για τη διαχείριση αυτής της εταιρείας στο μέλλον. [5] Μετά τις διαπραγματεύσεις του ΟΠΕΚ το 1972, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας αγόρασε το 25% της ιδιοκτησίας της Aramco . [1] Από το 1974, η συμμετοχή της Σαουδικής Αραβίας αυξήθηκε στο 60% και το 1976 συμφωνήθηκε η συνολική ιδιοκτησία της Σαουδικής Αραβίας, με τις πληρωμές να ολοκληρώθηκαν το 1980. [6] [7] [8]

Ως υπουργός Πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας, ο Γιαμανί διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του νεοσύστατου ΟΠΕΚ . Αντιμέτωπος με τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967, ο Γιαμάνι μίλησε κατά της χρήσης ενός αραβικού εμπάργκο πετρελαίου. [9] [10] Το εμπάργκο του 1967 ήταν αναποτελεσματικό, αν και η εμπειρία οδήγησε στην εξέταση των πιθανών πολιτικών πλεονεκτημάτων ενός πετρελαϊκού οργανισμού μόνο από τους Αραβικούς. [10] Ο Γιαμανί ανέλαβε τον ηγετικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτής της ιδέας και το 1968 στον Οργανισμό Αραβικών Χωρών Εξαγωγής Πετρελαίου (OAPEC) προστέθηκαν η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και η Λιβύη. Αρκετές άλλες χώρες προσχώρησαν το 1970 και η Αίγυπτος, η Συρία και το Ιράκ εντάχθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970. [11] [12]

Πετρελαϊκή κρίση του 1973

Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιπούρ, ο Γιαμανί ανέλαβε την πρωτοβουλία και σχεδίαζε να μειώσει την παραγωγή πετρελαίου αρχικά κατά 10% μαζί με άλλα μέλη του ΟΠΕΚ, ακολουθούμενη από μειώσεις 5% κάθε μήνα. [13] [14] Στις 16 Οκτωβρίου, τα έξι μέλη του ΟΠΕΚ στον Περσικό Κόλπο συναντήθηκαν στο Κουβέιτ και πήραν την απόφαση να αυξήσουν τις τιμές του πετρελαίου από 3 σε 5,12 δολάρια. [15] Αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι χώρες παραγωγής καθόρισαν ανεξάρτητα την τιμή του πετρελαίου τους. Την επόμενη μέρα, τα δέκα μέλη του OAPEC συμφώνησαν στις μέτριες προτάσεις περικοπής της παραγωγής του Γιαμανί. [15] Επίσης πρότειναν εμπάργκο σε χώρες που θεωρούνταν «εχθρικές», αλλά δεν επιβλήθηκε, αν και μέχρι τις 22 Οκτωβρίου όλες οι χώρες του ΟΑΠΕΚ είχαν θέσει εμπάργκο στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ολλανδία και τη Δανία. [16] 

Οι περικοπές παραγωγής, που αυξήθηκαν στο 25 % τον Νοέμβριο, επηρέασαν την οικονομική υγεία όλων των δυτικών δυνάμεων. [17] [18] Για να κερδίσει πολιτική υποστήριξη, ο Γιαμάνι ταξίδεψε στην Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία με τον υπουργό πετρελαίου της Αλγερίας, Μπελάιντ Αμπντεσελάμ . [18] [19] Τόσο ο Γιαμανί όσο και ο OPEC έγιναν πολύ γνωστοί στη Δύση, με τον Γιαμανί να περιγράφεται ως "ο άνθρωπος της στιγμής" στο εξωφύλλο άρθρο του Newsweek International ' στις 24 Δεκεμβρίου 1973. [20] Οι προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να συνενώσουν το καρτέλ με αυτό των καταναλωτών απέτυχαν και η ΕΟΚ και η Ιαπωνία κάλεσαν το Ισραήλ να αποσυρθεί από τα αραβικά εδάφη που κατέλαβαν το 1967 [21] [22]

Στις 22 Δεκεμβρίου, τα μέλη του ΟΠΕΚ στον Περσικό Κόλπο συναντήθηκαν ξανά στην Τεχεράνη, όπου ο Σάχης, με την υποστήριξη των άλλων κρατών, προέτρεψε να αυξηθεί η τιμή του πετρελαίου σε πάνω από 20 δολάρια το βαρέλι. [23] [24] Ο Γιαμανί αντιτάχθηκε σε αυτήν την ακραία αύξηση, αλλά δεν μπόρεσε να επικοινωνήσει με τη Σαουδική Αραβία από την Τεχεράνη. Φοβούμενος διάσπαση στον ΟΠΕΚ, ο Γιαμάνι αποφάσισε έναν συμβιβασμό που έθεσε το πετρέλαιο στα 11,65 δολάρια, τέσσερις φορές την τιμή του βαρελιού πριν από τις 16 Οκτωβρίου. [25] [26] [27] Μετά την πρόοδο με τις αραβο-ισραηλινές συμφωνίες αποδέσμευσης, ελήφθη απόφαση για τον τερματισμό του εμπάργκο, το οποίο άρθηκε επίσημα στις 17 Μαρτίου 1974 [28]

Η Σαουδική Αραβία συνέχισε να πιέζει για μειώσεις τιμών από το επίπεδο των 11,65 δολαρίων, αντίθετα από άλλα μέλη του ΟΠΕΚ. Αυτό έγινε όλο και περισσότερο αντιληπτό ως μια φιλοαμερικανική στάση από τους άλλους παραγωγούς, αν και υπερασπιζόταν ο Γιαμανί ως μια ασφαλέστερη επιλογή για την παγκόσμια οικονομία. Η Σαουδική Αραβία έχει επικριθεί ότι χρησιμοποιεί τη δεσπόζουσα θέση της για να επιβάλει τα δικά της συμφέροντα και τη μακροπρόθεσμη στρατηγική παραγωγής της, καθώς η χαμηλότερη τιμή επιτρέπει στη χώρα να διατηρήσει υψηλό μερίδιο αγοράς και αποθαρρύνει την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας που θα περιόριζε την παγκόσμια ζήτηση για λάδι. [29] Σε αυτό το σημείο, ο Γιαμανί δήλωσε την διάσημη ρήση του το 1973: «Η πέτρινη εποχή δεν τελείωσε γιατί μας τελείωσαν οι πέτρες». [30] (Ωστόσο, το απόσπασμα μπορεί να έχει αποδοθεί λανθασμένα από αυτήν και άλλες πηγές. ) [31]

Δολοφονία του βασιλιά Φαϊζάλ

Στις 25 Μαρτίου 1975, ο βασιλιάς Faisal πυροβολήθηκε από τον ανιψιό του Faisal bin Musaid . Ο νεαρός πρίγκιπας είχε ενταχθεί σε μια αντιπροσωπεία του Κουβέιτ, με επικεφαλής τον υπουργό πετρελαίου Abdul Mutaleb Kazimi, την οποία ο Γιαμανί είχε συνοδέψει στο γραφείο του βασιλιά. Ο Γιαμανί στεκόταν δίπλα στον Βασιλιά όταν ακούστηκαν οι πυροβολισμοί και, μετά από ανάκριση, ανακαλύφθηκε ότι ο Faisal bin Musad πίστευε επίσης ότι ο Γιαμανί είχε πυροβοληθεί και ήταν νεκρός στην επίθεση. [32] Ο Γιαμάνι συνέχισε τον ρόλο του ως υπουργός Πετρελαίου για άλλα έντεκα χρόνια μετά τον θάνατο του Φαϊζάλ. [18]

Κρίση ομήρων 1975

Στις 21 Δεκεμβρίου 1975, ο Γιαμανί της Σαουδικής Αραβίας, ο Jamshid Amuzegar του Ιράν και οι άλλοι υπουργοί πετρελαίου του ΟΠΕΚ πιάστηκαν όμηροι στην εξαμηνιαία διάσκεψή τους στη Βιέννη της Αυστρίας . Η επίθεση, η οποία σκότωσε τρεις μη υπουργούς, πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα έξι ατόμων με επικεφαλής τον Βενεζουελανό τρομοκράτη Κάρλος το Τσακάλι, στην οποία περιλαμβάνονταν οι Gabriele Kröcher-Tiedemann και Hans-Joachim Klein . Η αυτοαποκαλούμενη ομάδα «βραχίονας της Αραβικής Επανάστασης» έκανε έκκληση για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης . Ο Κάρλος σχεδίαζε να αναλάβει τη διάσκεψη με τη βία και να κρατήσει ως λύτρα και τους έντεκα παρευρισκόμενους υπουργούς πετρελαίου, εκτός από τους Γιαμάνι και Αμουζεγκάρ που επρόκειτο να εκτελεστούν. [33]

Ο Κάρλος κανόνισε ταξίδια με λεωφορείο και αεροπλάνο για την ομάδα του και 42 από τους αρχικούς 63 ομήρους, με στάσεις στο Αλγέρι και την Τρίπολη, σχεδιάζοντας να πετάξει τελικά στη Βαγδάτη, όπου ο Γιαμανί και ο Amuzegar επρόκειτο να σκοτωθούν. Και οι 30 μη Άραβες όμηροι αφέθηκαν ελεύθεροι στο Αλγέρι, εξαιρουμένου του Amuzegar. Επιπλέον όμηροι αφέθηκαν ελεύθεροι σε άλλη στάση στην Τρίπολη πριν επιστρέψουν στο Αλγέρι. Με μόνο 10 ομήρους να έχουν απομείνει, ο Κάρλος είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Αλγερινό Πρόεδρο Χουάρι Μπουμεντιέν, ο οποίος ενημέρωσε τον Κάρλος ότι οι θάνατοι των υπουργών πετρελαίου θα οδηγούσαν σε επίθεση στο αεροπλάνο. Ο Boumédienne πρέπει επίσης να έχει προσφέρει στον Κάρλος άσυλο αυτή τη στιγμή και πιθανώς οικονομική αποζημίωση για την αποτυχία να ολοκληρώσει την αποστολή του. Ο Κάρλος εξέφρασε τη λύπη του που δεν μπόρεσε να δολοφονήσει τον Γιαμανί και τον Amuzegar, και στη συνέχεια αυτός και οι σύντροφοί του έφυγαν από το αεροπλάνο. Όλοι οι όμηροι και οι τρομοκράτες απομακρύνθηκαν από την κατάσταση, δύο ημέρες αφότου ξεκίνησε. [33]

Λίγο καιρό μετά την επίθεση, οι συνεργοί του Κάρλος αποκάλυψαν ότι η επιχείρηση διοικούνταν από τον Wadie Haddad, ιδρυτή του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης . Ισχυρίστηκαν επίσης ότι η ιδέα και η χρηματοδότηση προήλθαν από έναν Άραβα πρόεδρο, που ευρέως θεωρείται ότι είναι ο Μουάμαρ αλ Καντάφι της Λιβύης . Οι άλλοι μαχητές Bassam Abu Sharif και Klein ισχυρίστηκαν ότι ο Κάρλος έλαβε και κράτησε λύτρα μεταξύ 20 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ  και 50 εκατ. δολάρια ΗΠΑ  από «έναν Άραβα πρόεδρο». Ο Κάρλος ισχυρίστηκε ότι η Σαουδική Αραβία πλήρωσε λύτρα για λογαριασμό του Ιράν, αλλά ότι τα χρήματα "εκτρέπονταν καθ' οδόν και χάθηκαν από την Επανάσταση". [33] [34]

Συνέχιση της πετρελαϊκής πολιτικής της Σαουδικής Αραβίας

Σε μια συνεδρίαση του ΟΠΕΚ τον Σεπτέμβριο του 1975 στη Βιέννη, η Σαουδική Αραβία συνέχισε να αντιτίθεται στις απότομες αυξήσεις της τιμής του πετρελαίου. Ο Γιαμάνι έπρεπε να λάβει έγκριση από τον διάδοχο του θρόνου Φαχντ για οποιαδήποτε αύξηση που θα συμφωνηθεί πέραν του 5%. Μη μπορώντας να επικοινωνήσει με τη Σαουδική Αραβία από τη Βιέννη, ο Γιαμανί άφησε τη συνάντηση και πέταξε στο Λονδίνο με το ιδιωτικό του τζετ για να βρει ένα ασφαλές τηλέφωνο. Το περιστατικό αυτό είχε μεγάλη δημοσιότητα. [35]

Σε μια συνεδρίαση του ΟΠΕΚ τον Μάιο του 1976 στο Μπαλί, το Ιράν και επτά άλλα μέλη υποστήριξαν μια αύξηση 20% στις τιμές του πετρελαίου για να ταιριάξουν με τον πληθωρισμό, αν και η Σαουδική Αραβία τάχθηκε υπέρ ενός εξαμήνου παγώματος των τιμών. [36] [37] Ο Ιρακινός υπουργός Πετρελαίου επέκρινε σφοδρά τον Γιαμάνι και τη Σαουδική Αραβία για φιλοδυτική πολιτική, γεγονός που οδήγησε τον Γιαμάνι να αποχωρήσει από τη συνάντηση και να ζητήσει συγγνώμη. [38] [39] Αυτό διευθετήθηκε και συμφωνήθηκε το πάγωμα των τιμών για έξι μήνες. [40]

Έξι μήνες αργότερα, ο ΟΠΕΚ που συγκεντρώθηκε στη Ντόχα και η Σαουδική Αραβία αντιμετώπισε ξανά πίεση για αύξηση των τιμών. Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ήταν οι μόνες δύο χώρες μέλη που δεν συμφώνησαν σε αύξηση 10% τον Ιανουάριο του 1977, ακολουθούμενη από πρόσθετη αύξηση 5% τον Ιούλιο. Αυτό οδήγησε σε μια περίοδο τιμολόγησης δύο επιπέδων με τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ να χρεώνουν 12,09 δολάρια το βαρέλι και τις άλλες χώρες του ΟΠΕΚ 12,70 δολάρια το βαρέλι. [41] Τον Ιούλιο του 1977, μια συνεδρίαση του ΟΠΕΚ στη Στοκχόλμη ολοκλήρωσε την τιμολόγηση δύο επιπέδων, με τις τιμές να επανενοποιηθούν στα 12,70 δολάρια. [42] [43] [44]

Το 1979, η Ιρανική Επανάσταση είχε ως αποτέλεσμα την ενεργειακή κρίση του 1979 . Η Σαουδική Αραβία και άλλα μέλη του ΟΠΕΚ κατάφεραν να αυξήσουν την παραγωγή επαρκώς για να αντικαταστήσουν αυτή που έχασε από το Ιράν, αλλά αυτό δεν απέτρεψε την αγορά πανικού πετρελαίου. Ο ΟΠΕΚ διατήρησε επίσης μια επίσημη τιμή, αν και η αγορά spot οδήγησε στη διαπραγμάτευση των τιμών του πετρελαίου ανοδικά. Ο Yamani ισχυρίστηκε ότι η Σαουδική Αραβία δεν θα πουλήσει πάνω από την τιμή του ΟΠΕΚ, αλλά θα παραμείνει προσηλωμένη στη μείωση των τιμών του πετρελαίου. [1] [45] [46]

Απομάκρυνση από Υπουργός Πετρελαίου

Οι αγορές πανικού κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης του 1979 οδήγησαν σε αύξηση των αποθεμάτων πετρελαίου που άρχισαν να πλημμυρίζουν την αγορά και οδήγησαν σε πολέμους τιμών μεταξύ πετρελαιοπαραγωγών χωρών που ανταγωνίζονταν για μερίδιο αγοράς. Αυτό με τη σειρά του οδήγησε σε μειωμένα έσοδα για τη Σαουδική Αραβία. [1] Στις 13 Ιουνίου 1982, κατά τη διάρκεια αυτής της ύφεσης, ο βασιλιάς Khalid πέθανε από καρδιακή προσβολή και ο διάδοχος πρίγκιπας Φαχντ έγινε βασιλιάς και πρωθυπουργός. [47]

Η αρχή της διακυβέρνησης του Φαχντ αμαυρώθηκε από το μειωμένο εισόδημα από το πετρέλαιο που προκλήθηκε από την υπερκατανάλωση πετρελαίου της δεκαετίας του 1980 . [48] [49] Ο περιορισμένος εθνικός προϋπολογισμός ενθάρρυνε επίσης τη χρήση πετρελαίου σε συμφωνίες ανταλλαγής. Το 1984, η Σαουδική Αραβία αγόρασε δέκα Boeing 747 για να ενταχθεί στον στόλο της Saudia Airlines, με πληρωμή 34,5 million barrels (5,490,000 m3) πετρελαίου. [50] [51]

Σε μια συνεδρίαση του ΟΠΕΚ τον Οκτώβριο του 1986, ο Φαχντ έστειλε στον υπουργό πετρελαίου του ένα τηλεγράφημα ζητώντας να αυξηθεί η ποσόστωση πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας και να οριστεί η τιμή του πετρελαίου στα 18 δολάρια, το οποίο ο Γιαμάνι αρνήθηκε να υπογράψει. Στις 29 Οκτωβρίου 1986, έγινε μια σύντομη ανακοίνωση στη Σαουδική τηλεόραση ότι ο Yamani είχε απολυθεί. [2] Αντικαταστάθηκε από τον Hisham Nazer . [52]

Αλλες δραστηριότητες

Τον Ιούλιο του 1982, ο Γιαμανί ίδρυσε την Investcorp, μια εταιρεία ιδιωτικών μετοχών, με αρκετούς άλλους υπουργούς πετρελαίου και γνωστούς χρηματοδότες. [53] Οι αρχικές επενδύσεις της εταιρείας περιελάμβαναν την Tiffany & Co., την Breguet, μια Ελβετική ωρολογοποιία και τη Chaumet. [53] [54] Ο Γιαμανί, ο ίδιος γνωστός ως λάτρης του ρολογιού, έγινε επίσης πλειοψηφικός μέτοχος της Vacheron Constantin το 1987. Το 1996, οι μετοχές του Γιαμανί πωλήθηκαν στη συνέχεια στον όμιλο Vendôme Luxury Group, ιδιοκτησίας της Richemont . [55] [56] Το 1988, ο Γιαμανί ίδρυσε το Ίδρυμα Ισλαμικής Κληρονομιάς Al-Furqan υπό το Πολιτιστικό και Φιλανθρωπικό Ίδρυμα Γιαμανί, το οποίο προσπαθεί να διατηρήσει και να δημοσιεύσει ιστορικά σημαντικά ισλαμικά έργα. [57] Το 1990, ίδρυσε το Centre for Global Energy Studies, μια ομάδα ανάλυσης αγοράς με έδρα το Λονδίνο που ισχυρίζεται ότι παρέχει αντικειμενικές πληροφορίες για ενεργειακά ζητήματα. Μέλη του διοικητικού συμβουλίου περιλαμβάνουν τον Edward Heath, τον Valéry Giscard d'Estaing και τον Denis Healey, όλοι τους φίλοι του Yamani. [3]

Προσωπική ζωή

Η πρώτη σύζυγος του Γιαμανί ήταν Ιρακινή. [58] Είχαν τρία παιδιά. [58] Το 1956, γεννήθηκε η πρώτη κόρη του, Mai Yamani, ακολουθούμενη από τη δεύτερη κόρη Maha το 1959 και τον πρώτο γιό Hani το 1961. Η Μάι σπούδασε ανθρωπολογία και τώρα είναι συγγραφέας και ερευνητής στο Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων . Η Maha πήρε πτυχίο νομικής από το Cambridge και ο Hani πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων. Ο Γιαμανί παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του Tamam al Anbar στις 23 Μαρτίου 1975 και απέκτησε πέντε παιδιά: Faisal (γενν. 1976), Sharaf (γενν. 1977), Sarah (γενν. 1979), Arwa (γεν. 1981) και Ahmed (γεν. 1983). [2] Ο Γιαμάνι μιλούσε άπταιστα Αραβικά, Αγγλικά [58] και Γαλλικά. Το στυλ διαπραγμάτευσης του, όπως παρατήρησε ο Henry Kissinger, ήταν να δειπνήσει με άλλους αξιωματούχους μέχρι το σημείο της πληρότητας και του λήθαργου, πριν ξεκινήσει παρατεταμένες διαπραγματεύσεις ( Reader's Digest, περίπου το 1970).

Ο Γιαμάνι πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου 2021 στο Λονδίνο, σε ηλικία 93 ετών, για να ταφεί αργότερα στη γενέτειρά του, τη Μέκκα. [18]

Σημειώσεις

Περαιτέρω ανάγνωση

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 McFadden, Robert D. (23 February 2021). «Ahmed Zaki Yamani, Former Saudi Oil Minister, Dies at 90». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 February 2021. https://web.archive.org/web/20210223070959/https://www.nytimes.com/2021/02/23/business/ahmed-zaki-yamani-dead.html.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " NYT obit " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Kechichian, Joseph A. (9 April 2012). «King Faisal's lieutenant on world stage». Gulf News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 November 2014. https://web.archive.org/web/20141128122325/http://gulfnews.com/life-style/people/king-faisal-s-lieutenant-on-world-stage-1.608690. Ανακτήθηκε στις 25 October 2012.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " gnews " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «His Excellency Sheikh Ahmed Zaki Yamani». CGES. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2012.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " cges " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  4. ↑ «Saudi Arabia – OIL INDUSTRY». countrystudies.us. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2020. 
  5. ↑ «King Fahd University of Petroleum and Minerals University». www.unipage.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. 
  6. ↑ Smith, William D. (11 June 1974). «Saudis to Increase Their Share In Aramco From 25% to 60%» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2019. https://web.archive.org/web/20190927071247/https://www.nytimes.com/1974/06/11/archives/saudis-to-increase-their-share-in-aramco-from-25-to-60-saudis-will.html. 
  7. ↑ Smith, William (8 October 1976). «Saudis' Takeover Due to Encompass All Armco Work» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1976/10/08/archives/saudis-takeover-due-to-encompass-all-aramco-work-more-than.html. Ανακτήθηκε στις 23 February 2021. 
  8. ↑ Parisi, Anthony J. (5 September 1980). «COMPANY NEWS; Final Saudi Payment For Aramco Is Made 100% Ownership Reserves Not a Factor G.E. Is Indicted On Bribery Charge Kaiser Agrees to Sell North Sea Oil Share North Sea Oil Finds McDonnell Layoffs LTV Is Rebuffed By Pneumo Corp. Energy Concerns Drop Merger Plan Five Cart Concerns Indicted on Pricing Fed Issues Order On Campeau Bid SCM Dissident Slate» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1980/09/05/archives/company-news-final-saudi-payment-for-aramco-is-made-100-ownership.html. Ανακτήθηκε στις 23 February 2021. 
  9. ↑ Gamal, Rania El (23 February 2021). «Yamani, the Saudi oil minister who brought the West to its knees» (στα αγγλικά). Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 February 2021. https://web.archive.org/web/20210223085425/https://www.reuters.com/article/saudi-yamani-int-idUSKBN2AN0LQ. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Stork, Joe (1974). «Oil and the International Crisis». MERIP Reports (32): 3–34. doi:10.2307/3011736. ISSN 0047-7265. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 July 2015. https://web.archive.org/web/20150716034313/http://www.jstor.org/stable/3011736. 
  11. ↑ «Foreign Relations of the United States, 1964–1968, Volume XXXIV, Energy Diplomacy and Global Issues – Office of the Historian». history.state.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2021. 
  12. ↑ «A Membership of Arab Oil Exporting Countries | OAPEC». www.oapecorg.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2018. 
  13. ↑ Epstein, Edward Jay (1 Μαρτίου 1983). «The Cartel That Never Was». The Atlantic (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2019. 
  14. ↑ Gambrell, Jon. «Ahmed Zaki Yamani, Saudi minister and symbol of 'the new age of oil,' dies at 90» (στα αγγλικά). Washington Post. ISSN 0190-8286. https://www.washingtonpost.com/local/obituaries/ahmed-zaki-yamani-dead/2021/02/23/e979c4b4-75f2-11eb-948d-19472e683521_story.html. Ανακτήθηκε στις 23 February 2021. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Hanieh, Adam (2011). Capitalism and Class in the Gulf Arab States. ISBN 978-1-137-49058-2. 
  16. ↑ «OPEC enacts oil embargo». HISTORY (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2021. 
  17. ↑ Issawi, Charles (1978). «The 1973 Oil Crisis and After». Journal of Post Keynesian Economics 1 (2): 3–26. doi:10.1080/01603477.1978.11489099. ISSN 0160-3477. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 June 2020. https://web.archive.org/web/20200623174316/https://www.jstor.org/stable/4537467. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 Gambrell, Jon (23 February 2021). «Long-serving Saudi oil minister Ahmed Zaki Yamani dies at 90». AP News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 February 2021. https://web.archive.org/web/20210223091209/https://apnews.com/article/mecca-dubai-saudi-arabia-united-arab-emirates-carlos-the-jackal-e5fa5a92520a4156966cef0d1a9ea1a0/.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " :3 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  19. ↑ «Sheikh Yamani Arriving at London Airport». AP Archive. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2021. 
  20. ↑ «Who Is Ahmed Zaki Yamani, Who Was Kidnapped By The Fox And Ordered By An Arab President To Execute Him ?! | A Nation Is Tweeting Out Of Tune» (στα Αγγλικά). Prime Time Zone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2021. 
  21. ↑ Halloran, Richard (22 November 1973). «Japanese Caution Israelis on Ties» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1973/11/22/archives/japanese-caution-israelis-on-ties-tokyo-hints-break-possible-if.html. Ανακτήθηκε στις 24 February 2021. 
  22. ↑ Khader, Bichara (2014). «The European Union and the Palestinian question (1957–2014): the performance-expectation gap». Rivista di Studi Politici Internazionali 81 (3 (323)): 335–365. ISSN 0035-6611. https://www.jstor.org/stable/43580710. 
  23. ↑ Weinraub, Bernard (22 December 1973). «Shah of Iran Urges Arabs To End Their Oil Embargo» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 October 2020. https://web.archive.org/web/20201031035114/https://www.nytimes.com/1973/12/22/archives/shah-of-iran-urges-arabs-to-end-theiroil-embargo-shah-of-iran-urges.html. 
  24. ↑ Golub, David B. (1985). When Oil and Politics Mix: Saudi Oil Policy, 1973–85 (στα Αγγλικά). Center for Middle Eastern Studies, Harvard University. ISBN 978-0-932885-01-2. 
  25. ↑ Adelman, MA. «The First Oil Price Explosion 1971–1974» (PDF). 
  26. ↑ Corporations, United States Congress Senate Committee on Foreign Relations Subcommittee on Multinational (1973). Multinational Corporations and United States Foreign Policy: Hearings Before the Subcommittee on Multinational Corporations of the Committee on Foreign Relations, United States Senate, Ninety-third – [Ninety-fourth] Congress (στα Αγγλικά). U.S. Government Printing Office. 
  27. ↑ «22 December 1973: Opec more than doubles the price of oil». MoneyWeek (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2021. 
  28. ↑ «40 years after the Arab oil embargo, America still loves its petroleum». The World from PRX (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2020. 
  29. ↑ Peter Waldman (12 April 2015). «Saudi Arabia's Plan to Extend the Age of Oil». Bloomberg News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 February 2017. https://web.archive.org/web/20170224083439/https://www.bloomberg.com/news/articles/2015-04-12/saudi-arabia-s-plan-to-extend-the-age-of-oil. 
  30. ↑ Matt Frei (3 July 2008). «Washington diary: Oil addiction». BBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 October 2013. https://web.archive.org/web/20131031103610/http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/7486705.stm. Ανακτήθηκε στις 27 January 2014. 
  31. ↑ Garson O’Toole (7 Ιανουαρίου 2018). «The Stone Age Did Not End Because the World Ran Out of Stones, and the Oil Age Will Not End Because We Run Out of Oil». Quote Investigator. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2020. The earliest close match located by QI appeared in July 1999 in the London periodical The Economist within an article about fuel cell technology. Don Huberts... 
  32. ↑ de Onis, Juan (19 June 1975). «Faisal's Killer is Put to Death» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 December 2020. https://web.archive.org/web/20201207125053/https://www.nytimes.com/1975/06/19/archives/faisals-killer-is-put-to-death-prince-is-beheaded-before-a-crowd-of.html. 
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 Patrick Bellamy. «Carlos the Jackal: Trail of Terror». truTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2015.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " jackal " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  34. ↑ John Follain (1998). Jackal: The Complete Story of the Legendary Terrorist, Carlos the Jackal. Arcade Publishing. σελ. 102. ISBN 978-1559704663.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  35. ↑ Hagger, Nicholas (2009). The Libyan Revolution: Its Origins and Legacy : a Memoir and Assessment (στα Αγγλικά). John Hunt Publishing. ISBN 978-1-84694-256-3. 
  36. ↑ Andelnia, David A. (28 May 1976). «OPEC Ministers' Meeting Opens in Note of Discord» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1976/05/28/archives/opec-ministers-meeting-opens-in-note-of-discord.html. Ανακτήθηκε στις 24 February 2021. 
  37. ↑ «Most in OPEC Are Reported to Favor An Increase in the Prices for Crude Oil» (στα αγγλικά). The New York Times. 26 May 1976. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1976/05/26/archives/most-in-opec-are-reported-to-favor-an-increase-in-the-prices-for.html. Ανακτήθηκε στις 23 February 2021. 
  38. ↑ «Guide to the Giuliano Garavini Collection AD.MC.038». dlib.nyu.edu. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2021. 
  39. ↑ Terzian, Pierre (1985). OPEC, the Inside Story (στα Αγγλικά). Zed Books. ISBN 978-0-86232-220-5. 
  40. ↑ Cooper, Andrew Scott (2008). «Showdown at Doha: The Secret Oil Deal That Helped Sink the Shah of Iran». Middle East Journal 62 (4): 567–591. doi:10.3751/62.4.11. ISSN 0026-3141. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 February 2021. https://web.archive.org/web/20210220233022/https://www.jstor.org/stable/25482569. 
  41. ↑ United States Congressional Serial Set (στα Αγγλικά). U.S. Government Printing Office. 1978. 
  42. ↑ «Foreign Relations of the United States, 1969–1976, Volume XXXVII, Energy Crisis, 1974–1980 – Office of the Historian». history.state.gov. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2021. 
  43. ↑ Rattner, Steven (15 February 1977). «A Compromise by OPEC May End Two‐Tier Price» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1977/02/15/archives/a-compromise-by-opec-may-end-twotier-price-oil-experts-increasingly.html. Ανακτήθηκε στις 23 February 2021. 
  44. ↑ Annual Report to the President and to the Congress for Fiscal Year ... (στα Αγγλικά). National Advisory Council on International Monetary and Financial Policies (U.S.). 1971. σελ. 21. 
  45. ↑ Martin, Douglas (15 August 1981). «Yamani Hopeful About Oil Price Pact» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 May 2015. https://web.archive.org/web/20150524081608/http://www.nytimes.com/1981/08/15/business/yamani-hopeful-about-oil-price-pact.html. 
  46. ↑ «The Lecture for The Prize Chapter 36: The Good Sweating – How Long Can It Go? | EGEE 120: Oil: International Evolution». www.e-education.psu.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2016. 
  47. ↑ Rattner, Steven (14 June 1982). «Khalid is Dead; Fahd Succeeds in Saudi Arabia» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 July 2018. https://web.archive.org/web/20180710041316/https://www.nytimes.com/1982/06/14/obituaries/khalid-is-dead-fahd-succeeds-in-saudi-arabia.html. 
  48. ↑ Gamal, Rania El (14 October 2014). «Facing new oil glut, Saudis avoid 1980s mistakes to halt price slide» (στα αγγλικά). Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 December 2020. https://web.archive.org/web/20201211044904/https://www.reuters.com/article/us-saudi-oil-policy-analysis-idUSKCN0I229320141014. 
  49. ↑ «Yamani, the Saudi oil minister who brought the West to its knees». KELO-AM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2021. 
  50. ↑ Vartan, Vartanig G. (16 August 1984). «Saudis, Boeing in Barter Deal» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 January 2018. https://web.archive.org/web/20180130212625/http://www.nytimes.com/1984/08/16/business/saudis-boeing-in-barter-deal.html. 
  51. ↑ Aburish, Saïd K. (15 Αυγούστου 2005). The Rise, Corruption and Coming Fall of the House of Saud: With an Updated Preface (στα Αγγλικά). A&C Black. ISBN 978-0-7475-7874-1. 
  52. ↑ «Saudis fire Yamani as oil minister». Spokane Chronicle. 30 October 1986. https://news.google.com/newspapers?nid=1345&dat=19861030&id=gjFkAAAAIBAJ&pg=6954,3330252. Ανακτήθηκε στις 7 January 2013. 
  53. ↑ 53,0 53,1 «Ahmed Zaki Yamani, Who Helped Lead 1973 Oil Embargo, Dies» (στα αγγλικά). Bloomberg.com. 23 February 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 February 2021. https://web.archive.org/web/20210223160635/https://www.bloomberg.com/news/articles/2021-02-23/former-saudi-oil-minister-ahmed-yamani-has-died-ekhbariya-says. 
  54. ↑ Studer, Margaret (15 September 1999). «Swatch Agrees to Acquire Breguet From Investcorp» (στα αγγλικά). Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 February 2021. https://web.archive.org/web/20210224091434/https://www.wsj.com/articles/SB937342048811805386. 
  55. ↑ Reuters (13 December 1996). «Vendome Buys A Watchmaker» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 May 2015. https://web.archive.org/web/20150526163642/http://www.nytimes.com/1996/12/13/business/vendome-buys-a-watchmaker.html. 
  56. ↑ «Vendome Luxury Group Buys Vacheron Constantin Watches». WWD (στα Αγγλικά). 13 Δεκεμβρίου 1996. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2021. 
  57. ↑ «Introduction by Sheikh Ahmed Zaki Yamani, Chairman and Patron». Al Furqan Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2012. 
  58. ↑ 58,0 58,1 58,2 «A. Zaki Yamani» (PDF). CIA. 15 Μαΐου 1974. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2012. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αχμέτ_Ζακί_Γιαμανί&oldid=9699942"