Έρασμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Knossian (συζήτηση | συνεισφορές)
10 επεξεργασίες
Γενικά
→‎Γενικά: Προσθήκες από την αγγλική σελίδα
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
| ιστοσελίδα = <!-- http://www.example.com}} -->
| ιστοσελίδα = <!-- http://www.example.com}} -->
}}
}}
Ο '''Ντεζιντέριους Εράσμους Ροτεροντάμους''' (''Desiderius Erasmus Roterodamus'', [[28 Οκτωβρίου]] [[1466]] – [[12 Ιουλίου]] [[1536]]), γνωστός ως '''Έρασμος''' ή '''Έρασμος του Ρότερνταμ'''<ref>Το ''Erasmus'' ήταν το βαπτιστικό του όνομα. Το ''Desiderius'' ήταν ένα επιπλέον όνομα που υιοθέτησε ο ίδιος και το οποίο χρησιμοποιούσε από το 1496. Το ''Roterodamus'' ήταν ένα επιστημονικό όνομα που σημαίνει "από το Ρότερνταμ" αν και η λατινική γενική θα ήταν ''Roterdamensis''.</ref> , ήταν [[Ολλανδία|Ολλανδός]] [[Αναγεννησιακός ουμανισμός|αναγεννησιακός ανθρωπιστής]], καθολικός ιερέας, δάσκαλος και [[θεολόγος]]. Ο Έρασμος ήταν κλασικός λόγιος που έγραφε σε «καθαρή» [[λατινική γλώσσα]].
Ο '''Ντεζιντέριους Εράσμους Ροτεροντάμους''' (''Desiderius Erasmus Roterodamus'', [[28 Οκτωβρίου]] [[1466]] – [[12 Ιουλίου]] [[1536]]), γνωστός ως '''Έρασμος''' ή '''Έρασμος του Ρότερνταμ'''<ref>Το ''Erasmus'' ήταν το βαπτιστικό του όνομα. Το ''Desiderius'' ήταν ένα επιπλέον όνομα που υιοθέτησε ο ίδιος και το οποίο χρησιμοποιούσε από το 1496. Το ''Roterodamus'' ήταν ένα επιστημονικό όνομα που σημαίνει "από το Ρότερνταμ" αν και η λατινική γενική θα ήταν ''Roterdamensis''.</ref> , ήταν [[Ολλανδία|Ολλανδός]] [[Αναγεννησιακός ουμανισμός|αναγεννησιακός ανθρωπιστής]], καθολικός ιερέας, δάσκαλος και [[θεολόγος]]. Ο Έρασμος ήταν κλασικός λόγιος που έγραφε σε «καθαρή» [[λατινική γλώσσα]], ενώ έμαθε πολύ καλά αρχαία ελληνικά που δίδαξε για ένα διάστημα στο [[Κέιμπριτζ]] της Αγγλίας.


== Βιογραφικά στοιχεία ==
==Γενικά==
Γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1466 στο Ρότερνταμ<ref>{{Cite journal|title=The Birth Dates of John Colet and Erasmus of Rotterdam: Fresh Documentary Evidence|url=http://dx.doi.org/10.2307/2859872|journal=Renaissance Quarterly|date=1979-04|issn=0034-4338|pages=73–76|volume=32|issue=1|doi=10.2307/2859872|first=John B.|last=Gleason}}</ref>. Ο πατέρας του Gerard ήταν καθολικός ιερέας στην πόλη Gouda<ref>{{Cite book|title=Erasmus|first=Cornelis|last=Augustijn|publisher=University of Toronto Press|isbn=9781442674578|date=1991-01-31|location=Toronto|url=http://dx.doi.org/10.3138/9781442674578}}</ref> κι η μητέρα του Margaretha Rutgers ήταν κόρη ιατρού<ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.newadvent.org/cathen/05510b.htm|title=CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Desiderius Erasmus|website=www.newadvent.org|accessdate=2019-05-28}}</ref> . Οι γονείς του δεν ήταν παντρεμένοι. Τον αδερφό του και τον ίδιο τους μεγάλωσε η μητέρα τους στην Gouda. Όταν έγινε 9 χρονών (1475) έγινε δεκτός με τον αδερφό του σε ένα από τα καλύτερα σχολεία καθολικών της Ολλανδίας στην πόλη Ντέβεντερ που διοικούσε ο περίφημος λόγιος Alexander Hegius. Εκεί ξεχώρισε γρήγορα για την εξυπνάδα, τη μνήμη και την πρόοδό του. Εκεί έμαθε και τα πρώτα ελληνικά<ref>{{Cite book|title=Geloven in de Lage Landen : scharniermomenten in de geschiedenis van het christendom|last=Nissen, Peter J. A. (Petrus Johannes Andreas), 1957- Ackermans, Gian (Johannes Elisabeth Alfons), 1963-|publisher=Davidsfonds/Leuven|isbn=9058262812|date=cop. 2004|url=http://worldcat.org/oclc/67008944|id=67008944}}</ref>, που είχαν φέρει στο προσκήνιο η [[Αναγέννηση]] και ακόμα ελάχιστα σχολεία πρόσφεραν στους μαθητές του. Το 1483 έχασε και τους δυο γονείς του από επιδημία πανώλης.
⚫
Υπήρξε μαθητής του Έλληνα λόγιου [[Μάρκος Μουσούρος|Μάρκου Μουσούρου]], για τον οποίο συνήθιζε να λέει ότι είναι: «..''.άνδρας πολυμαθέστατος και πανεπιστήμων, κλειδοκράτωρ της ελληνικής γλώσσας και θαυμάσιος ειδήμων της λατινικής φωνής.''..».


Το 1487 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1492 ιερέας της καθολικής εκκλησίας<ref>{{Cite book|title=Poems|last=Erasmus, Desiderius, -1536.|last2=Vredeveld, Harry.|publisher=University of Toronto Press|isbn=9781442678569|date=1993|location=Toronto|url=https://www.worldcat.org/oclc/647720480|id=647720480}}</ref>. Ωστόσο ποτέ δεν αισθάνθηκε ιδιαίτερα άνετα στο ρόλο του κληρικού, προτιμώντας αυτόν του μελετητή λογίου.
⚫
Αν και ο Έρασμος παρέμεινε [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικός]] σε όλη του τη ζωή, άσκησε δριμεία κριτική σε ζητήματα που θεωρούσε ότι αποτελούσαν υπερβολές της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, μέχρι του σημείου να απορρίψει το διορισμό του ως [[Καρδινάλιος|καρδιναλίου]] όταν του προτάθηκε.

Χάρη στα εξαιρετικά του λατινικά σε γραπτό και προφορικό λόγο, έλαβε το 1495 από έναν επίσκοπο υποτροφία για σπουδές στο Παρίσι, όπου και σπούδασε από το 1496, συγκεκριμένα στο Collège de Montaigu, ένα κολλέγιο περίφημο για τις [[Σχολαστικισμός|σχολαστικές]] σπουδές του όπου όμως επίσης είχαν έρθει οι ανθρωποκεντρικές επιδράσεις της Αναγέννησης. Ταξίδεψε στην Αγγλία(Λονδίνο),το Βέλγιο(Λέβεν) την Ελβετία(Βασιλεία). Ειδικά στην Αγγλία το 1498-1499 γνώρισε σημαντικούς λόγιους, θεολόγους και φιλοσόφους της εποχής του όπως ο [[Τόμας Μορ]], ο [[Τζον Φίσερ]] κι ο [[Τόμας Λινάκρ]], ενώ του προσφέρθηκε και έδρα διδασκαλίας, που αρχικά αρνήθηκε αλλά έμελλε να αποδεχτεί το 1510. Εκεί άρχισε να μαθαίνει καλύτερα αρχαία ελληνικά για να καταλάβει καλύτερα και να διδάξει το πρωτότυπο της [[Η Καινή Διαθήκη στην Πρωτότυπη Ελληνική|Καινής Διαθήκης]]. Γύρισε στο Παρίσι και όπως έγραφε σε φίλους του διάβαζε ελληνικά μερα-νύχτα για τρία χρόνια<ref>{{Cite book|title=Johan Huizinga 1872–1972|first=F.|last=Jansonius|publisher=Springer Netherlands|isbn=9789401502238|date=1973|location=Dordrecht|pages=53–72|url=http://dx.doi.org/10.1007/978-94-015-0730-1_3}}</ref>, πιθανώς έχοντας δάσκαλο το [[Γεώργιος Ερμώνυμος|Γεώργιο Ερμώνυμο]].

Tο 1506 πραγματοποίησε ένα όνειρο του και ταξίδεψε στην Ιταλία, χάρη και στην οικονομική βοήθεια φίλων από την Αγγλία, αρχικά στο [[Τορίνο]] όπου σπούδασε [[θεολογία]]. Απο κει πήγε στη Μπολόνια, την [[Πάντοβα]] και τελικά στη Ρώμη, όπου γνώρισε τον καρδινάλιο Τζιοβάνι των Μεδίκων (μετέπειτα [[Πάπας Λέων Ι΄|πάπα Λέων Ι]]), αλλά γι αλλη μια φορά αρνήθηκε να μείνει εκεί ζώντας ως κληρικός.

⚫
Το 1509 έφτασε στη Βενετία όπου εργάστηκε ως διορθωτής για τον εκδότη λόγιο κι ουμανιστή [[Άλδος Μανούτιος|Άλδο Μανούτιο]] και γνώρισε τον Κρητικό λόγιο [[Μάρκος Μουσούρος|Μάρκο Μουσούρο]], για τον οποίο κάποτε είπε ότι είναι: «..''.άνδρας πολυμαθέστατος και πανεπιστήμων, κλειδοκράτωρ της ελληνικής γλώσσας και θαυμάσιος ειδήμων της λατινικής φωνής.''..».

Μετά την άνοδο στο θρόνο της Αγγλίας του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η]] το 1510, πήγε εκεί ελπίζοντας σε μια φιλελευθεροποίηση της κοινωνίας διδάσκοντας εκτός των άλλων για ένα διάστημα κι ελληνικά στο Queen's College στο [[Κέιμπριτζ]]<ref>{{Cite journal|title=Paul Botley. Latin Translation in the Renaissance: The Theory and Practice of Leonardo Bruni, Giannozzo Manetti and Desiderius Erasmus. Cambridge Classical Studies. Cambridge and New York : Cambridge University Press, 2004. x + 208 pp. index. append. illus. tbls. bibl. $70. ISBN: 0-521-83717-0.|url=http://dx.doi.org/10.1353/ren.2008.0755|journal=Renaissance Quarterly|date=2005|issn=0034-4338|pages=686–688|volume=58|issue=2|doi=10.1353/ren.2008.0755|first=Marianne|last=Pade}}</ref><ref>{{Cite journal|title=Sleeman, Cyril Montagu, (5 July 1883–13 May 1971), Fellow of Queens’ College, Cambridge|url=http://dx.doi.org/10.1093/ww/9780199540884.013.u159657|publisher=Oxford University Press|journal=Who Was Who|date=2007-12-01}}</ref>. Έγραφε ασταμάτητα διατηρώντας αλληλογραφία με εκατοντάδες ερευνητές, θεολόγους, κληρικούς, καθηγητές κ.ά., έχοντας αποκτήσει φήμη εξαιρετικά μορφωμένου κι εργατικού καθηγητή. Απογοητεύτηκε όμως από τις πολιτικές του Ερρίκου<ref name=":0" /> κι εγκατέλειψε οριστικά την Αγγλία το 1515. Αρχικά πήγε στη Βασιλεία της Ελβετίας για να εκδώσει τη μετάφραση της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]].

Το 1517, μετακινήθηκε στο Βέλγιο για να διδάξει στο πανεπιστήμιο του [[Λέουβεν|Λέβεν]], σύντομα όμως έφυγε για την Ελβετία, όπου μπορούσε να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του χωρίς τις επικρίσεις της καθολικής εκκλησίας.

Πέθανε στη [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλεία]] της Ελβετίας το 1536 σε ηλικία 70 ετών.

==Έργο==
⚫
Αν και ο Έρασμος παρέμεινε τυπικά [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικός]] σε όλη του τη ζωή, άσκησε δριμεία κριτική σε ζητήματα που θεωρούσε ότι αποτελούσαν υπερβολές της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, μέχρι του σημείου να απορρίψει το διορισμό του ως [[Καρδινάλιος|καρδιναλίου]] όταν του προτάθηκε.


Στο έργο του ''Πραγματεία στην Προετοιμασία για τον Θάνατο'' (De preparatione ad mortem) έκανε ξεκάθαρη τη θέση του ότι μόνο η πίστη στην εξιλεωτική θυσία του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]] αποτελεί εγγύηση για [[αιώνια ζωή]] και όχι τα [[ιερά μυστήρια]] και οι [[τελετουργίες]] της Εκκλησίας. Επίσης, κατέκρινε την [[Κληρικαλισμός|εξουσία του κλήρου]] και την λατρεία των [[Ιερά λείψανα|ιερών λειψάνων]].
Στο έργο του ''Πραγματεία στην Προετοιμασία για τον Θάνατο'' (De preparatione ad mortem) έκανε ξεκάθαρη τη θέση του ότι μόνο η πίστη στην εξιλεωτική θυσία του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]] αποτελεί εγγύηση για [[αιώνια ζωή]] και όχι τα [[ιερά μυστήρια]] και οι [[τελετουργίες]] της Εκκλησίας. Επίσης, κατέκρινε την [[Κληρικαλισμός|εξουσία του κλήρου]] και την λατρεία των [[Ιερά λείψανα|ιερών λειψάνων]].
Γραμμή 32: Γραμμή 47:


Άλλα γνωστά έργα του είναι το ''Μωρίας Εγκώμιον'' (Laus stultitiae), το ''Εγχειρίδιο του Χριστιανού Ιππότη'' (Institutio principis christiani) και το ''Περί της Ευγενείας των Παίδων'' (De civilitate morum puerilium).
Άλλα γνωστά έργα του είναι το ''Μωρίας Εγκώμιον'' (Laus stultitiae), το ''Εγχειρίδιο του Χριστιανού Ιππότη'' (Institutio principis christiani) και το ''Περί της Ευγενείας των Παίδων'' (De civilitate morum puerilium).

Το 1500 ένα απο τα πρώτα του έργα ήταν μια συλλογή παροιμιών στα ελληνικά και λατινικά με τον τίτλο Adagia.


Το [[Οικία Έρασμου|σπίτι]] του στο [[Άντερλεχτ]], προάστιο των [[Βρυξέλλες|Βρυξελλών]], αποτελεί σήμερα μουσείο.
Το [[Οικία Έρασμου|σπίτι]] του στο [[Άντερλεχτ]], προάστιο των [[Βρυξέλλες|Βρυξελλών]], αποτελεί σήμερα μουσείο.

Έκδοση από την 10:51, 28 Μαΐου 2019

Έρασμος
Πραγματικό όνομαDesiderius Erasmus
Γέννηση28 Οκτωβρίου 1466
Ρότερνταμ, Βουργουνδικές Κάτω Χώρες
Θάνατος12 Ιουλίου 1536 (70 ετών)
Βασιλεία (Ελβετία)
ΠερίοδοςΑναγεννησιακή φιλοσοφία
ΠεριοχήΔυτική φιλοσοφία
ΣχολήΠανεπιστήμιο του Παρισιού
Κύρια ΕνδιαφέρονταΧριστιανική φιλοσοφία
Αναγεννησιακός ουμανισμός
Αξιοσημείωτες ΙδέεςΕρασμιακή προφορά
ΕπιδράσειςΜάρκος Τύλλιος Κικέρων
ΕπηρέασεΤόμας Μορ, Μαρτίνος Λούθηρος

Ο Ντεζιντέριους Εράσμους Ροτεροντάμους (Desiderius Erasmus Roterodamus, 28 Οκτωβρίου 1466 – 12 Ιουλίου 1536), γνωστός ως Έρασμος ή Έρασμος του Ρότερνταμ[1] , ήταν Ολλανδός αναγεννησιακός ανθρωπιστής, καθολικός ιερέας, δάσκαλος και θεολόγος. Ο Έρασμος ήταν κλασικός λόγιος που έγραφε σε «καθαρή» λατινική γλώσσα, ενώ έμαθε πολύ καλά αρχαία ελληνικά που δίδαξε για ένα διάστημα στο Κέιμπριτζ της Αγγλίας.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1466 στο Ρότερνταμ[2]. Ο πατέρας του Gerard ήταν καθολικός ιερέας στην πόλη Gouda[3] κι η μητέρα του Margaretha Rutgers ήταν κόρη ιατρού[4] . Οι γονείς του δεν ήταν παντρεμένοι. Τον αδερφό του και τον ίδιο τους μεγάλωσε η μητέρα τους στην Gouda. Όταν έγινε 9 χρονών (1475) έγινε δεκτός με τον αδερφό του σε ένα από τα καλύτερα σχολεία καθολικών της Ολλανδίας στην πόλη Ντέβεντερ που διοικούσε ο περίφημος λόγιος Alexander Hegius. Εκεί ξεχώρισε γρήγορα για την εξυπνάδα, τη μνήμη και την πρόοδό του. Εκεί έμαθε και τα πρώτα ελληνικά[5], που είχαν φέρει στο προσκήνιο η Αναγέννηση και ακόμα ελάχιστα σχολεία πρόσφεραν στους μαθητές του. Το 1483 έχασε και τους δυο γονείς του από επιδημία πανώλης.

Το 1487 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1492 ιερέας της καθολικής εκκλησίας[6]. Ωστόσο ποτέ δεν αισθάνθηκε ιδιαίτερα άνετα στο ρόλο του κληρικού, προτιμώντας αυτόν του μελετητή λογίου.

Χάρη στα εξαιρετικά του λατινικά σε γραπτό και προφορικό λόγο, έλαβε το 1495 από έναν επίσκοπο υποτροφία για σπουδές στο Παρίσι, όπου και σπούδασε από το 1496, συγκεκριμένα στο Collège de Montaigu, ένα κολλέγιο περίφημο για τις σχολαστικές σπουδές του όπου όμως επίσης είχαν έρθει οι ανθρωποκεντρικές επιδράσεις της Αναγέννησης. Ταξίδεψε στην Αγγλία(Λονδίνο),το Βέλγιο(Λέβεν) την Ελβετία(Βασιλεία). Ειδικά στην Αγγλία το 1498-1499 γνώρισε σημαντικούς λόγιους, θεολόγους και φιλοσόφους της εποχής του όπως ο Τόμας Μορ, ο Τζον Φίσερ κι ο Τόμας Λινάκρ, ενώ του προσφέρθηκε και έδρα διδασκαλίας, που αρχικά αρνήθηκε αλλά έμελλε να αποδεχτεί το 1510. Εκεί άρχισε να μαθαίνει καλύτερα αρχαία ελληνικά για να καταλάβει καλύτερα και να διδάξει το πρωτότυπο της Καινής Διαθήκης. Γύρισε στο Παρίσι και όπως έγραφε σε φίλους του διάβαζε ελληνικά μερα-νύχτα για τρία χρόνια[7], πιθανώς έχοντας δάσκαλο το Γεώργιο Ερμώνυμο.

Tο 1506 πραγματοποίησε ένα όνειρο του και ταξίδεψε στην Ιταλία, χάρη και στην οικονομική βοήθεια φίλων από την Αγγλία, αρχικά στο Τορίνο όπου σπούδασε θεολογία. Απο κει πήγε στη Μπολόνια, την Πάντοβα και τελικά στη Ρώμη, όπου γνώρισε τον καρδινάλιο Τζιοβάνι των Μεδίκων (μετέπειτα πάπα Λέων Ι), αλλά γι αλλη μια φορά αρνήθηκε να μείνει εκεί ζώντας ως κληρικός.

Το 1509 έφτασε στη Βενετία όπου εργάστηκε ως διορθωτής για τον εκδότη λόγιο κι ουμανιστή Άλδο Μανούτιο και γνώρισε τον Κρητικό λόγιο Μάρκο Μουσούρο, για τον οποίο κάποτε είπε ότι είναι: «...άνδρας πολυμαθέστατος και πανεπιστήμων, κλειδοκράτωρ της ελληνικής γλώσσας και θαυμάσιος ειδήμων της λατινικής φωνής...».

Μετά την άνοδο στο θρόνο της Αγγλίας του Ερρίκου Η το 1510, πήγε εκεί ελπίζοντας σε μια φιλελευθεροποίηση της κοινωνίας διδάσκοντας εκτός των άλλων για ένα διάστημα κι ελληνικά στο Queen's College στο Κέιμπριτζ[8][9]. Έγραφε ασταμάτητα διατηρώντας αλληλογραφία με εκατοντάδες ερευνητές, θεολόγους, κληρικούς, καθηγητές κ.ά., έχοντας αποκτήσει φήμη εξαιρετικά μορφωμένου κι εργατικού καθηγητή. Απογοητεύτηκε όμως από τις πολιτικές του Ερρίκου[4] κι εγκατέλειψε οριστικά την Αγγλία το 1515. Αρχικά πήγε στη Βασιλεία της Ελβετίας για να εκδώσει τη μετάφραση της Καινής Διαθήκης.

Το 1517, μετακινήθηκε στο Βέλγιο για να διδάξει στο πανεπιστήμιο του Λέβεν, σύντομα όμως έφυγε για την Ελβετία, όπου μπορούσε να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του χωρίς τις επικρίσεις της καθολικής εκκλησίας.

Πέθανε στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1536 σε ηλικία 70 ετών.

Έργο

Αν και ο Έρασμος παρέμεινε τυπικά Ρωμαιοκαθολικός σε όλη του τη ζωή, άσκησε δριμεία κριτική σε ζητήματα που θεωρούσε ότι αποτελούσαν υπερβολές της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, μέχρι του σημείου να απορρίψει το διορισμό του ως καρδιναλίου όταν του προτάθηκε.

Στο έργο του Πραγματεία στην Προετοιμασία για τον Θάνατο (De preparatione ad mortem) έκανε ξεκάθαρη τη θέση του ότι μόνο η πίστη στην εξιλεωτική θυσία του Ιησού Χριστού αποτελεί εγγύηση για αιώνια ζωή και όχι τα ιερά μυστήρια και οι τελετουργίες της Εκκλησίας. Επίσης, κατέκρινε την εξουσία του κλήρου και την λατρεία των ιερών λειψάνων.

Εργάστηκε σκληρά στην προετοιμασία μιας νέας έκδοσης της Καινής Διαθήκης στη λατινική και στην ελληνική γλώσσα το 1516, καθώς όπως είπε ο ίδιος, «θα ήθελα να μεταφραστούν τα ιερά βιβλία σε όλες τις γλώσσες». Αν και οι πηγές στις οποίες βασίστηκε για το έργο του ήταν φτωχές και το αποτέλεσμα αντίστοιχα περιείχε ατέλειες, το κείμενο του Εράσμου αποτέλεσε αργότερα τη βάση του κειμένου της Καινής Διαθήκης το οποίο έγινε γνωστό ως Textus Receptus. Καθώς η βάση της Καινής Διαθήκης του δεν ήταν η επίσημη ρωμαιοκαθολική μετάφραση της Αγία Γραφής, η Βουλγάτα, αλλά τα αρχαιότερα και καλύτερα διαθέσιμα χειρόγραφα, αυτό προκάλεσε τις αντιδράσεις της επίσημης Εκκλησίας[10].

Άλλα γνωστά έργα του είναι το Μωρίας Εγκώμιον (Laus stultitiae), το Εγχειρίδιο του Χριστιανού Ιππότη (Institutio principis christiani) και το Περί της Ευγενείας των Παίδων (De civilitate morum puerilium).

Το 1500 ένα απο τα πρώτα του έργα ήταν μια συλλογή παροιμιών στα ελληνικά και λατινικά με τον τίτλο Adagia.

Το σπίτι του στο Άντερλεχτ, προάστιο των Βρυξελλών, αποτελεί σήμερα μουσείο.

Βλέπε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ Το Erasmus ήταν το βαπτιστικό του όνομα. Το Desiderius ήταν ένα επιπλέον όνομα που υιοθέτησε ο ίδιος και το οποίο χρησιμοποιούσε από το 1496. Το Roterodamus ήταν ένα επιστημονικό όνομα που σημαίνει "από το Ρότερνταμ" αν και η λατινική γενική θα ήταν Roterdamensis.
  2. ↑ Gleason, John B. (1979-04). «The Birth Dates of John Colet and Erasmus of Rotterdam: Fresh Documentary Evidence». Renaissance Quarterly 32 (1): 73–76. doi:10.2307/2859872. ISSN 0034-4338. http://dx.doi.org/10.2307/2859872. 
  3. ↑ Augustijn, Cornelis (31 Ιανουαρίου 1991). Erasmus. Toronto: University of Toronto Press. ISBN 9781442674578. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Desiderius Erasmus». www.newadvent.org. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2019. 
  5. ↑ Nissen, Peter J. A. (Petrus Johannes Andreas), 1957- Ackermans, Gian (Johannes Elisabeth Alfons), 1963- (cop. 2004). Geloven in de Lage Landen : scharniermomenten in de geschiedenis van het christendom. Davidsfonds/Leuven. ISBN 9058262812. 67008944.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  6. ↑ Erasmus, Desiderius, -1536.· Vredeveld, Harry. (1993). Poems. Toronto: University of Toronto Press. ISBN 9781442678569. 647720480. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  7. ↑ Jansonius, F. (1973). Johan Huizinga 1872–1972. Dordrecht: Springer Netherlands. σελίδες 53–72. ISBN 9789401502238. 
  8. ↑ Pade, Marianne (2005). «Paul Botley. Latin Translation in the Renaissance: The Theory and Practice of Leonardo Bruni, Giannozzo Manetti and Desiderius Erasmus. Cambridge Classical Studies. Cambridge and New York : Cambridge University Press, 2004. x + 208 pp. index. append. illus. tbls. bibl. $70. ISBN: 0-521-83717-0.». Renaissance Quarterly 58 (2): 686–688. doi:10.1353/ren.2008.0755. ISSN 0034-4338. http://dx.doi.org/10.1353/ren.2008.0755. 
  9. ↑ «Sleeman, Cyril Montagu, (5 July 1883–13 May 1971), Fellow of Queens’ College, Cambridge». Who Was Who (Oxford University Press). 2007-12-01. http://dx.doi.org/10.1093/ww/9780199540884.013.u159657. 
  10. ↑ «Η Καινή Διαθήκη του Εράσμου, ως κίνηση που έγινε από ένα άτομο και ως πρόκληση για την εξουσία, μπορεί να συγκριθεί για τη γενναιότητά της με τις Ενενήντα Πέντε Θέσεις του Λούθηρου. [...] Ο Έρασμος δεν ήταν προετοιμασμένος για τις επιθέσεις που ακολούθησαν [και] κάτω από πίεση επανέφερε το επονομαζόμενο Ιωάννειο κόμμα των "Τριών Ουράνιων Μαρτύρων" της Πρώτης Επιστολής του Ιωάννη [για το οποίο επέδειξε] τόλμη με τον αρχικό αποκλεισμό του». (E. Gordon Rupp & Philip S. Watson, Luther and Erasmus: Free Will and Salvation (Library of Christian Classics), New ed., Westminster John Knox Press, 1978, σελ. 6)

Βιβλιογραφία

eBooks

Έντυπες εκδόσεις


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έρασμος&oldid=7553505"