Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χριστίνα της Δανίας, βασίλισσα της Σουηδίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χριστίνα της Δανίας, βασίλισσα της Σουηδίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1120
Δανία
Θάνατος1170
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕρρίκος Θ´ της Σουηδίας[1]
ΤέκναΚνούτος Α΄ της Σουηδίας
Αικατερίνη Έρικσντοτερ
Filip Eriksson
Μαργαρίτα της Σουηδίας, βασίλισσα της Νορβηγίας[2]
ΓονείςΜπγιέρν Χάραλντσεν Σιδηρόπλευρος και Αικατερίνη Ίνγκεσντοτερ της Σουηδίας
ΟικογένειαΟίκος των Έστριντσεν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλική σύζυγος
δεδομένα

Η Χριστίνα της Δανίας, βασίλισσα της Σουηδίας ή Χριστίνα Μπιόρνσνταττερ της Δανίας (δαν.: Kirstine Björnsdatter, σουηδ.: Kristina Björnsdotter, περί το 1120 [3] - περί το 1165), βασίλισσα της Σουηδίας λόγω του γάμου της με τον βασιλιά Έρικ Θ΄ τον Άγιο και μητέρα του Κνούτου Α΄ της Σουηδίας. Η Χριστίνα ήταν κόρη του Μπιόρν Χάραλντσεν Ίρόνσαϊντ γιου του Δανού πρίγκιπα Χάραλντ Κέσζα νόθου γιου του Ερρίκος Α΄ της Δανίας και της συζύγου του Κατερίνας Ίντζεσνταττερ κόρης του Ίνγκε του πρεσβύτερου. Έμεινε ορφανή από πατέρα (1134), όταν αυτός δολοφονήθηκε από τον θείο του Ερρίκος Β΄ της Δανίας. Ο μοναδικός επιζήσας συγγενής της, ο αδελφός του πατέρα της Όλαφ Χάραλνσεν, ζήτησε καταφύγιο στη Σουηδία και στη συνέχεια έγινε βασιλιάς της Σκανίας (1140 - 1143).[4]

Βασίλισσα της Δανίας λόγω των δικαιωμάτων της μητέρας της

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την ίδια εποχή η Χριστίνα παντρεύτηκε στη Σουηδία έναν άντρα που δεν είχε βασιλικό αίμα: τον Έρικ Τζέντβαρντσον, ο οποίος θα γίνει βασιλιάς της Σουηδίας και θα μείνει γνωστός ως Έρικ Θ΄ ο Άγιος και καταγόταν από την επαρχία του Βάστεργκοτλαντ στα σύνορα με τη Δανία[5]. Από την ηλικία του Κνούτου διαπιστώνεται ότι ο γάμος έγινε περίπου στις αρχές της δεκαετίας του 1140.[6] Ο γιος της Έρικ με τη γέννηση του είχε δικαιώματα να διεκδικήσει τον βασιλικό θρόνο της Σουηδίας λόγω της μητέρας του, η Χριστίνα με τη σειρά της είχε κληρονομικά δικαιώματα στη Σουηδία από τη δική της μητέρα αφού η αρσενική βασιλική γραμμή του Οίκου του Στενκίλ είχε ξεκληριστεί από τη δεκαετία του 1120. Ο νέος βασιλιάς Σβέρκερ ο Πρεσβύτερος δεν είχε συγγενείς από τη βασιλική οικογένεια γι'αυτό έδωσε βασιλικά δικαιώματα στον σύζυγο της Έρικ (1050),[7] 6 χρόνια αργότερα με τη δολοφονία του Σβέρκερ Α΄ (1156) η Χριστίνα και ο σύζυγος της Έρικ θα γίνουν βασιλείς της Σουηδίας, η βασιλεία τους θα διαρκέσει 4 χρόνια (1156 - 1160).

Σύγκρουση με τους μοναχούς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βασίλισσα Χριστίνα έμεινε γνωστή με τη σύγκρουση της με τους μοναχούς του αβαείου του Βάρνχεμ στο Βάστεργκοτλαντ που διεκδικούσε την περιουσία της μονής σαν κληρονομιά της, παρενοχλούσε τους μοναχούς στέλνοντας γυμνές χορεύτριες να χορεύουν μπροστά τους.[8] Οι μοναχοί αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο αβαείο του Βίτσκαλ στη Δανία 1158 αλλά όταν ο πάπας απείλησε τη Χριστίνα με αφορισμό η ίδια και ο σύζυγος της αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και να δεχτούν τους μοναχούς πίσω.[6] Ο σύζυγος της δολοφονήθηκε στον Καθεδρικό ναό της Ουψάλας (1160) και η ίδια με τη βοήθεια των οπαδών του γιου της δραπέτευσε στη Δανία μαζί με το στέμμα του συζύγου της όπου βασίλευε ο ξάδελφος της Βάλντεμαρ ο Μέγας. [9] Ο γιος της Κνούτος έγινε στη συνέχεια βασιλιάς ως Κνούτος Α΄ της Σουηδίας (1167) και ρύθμισε την αγιοποίηση του δολοφονημένου πατέρα του, η Χριστίνα ακούγεται ότι πέθανε τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του γιου της χωρίς να είναι γνωστή η ακριβής ημερομηνία.[10]

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον σύζυγο της Έρικ Θ΄ της Σουηδίας παιδιά της ήταν:

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ p11308.htm#i113072. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. ↑ Natanael Beckman, "Kungagravar och medeltidshistoria", Fornvännen 1921, p. 31, http://samla.raa.se/xmlui/bitstream/handle/raa/711/1921_022.pdf?sequence=1 Αρχειοθετήθηκε 2017-08-09 στο Wayback Machine.
  4. ↑ Hans Olrik, "Oluf (Haraldsen)", Dansk Biografisk Leksikon, pp. 426-7, https://runeberg.org/dbl/12/0428.html
  5. ↑ Sabine Sten et al., "Erik den heliges skelett", Fornvännen 111, 2016, p. 28, 33, https://uu.diva-portal.org/smash/get/diva2:1066667/FULLTEXT01.pdf
  6. ↑ 6,0 6,1 Hans Gillingstam, "Kristina", Svenskt biografiskt lexikon, https://sok.riksarkivet.se/Sbl/Presentation.aspx?id=11769
  7. ↑ A.M. Strinnholm, Svenska folkrts historia, Vol. IV. Stockholm: Hörbergska Boktryckeriet, 1852, p. 120
  8. ↑ Christer Öhman (Swedish): Helgon, bönder och krigare. Berättelser ur den svenska historien (Saints, farmers and warriors. Stories from the history of Sweden)
  9. ↑ Sveriges hundra konungar. Stockholm: Biblioteksförlaget, 1956, p. 146.
  10. ↑ Åke Ohlmarks, Alla Sveriges drottningar. Stockholm: Gebers, 1973, p. 44.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Hagerman, Maja, Spåren av kungens män (Traces after the King's men). Rabén Prisma (1996).
  • Nationalencyklopedin, Bokförlaget Bra Böcker AB, Höganäs (1992)
  • Nordisk familjebok
  • Åke Ohlmarks: Alla Sveriges drottningar (All the queens of Sweden). Stockholm: Gebers (1973).
  • Christer Öhman: "Helgon, bönder och krigare. Berättelser ur den svenska historien" (Saints, peasants and warriors. Stories from the Swedish history) (1994).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χριστίνα_της_Δανίας,_βασίλισσα_της_Σουηδίας&oldid=10598770"