Φραντσέσκο Αντζελόνι
| Φραντσέσκο Αντζελόνι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1559[1] Τέρνι |
| Θάνατος | 29 Νοεμβρίου 1652[1] Ρώμη[2] |
| Ψευδώνυμο | Tenebroso |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[3] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Περούτζια |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιστορικός[4] συγγραφέας[4] αποστολικός πρωτονοτάριος[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φραντσέσκο Αντζελόνι (ιταλ. Francesco Angeloni, 1559 – 29 Νοεμβρίου 1652) ήταν Ιταλός αρχαιοδίφης, ιστορικός συγγραφέας και συλλέκτης ευρείας ποικιλίας αντικειμένων, αρχαίων και μη.
Ο Αντζελόνι γεννήθηκε στο Τέρνι της Ούμπρια, που τότε υπαγόταν στα Παπικά Κράτη. Σπούδασε στην Περούτζα και κατόπιν εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, όπου υπηρέτησε ως γραμματέας του καρδιναλίου Ιππολύτου Αλντομπραντίνι, του μετέπειτα Πάπα Κλήμεντα Η΄ (απεβίωσε το 1605), και για κάποιο χρονικό διάστημα ως αρχινοτάριος της Αγίας Έδρας.[5]
Ωστόσο ο Αντζελόνι αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη συλλογή παλαιών νομισμάτων, βιβλίων, έργων ζωγραφικής και αρχαιολογικών αντικειμένων, ενώ έγινε γνωστός ευρύτερα στην Ευρώπη με την κυκλοφορία από το 1641 της δικής του εκδόσεως της Historia Augusta, μιας ιστορίας των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων από τον Ιούλιο Καίσαρα μέχρι τον Μέγα Κωνσταντίνo, εικονογραφημένης με αρχαία νομίσματα της εποχής τους. Ο πλήρης τίτλος του έργου στην έκδοση του Αντζελόνι είναι: Historia Augusta da Giulio Cesare infino a Costantino il Magno illustrata con la verità delle antiche medaglie (1641, με μια δεύτερη έκδοση επιμελημένη από τον ανιψιό του το 1685). Εκτός αυτού όμως ο Αντζελόνι συνέγραψε και 38 μυθιστορήματα, μερικές κωμωδίες και μια ιστορία της γενέτειράς του, τη Storia di Terni (1646).[5]
Στο σπίτι του στον λόφο Πίντσιο ο Αντζελόνι ανέθρεψε και μόρφωσε από το 1634 τον ανεψιό του, ονόματι Τζοβάννι Πιέτρο Μπελλόρι, που έγινε ένας γνωστός βιογράφος καλλιτεχνών, αρχαιοδίφης και αρχαιολόγος. Ο Αντζελόνι, που πέθανε στη Ρώμη σε ηλικία 93 ετών, κληροδότησε τις συλλογές του στον Μπελλόρι υπό τον όρο να διατηρηθούν άθικτες, αλλά η οικογένεια αμφισβήτησε τη διαθήκη και ο Μπελλόρι κληρονόμησε μόνο το σπίτι, ενώ οι συλλογές διαμοιράσθηκαν και έτσι διαλύθηκαν με τον καιρό. Αυτές οι συλλογές ήταν μεγάλες και ποικίλες, γνωρίζουμε πάντως πιο συγκεκριμένα ότι περιελάμβαναν περίπου 600 σχέδια του φίλου του Αννίμπαλε Καρράτσι, μια μεγάλη βιβλιοθήκη και τα ετερόκλητα αντικείμενα που χαρακτήριζαν τα λεγόμενα «δωμάτια αξιοπερίεργων» (cabinet de curiosités) της εποχής εκείνης, σε ασυνήθιστα μεγάλη κλίμακα. Ο Αντζελόνι άφησε επίσης πίσω του έναν κατάλογο χειρογράφων.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. francesco-angeloni.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 124165079. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb10492737g. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 4,0 4,1 Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας: «Enciclopedia on line» (Ιταλικά) francesco-angeloni.
- ↑ 5,0 5,1 Sparti 2003.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το λήμμα «Αντζελόνι Φραγκίσκος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελίδα 22
- Sparti, Donatella L. (2003). «Angeloni, Francesco». Grove Art Online. Oxford University Press. doi:.
- Fletcher, J.M. (1974). «Francesco Angeloni and Annibale Carracci's 'Silenus Gathering Grapes'». The Burlington Magazine 116 (860): 664-666.