Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φράνσις Ρους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φράνσις Πέιτον Ρους
Γέννηση5  Οκτωβρίου 1879[1][2][3]
Βαλτιμόρη[4]
Θάνατος16  Φεβρουαρίου 1970[4][1][2]
Νέα Υόρκη[4]
ΥπηκοότηταΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΙατρική Σχολή Τζονς Χόπκινς και Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς
ΣύζυγοςMarion Eckford deKay
ΤέκναΜάρνι Χότζκιν
ΓονείςCharles Rous και Frances Anderson Wood
Βραβεύσειςβραβείο Άλμπερτ Λάσκερ για βασική ιατρική έρευνα (1958), βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1966), Εθνικό Μετάλλιο των Επιστημών (1965), Jessie Stevenson Kovalenko Medal (1955), αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (23  Μαΐου 1940), George M. Kober Lectureship (1946), George M. Kober Medal (1953), AACR-G.H.A. Clowes Award for Outstanding Basic Cancer Research (1963), Μετάλλιο Τζον Σκοτ (1927) και βραβείο μνήμης του Καρλ Λαντστάινερ
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςπαθολογοανατομία
Ιδιότηταιολόγος, χημικός, διδάσκων πανεπιστημίου, ιατρός και παθολόγος

Ο Φράνσις Πέυτον Ρους (Francis Peyton Rous, 5 Οκτωβρίου 187916 Φεβρουαρίου 1970) ήταν Αμερικανός ιολόγος, που τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1966.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρους γεννήθηκε στο Γούντλων (Woodlawn) της πολιτείας Μέριλαντ και πήρε πτυχίο και το δίπλωμα της ιατρικής (που στις ΗΠΑ είναι μεταπτυχιακό) από το Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς[5]. Συμμετείχε στην ανακάλυψη του ρόλου ιών στη μετάδοση κάποιων τύπων καρκίνου.

Το 1911, εργαζόμενος ως παθολόγος, ο Ρους παρατήρησε ότι ένας κακοήθης όγκος, και συγκεκριμένα ένα σάρκωμα, που αναπτυσσόταν σε ένα κοτόπουλο, μπορούσε να μεταφερθεί σε ένα άλλο πτηνό εκθέτοντάς το απλώς σε φιλτραρισμένο έκκριμα του άρρωστου πτηνού που αποδεδειγμένα δεν περιείχε καθόλου κύτταρα[6][7]. Αυτή η ανακάλυψη, ότι δηλαδή ο καρκίνος μπορούσε να μεταδίδεται από μία ακυτταρική μορφή ζωής, έναν ιό (που σήμερα είναι γνωστός ως ιός του σαρκώματος του Ρους, ένας ρετροϊός), απορρίφθηκε εκείνη την εποχή από τους περισσότερους ειδικούς στο πεδίο. Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι κάποιος να επιχειρήσει να επαναλάβει αυτό ή άλλο σχετικό πείραμα. Πάντως μερικοί ερευνητές εντυπωσιάσθηκαν αρκετά ώστε να τον προτείνουν για Βραβείο Νόμπελ ήδη από το 1926 (και πολλές άλλες χρονιές, μέχρι που τελικώς πήρε το Βραβείο 40 χρόνια αργότερα).

Αργότερα ο Ρους έγραψε βιογραφίες του καθηγητή της παθολογίας Σάιμον Φλέξνερ[8] και του ανθρώπου που ανακάλυψε τις ομάδες αίματος, του Καρλ Λαντστάινερ[9].

Ο Ρους πέθανε στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 90 ετών, αφήνοντας πίσω του τη σύζυγό του Μάριον (η οποία απεβίωσε το 1985) και τις τρεις κόρες τους, από τις οποίες η Μάρνι (1917-2015) έγινε μία από τις σημαντικότερες επιμελήτριες εκδόσεων παιδικών βιβλίων στις ΗΠΑ και παντρεύτηκε έναν άλλο κάτοχο Βραβείου Νόμπελ, τον Άλαν Λόυντ Χότζκιν[10].


  1. 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Peyton-Rous. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6ff42rj. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Rous, Francis Peyton (05 October 1879–16 February 1970), Nobel Prize-winning cancer researcher» 29  Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. «Peyton Rous – Biography». Nobelprize.org. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2011. 
  6. Rous, Peyton (1910). «A Transmissible Avian Neoplasm (Sarcoma of the Common Fowl)». Journal of Experimental Medicine 12 (5): 696–705. doi:10.1084/jem.12.5.696. PMID 19867354. PMC 2124810. https://archive.org/details/sim_journal-of-experimental-medicine_1910-09-01_12_5/page/n156. 
  7. Rous, Peyton (1911). «A Sarcoma of the Fowl Transmissible by an Agent Separable from the Tumor Cells». Journal of Experimental Medicine 13 (4): 397–411. doi:10.1084/jem.13.4.397. PMID 19867421. 
  8. Rous, P. (1949). «Simon Flexner. 1863-1946». Obituary Notices of Fellows of the Royal Society 6 (18): 408-426. doi:10.1098/rsbm.1949.0006. 
  9. Rous, P. (1947). «Karl Landsteiner. 1868-1943». Obituary Notices of Fellows of the Royal Society 5 (15): 294–226. doi:10.1098/rsbm.1947.0002. 
  10. [1]
  • Cornwall, Claudia M.: Catching cancer : the quest for its viral and bacterial causes, Rowman & Littlefield Publishers, Lanham 2013.
  • Raju, T. N. (1999). «The Nobel Chronicles». The Lancet 354 (9177): 520–527. doi:10.1016/S0140-6736(05)75563-X. PMID 10465213. 
  • Dulbecco, R. (1976). «Francis Peyton Rous». Biographical memoirs. National Academy of Sciences (U.S.) 48: 275–306. PMID 11615657. 
  • «Francis Peyton Rous, M.D. Johns Hopkins». Lancet 1 (7644): 477. 1970. PMID 4189793. 
  • Sulek, K. (1969). «Nobel prize for Francis Peyton Rous in 1966 for the discovery of carcinogenic viruses and for Charles Huggins for the introduction of hormones for treatment of neoplasms». Wiadomosci lekarskie (Warsaw, Poland : 1960) 22 (12): 1161–1162. PMID 4896432. 
  • Datta, R.K.; Datta, B. (1967). «Nobel prize winners in medicine». Journal of the Indian Medical Association 48 (1): 41–42. PMID 5342283. 
  • Graffi, A. (1966). «Francis Peyton Rous». Deutsche medizinische Wochenschrift (1946) 91 (51): 2309–2310. PMID 5333372. 
  • Kreyberg, L. (1966). «Nobel prize in physiology and medicine 1966 (Rous FP)». Tidsskrift for den Norske laegeforening : tidsskrift for praktisk medicin, ny raekke 86 (22): 1565. PMID 4859882. 
  • «Nobel Prize». BMJ 2 (5520): 964–961. 1966. doi:10.1136/bmj.2.5520.964. 
  • Rhoads, C.P. (1959). «Citation and presentation of the Academy Medal to F. Peyton Rous». Bulletin of the New York Academy of Medicine 35 (4): 216–219. PMID 13629203. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]