Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τόνι Σερβίλλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τόνι Σερβίλλο
ΨευδώνυμοToni Servillo
Γέννηση25  Ιανουαρίου 1959[1][2]
Αφραγκόλα
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
Ιδιότηταηθοποιός, σεναριογράφος, ηθοποιός ταινιών και θεατρικός σκηνοθέτης[3]
ΑδέλφιαPeppe Servillo
Βραβεύσειςβραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου καλύτερου ηθοποιού (2008)[4] και βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου καλύτερου ηθοποιού (2013)[5]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τόνι Σερβίλλο (ιταλ.: Toni Servillo) (γεν. 1959) είναι πολυβραβευμένος, αυτοδίδακτος Ιταλός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Έχει επίσης σκηνοθετήσει θεατρικές παραστάσεις.

Έχει κερδίσει ισάριθμες φορές (τέσσερις) το βραβείο David di Donatello και το βραβείο Nastri d'argento, για τον καλύτερο ηθοποιό. Επίσης του έχει απονεμηθεί δύο φορές το Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, μια φορά η Χρυσή Ιταλική Σφαίρα (Globo d'oro), τρεις φορές το βραβείο Ciak d'Oro και μια φορά το βραβείο Marc'Aurelio d'Argento, στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών της Ρώμης.

Το 2013 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Πάολο Σορρεντίνο, Η τέλεια ομορφιά, που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας, τη Χρυσή Σφαίρα και το Βραβείο BAFTA, στην ίδια κατηγορία.

Το 2018 συνεργάστηκε ξανά με τον Σορεντίνο και πρωταγωνίστησε στην ταινία Loro, υποδυόμενος τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι.[6]

Ο Τόνι Σερβίλλο (πραγματικό όνομα Marco Antonio Servillo) γεννήθηκε στην Αφράγκολα (Afragola) της περιφέρειας της Νάπολι, στις 9 Αυγούστου του 1959. Είναι παντρεμένος και έχει δύο γιούς. Αδελφός του είναι ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Piccola Orchestra Avion Travel Πέπε Σερβίλλο.

Μαζί με τους Ματτέο Ντε Σιμόνε (Matteo De Simone), Σάντρο Λετζιάρντο (Sandro Leggiadro), Ρικάρντο Ραγκοτζίνο (Riccardo Ragozzino), Eugenio Tescione και Nando Taccogna ίδρυσε στην Καζέρτα το Teatro Studio, με το οποίο ανέβασε διάφορα έργα τόσο στην Ιταλία όσο και στο εξωτερικό. Το 1986 το Teatro Studio συγχωνεύτηκε με τις θεατρικές ομάδες Falso Movimento και Teatro dei Mutamenti και δημιουργήθηκε το Teatri Uniti, στο οποίο ο Τόνι Σερβίλλο είναι μέχρι και σήμερα καλλιτεχνικός διευθυντής. Τότε άρχισε και η συνεργασία του Σερβίλλο με τον σκηνοθέτη Μάριο Μαρτόνε. Την ίδια χρονιά, ο Σερβίλλο κέρδισε το Βραβείο Gennaro Vitiello για το μονόπρακτο Guernica, που έγραψε, σκηνοθέτησε και ερμήνευσε ο ίδιος.

Το 2005 για τη σκηνοθεσία του στο θεατρικό έργο Sabato, domenica e lunedì, του Εντουάρντο Ντε Φιλίππο, βραβεύτηκε με το Βραβείο Γκάσμαν. Την ίδια χρονιά κέρδισε πρώτη φορά το βραβείο David di Donatello και το βραβείο Nastro d'argento για τον καλύτερο ηθοποιό, για την ερμηνεία του στην ταινία Οι συνέπειες του έρωτα (Le conseguenze dell'amore), του Πάολο Σορρεντίνο.

Ο Τόνι Σερβίλλο κέρδισε ξανά το Βραβείο David di Donatello για τον καλύτερο ηθοποιό το 2008 για την ερμηνεία του στην ταινία Το κορίτσι της λίμνης του Αντρέα Μολαϊόλι (Andrea Molaioli) καθώς και το 2009 για την ερμηνεία του στην ταινία Il Divo του Πάολο Σορρεντίνο. Για την ερμηνεία του στην ταινία του Σορρεντίνο, όπου υποδύθηκε τον Τζιούλιο Αντρεόττι (Giulio Andreotti), βραβεύτηκε και με το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών (2008) καθώς και με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου για τον καλύτερο ηθοποιό (European Film Awards-EFA) (2008) (το τελευταίο και για την ερμηνεία του στο Gomorra του Ματτέο Γκαρρόνε).

Το 2010 του απονεμήθηκε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης (Festival Internazionale del Film di Roma) για την ερμηνεία του στην ταινία Μια ήρεμη ζωή (Una vita tranquilla) του Claudio Cupellini και προτάθηκε για το Nastro d'argento για τον καλύτερο ηθοποιό.

  1. (Αγγλικά) SNAC. w6bk4nf0. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2020.
  3. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2013763332. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  4. www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2008.65.0.html. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2020.
  5. www.europeanfilmacademy.org/2013.393.0.html. Ανακτήθηκε στις 19  Ιανουαρίου 2020.
  6. Giuffrida, Angela (3 Μαΐου 2018). «Berlusconi biopic Loro is 'a tender look at the weaknesses of an old man'». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]