Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σόλων Ζέφυρος Γρηγοριάδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Σόλων Ζέφυρος Γρηγοριάδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Σόλων Γρηγοριάδης (Ελληνικά)
Γέννηση1912
Καστοριά
Θάνατος24  Οκτωβρίου 1994
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΣχολή Ναυτικών Δοκίμων
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
πολιτικός
δημοσιογράφος
στρατιωτικός
ιστορικός[1]
Οικογένεια
ΓονείςΝεόκοσμος Γρηγοριάδης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΕλληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Ναυτικό
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπληρεξούσιος

Ο Σόλων Ζέφυρος Γρηγοριάδης (Έδεσσα, 1912 - Αθήνα, 24 Οκτωβρίου 1994) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, πολιτικός και συγγραφέας.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γιος του δημοκρατικού στρατηγού Νεόκοσμου Γρηγοριάδη, γεννήθηκε το 1912 στην Έδεσσα της Μακεδονίας όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια και σπούδασε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων του Πολεμικού Ναυτικού, απ' όπου αποφοίτησε με το βαθμό του μάχιμου σημαιοφόρου το 1932, σε ηλικία 20 ετών. Ωστόσο, δεν ακολούθησε μόνο καριέρα αξιωματικού, αλλά τον κέρδισε παράλληλα και η δημοσιογραφία. Από το 1935 άρχισε τη δημοσιογραφική του καριέρα ως αρθρογράφος στην εφημερίδα Έθνος σε θέματα διεθνούς στρατηγικής, πολιτικής και οικονομίας.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής προσχώρησε στο ΕΑΜ. Έδρασε ως αξιωματικός και διοικητής μοίρας του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Ναυτικού (ΕΛΑΝ) και ως συντάκτης στον παράνομο αντιστασιακό Τύπο, ενώ μετείχε στις πολιτικές ζυμώσεις ως εθνοσύμβουλος (πληρεξούσιος Έδεσσας) στο Εθνικό Συμβούλιο που συνήλθε στους Κορυσχάδες της Ευρυτανίας το 1944. Ήταν επίσης πολεμικός ανταποκριτής και κάλυψε με αποστολές του πάρα πολλά σημαντικά γεγονότα, όπως τον πόλεμο του Βιετνάμ, την εξέγερση στην Τσεχοσλοβακία (1968) κτλ.

Ειδικότερα, ήταν ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος που πήγε στο Βιετνάμ (1965) ως πολεμικός ανταποκριτής και φέρεται να πήρε συνέντευξη από τον Χο Τσι Μινχ, ο οποίος γνώριζε την Έδεσσα και την περιοχή της από την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[εκκρεμεί παραπομπή]

Το ύφος του χαρακτηρίζεται από συνδυασμό ιστορικής ακριβολογίας και γλαφυρότητας της αφήγησης, καθοριστικός παράγοντας της εκδοτικής επιτυχίας των έργων του. Πολλά άρθρα του για τη διεθνή στρατηγική και πολιτική δημοσιεύθηκαν στο διεθνή Τύπο και σε επίσημες στρατιωτικές επιθεωρήσεις.

Στο συγγραφικό του έργο (για το σύνολο του οποίου τιμήθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Αθανασίου Μπότση) περιλαμβάνονται τα πονήματα Η Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974, Υπόθεση Κέρκυρας: Αύγουστος 1923, Εποποιία και Κατάρρευση: Από την Αλβανία στην Κατοχή, Συνοπτική Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, Δεκέμβρης-Εμφύλιος 1944-1949, Μετά τον Εμφύλιο, Ιστορία της δικτατορίας 1967-1974, Οικονομική Ιστορία Νεώτερης Ελλάδας κ.α.

Απεβίωσε το 1994, σε ηλικία 82 ετών.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.