Στρατός της Πολωνίας του Συνεδρίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Σήμα του 1ου Συντάγματος Jaeger (Στρατός της Πολωνίας του Συνεδρίου)
Πολωνικό ιππικό (ουλάνοι) κατά τη Νοεμβριανή Εξέγερση

Ο Στρατός της Πολωνίας του Συνεδρίου αναφέρεται στις στρατιωτικές δυνάμεις της Πολωνίας του Συνεδρίου (της Βιέννης) την περίοδο 1815–1831.[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο στρατός σχηματίστηκε πριν από την Πολωνία του Συνεδρίου, το 1814, και βασίστηκε στον Στρατό του Δουκάτου της Βαρσοβίας.[2] Η δημιουργία του επιβεβαιώθηκε από το Σύνταγμα του Βασιλείου της Πολωνίας.[3] Πήρε μέρος στη Νοεμβριανή Εξέγερση κατά των Ρώσων.[4] Η εξέγερση ξεκίνησε όταν μια ομάδα νεαρών αξιωματικών προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να δολοφονήσει τον Μέγα Δούκα Κωνσταντίνο.[5] [6] Η ήττα της εξέγερσης το 1831 σήμανε το τέλος της ύπαρξης ενός τακτικού πολωνικού στρατού για σχεδόν έναν αιώνα.[4] Καταργήθηκε με το νέο σύνταγμα του 1832, το Οργανικό Καταστατικό του Βασιλείου της Πολωνίας, το οποίο ενσωμάτωσε τον στρατό στον Ρωσικό Στρατό.[7]

Πολιτισμός και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο στρατός διατήρησε τις πολωνικές στολές. Αναδιοργανώθηκε σε μοντέλο ρωσικού στρατού, με τμήματα πεζικού και ιππικού, ταξιαρχίες και μεραρχίες πυροβολικού και σώμα μηχανικών. Συγκροτήθηκε επίσης ένα σύνταγμα γρεναδιέρων και τυφεκιοφόρου ιππικού.

Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία ορίστηκε στα 10 χρόνια, με δυνατότητα εξαγοράς της.[8] Ο στρατός ήταν καλά εκπαιδευμένος, με μια νέα σχολή μαθητών στο Κάλις, μια σειρά από σχολές εκπαίδευσης και μια ανώτερη στρατιωτική σχολή στη Βαρσοβία.

Το κόστος συντήρησης του στρατού πλησίαζε το 50% του προϋπολογισμού του Βασιλείου.[8]

Σύνθεση και μέγεθος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αξιοσημείωτοι Πολωνοί διοικητές του Στρατού ήταν οι Ιγκνάτσι Προντζίνσκι και Γιούζεφ Μπεμ, καθώς και ο Στρατηγός Γιαν Χένρικ Ντομπρόφσκι. Ο ονομαστικός αρχιστράτηγος του ήταν ο Ρώσος Μέγας Δούκας Κωνσταντίνος Πάβλοβιτς της Ρωσίας, αν και για τους περισσότερους σκοπούς ο Στρατός διοικούνταν από Στρατιωτικό Συμβούλιο.[2][9]

Ο στρατός σε καιρό ειρήνης αποτελούταν από 28.000[8]-30.000 στρατιώτες (οι πηγές ποικίλλουν). Κατά τη διάρκεια της Νοεμβριανής Εξέγερσης, αυξήθηκε σε 100.000. Από αυτούς, περίπου 57.000 θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ειδικευμένοι στρατιώτες πρώτης γραμμής.[8]

Πριν την Εξέγερση, ο Στρατός αποτελούταν από δύο τμήματα πεζικού με τρεις ταξιαρχίες η καθεμία, δύο ιππικές μεραρχίες με δύο ταξιαρχίες η καθεμία και δύο ταξιαρχίες πυροβολικού (μία ιππικό και μία πεζικό).[10] Κάθε ταξιαρχία πεζικού αποτελούταν από περίπου 3.600 άτομα, κάθε ταξιαρχία ιππικού ήταν περίπου το μισό αυτού του μεγέθους.[10]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Νόρμαν Ντέιβις (1982). God's Playground, a History of Poland: 1795 to the present. Columbia University Press. σελ. 269. ISBN 978-0-231-05353-2. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2012. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Władysław Mieczysław Kozłowski (1907). Autonomia Królestwa Polskiego, 1815–1831. Główny Skład w Księg. E. Wende i Ska. σελ. 72. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2012. 
  3. ↑ «Konstytucja Królestwa Polskiego z 1815 r. – oprac. Bartłomiej Migda». Law.uj.edu.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2012. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Νόρμαν Ντέιβις (1982). God's Playground, a History of Poland: 1795 to the present. Columbia University Press. σελ. 270. ISBN 978-0-231-05353-2. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2012. 
  5. ↑ Professor Anita J. Prazmowska (13 Ιουλίου 2011). A History of Poland. Palgrave Macmillan. σελίδες 225–226. ISBN 978-0-230-34537-9. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2012. 
  6. ↑ Juliusz Bardach, Boguslaw Lesnodorski, and Michal Pietrzak, Historia panstwa i prawa polskiego (Warsaw: Paristwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, p.369
  7. ↑ Samuel Orgelbrand (1902). S. Orgelbranda Encyklopedja powszechna z ilustracjami i mapami. S. Orgelbranda synów. σελ. 156. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2012. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Andrzej Jezierski (2003). Historia Gospodarcza Polski. Key Text Wydawnictwo. σελίδες 113–114. ISBN 978-83-87251-71-0. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2012. 
  9. ↑ HALINA LERSKI (30 Ιανουαρίου 1996). Historical Dictionary of Poland, 966–1945. ABC-CLIO. σελ. 79. ISBN 978-0-313-03456-5. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2012. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Dariusz Ostapowicz (Ιανουαρίου 2010). Boreml 1831. Bellona. σελ. 77. ISBN 978-83-11-11708-2. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2012. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Στρατός_της_Πολωνίας_του_Συνεδρίου&oldid=9549861"