Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στιλιγιάν Πετρόφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στιλιγιάν Πετρόφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5  Ιουλίου 1979[1][2][3]
Μοντάνα
Χώρα πολιτογράφησηςΒουλγαρία
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Ύψος180 cm Edit this on Wikidata
Βάρος77 kg Edit this on Wikidata
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
Περίοδος ακμής1998
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Στιλιγιάν Αλιόσεφ Πετρόφ (βουλγαρικά: Стилиян Альошев Петров‎‎· γενν. 5 Ιουλίου 1979) είναι Βούλγαρος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως μέσος. Ο Πετρόφ εντάχθηκε στη Σέλτικ από την ΤΣΣΚΑ Σόφιας το 1999 και κέρδισε δέκα τρόπαια στο Σέλτικ Παρκ, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων πρωταθλημάτων Πρέμιερ Λιγκ Σκωτίας. Το 2006, μετακόμισε στην Άστον Βίλα στην Πρέμιερ Λιγκ, μαζί με τον πρώην προπονητή του, Μάρτιν Ο΄Νιλ. Ο Πετρόφ έγινε αρχηγός του συλλόγου στο Βίλα Παρκ και ήταν μέλος του Hall of Fame της Άστον Βίλα το 2013, έχοντας πραγματοποιήσει 219 συμμετοχές για το σύλλογο. Επιπλέον, είναι ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές όλων των εποχών της Εθνικής Βουλγαρίας, με 105 συμμετοχές.

Τον Μάρτιο του 2012, ο Πετρόφ διαγνώστηκε με οξεία λευχαιμία, αναστέλλοντας την ποδοσφαιρική του καριέρα για να υποβληθεί σε θεραπεία, η οποία τελικά ήταν επιτυχής. Ανακοίνωσε επίσημα την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο τον Μάιο του 2013.[4] Μετά από περιόδους τόσο ως προπονητής της ομάδας νέων όσο και ως προπονητής της πρώτης ομάδας στην Άστον Βίλα το 2013 και το 2015, ο Πετρόφ επέστρεψε στις προπονήσεις το 2016, αρχικά με την ομάδα Κ21 ετών και αργότερα με την πρώτη ομάδα. Έπαιξε κατά τη διάρκεια των αγώνων προετοιμασίας, αλλά δεν του προσφέρθηκε συμβόλαιο από τον προπονητή Ρομπέρτο Ντι Ματέο.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στη Μοντάνα, ο Πετρόφ άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στην τοπική ΦΚ Μοντάνα. Σε ηλικία 18 ετών τον εντόπισε ο ανιχνευτής ταλέντων και προπονητής Ντιμίταρ Πένεφ και υπέγραψε με την ΤΣΣΚΑ Σόφιας έναντι αμοιβής 30.000 ευρώ.[5] Με τη νέα του ομάδα κέρδισε το Πρωτάθλημα Βουλγαρίας το 1997 και το Κύπελλο Βουλγαρίας το 1997 και το 1999.

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πετρόφ με τη Βουλγαρία το 2011

Ο Πετρόφ έκανε το ντεμπούτο του ως αλλαγή στο 52ο λεπτό[6] για τη Βουλγαρία στις 24 Δεκεμβρίου 1998 σε φιλικό αγώνα ενάντια στο Μαρόκο. Ο αγώνας διεξήχθη στο Αγκαντίρ του Μαρόκου και ολοκληρώθηκε με νίκη 4–1 για τους Βορειοαφρικανούς. Σκόραρε το πρώτο του γκολ (80ο λεπτό)[7] για την εθνική ομάδα σε έναν άλλο φιλικό αγώνα εναντίον της Λευκορωσίας (4–1) στις 29 Μαρτίου 2000.

Το 2003, κέρδισε το βραβείο του Βούλγαρου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς, όταν έπαιζε για τη Σέλτικ και ήταν αρχηγός της εθνικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004, όπου αποβλήθηκε στον αγώνα με τη Δανία.

Στις 12 Οκτωβρίου 2006, ο Πετρόφ, τότε αρχηγός της Βουλγαρίας, ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί από το διεθνές ποδόσφαιρο σε ηλικία 27 ετών, εφόσον ο Χρίστο Στόιτσκοφ ήταν προπονητής της Εθνικής Βουλγαρίας.[8] Ωστόσο, στις 20 Μαρτίου 2007 έφτιαξαν οι σχέσεις τους και ο Χρίστο Στόιτσκοφ τον ξανακάλεσε στην ομάδα.[9] Ωστόσο, δεν ανέκτησε τη θέση του ως αρχηγός της εθνικής γιατί αποφασίστηκε ο Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ να διατηρήσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Στις 14 Ιανουαρίου 2010, ανακοινώθηκε ότι ο Πετρόφ είχε έρθει δεύτερος για το βραβείο του Βούλγαρου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς. Ο Πετρόφ ονομάστηκε ξανά αρχηγός της βουλγαρικής ομάδας μετά την αποχώρηση του Μπερμπάτοφ από το διεθνές ποδόσφαιρο το 2010. Στις 26 Μαρτίου 2011, ο Πετρόφ έκανε την 100ή του συμμετοχή για τη Βουλγαρία στην εντός έδρας ισοπαλία με 0–0 με την Ελβετία, σε προκριματικό αγώνα για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012. Έλαβε μια ανθοδέσμη από τον Μπορίσλαφ Μιχαΐλοφ και καταχειροκροτήθηκε από τους θεατές πριν από την έναρξη του αγώνα.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Πετρόφ επιλέχθηκε ως ο Βούλγαρος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς το 2003. Κατέλαβε τη δεύτερη θέση το 2000, το 2001, το 2005, το 2009 και το 2011 και τρίτος το 2002 και το 2006.

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2005 ο Πετρόφ έγραψε την αυτοβιογραφία του με τη βοήθεια του αθλητικού δημοσιογράφου της Sunday Mail, Μαρκ Γκουίντι, με τίτλο You Can Call Me Stan («Μπορείς να με φωνάζει Σταν»), σε σχέση με το ψευδώνυμό του, «Stan», μια συντομευμένη μορφή του ονόματός του. Στο βιβλίο, περιγράφει πώς το «Stiliyan» είναι η σωστή ορθογραφία, παρά «Stilian», όπως γράφεται μερικές φορές στον Τύπο. Ο Στίλιαν είναι παντρεμένος με τη σύζυγό του, Παουλίνα και έχουν 2 γιους, τον Κριστίγιαν και τον Στίλιαν το νεότερο.[10]

Λευχαιμία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Μαρτίου 2012 ο Πετρόφ διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Η πάθηση διαγνώστηκε μετά από εξετάσεις, αφού ο Πετρόφ ανέπτυξε πυρετό μετά την ήττα της Άστον Βίλα με 3–0 από την Άρσεναλ.[11] Εξαιτίας αυτού, ο Πετρόφ είπε στον βουλγαρικό Τύπο ότι σχεδίαζε να αποσυρθεί από το σύλλογο και το διεθνές ποδόσφαιρο.[12][13] Ο ατζέντης του αργότερα διέψευσε οποιεσδήποτε αναφορές για αποχώρηση: «Δεν είναι αλήθεια ότι ο Στιλίγιαν είπε ότι αποσύρεται από το ποδόσφαιρο. Αυτό που είπε ήταν ότι πάλευε για τη ζωή του και ότι θα αγωνιστεί για να επανέλθει».[14] Επισκέφτηκε το Βίλα Παρκ για τον αγώνα με την Τσέλσι και στο 19ο λεπτό, που ήταν το νούμερο της φανέλας του, ο κόσμος τον χειροκρότησε.[15] Το αφιέρωμα τράβηξε τη φαντασία των φιλάθλων και οι γηπεδούχοι και οι φιλοξενούμενοι οπαδοί επανέλαβαν το χειροκρότημα σε κάθε παιχνίδι της Βίλα εκείνη τη σεζόν.

Στις 10 Ιουνίου 2012, ο προπονητής της Άστον Βίλα, Πολ Λάμπερτ, ανακοίνωσε ότι ο Πετρόφ θα παραμείνει αρχηγός της ομάδας της Άστον Βίλα για τη σεζόν 2012–13.[16] Στην απουσία του, την αρχηγία της ομάδας ανέλαβε ο Ολλανδός αμυντικός Ρον Βλάαρ. Στα 33α γενέθλιά του, ο Πετρόφ επισκέφτηκε τους συμπαίκτες του την πρώτη μέρα της προπονητικής τους προετοιμασίας και του δόθηκε μια τούρτα από τους παίκτες, οι οποίοι του τραγούδησαν το χρόνια πολλά και τον χειροκρότησαν.[17]

Στις 2 Αυγούστου 2012 ανακοινώθηκε ότι η λευχαιμία του Πετρόφ ήταν σε ύφεση.[18] Ο Πετρόφ ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο στις 9 Μαΐου 2013 και οδήγησε την οικογένειά του στο γήπεδο της Βίλα Παρκ για έναν γύρο τιμής, για να χειροκροτήσει τους οπαδούς της Βίλα που τον στήριξαν κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του, την τελευταία ημέρα της σεζόν 2012–13.[19]

Τηλεόραση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 11 Δεκεμβρίου 2014 ο Πετρόφ εμφανίστηκε ως ειδικός καλεσμένος στο 8ο επεισόδιο της 9ης σεζόν του Russell Howard's Good News.[20]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΤΣΣΚΑ Σόφιας

Σέλτικ

Ουίτσαλ Ουόντερερς

  • 1η Κατηγορία Κυπέλλου άνω των 35 ετών Κεντρικού Ουόρικσιρ[22]

Ατομικές

  • Νεαρός Παίκτης της Χρονιάς στη Σκωτία: 2000–01[23]
  • Καλύτερος Παίκτης της Χρονιάς της Σέλτικ: 2004–05 
  • Παίκτης της Χρονιάς από τους παίκτες της Άστον Βίλα: 2008–09, 2011–12 
  • Παίκτης της Χρονιάς από τους Υποστηρικτές της Άστον Βίλα: 2008–09[24]
  • Εισακτέος στο Hall of Fame της Άστον Βίλα: 2013
  • Βούλγαρος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς: 2002–03 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 3252. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (πολλαπλές γλώσσες) FBref. 61e5c1a8.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Ισπανικά) Argentine Soccer Database. 49013.
  4. ↑ «Stiliyan Petrov: Ex-Aston Villa captain wants to play professionally again». 26 Απριλίου 2016. https://www.bbc.co.uk/sport/football/36142390. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2016. 
  5. ↑ «Petrov set for 100th cap». STV.tv. 26 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2011. https://web.archive.org/web/20110606061937/http://sport.stv.tv/football/scottish-premier/celtic/239057-petrov-set-for-100th-cap/. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2012. 
  6. ↑ «Morocco vs Bulgaria, 24 December 1998». 
  7. ↑ «Bulgaria vs Belarus, 29 Μαρτίου 2000». 
  8. ↑ «Фокус - Спорт». Фокус - Спорт. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2018. 
  9. ↑ «Стилиян се завръща в националния | Sport 1 – Спортният сайт на България». Sport1.bg. 13 Ιανουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2007. 
  10. ↑ «Statement by Villa club captain Stiliyan Petrov». Aston Villa FC. 9 Μαΐου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2014. 
  11. ↑ «Aston Villa captain Stiliyan Petrov has acute leukaemia». BBC. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/17566188. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2012. 
  12. ↑ «Petrov retires after leukaemia news». Sydney Morning Herald. 1 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2012. 
  13. ↑ «Stiliyan Petrov to retire from football after leukaemia diagnosis, saying 'football is over, this is the end' – Telegraph». The Daily Telegraph (London). 1 Απριλίου 2012. ISSN 0307-1235. OCLC 49632006. https://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/aston-villa/9177954/Stiliyan-Petrov-to-retire-from-football-after-leukaemia-diagnosis-saying-football-is-over-this-is-the-end.html. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2012. 
  14. ↑ Potter, Alistair (31 Μαρτίου 2012). «Stiliyan Petrov 'not quitting' over leukaemia as Aston Villa and Chelsea fans join for 19th minute round of applause». Metro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2012. 
  15. ↑ Barretto, Lawrence. «– Aston Villa 2–4 Chelsea». BBC Sport. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/17497274. 
  16. ↑ «Aston Villa defender Ron Vlaar backs club to build on strong end to last season». Sky Sports. 16 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2014. 
  17. ↑ «Aston Villa's Stiliyan Petrov was overwhelmed at his birthday celebration today». ITV. 5 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2014. 
  18. ↑ «– Stiliyan Petrov: Aston Villa captain's leukaemia in remission». BBC. 2 Αυγούστου 2012. 
  19. ↑ «Aston Villa captain Stiliyan Petrov announces retirement from football». The Guardian. 9 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2014. 
  20. ↑ «Stiliyan Petrov's brilliant interview on Russell Howard's Good News». Purely Football.com. 17 Δεκεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2015. 
  21. ↑ «Porto end Celtic's Uefa dream» (στα αγγλικά). 21 May 2003. http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/3043029.stm. Ανακτήθηκε στις 4 May 2020. 
  22. ↑ «Stiliyan Petrov: Ex-Villa & Celtic player wins Sunday league trophy». BBC Sport. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/32265918. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2015. 
  23. ↑ «Celts in SPFA Double Scoop». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2001. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2018. 
  24. ↑ Association, Press (30 Μαρτίου 2012). «Stilian Petrov: from Bulgaria to Aston Villa via Celtic glory years» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/football/2012/mar/30/stilian-petrov-factfile. Ανακτήθηκε στις 1 January 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Στιλιγιάν_Πετρόφ&oldid=10125854"