Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρόμαν Στανίσουαφ Ινγκάρντεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρόμαν Στανίσουαφ Ινγκάρντεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Roman Stanisław Ingarden (Πολωνικά)
Γέννηση1  Οκτωβρίου 1920[1]
Ζακοπάνε[2]
Θάνατος12  Ιουλίου 2011[1]
Κρακοβία
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Σαλβάτορ (50°3′7″ s. š., 19°54′12″ v. d.)[3][4]
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[5]
Εκπαίδευσηπτυχίο επιστημονικού καθηγητή
ΣπουδέςΣχολή Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Λβιβ (1938–1944)[6]
Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας (1946–1949)[7][6]
Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο (1944–1946)[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο «Νικόλαος Κοπέρνικος» του Τόρουν (1966–1991)[6]
Πανεπιστήμιο του Βρότσουαφ (1944–1966)[6]
Ινστιτούτο Φυσικής της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών[2]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕνιαίο Εργατικό Κόμμα Πολωνίας
Οικογένεια
ΤέκναΚσίστοφ Ινγκάρντεν
ΓονείςΡόμαν Ινγκάρντεν[6]
ΑδέλφιαJanusz Ingarden[6]
ΣυγγενείςΜάρτα Ινγκάρντεν (κουνιάδα)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜετάλλιο της 10ης Επετείου της Λαϊκής Πολωνίας (1955)[8]
παράσημο «Διακεκριμένος Δάσκαλος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας» (1982)[8]
Μετάλλιο της Εθνικής Επιτροπής Παιδείας της Πολωνίας
Χρυσός Σταυρός της Αξίας (28  Σεπτεμβρίου 1954)[2]
Αξιωματικός του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (1972)[2][8]
Ιππότης του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (1964)[2][8]
Χρυσές Ακτίνες και Κορδέλα του Τάγματος του Ιερού Θησαυρού (1994)[8]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ρόμαν Στανίσουαφ Ινγκάρντεν (πολωνικά: Roman Stanisław Ingarden, 1 Οκτωβρίου 1920, Ζακοπάνε - 12 Ιουλίου 2011, Κρακοβία) Πολωνός μαθηματικός φυσικός και δάσκαλος ιαπωνικών σπουδών. Σχετίστηκε με το Πανεπιστήμιο «Νικόλαος Κοπέρνικος» του Τόρουν, όπου ήταν μακροχρόνιας θητεία διευθυντής του Ινστιτούτου Φυσικής (1969–1986) και επικεφαλής τμημάτων εκεί (1966–1991). Ειδικεύτηκε στην οπτική και τη στατιστική θερμοδυναμική, γράφοντας επίσης για την ιστορία και τη φιλοσοφία της επιστήμης. Ήταν συγγραφέας πολλών ακαδημαϊκών εγχειριδίων για τη φυσική και τα μαθηματικά. Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Νικόλαος Κοπέρνικος (1996) και νικητής πολλών κρατικών βραβείων - εκτός πολωνικών, τουλάχιστον ενός ιαπωνικού.

Ήταν μέλος της οικογένειας των διανοούμενων Ινγκάρντεν - γιος του φιλόσοφου Ρόμαν Βίτολντ Ινγκάρντεν, πατέρας του αρχιτέκτονα Κσίστοφ Ινγκάρντεν και του κτηνιάτρου Γιάτσεκ Ινγκάρντεν.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο τάφος των Ινγκάρντεν στο Κοιμητήριο Σαλβάτορ στην Κρακοβία.

Κατά τα έτη 1930–1936, παρακολούθησε το 3ο Κρατικό Γυμνάσιο στο Λβουφ, όπου τα μαθηματικά διδάσκονταν από τον Γιούλιους Σάουντερ και έδωσε τις τελικές του εξετάσεις το 1938 στο Κρατικό Γυμνάσιο Νικόλαος Κοπέρνικος του Λβιβ. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Γιαν Καζίμιες, όπου οι καθηγητές μαθηματικών του ήταν μεταξύ άλλων οι: Γιούλιους Πάβεου Σάουντερ, Στέφαν Μπάναχ και Χιούγκο Στάινχαους. Οι καθηγητές φυσικής ήταν οι Στανίσουαφ Λόρια και Βόιτσεχ Ρουμπινόβιτς.

Μετά το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Λβουφ, το όνομα του οποίου άλλαξε σε Ιβάν Φράνκο και στη συνέχεια στο μυστικό πολωνικό πανεπιστήμιο στο Λβουφ. Από το 1941 εργάστηκε ως οπτικός στο οπτικό εργοστάσιο Μπούγιακ στο Λβουφ και από το 1944 στα Οπτικά και Μηχανικά Εργαστήρια της Στρατιωτικής Περιφέρειας Λβουφ.

Μετά τον πόλεμο και την απέλαση από το Λβουφ, βρέθηκε στην Κρακοβία, όπου εργάστηκε ως βοηθός στο Τμήμα Φυσικής που οργανώθηκε από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Σιλεσίας. Ταυτόχρονα, συνέχισε τις σπουδές του στο Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο (μεταξύ άλλων οι καθηγητές του την εποχή εκείνη ήταν Γιαν Βάισενχοφ και Κονστάντι Ζακσέφσκι). Απέκτησε το μεταπτυχιακό του το 1946 υπό την επίβλεψη του Βόιτσεχ Ρουμπινόβιτς.

Ξεκίνησε την επιστημονική του εργασία το 1945 στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Σιλεσίας στην Κρακοβία, αλλά την ίδια χρονιά μετακόμισε στο Βρότσουαφ, όπου ανέλαβε τη θέση του βοηθού στο Τμήμα Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Βρότσουαφ. Το 1949, απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, όπου η διατριβή του είχε τίτλο «Στην ιδανική χαρτογράφηση του χώρου σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο» και ο Βόιτσεχ Ρουμπινόβιτς ήταν ο επιβλέπων καθηγητής του. Από το 1951 ανήκε στο Ενιαίο Εργατικό Κόμμα Πολωνίας. Το 1954 έλαβε τη θέση του αναπληρωτή καθηγητή και το 1964 τον τίτλο του τακτικού καθηγητή φυσικών επιστημών. Το 1960 υπέβαλε τη διατριβή του, αλλά δεν έγινε αποδεκτή από την Κεντρική Επιτροπή Προσόντων λόγω της προηγούμενης θητείας του ως καθηγητή. Από το 1954 εργάστηκε επίσης στο Ινστιτούτο Φυσικής της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών, όπου οργάνωσε το Τμήμα Χαμηλών Θερμοκρασιών στο Βρότσουαφ (αργότερα ενσωματώθηκε στη δομή του Ινστιτούτου Χαμηλών Θερμοκρασιών και Δομικής Έρευνας «Βουοντζίμιες Τσεμπιατόφσκι» της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών).

Την περίοδο 1966–1991, ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο «Νικόλαος Κοπέρνικος» στο Τόρουν. Την περίοδο 1969–1986 διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Φυσικής του Πανεπιστημίου Νικόλαος Κοπέρνικος και διηύθυνε διαδοχικά:

  • Τμήμα Θερμοδυναμικής και Θεωρίας της Ακτινοβολίας (1966–1969),
  • Τμήμα Θεωρητικής Φυσικής (1969–1986),
  • Τμήμα Στατιστικής Φυσικής (1986–1991).

Το 1991 συνταξιοδοτήθηκε. Θάφτηκε στο Κοιμητήριο Σαλβάτορ στην Κρακοβία, τμήμα L1-1-19.[9]

Ακαδημαϊκά επιτεύγματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φυσική και μαθηματικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο δημιουργός των περιοδικών Reports on Mathematical Physics (1970) και Open Systems and Information Dynamics (1992), τα οποία περιλαμβάνονταν στο Journal Citation Reports. Ήταν συγγραφέας πολυάριθμων επιστημονικών εργασιών στον τομέα της μαθηματικής φυσικής, πάνω από δώδεκα εγχειριδίων και σεναρίων θεωρητικής φυσικής και μαθηματικών, καθώς και βιβλίων φιλοσοφικού και ιστορικού χαρακτήρα.

Ιαπωνικές σπουδές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από τα μαθήματα φυσικής, από τη δεκαετία του 1970 δίδασκε ένα μάθημα ιαπωνικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Νικόλαος Κοπέρνικος. Το 1992 ιδρύθηκε το Τμήμα Ιαπωνικής Γλώσσας και Πολιτισμού στη Φιλολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Νικόλαος Κοπέρνικος (μεταξύ άλλων χάρη στις προσπάθειές του) όπου έδωσε διαλέξεις για τις ιαπωνικές σπουδές. Ήταν ειδικός στη νεωτερικότητα, την ιστορία, τον πολιτισμό και την ιαπωνική γλώσσα. Ο γιος του, αρχιτέκτονας Κσίστοφ Ινγκάρντεν, διορίστηκε επίτιμος πρόξενος της Ιαπωνίας στην Κρακοβία.

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Σταυροί Αξιωματικού και Ιππότη Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας
  • 1954: Χρυσός Σταυρός της Αξίας
  • Μετάλλιο της 10ης επετείου της Λαϊκής Πολωνίας
  • Μετάλλιο της Εθνικής Επιτροπής Παιδείας
  • Αξιότιμος Δάσκαλος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας
  • Το 1994 , ο Αυτοκράτορας Ακιχίτο του απένειμε το Τάγμα του Ιερού Θησαυρού - Χρυσές Ακτίνες με Κορδέλα.[10]
  • 1996: Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Νικόλαος Κοπέρνικος του Τόρουν

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2021.
  3. ↑ 3,0 3,1 krakowsalwator.artlookgallery.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=17986&inni=0&cinki=0.
  4. ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Find A Grave.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12343809t. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 MacTutor History of Mathematics archive.
  7. ↑ (Αγγλικά) Mathematics Genealogy Project.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 prabook.com/web/roman_stanislaw.ingarden/18671.
  9. ↑ GROBONET 2.6 – wyszukiwarka osób pochowanych – Cmentarz parafialny Kraków Salwator, http://krakowsalwator.artlookgallery.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=17986&inni=0&cinki=1 
  10. ↑ Arkadiusz Tarnowski: Polska i Japonia 1989-2004. Stosunki polityczne, gospodarcze i kulturalne. Warszawa: Trio, 2009, s. 171

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Τόρουν: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, σελ. 278-280, ISBN 83-231-1988-0 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρόμαν_Στανίσουαφ_Ινγκάρντεν&oldid=10056437"