Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ
ΌνομαΡαμπιντρανάθ Ταγκόρ
Γέννηση7 Μαΐου 1861
Καλκούτα, Ινδία (τότε βρετανική κτήση)
Θάνατος7 Αυγούστου 1941 (80 ετών)
Καλκούτα, Ινδία (τότε βρετανική κτήση)
Επάγγελμα/
ιδιότητες
ζωγράφος[1][2], ποιητής[3][4][2], συνθέτης[1][2], θεατρικός συγγραφέας[1][2], δοκιμιογράφος[1], φιλόσοφος[1][4][2], καλλιτέχνης[1], συγγραφέας[1][4][2], στιχουργός[1], τραγουδοποιός[1], τραγουδιστής[1], σκηνοθέτης κινηματογράφου και μαχητής για την ελευθερία
ΕθνικότηταΙνδός
ΥπηκοότηταΒρετανικές Ινδίες
Σχολές φοίτησηςΠανεπιστημιακό Κολλέγιο Λονδίνου και St. Xavier's Collegiate School
Σύζυγος(οι)Mrinalini Devi (1883, 1902)
ΤέκναRathindranath Tagore
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα

Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ (Rabîndranâth Tagore, Μπενγκάλι γλώσσα:রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর) (7 Μαΐου 1861 - 7 Αυγούστου 1941), ήταν Ινδός συνθέτης, ζωγράφος, συγγραφέας και φιλόσοφος, του οποίου το έργο είχε σημαντική επίδραση στη λογοτεχνία και τη μουσική της Βεγγάλης στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα και στον οποίο απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1913.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Καλκούτα, στη δυτική Βεγγάλη. Ήταν το δέκατο τέταρτο παιδί του Ντεμπεντρανάθ Ταγκόρ, ενός εκ των ιδρυτών του κινήματος Μπράχμο Σαμαζ (Brahmo Samaj), και εγγονός του Ντβαρκανάθ Ταγκόρ. Ο πατέρας του ήταν συγγραφέας, θρησκευτικός ηγέτης. Μεγάλωσε σε οικογένεια καλλιτεχνών και κοινωνικών και θρησκευτικών μεταρρυθμιστών, που αντιτίθεντo στο σύστημα των καστών και προωθούσαν βελτιώσεις στη θέση της Ινδής γυναίκας. Ο Ραμπιντρανάθ ήταν επίσης χορτοφάγος.

Ο Ταγκόρ σπούδασε στην Καλκούτα και την Αγγλία. Είναι γνωστός τόσο ως ποιητής όσο και ως φιλόσοφος, αν και οι δύο αυτές τέχνες είναι συχνά συνεκτικά δεμένες στον ινδικό πολιτισμό, και ενυπάρχει μία υπονοούμενη φιλοσοφία εντός της ποίησης του Ταγκόρ. Επίσης ενδιαφέρθηκε για την εκπαίδευση και την παιδαγωγική και, το 1921, αποκατέστησε το πανεπιστήμιο Vishbabharati στη Σαντινικετάν, όπου παραδίδεται εκπαίδευση πάνω στον ινδικό πολιτισμό τόσο σε Ινδούς όσο και σε ξένους.

Ο Ταγκόρ υπήρξε ο πρώτος συγγραφέας από την Ασία στον οποίο απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1913 "για τον βαθιά ευαίσθητο, φρέσκο και όμορφο στίχο του, με τον οποίο, με μεγάλη ικανότητα, έχει καταστήσει την ποιητική του σκέψη, εκφρασμένη στις δικές του αγγλικές λέξεις, μέρος της λογοτεχνίας της Δύσης".

Μετά το 1912 ταξίδεψε στην Ευρώπη, Αμερική και την Ασία και έδινε διαλέξεις και διάβαζε τα έργα του. Ήταν ένθερμος υποστηρικτής της ανεξαρτησίας της Ινδίας.[5] Το 1915 του απονεμήθηκε ο τίτλος του ιππότη, αλλά αποκήρυξε τον τίτλο το 1919 μετά τη σφαγή στο Άμριτσαρ.[6] Είχε επηρεαστεί από τις Ουπανισάντ, τις οποίες θεωρούσε ως πηγή της αληθινής σοφίας. Στο έργο του εκδηλώνει σεβασμό και αγάπη προς τη φύση και τον συνάνθρωπο.[7] Στη δεκαετία του 1920 άρχισε να ζωγραφίζει.[5] Επίσης, έγραψε περίπου 2.230 τραγούδια. Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν.[6]

Επιλεγμένη εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ και ο Μαχάτμα Γκάντι το 1940

Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • মানসী Manasi (1890)
  • সোনার তরী Sonar Tari (1894)
  • গীতাঞ্জলি Gitanjali (1910)

|* গীতিমালা Gitimalya (1914) |* বলাকা Balaka (1916)

Θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • বালমিকি প্রতিভা Valmiki Pratibha (1881)

|* বিসর্জন Visarjan (1890) |* রাজা Raja (1910) |* ডাক ঘর Dak Ghar (1912) |* অচলায়তন Achalayatan (1912) |* মুক্তধারা Muktadhara (1922) |* রক্তকরবি Raktakaravi (1926)

Μυθιστοριογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • নষ্টনীঢ় Nastanirh (1901)
  • গোরা Gora (1910)
  • ঘরে বাইরে Ghare Baire (1916)
  • যোগাযোগ Yogayog (1929)

Αυτοβιογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • জীবনস্মৃতি Jivansmriti(1912)
  • ছেলেবেলা Chhelebela (1940)

Έργα γραμμένα στα Αγγλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Thought Relics (1921)[8]

Ελληνικές μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γκιταντζάλι
  • Λαμπυρίδες
  • Το σπίτι και ο κόσμος ― μετάφρ.Ειρ.Καλκάνη ("Γ.Παπαδημητρίου")
  • Λυρικές προσφορές, Ο Κηπουρός
  • Ινδικά Διηγήματα ― μετάφρ.Κ.Τρικογλίδης ("Ηριδανός")
  • Τα παραστρατημένα πουλιά
  • Λυρικά αφιερώματα
  • Ο ωκεανός της ζωής
  • 4Χ5
  • Σαντάνα πνευματική άσκηση
  • Λυρικά δράματα ― μετάφρ.Κ.Τρικογλίδης
  • Μοχούα
  • Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ και η σύζυγός του, Mrinalini Devi 1883
    Δοκίμιο "Ο εθνικισμός εις την Δύσιν", Σύγχρονη Σκέψη (τευχος 4ο)1929- εκδόσεις Γκοβόστη

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βελισσαρόπουλος Δημήτρης, Ιστορία της Ινδικής φιλοσοφίας, εκδόσεις: Δωδώνη, Αθήνα 1992, σελ. 396-399, ISBN 9789602483176.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 www.culturalindia.net/indian-art/painters/rabindranath-tagore.html. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/58679. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  3. www.culturalindia.net/indian-art/painters/rabindranath-tagore.html. Ανακτήθηκε στις Δεκέμβριος 2018.
  4. 4,0 4,1 4,2 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 12611. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  5. 5,0 5,1 «Rabindranath Tagore | Biography & Facts». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  6. 6,0 6,1 «Rabindranath Tagore - New World Encyclopedia». www.newworldencyclopedia.org. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2020. 
  7. Βελισσαρόπουλος Δημήτρης, Ιστορία της Ινδικής φιλοσοφίας, εκδόσεις: Δωδώνη, Αθήνα 1992, σελ. 397-398, ISBN 9789602483176.
  8. «Thought Relics: Title Page». sacred-texts.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ και Άινσταϊν στα 1930