Πέλοψ Μελαντίας

Γ.Ο. Πέλοψ
Όνομα	Γυμναστικός Όμιλος Πέλοψ Μελαντίας
Ίδρυση	1906
Έδρα	Σμύρνη
Χρώματα	Κυανό, Λευκό
Πρόεδρος	Όμηρος Ωνάσης (ιδρυτής)

Ο Γυμναστικός Όμιλος "Πέλοψ Μελαντίας" ήταν ελληνικός αθλητικός σύλλογος που ιδρύθηκε το 1906 στο παραθαλάσσιο προάστιο "Μελαντία" ή "Καρατάσι" της Σμύρνης στη Μικρασία. Είχε τμήματα στίβου, γυμναστικής, ποδοσφαίρου αλλά κυρίως καλλιέργησε τα ναυτικά και κολυμβητικά αγωνίσματα. Ως το 1922 διοργάνωνε τους ετήσιους "Πελόπειους" ναυτικούς και κολυμβητικούς αγώνες στην προκυμαία του Καρατάς. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή του 1922 έγινε προσπάθεια να ανασυσταθεί στην Αθήνα από διασωθέντες αθλητές και φιλάθλους του συλλόγου χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Ο σύλλογος λειτούργησε ως τα τέλη της δεκαετίας 1920-30 και σταδιακά αδρανοποιήθηκε.

Δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του συλλόγου υπήρξε ο Όμηρος Ωνάσης, θείος του Αριστοτέλη Ωνάση, που υπήρξε αθλητής του συλλόγου ενώ μεταγενέστερα ως το 1922 πρόεδροι διετέλεσαν ο Δ. Δουδούρογλου και ο Β. Νικολόπουλος. Βασική δραστηριότητα του Πέλοπα υπήρξε η διοργάνωση των ετήσιων ναυταθλητικών "Πελόπειων" αγώνων, στους οποίους ενίοτε περιλαμβάνονταν και αγωνίσματα στίβου. Οι αγώνες διεξάγονταν στην προκυμαία του Καρατάς και περιλάμβαναν αγώνες κολύμβησης, υδατοσφαίρισης και λεμβοδρομίες. Είναι γνωστό πως το Σεπτέμβριο του 1916 διεξήχθησαν οι "Η΄ Πελόπειοι Αγώνες" με τη συμμετοχή αθλητών του Πέλοπα, του Πανιωνίου, του Απόλλωνα και του Ομίλου Ερετών Σμύρνης, με τον οποίο ο Πέλοψ είχε έντονο αθλητικό ανταγωνισμό.

Οι Πελόπειοι αγώνες διεξάγονταν ως το 1922. Μάλιστα η τελευταία διοργάνωση έλαβε χώρα από 31 Ιουλίου ως 7 Αυγούστου 1922, δηλαδή λίγες ημέρες πριν από την καταστροφή. Έγιναν αγωνίσματα ελεύθερης κολύμβησης: 100, 200, 400, 1600μ, σκυταλοδρομία 400μ, 50μ παίδων και αγώνες υδατοσφαίρισης.

Επίσης, ο σύλλογος μετείχε σε πανελλήνιες και άλλες διοργανώσεις.

Το 1906 ο Πέλοψ μετείχε για πρώτη φορά στους Πανιώνιους Αγώνες. Στους αγώνες αυτούς μετείχε ανελλιπώς ως το 1921, την τελυταία διοργάνωση που έγινε στη Σμύρνη.
Το 1906 μία λέμβος κωπηλασίας τετράκωπος με πηδαλιούχο από τη Σμύρνη μετείχε στους Μεσολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας. Άλλοι αναφέρουν πως ήταν του Πέλοπα Μελαντίας και άλλοι του Ομίλου Ερετών Σμύρνης. Τερμάτισε στην 7η θέση.
Το 1907, στους Πανιώνιους Αγώνες, ο Μακαρονίδης του Πέλοπα νίκησε στα 1000μ αρχαρίων.
Το 1908, στους Πανιώνιους Αγώνες, ο Μακαρονίδης νίκησε στα 800μ.
Το 1908 μετείχε στους Β΄ Αιολικούς αγώνες στο Αϊβαλί.
το 1910 μετείχε στους Πανελλήνιους-Παναιγύπτιους αγώνες στην Αλεξάνδρεια με τον αθλητή Γ. Μακαρονίδη που κατέκτησε την 3η θέση στα 400μ.
Το 1911 μετείχε στους πανελλήνιους κολυμβητικούς αγώνες και είχε μια νίκη με τον κολυμβητή Γ. Κοντολέων.
Το 1912 μετείχε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών στην Αθήνα και είχε μια τρίτη νίκη.
Το 1912, στους Πανιώνιους αγώνες, ο Ε. Γροσομανίδης του Πέλοπα είχε τρεις νίκες: 100μ, ύψος, ύψος άνευ φοράς.
Το 1913, στους Πανιώνιους αγώνες, ο Μ. Μαρσέλλος του Πέλοπα είχε τρεις νίκες: 100μ, στάδιο (192μ) και ύψος.
Το 1914, στους Πανιώνιους αγώνες, ο Μ. Μαρσέλλος νίκησε στα 100μ.
Το 1915, στους Πανιώνιους αγώνες, ο Μ. Μαρσέλλος είχε δύο νίκες στα 100μ και 200μ.
Το 1919 αναφέρεται στους αθλητικούς συλλόγους που ήταν μέλη του ΣΕΓΑΣ.^[1]

Αθλητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γνωστοί αθλητές του Πέλοπα υπήρξαν:

Στίβος: Μ. Μαρσέλλος, Γ. Μακαρονίδης, Ε. Γροσσομανίδης κ.ά.
Κολύμβηση-Υδατοσφαίριση: Αριστοτέλης Ωνάσης, Ασλάνογλου, Βαλέρης, Βλαχόπουλος, Γαβανής, Ευαγγελίου, Θώμογλου, Κοντολέων, Κωστόπουλος, Μηνιώτης, Ιωακείμογλου, Ψαλιδόπουλος, Μοδινός, Μπαλουτσιάν, Ουραΐλογλου, Παρασκευάς, Περτούσης, Σολομωνίδης, Σκαμπέλης, Σισμάνης, Τσάμης, Χριστόφας, Πλυτάς, Κ. Τσιγκώνης, ξαδέρφια Καραγιαννόπουλοι, Αλκ. Καλογερόπουλος, Πισσάνος, Αγκοπιάν κ.ά.

Στην Αθήνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη μικρασιατική καταστροφή του 1922 έγινε προσπάθεια να ανασυσταθεί στην Αθήνα από διασωθέντες αθλητές και φιλάθλους του συλλόγου. Επιβίωσε για λίγα χρόνια αλλά δεν μακροημέρευσε. Το Νοέμβριο του 1922 στις αθηναϊκές εφημερίδες σημειώνεται η ανασύστασή του ως ναυταθλητικού ομίλου, που θα δραστηριοποιηθεί το καλοκαίρι στην θαλάσσια περιοχή του Φαλήρου. Τελικά, ο σύλλογος λειτούργησε με τον τίτλο "Ναυτικός και Γυμναστικός Σύλλογος Πέλοψ (Σμύρνης)" ως ναυτικό και ποδοσφαιρικό σωματείο για μία δεκαετία περίπου. Στις 5 Αυγούστου 1923 εκλέχτηκε το Δ.Σ., έπειτα από αρχαιρεσίες ως εξής: Πρόεδρος Αλέξανδρος Νικολόπουλος, αντιπρόεδρος Ι. Πιλάβιος, γεν. γραμματέας Τηλ. Κοσμίδης, ταμίας Αλέξ. Συμεωνίδης, έφορος ναυτικού Κ. Βουτσινάς, έφορος ξηράς Εμμ. Μαρσέλλος, κοσμήτορες θαλάσσης Ν. Κλημβάκης και Γ. Κοντολέων, σύμβουλος Ε. Ψαλτόπουλος, ειδικός γραμματέας Ν. Κοσμίδης.^[2]

Κολύμβηση: Ο Πέλοψ μετείχε στα πανελλήνια πρωταθλήματα του 1923 (ήταν δευτεραθλητής Ελλάδος στην υδατοσφαίριση), 1927 (τρίτος στο πόλο), 1928, 1929 και 1930, τόσο στην κολύμβηση όσο και στην υδατοσφαίριση. Μάλιστα το 1930 έλαβε επιχορήγηση από το Υπ. Παιδείας. Είναι γνωστοί οι αθλητές του: Α. Περδίκης, Αλκ. Καλογερόπουλος, Π. και Γ. Καραγιαννόπουλος (ξαδέρφια), Γ. Κλημβάκης και Ε. Δημητρίου. Την ομάδα πόλο του 1927 αποτελούσαν οι: Γ. Τσάμης, Π. Θεαγένης, Ν. Τσάμης, Α. Καλογερόπουλος, Κ. Τσιγώνης, Μ. Μαρκόπουλος, Κ. Καροτσιέρης.

Ποδόσφαιρο: Το 1926 δημιούργησε ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα Γ΄ κατηγορίας της ΕΠΣ Αθηνών 1926-27 και τερμάτισε στη 2η θέση. Τη σεζόν 1928-29 αγωνίστηκε στη Β΄ Αθηνών, ενώ είχε και Β΄ ομάδα που έπαιζε στη Γ΄ κατηγορία. Η ποδοσφαιρική ομάδα επιβίωσε δυο-τρεις σεζόν και το 1932 δεν υφίστατο πλέον.

Βόλεϊ: Το 1927 δημιούργησε και ανδρική ομάδα βόλεϊ, η οποία αγωνίστηκε στα αθηναϊκά πρωταθλήματα βόλεϊ του Πανιωνίου 1927 και 1928.

Παράλληλα γινόταν προσπάθεια να συγχωνευτεί με τα άλλα δύο προσφυγικά σωματεία της Σμύρνης τον Απόλλωνα και τον Πανιώνιο, ως "Αθλητική Ένωση Σμύρνης", κάτι που δεν ευοδώθηκε. Έτσι ο σύλλογος έπαψε να υφίσταται.

ΠΑΟ Νέας Μελανδίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1932 αναφέρεται ο ανεξάρτητος ποδοσφαιρικός σύλλογος "Ένωσις Νέας Μελανδίας", που επιβίωσε και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταπολεμικά, το 1947-1948, απόγονοι προσφύγων από τη Μελαντία ίδρυσαν τον ποδοσφαιρικό σύλλογο "ΠΑΟ Νέας Μελανδίας", στην περιοχή των Πετραλώνων, ο οποίος μετείχε στα πρωταθλήματα της ΕΠΣΑ από το 1959 ως το 1967 που συγχωνεύτηκε με άλλες ομάδες της συνοικίας και δημιούργησαν τον Γ.Σ. Πετράλωνα.