Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οι καμπάνες της Αγίας Μαρίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Καμπάνες της Αγίας Μαρίας
The Bells of St. Mary's
ΣκηνοθεσίαΛίο ΜακΚάρεϊ
ΠαραγωγήΛίο ΜακΚάρεϊ
ΣενάριοΝτάντλεϊ Νίκολς
Λίο ΜακΚάρεϊ
ΠρωταγωνιστέςΜπινγκ Κρόσμπι
Ίνγκριντ Μπέργκμαν
Χένρι Τράβερς
ΜουσικήΡόμπερτ Έμμετ Ντόουλαν
ΦωτογραφίαΤζορτζ Μπάρνς
ΜοντάζΧάρι Μάρκερ
ΕνδυματολόγοςΊντιθ Χεντ
Εταιρεία παραγωγήςRKO Pictures και Λίο ΜακΚάρεϊ
ΔιανομήRKO Pictures και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 6 Δεκεμβρίου 1945 στη Νέα Υόρκη
Κυκλοφορία1945
Διάρκεια126 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαAγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Οι καμπάνες της Αγίας Μαρίας (αγγλικά: The Bells Of St. Mary's) είναι δραματική ταινία παραγωγής 1945 σε σκηνοθεσία Λίο ΜακΚάρεϊ με πρωταγωνιστές τους Μπινγκ Κρόσμπι και Ίνγκριντ Μπέργκμαν στους ρόλους ενός ιερέα και μιας μοναχής που αγωνίζονται για να αποτρέψουν το κλείσιμο του σχολείου, το οποίο διοικούν.

Ο Μπινγκ Κρόσμπι υποδύθηκε ξανά τον ιερέα Ο'Μάλεϊ, που του είχε χαρίσει το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου έναν χρόνο νωρίτερα για την ταινία Ο δρόμος της αγάπης (Going my Way, 1944).

Ο πατήρ Τσαρλς "Τσακ" Ο'Μάλεϊ (Μπινγκ Κρόσμπι), ένας αντισυμβατικός ιερέας πιάνει δουλειά στο ρωμαιοκαθολικό σχολείο της Αγίας Μαρίας που διοικείται από μοναχές και βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης. Ο Ο'Μάλεϊ πιστεύει ότι το σχολείο θα πρέπει να κλείσει και τα παιδιά να σταλθούν σε άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα που να τους προσφέρει όλα τα απαραίτητα εφόδια για τη μόρφωση. Οι αδελφές όμως είναι αντίθετες σε αυτή την άποψη και πιστεύουν ότι ο Θεός θα τους βοηθήσει να τα καταφέρουν. Η ηγουμένη, αδελφή Μαίρη Μπένεντικτ (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) έχει εναποθέσει τις ελπίδες της στη βοήθεια του Χόρας Πι Μπογκάρντους (Χένρι Τράβερς), ενός πλούσιου και τσιγκούνη γέρου που έχει στην ιδιοκτησία του το κτίριο που βρίσκεται δίπλα στη μονή. Ο Ο'Μάλεϊ έχει επίσης διαφορετική μέθοδο διδασκαλίας σε σχέση με την αδελφή Μπένεντικτ και οι δυο τους συχνά έρχονται σε σύγκρουση. Η σχέση τους πρόκειται να δοκιμαστεί όταν η μοναχή αρρωσταίνει από φυματίωση.

Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν ως αδελφή Μπένεντικτ.
Ο Μπινγκ Κρόσμπι ως πατήρ Τσακ Ο'Μάλεϊ.

Η ταινία Οι καμπάνες της Αγίας Μαρίας γυρίστηκε σε μια περίοδο που η υφήλιος υπέμενε ακόμα τα δεινά του πολέμου και όπως πολλές ταινίες της εποχής προσπάθησε να δώσει κουράγιο και να περάσει μηνύματα αισιοδοξίας στο κοινό που αγωνιούσε για το μέλλον της ανθρωπότητας. Η ταινία με την πάροδο των χρόνων κατατάχθηκε, λόγω του ανθρωπιστικού της μηνύματος, στις κλασικές ταινίες που προβάλλονται κατά τη διάρκεια των εορτασμών των Χριστουγέννων. Ως αποτέλεσμα, ανήκει σε εκείνη τη μικρή κατηγορία των εορταστικών ταινιών μαζί με τις: Μια υπέροχη ζωή (It's A Wonderful Life, 1946) του Φρανκ Κάπρα, Το θαύμα της 34ης οδού (Miracle On The 34th Street, 1947) του Τζορτζ Σίτον, Ένας άγγελος στη Γη (The Bishop's Wife, 1947) του Χένρι Κόστερ και το Λευκά Χριστούγεννα (White Christmas, 1954) του Μάικλ Κερτίζ.

Ο Λίο ΜακΚάρεϊ, σκηνοθέτης της ταινίας, που έγραψε το σενάριο σε συνεργασία με τον Ντάντλεϊ Μουρ, σκόπευε να γυρίσει πρώτα τις Καμπάνες της Αγίας Μαρίας και ύστερα την ταινία Ο δρόμος της αγάπης του 1944 που είχε επίσης ως κεντρικό χαρακτήρα τον ιρλανδικής καταγωγής αντισυμβατικό ιερέα Τσακ Ο'Μάλεϊ. Τελικά γύρισε πρώτα το Ο δρόμος της αγάπης, το οποίο βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1945.

Ο σκηνοθέτης για να δημιουργήσει το χαρακτήρα της αδελφής Μπένεντικτ είχε βασιστεί σε εκείνον της θείας του που έφερε το ίδιο όνομα, είχε ιδρύσει το μοναστήρι Immaculate Heart στο Χόλυγουντ και είχε πεθάνει από επιδημία τύφου χρόνια πριν. Ο Μπινγκ Κρόσμπι επανέλαβε το ρόλο του πατέρα Ο'Μάλεϊ που του χάρισε το όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου και η Ίνγκριντ Μπέργκμαν τον ρόλο της αδελφής Μπένεντικτ. Η τελετή των όσκαρ του 1945 έγινε μια μέρα πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας και η Ίνγκριντ Μπέργκμαν που κέρδισε το όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου για την ταινία του Τζορτζ Κιούκορ Εφιάλτης (Gaslight, 1944), είπε αστειευόμενη για τους συνεργάτες της Κρόσμπι και ΜακΚάρεϊ που είχαν μόλις κερδίσει τα βραβεία Α' Ανδρικού Ρόλου και Σκηνοθεσίας αντίστοιχα: Χαίρομαι που κέρδισα γιατί αύριο το πρωί ξεκινάω τα γυρίσματα του σίκουελ του "Ο Δρόμος της Αγάπης" και φοβόμουν ότι αν δεν είχα το όσκαρ, οι Κρόσμπι και ΜακΚάρεϊ μπορεί να μη μου μιλούσαν.

Ο ΜακΚάρεϊ προσέλαβε για σύμβουλο έναν ρωμαιοκαθολικό ιερέα που επέβλεπε τα γυρίσματα της ταινίας. Όταν η Μπέργκμαν κι ο Κρόσμπι γύριζαν την αποχαιρετιστήρια σκηνή μεταξύ του πατέρα Ο'Μάλεϊ και της αδελφής Μπένεντικτ, αποφάσισαν να κάνουν πλάκα στον παπά και ζήτησαν από τον σκηνοθέτη να τους απαθανατίσει σε μια ακόμα λήψη. Τότε οι δυο τους αντάλλαξαν ένα παθιασμένο φιλί στο στόμα και ο ιερέας άρχισε να φωνάζει διαμαρτυρόμενος.

Βραβεία & υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία αποτέλεσε την εμπορικότερη επιτυχία του 1945 και σήμερα κατατάσσεται 50ή στη λίστα με τις ταινίες με τις μεγαλύτερες εισπράξεις όλων των εποχών.[1] Οι κριτικοί την υποδέχτηκαν με θετικά σχόλια και επαίνεσαν ιδιαιτέρως την Μπέργκμαν, τιμώντας την με βραβεία για την ερμηνεία της. Η ηθοποιός είχε συμμετάσχει την ίδια χρονιά και στην ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ Νύχτα αγωνίας (Spellbound), αλλά όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα βραβεία όσκαρ, τα μέλη της ακαδημίας προτίμησαν την ερμηνεία της στις Καμπάνες της Αγίας Μαρίας. Η ταινία έλαβε 8 υποψηφιότητες για όσκαρ και αποτελεί την πρώτο σίκουελ που προτάθηκε ποτέ για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.[2] Έχασε όμως το βραβείο από το Χαμένο Σαββατοκύριακο (The Lost Weekend) του Μπίλι Γουάιλντερ. Ο Μπινγκ Κρόσμπι που βρέθηκε για δεύτερη φορά υποψήφιος για τον ίδιο ρόλο, έχασε το Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου από τον Ρέι Μιλάντ (πρωταγωνιστή του Χαμένου Σαββατοκύριακου) και η Μπέργκμαν έχασε το Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου από την Τζόαν Κρόφορντ πρωταγωνίστρια του Θύελλα σε μητρική καρδιά (Mildred Pierce) του Μάικλ Κερτίζ.

Βράβευση:

  • Ήχου - Στίβεν Νταν

Υποψηφιότητα:

  • Καλύτερης Ταινίας – Λίο ΜακΚάρεϊ
  • Σκηνοθεσίας – Λίο ΜακΚάρεϊ
  • Α' Ανδρικού Ρόλου - Μπινγκ Κρόσμπι
  • Α’ Γυναικείου Ρόλου – Ίνγκριντ Μπέργκμαν
  • Μοντάζ – Χάρι Μάρκερ
  • Μουσικής Επιμέλειας - Ρόμπερτ Έμμετ Ντόουλαν
  • Πρωτότυπου Τραγουδιού - Τζίμι Βαν Χάουζεν και Τζόνι Μπερκ

Η ταινία ξαναγυρίστηκε το 1959 για την τηλεόραση και με πρωταγωνίστρια την Κλοντέτ Κολμπέρ.

  1. [1]
  2. «The 18th Academy Awards (1946) Nominees and Winners». oscars.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2011. 
  • Sarris, Andrew. 1998. “You Ain’t Heard Nothin’ Yet.” The American Talking Film History & Memory, 1927-1949. Oxford University Press. (ISBN 0-19-513426-5).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]