Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νήσος Ηλ Πάι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 51°26′43″N 0°19′29″W / 51.4452°N 0.3246°W / 51.4452; -0.3246

Άποψη κατοικιών στο νησί

Η νήσος Ηλ Πάι (αγγλικά: Eel Pie Island, μτφ. νησί της χελόπιτας) είναι κατοικημένο νησί έκτασης 0.02 τ.χλμ. στον ποταμό Τάμεση στην περιοχή του Τουίκεναμ και το δημοτικό διαμέρισμα του Ρίτσμοντ στο νοτιοδυτικό Λονδίνο, και αποτελεί το πιο διάσημο νησί συνολικά στον Τάμεση.[1] Συνδέεται με την ξηρά μέσω πεζογέφυρας ενώ διαθέτει πλήθος εργαστηρίων κατασκευής πλοιαρίων. Υπήρξε ιδιαίτερα διάσημο κατά την δεκαετία του 1960 καθώς αποτέλεσε ένα από τα κέντρα της μουσικής σκηνής τζαζ, μπλουζ, και ροκ του Λονδίνου, με παρουσίες όπως τους Ρόλινγκ Στόουνς, The Who, τον Ντέιβιντ Μπάουι, Πινκ Φλόυντ, και άλλους, και στις αρχές του 1970 το μεγαλύτερο κοινόβιο χίπιδων της Βρετανίας.

Περιγραφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά το νησί ήταν γνωστό ως νησίδα Πάρις (Parish eyot), και αργότερα ως νησίδα του Τουίκεναμ, ενώ σε ακόμα παλαιότερη εποχή φαίνεται πως αποτελούνταν από 2 ή 3 ξεχωριστές νησίδες σύμφωνα με παλαιούς χάρτες της περιοχής. Η ονομασία του οφείλεται στις παραδοσιακές χελόπιτες (πίτες με χέλι, Eel Pie) για τις οποίες το νησί ήταν διάσημο κατά τον 16ο αιώνα και μετέπειτα.[1] Η κατασκευή γέφυρας για την εξυπηρέτηση των πεζών είχε ήδη προταθεί από το 1889, ωστόσο χτίστηκε πολύ αργότερα το 1957. Το 1996 σημειώθηκε καταστροφική πυρκαγιά στο κέντρο του νησιού, ενώ το 1996 η πεζογέφυρα υπέστησε φθορές από εργασίες εργολάβων και αντικαταστάθηκε από νέα το 1998.[2]

  • Το κτήριο του κωπηλατικού ομίλου
    Το κτήριο του κωπηλατικού ομίλου
  • Η πεζογέφυρα
    Η πεζογέφυρα
  • Το νησί από την πλευρά του Τουίκεναμ κατά την διάρκεια παλίρροιας
    Το νησί από την πλευρά του Τουίκεναμ κατά την διάρκεια παλίρροιας

Στο νησί υπάρχουν περίπου 50 κατοικίες και διαθέτει 120 κατοίκους,[1] 2 ναυπηγεία καθώς και μερικές μικρές επιχειρήσεις και στούντιο καλλιτεχνών, εκ των οποίων από τις πλέον γνωστές είναι ο εκδοτικός οίκος Eel Pie Publishing και το στούντιο ηχογράφησης Eel Pie Studios του κιθαρίστα των Who Πητ Τάουνσεντ. Στα άκρα του διαθέτει δασικές εκτάσεις στις οποίες η πρόσβαση δεν είναι δημόσια.

Στο νησί εδρεύει επίσης ο αθλητικός όμιλος κωπηλασίας του Τουίκεναμ ο οποίος είναι από τους παλαιότερους στο σύνολο του Τάμεση.

Ξενοδοχείο του Ηλ Πάι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απεικόνιση του ξενοδοχείου σε επιστολικό δελτίο των αρχών του 20ού αιώνα

Το πιο διάσημο κτήριο στην ιστορία του νησιού υπήρξε το ομώνυμο ξενοδοχείο (Eel Pie Island Hotel) το οποίο κτίστηκε κατά τον 19ο αιώνα επί παλαιότερου πανδοχείου (White Cross) το οποίο υπήρχε ήδη από το 1740. [1]Ήδη από τον 19ο αιώνα είχε αυξημένη δημοφιλία ως τόπος αναψυχής, και κατά τις δεκαετίες του 1920 και 1930 διοργανώνονταν στο ξενοδοχείο εκδηλώσεις χορών αίθουσας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, το ξενοδοχείο γνώρισε ιδιαίτερη δημοφιλία μεταξύ των μουσικών της τζαζ,[3] και σταδιακά οι παραστάσεις που έδιναν οι μουσικοί και συγκροτήματα πλήθυναν και σύντομα επεκτάθηκαν και σε συγκροτήματα ροκ και μπλουζ.[4][5]

Υπήρξαν πάρα πολλοί διάσημοι καλλιτέχνες της εποχής οι οποίοι έδιναν τακτικά παραστάσεις στο ξενοδοχείο, όπως οι Ροντ Στιούαρτ, Έρικ Κλάπτον, Ρόλινγκ Στόουνς, The Who,[6] Μπλακ Σάμπαθ, Πινκ Φλόυντ,[7] Τζένεσις,[8] και πολλοί άλλοι.[9]

Το 1967 η διοίκηση του ξενοδοχείου αναγκάστηκε να σταματήσει την λειτουργία του, καθώς το ξενοδοχείο δεν μπορούσε να αποπληρώσει χρέη 200.000 λιρών τα οποία απαιτήθηκαν από την αστυνομία.[6] Το 1969 άνοιξε και πάλι για μικρό χρονικό διάστημα ως Colonel Barefoot's Rock Garden,[8] ωστόσο αναγκάστηκε και πάλι να διακόψει την λειτουργία του μετά από προτροπές της πυροσβεστικής καθώς υποστηρίχτηκε πως υπήρχε σοβαρός κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς λόγω της κοσμοσυρροής και των παλαιών κτηρίων. Σύντομα έπειτα ο χώρος του ξενοδοχείου αποτέλεσε έδρα μικρής ομάδας αναρχικών, και έως το 1970, το κοινόβιο είχε αναπτυχθεί ραγδαία ως η μεγαλύτερη κοινότητα χίπηδων στην Βρετανία.[10]

Το 1971 το ξενοδοχείο καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά τα αίτια της οποίας δεν διαλευκάνθηκαν.[6][2]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Vickers, Miranda (2012). Eyots and Aits, islands of the river Thames. Gloucestershire: The History Press. σελ. 41-46. ISBN 9780752462134. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Kilvington, Joanna (14 September 2009). «Blaze hits Eel Pie Island». Richmond Guardian. http://www.yourlocalguardian.co.uk/news/local/richmondnews/4627301.Blaze_hits_Eel_Pie_Island/. Ανακτήθηκε στις 18 June 2014. 
  3. ↑ Tony Lamond (12 Δεκεμβρίου 2006). «1950s pics – The Grove Jazz Band / Eel Pie». eelpie.org. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2011. 
  4. ↑ Meek, Jo (30 January 2007). «Eel Pie's place in rock history». BBC News. http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/6310309.stm. Ανακτήθηκε στις 5 January 2009. 
  5. ↑ Van Der Vat, Dan· Whitby, Michele (2009). Eel Pie Island. Frances Lincoln Ltd. ISBN 0-7112-3053-6. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Eel Pie Hotel». Places. Twickenham Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2014. 
  7. ↑ «The Tiny island on the Thames that once held The Rolling Stones, David Bowie, and the UK's Largest Hippie Commune». www.messynessychic.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2017. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Membery, York (20 April 2009). «Rock legends of Eel Pie». Daily Express. http://www.express.co.uk/expressyourself/96061/Rock-legends-of-Eel-Pie. Ανακτήθηκε στις 18 June 2014. 
  9. ↑ «R & B Legends at Eel Pie Island». The Twickenham Museum. 
  10. ↑ Faiers, Chris (1990). Eel Pie Dharma. Unfinished Monument Press. ISBN 0-920976-42-5. 

Σχετική βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • van der Vat, Dan· Whitby, Michele (2009). Eel Pie Island. London: Frances Lincoln. ISBN 978-0-7112-3053-8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νήσος_Ηλ_Πάι&oldid=10031219"