Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπράιαν Επστάιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπράιαν Επστάιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Brian Epstein (Αγγλικά)
Γέννηση19 Σεπτεμβρίου 1934
Λίβερπουλ, Αγγλία
Θάνατος27 Αυγούστου 1967 (33 ετών)
Λονδίνο, Αγγλία
Αιτία θανάτουΑκούσια υπερβολική δόση βαρβιτουρικών και αλκοόλ
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςΛίβερπουλ
ΕθνικότηταΒρετανός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[1]
ΣπουδέςΒασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου (έως 1957)[2][3]
Clayesmore School
Wrekin College
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΕπιχειρηματίας
Μάνατζερ
Ιμπρεσάριος
Αξιοσημείωτο έργοΜάνατζερ των:
Beatles
Gerry and the Pacemakers
Billy J. Kramer and the Dakotas
Fourmost
Cilla Black
Cyrkle
Περίοδος ακμής1961
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςRock and Roll Hall of Fame (2014)[4]
Εν ενεργεία1961-1967
Ιστότοπος
www.brianepstein.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μπράιαν Επστάιν (αγγλικά: Brian Samuel Epstein, 19 Σεπτεμβρίου 1934 – 27 Αυγούστου 1967) ήταν Άγγλος μουσικός επιχειρηματίας, περισσότερο γνωστός ως μάνατζερ των Beatles.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1934 στο Λίβερπουλ και μεγαλώνοντας εργάστηκε στο υπόγειο μουσικό κατάστημα NEMS της οικογένειάς του στην ίδια πόλη.

Στις 28 Οκτωβρίου του 1961 ένας νεαρός ονόματι Ρέιμοντ Τζόουνς μπήκε στο κατάστημα και ζήτησε έναν δίσκο 45 στροφών με το τραγούδι My Bonnie από κάποιους «Beatles»[5]. Το αφεντικό του μαγαζιού, ο 27χρονος τότε Μπράιαν Επστάιν, δεν είχε ιδέα για το συγκρότημα αυτό. Σημείωσε όμως στο μπλοκάκι του να ελέγξει «από Δευτέρα» την επιθυμία του πελάτη του[6]. Τις επόμενες ημέρες υπήρξαν και άλλες παραγγελίες αυτού του εντελώς άγνωστου δίσκου[7]. Αργότερα έμαθε ότι οι Beatles ήταν ένα συγκρότημα που μόλις είχε επιστρέψει από τη Γερμανία στο Λίβερπουλ και έπαιζε στο Κάβερν Κλαμπ, όπου τελικά τους γνώρισε όταν αποφάσισε να πάει να τους ακούσει[8].

Ο Μπράιαν Επστάιν έγινε μάνατζερ των Beatles τον Νοέμβριο του 1961. Στον ρόλο αυτό επέδειξε σπάνιες ικανότητες, γι' αυτό και έμεινε γνωστός ως ο «πέμπτος Μπιτλ». Αλλάζοντας την εμφάνιση των μελών του συγκροτήματος, αφαίρεσε τα δερμάτινα σακάκια και τα φουσκωτά μαλλιά και τους φόρεσε κοστούμια χωρίς γιακά[9]. Τον Ιανουάριο του 1962, μετά από μία ακρόαση των Beatles, ο Ντικ Ρόου της Decca Records τηλεγράφησε στον Επστάιν το μήνυμα: "Τα κιθαριστικά γκρουπ είναι εκτός εποχής. Κύριε Επστάιν, θα έπρεπε να επιμείνετε πουλώντας δίσκους στο Λίβερπουλ..."

Στη συνέχεια, ο δαιμόνιος μάνατζερ υπέβαλε επίσημη «Αίτηση Ακροάσεως από το Τμήμα Βαριετέ» στο ραδιόφωνο του BBC δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους Beatles να παίζουν συχνά στο κρατικό ραδιόφωνο για να ψυχαγωγούν το κοινό[10].

Τζωρτζ Χάρισον: Όταν πρέπει να παίζεις οκτώ ώρες τη μέρα επί έναν μήνα στα κλαμπ του Αμβούργου για πενταροδεκάρες και όταν γυρνάς στην πατρίδα και έχεις τον Μπράιαν Επστάιν να σε περιμένει με το... μαχαίρι, χρειάζεσαι υλικό με το τσουβάλι.

Τζον Λένον: Αν έπρεπε να αποκαλέσω κάποιον το πέμπτο μέλος του συγκροτήματος, αυτός θα ήταν ο Επστάιν.

Στις 16 Αυγούστου του 1962, ο Επστάιν ανακοίνωσε στον Πιτ Μπεστ (τον πρώτο ντράμερ των Beatles) την αντικατάστασή του στο συγκρότημα από άλλον ντράμερ (τον Ρίνγκο Σταρ) σε μια συνάντηση που είχαν στο γραφείο του[11].

Ακούγοντας τις demo κασέτες της μπάντας, που του προμήθευσε ο Μπράιαν Επστάιν, ο παραγωγός της EMI Τζορτζ Μάρτιν πρόσφερε συμβόλαιο στους Beatles. Έτσι, την 1η Οκτωβρίου του 1962, μόλις τέσσερις ημέρες πριν κυκλοφορήσει το πρώτο σινγκλ του συγκροτήματος, το Love Me Do, ο Επστάιν υπέγραψε συμβόλαιο με το οποίο κατοχύρωνε για τον ίδιο το 25% των κερδών του συγκροτήματος, έχοντας εξασφαλίσει τη συνεργασία των Beatles με την ΕΜΙ και τον κατάλληλο άνθρωπο (Τζορτζ Μάρτιν) για την ηχογράφηση των πρώτων τους επιτυχιών[12]. Δέκα εβδομάδες αργότερα, η εντατική προβολή του Love Me Do από τον Μπράιαν Επστάιν έφτασε το τραγούδι στη 17η θέση του βρετανικού πίνακα επιτυχιών, επίτευγμα που θεωρήθηκε πολύ σημαντικό για ένα συγκρότημα πρωτοεμφανιζόμενο στη μουσική σκηνή της Αγγλίας.

Το 1963, η διαφημιστική καμπάνια του Μπράιαν Επστάιν για να προωθήσει σωστά το συγκρότημα πέρα από τον Ατλαντικό, ώστε να έχει καλύτερη τύχη από άλλους Βρετανούς φάνηκε να πιάνει τόπο[13]. Λόγω της μεγάλης επιτυχίας του συγκροτήματος, ο Μπράιαν Επστάιν είχε επιβάλει επίσης πλήρη «αποκλεισμό» της Σίνθια Λένον (σύζυγο τότε του Τζον Λένον) από τη δημόσια σφαίρα, για να μην απογοητευτούν οι χιλιάδες θαυμάστριες του Λένον[14].

Ο Μπράιαν Επστάιν υπήρξε, για κάποιο διάστημα, και μάνατζερ των Gerry & The Pacemakers[15].

Το 1964 γνώρισε στη Μελβούρνη τον φωτογράφο Ρόμπερτ Γουιτάκερ, ο οποίος έγινε ο προσωπικός του φωτογράφος[16].

Το 1966 σε μία παραγωγή του Επστάιν έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή, ως μουσικός, ο μετέπειτα ηθοποιός Μπεν Κίνγκσλεϊ[17].

Το σπίτι στο Λονδίνο (24 Chapel Street), όπου έζησε και πέθανε ο Μπράιαν Επστάιν.

Ο Μπράιαν Επστάιν πέθανε στις 27 Αυγούστου του 1967 από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών και αλκοόλ. Χωρίς πια την κηδεμονία του μάνατζέρ τους οι Beatles ανδρώθηκαν ως συγκρότημα και η μουσική τους έκρηξη αποτέλεσε καταγραφή των κοινωνικών αλλαγών εκείνης της εποχής. Ωστόσο, ο ξαφνικός θάνατος του Επστάιν σήμανε την αρχή του τέλους του θρυλικού συγκροτήματος, καθώς τα μέλη του άρχισαν βαθμιαία να απομακρύνονται το ένα από το άλλο και ύστερα από μια σειρά εσωτερικών διενέξεων το συγκρότημα διαλύθηκε το 1970[18].

Το πρώτο συμβόλαιο που υπέγραψαν οι Beatles με τον Επστάιν, και αποτέλεσε την αρχή της επιτυχημένης τους καριέρας, πουλήθηκε το 2015, στο Λονδίνο, έναντι 365.000 λιρών (περίπου 500.000 ευρώ)[19]. Πρόκειται για τη μοναδική γραπτή συμφωνία μεταξύ του Επστάιν και των τεσσάρων ιστορικών μελών του συγκροτήματος, του Τζον Λένον, του Τζωρτζ Χάρισον, του Πωλ ΜακΚάρτνεϋ και του Ρίνγκο Σταρ[20]. Νωρίτερα, το συμβόλαιο αυτό είχε εμφανιστεί σε επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Οικογένεια Ενεχυροδανειστών 12 (Pawn Stars)[21].

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο βιβλίο «Πωλ ΜακΚάρτνεϋ: Πριν από πολλά χρόνια» (1997), ο Μπάρι Μάιλς έγραψε για τον Μπράιαν Επστάιν: «… ακόμα και όταν ήταν παιδί, κατάφερνε να αφήνει το γήπεδο του ράγκμπι με κάτασπρα κορδόνια».

Στο βιβλίο του Λάρι Κίργουαν Liverpool Fantasy (Ο κόσμος χωρίς τους Beatles) (2007) υπάρχει αναφορά στον Μπράιαν Επστάιν, όπου υποτίθεται ότι ο Τζον Λένον βρίσκεται στα μαχαίρια με τον Επστάιν[22].

Η Γιόκο Όνο, σε συνέντευξή της στο Daily Beast, δεν δίστασε να μιλήσει για τη σχέση του Τζον Λένον με τον Μπράιαν Επστάιν[23]. Αποκάλυψε ότι ο τραγουδιστής των Beatles ήθελε να κάνει σεξ με άντρες, παρ' όλα αυτά δεν πραγματοποίησε ποτέ την επιθυμία του, ενώ δήλωσε ότι δεν πιστεύει πως είχε σχέση με τον Μπράιαν Επστάιν, όπως ακουγόταν[24]. Οι εικασίες αυτές είχαν έρθει στην επιφάνεια μέσω της ταινίας The Hours and Times (1991), όπου είχαν πέσει στο «τραπέζι» σενάρια για το τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει οι δύο άνδρες κατά το ταξίδι τους στη Βαρκελώνη.

Ο Πέιτον Ριντ (Ο πυρετός της νίκης, Ναι σε όλα, Κάτω ο έρωτας, Τα χαλάσαμε κ.ά.) σκηνοθέτησε το The Fifth Beatle (2016), που έχει ως θέμα τα τελευταία χρόνια του Μπράιαν Επστάιν[25].

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14457255z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ www.rada.ac.uk/profiles?aos=acting&yr=1957&fn=brian&sn=epstein.
  3. ↑ Glenn Frankel: «Nowhere Man». (Αγγλικά) The Washington Post. Fred Ryan. Ουάσινγκτον.
  4. ↑ brian-epstein.
  5. ↑ «Τύπος – Vinyl is Back». Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2024. 
  6. ↑ athina (2 Δεκεμβρίου 2015). «"Η μουσική με κιθάρες είναι πλέον εκτός μόδας". Έτσι απέρριψαν τους Beatles στο πρώτο δοκιμαστικό! Ο οδηγός έχασε τον δρόμο για Λονδίνο και έπαιξαν μετά από 10 ώρες ταξίδι». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2024. 
  7. ↑ «Το βυνίλιο είναι παντοτινό». STAR FM 933. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2024. 
  8. ↑ Το Αμβούργο γέννησε τους Μπιτλς[νεκρός σύνδεσμος] Η Εφημερίδα των Συντακτών
  9. ↑ Τα μουσικά ινδάλματα της μόδας[νεκρός σύνδεσμος] Plus Magazine
  10. ↑ Newsroom (18 Νοεμβρίου 2013). «Beatles: ζωντανοί και ανέκδοτοι». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (στα greek). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2024. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  11. ↑ «Ο άγνωστος Βeatle επανέρχεται!». ΤΑ ΝΕΑ. 9 Ιουνίου 2003. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2024. 
  12. ↑ «Στο σφυρί το συμβόλαιο των Μπιτλς». ΤΟ ΒΗΜΑ. 14 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2024. 
  13. ↑ Οι Βρετανοί ξανάρχονται Popaganda
  14. ↑ «toportal.gr». www.toportal.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2024. 
  15. ↑ Σπανιότατα… «Σκαθάρια» στο «σφυρί» Αρχειοθετήθηκε 2016-05-04 στο Wayback Machine. Politis on line
  16. ↑ Μια μανία χωρίς τέλος[νεκρός σύνδεσμος] Έθνος
  17. ↑ Ben Kingsley Αρχειοθετήθηκε 2015-05-29 στο Wayback Machine. Seven sports
  18. ↑ Τζον Γουίνστον Λένον Αρχειοθετήθηκε 2016-08-22 στο Wayback Machine. The Beatles
  19. ↑ «Ποσό μαμούθ για το πρώτο δισκογραφικό συμβόλαιο των Beatles». Newsbeast. 29 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2024. 
  20. ↑ Το πρώτο συμβόλαιο των Beatles με τον μάνατζερ Μπράιαν Επστάιν πουλήθηκε έναντι μισού εκατ. ευρώ Αρχειοθετήθηκε 2016-01-31 στο Wayback Machine. News247
  21. ↑ Οικογένεια Ενεχυροδανειστών 12[νεκρός σύνδεσμος] Nova Cyprus
  22. ↑ «Παράλληλο Σύμπαν | LiFO». www.lifo.gr. 12 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2024. 
  23. ↑ Οι ομοφυλοφιλικές τάσεις, το σεξ και η σχέση του Τζον Λένον με τον μάνατζερ των Beatles - Τι αποκάλυψε η Γιόκο Όνο Αρχειοθετήθηκε 2017-01-09 στο Wayback Machine. Kool news
  24. ↑ Γιόκο Ονο: Ο Λένον ήθελε να πάει με άντρα[νεκρός σύνδεσμος] Espresso
  25. ↑ Σε φιλμ η συναρπαστική ζωή του μάνατζερ των Beatles Μπράιαν Επστάιν Αρχειοθετήθηκε 2013-12-09 στο Wayback Machine. Screen Eye
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπράιαν_Επστάιν&oldid=10538046"