Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπούστο Αρσίτσιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 45°36′43.05″N 8°51′6.48″E / 45.6119583°N 8.8518000°E / 45.6119583; 8.8518000

Μπούστο Αρσίτσιο

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μπούστο Αρσίτσιο
45°36′43″N 8°51′6″E
ΧώραΙταλία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία του Βαρέζε
ΠροστάτηςΙωάννης ο Βαπτιστής
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςΕμανουέλε Αντονέλλι (από 2016)
Έκταση30,66 km²[1]
Υψόμετρο226 μέτρα
Πληθυσμός82.951 (1  Ιανουαρίου 2023)[2]
Ταχ. κωδ.21052
Τηλ. κωδ.0331
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
ώρα Κεντρικής Ευρώπης
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Μπούστο Αρσίτσιο (ιταλικά: Busto Arsizio‎‎) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία του Βαρέζε, στην περιφέρεια της Λομβαρδίας.

Το Καρναβάλι του Μπούστο Αρσίτσιο

Παρά την άποψη που επικρατούσε ότι οι κάτοικοι του Μπούστο Αρσίτσιο ήταν Κέλτες οι πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι οι πρόγονοι τους ήταν Λίγυρες. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος τους καταγράφει ως "ήπιους", ο Τίτος Λίβιος ως "κακοποιούς και ληστές", ο Πομπήιος Τρόγος ως "γενειοφόρους και μακρυμάλληδες". Η επιδεξιότητα τους στην κατεργασία του σιδήρου ήταν άριστη και έγιναν αργότερα έγιναν διάσημοι ως μισθοφόρου. Ο ιστορικός Λουίτζι Γκιαβίνι έχει εντοπίσει μια ξεχωριστή διάλεκτο που μιλούσαν στο Μπούσιο Αρσίτσιο, διαφορετική από τη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι υπόλοιποι κάτοικοι στη δυτική Λομβαρδία.[3] Οι παλιότεροι κάτοικοι έβαλαν φωτιά στο μεγάλο δάσος που υπήρχε από βελανιδιές στην περιοχή, στην καμένη έκταση έκτισαν τις καλύβες τους και διένειμαν τα χωράφια που καλλιεργήθηκαν, για αυτό το όνομα της προέρχεται από το "καμένος" ή "άνυδρος". Η ανάπτυξη του οικισμού ήταν αργή, τον 5ο αιώνα έφτασαν οι Γαλάτες Ίνσουβροι, νίκησαν και κατέλαβαν τους Λίγυρες, στους παλαιότερους κατοίκους παρέμειναν μόνο τα τοπωνύμια. Το Μπούστο Αρσίτσιο οικοδομήθηκε στον δρόμο ανάμεσα στο Μιλάνο και τη Λίμνη Ματζόρε, πριν την ίδρυση του η υδροτότηση της περιοχής γινόταν με εκτροπή του ποταμού Τιτσίνο.

Το όνομα του ήταν ωστόσο άσημο ως τον 11ο αιώνα, έγινε διάσημο για τη συμμετοχή των κατοίκων του στην ιστορική για τους Ιταλούς Μάχη του Λενιάνο (Λενιάνο, 1176), ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα ηττήθηκε από τη Λομβαρδική Ένωση. Από τον 13ο αιώνα η ανάπτυξη του Μπούστο Αρσίτσιο ήταν αργή αλλά σταθερή με την παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων. Η ανάπτυξη δεν σταμάτησε ούτε από τη θανατηφόρα επιδημία που ξέσπασε (1630), οι ευσεβείς κάτοικοι προσευχήθηκαν στη Σάντα Μαντόνα και γλύτωσαν τον θάνατο. Στα μέσα του 19ου αιώνα εισήλθαν στο Μπούστο Αρσίτσιο ισχυρές βιομηχανικές μονάδες, σε βαθμό που έγινε γνωστό ως "Μάντσεστερ της Ιταλίας".[4] Ο ιδρυτής του Ιταλικού βασιλείου Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ έδωσε στον επίσκοπο της πόλης σημαντικά προνόμια. Ο Φασισμός έφερε μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση (1927). Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος οι ζημιές του Μπούστο Αρσίτσιο από τους βομβαρδισμούς ήταν ελάχιστες επειδή οι κάτοικοι φιλοξένησαν τους αντάρτες, οπαδούς των Συμμάχων. Οι Γερμανοί μετέφεραν στο Μπούστο Αρσίτσιο το ιταλικό κρατικό ραδιόφωνο. Η πόλη είχε πολλούς αντάρτες, μερικοί από αυτούς πέθαναν στα Γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με την πτώση του Φασισμού ιδρύθηκε στο Μπούστο Αρσίτσιο ο πρώτος ελεύθερος ραδιοφωνικός σταθμός της βόρειας Ιταλίας (25 Απριλίου 1945).