Μπετζά

Μπετζά
	Μπετζά 36°43′32″N 9°10′54″E
Χώρα	Τυνησία
Διοικητική υπαγωγή	Κυβερνείο της Μπετζά
Έκταση	13,05 km²
Υψόμετρο	222 μέτρα
Πληθυσμός	109.299
Ταχ. κωδ.	9000
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 36°44′00″N 9°11′00″E / 36.73333°N 9.18333°E / 36.73333; 9.18333

Η Μπετζά είναι μεσόγεια πόλη της Τυνησίας. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της χώρας, σε απόσταση 105 χλμ. δυτικά της Τύνιδας, και είναι η πρωτεύουσα του ομώνυμου Κυβερνείου Μπετζά. Κατά τη απογραφή του 2004 ο πληθυσμός της αριθμούσε 106.441 κατοίκους, αποκαλούμενοι Μπατζανοί.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπετζά, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, ιδρύθηκε αρχικά από τους Καρχηδονίους ως κάστρο πέριξ του οποίου αναπτύχθηκε η πόλη, συμβάλλοντας σ΄ αυτό και το πολύ γόνιμο έδαφος της γύρω περιοχής.

Κατά τους Καρχηδόνιους πολέμους η πόλη περιήλθε στους Ρωμαίους οι οποίοι κατέστρεψαν το παλαιό κάστρο φτιάχνοντας νέα οχυρωματικά έργα. Την περίοδο αυτή η πόλη άρχισε να ευημερεί μέχρι που στη συνέχεια καταστράφηκε από τους Βανδάλους. Αργότερα πέρασε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία όπου η πόλη άρχισε και πάλι ν΄ αναπτύσσεται αλλά και να εξωραΐζεται. Περίπου τον 7ο αιώνα η περιοχή καταλήφθηκε από τους Άραβες και περιήλθε στο Χαλιφάτο των Ομαγιαδών όπου και παρέμεινε περισσότερο από μια χιλιετία όταν το 1880 καταλήφθηκε η όλη περιοχή από τους Γάλλους και να αποτελέσει γαλλικό προτεκτοράτο.

Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η πόλη υπέστη μεγάλες καταστροφές από τους συνεχείς και ανελέητους γερμανικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς. Το 1943 απελευθερώθηκε από τους Άγγλους, ως γαλλικό έδαφος, και το 1956 με την εθνική ανεξαρτησία της Τυνησίας εγκαταλείφθηκε από τους Γάλλους.