Λόταρ-Γκίντερ Μπούχαϊμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λόταρ-Γκίντερ Μπούχαϊμ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Lothar-Günther Buchheim (Γερμανικά)
Γέννηση
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια[1]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[1]
Τόπος ταφήςBernried
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[2][3]
ΣπουδέςΑκαδημία Καλών Τεχνών της Δρέσδης
Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου
Πληροφορίες ασχολίας
Αξιοσημείωτο έργοDas Boot[4]
Die Festung[4]
Der Abschied[4]
Οικογένεια
ΣύζυγοςDiethild Buchheim
ΓονείςΣαρλότ Μπούχαϊμ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςOberleutnant zur See/Κρίγκσμαρινε
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒαυαρικό Τάγμα Αξίας (1988)
Μεγαλός Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με αστέρα (1986)
Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1998)
Ernst-Hoferichter-Preis (1993)
honorary doctor of the University of Duisburg-Essen (1985)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λόταρ-Γκίντερ Μπούχαϊμ (γερμανικά: Lothar-Günther Buchheim, Βαϊμάρη, 6 Φεβρουαρίου 1918 – Στάρνμπεργκ, 22 Φεβρουαρίου 2007) ήταν Γερμανός συλλέκτης, ιστορικός τέχνης, συγγραφέας και ζωγράφος. Έγινε ευρέως γνωστός κυρίως για τη νουβέλα Das Boot, η οποία εκδόθηκε το 1973 γνωρίζοντας διεθνή επιτυχία και ακολούθως μεταφέρθηκε το 1981 στον κινηματογράφο υπό τον ομώνυμο τίτλο[5][6].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1918 στη Βαϊμάρη της Γερμανικής Αυτοκρατορίας και ήταν γιος της καλλιτέχνιδας Μαλερίν Σαρλότ Μπούχαϊμ, η οποία τον απέκτησε εκτός γάμου και τον μεγάλωσε - μαζί με τον κατά δύο χρόνια μικρότερο αδελφό του ονόματι Κλάους - με τη βοήθεια των γονέων της[6][7][8]. Όντας πολυτάλαντη προσωπικότητα, ο Μπούχαϊμ ξεκίνησε από την ηλικία των 14 ετών την εικονογράφηση και την αρθρογραφία για εφημερίδες του Κέμνιτς όπου ζούσε, ενώ το επόμενο έτος (1933) πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής. Αφού ολοκλήρωσε το σχολείο, ταξίδεψε στην Ιταλία, αλλά και τις χώρες κατά μήκος του Δούναβη μέχρι τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Τις εμπειρίες του από το τελευταίο ταξίδι τις κατέγραψε σε βιβλίο που εκδόθηκε το 1941. Στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές πρώτα στην Ακαδημία Τεχνών της Δρέσδης και έπειτα στο Μόναχο, ωστόσο στα τέλη του 1940 διέκοψε τη φοίτησή του προκειμένου να καταταγεί στο πολεμικό ναυτικό[7][8].

Κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε σε μονάδες προπαγάνδας του Γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού και διετέλεσε πολεμικός ανταποκριτής σε διάφορα ναυτικά πολεμικά μέτωπα, περιγράφοντας τις εμπειρίες του από αποστολές με υποβρύχια, ναρκαλιευτικά κλπ[6][7]. Κατά το β΄ μισό του 1944 ήταν παρών στις μάχες μεταξύ Γερμανών και Συμμάχων στην περιοχή της Βρέστης και κατόπιν διέφυγε με ναυτικές δυνάμεις στη Νορβηγία[8]. Η λήξη του πολέμου τον βρήκε με τον βαθμό του ανθυποπλοίαρχου (γερμ: Oberleutnant zur See). Για τη δράση του τιμήθηκε με τον Σιδηρούν Σταυρό Β΄ Τάξης[9].

Μεταπολεμικά ίδρυσε ιδιόκτητο εκδοτικό οίκο και ασχολήθηκε κυρίως με τη συγγραφή βιβλίων για διάφορους καλλιτέχνες (Ματίς, Πικάσο, Μπέκμαν κλπ) και τη συλλογή έργων τέχνης. Μάλιστα, κατάφερε να αποκτήσει σε πολύ χαμηλή τιμή μια σειρά εξπρεσιονιστικών πινάκων. Με αυτόν τον τρόπο δημιούργησε μια μεγάλη συλλογή που έγινε ευρύτερα γνωστή κατά τη δεκαετία του 1980, όταν ο εξπρεσιονισμός ήρθε στην επιφάνεια[7].

Μουσείο Μπούχαϊμ (εξωτερική όψη, 2007).

Το 1973 κυκλοφόρησε τη νουβέλα με τίτλο Das Boot, η πλοκή της οποίας βασιζόταν στα προσωπικά του βιώματα από τη θητεία του σε γερμανικά πολεμικά πλοία και υποβρύχια κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το βιβλίο έγινε παγκόσμια επιτυχία και μεταφράστηκε σε αρκετές ξένες γλώσσες, χαρίζοντας στον Μπούχαϊμ φήμη και οικονομική άνεση, ενώ το 1981 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Γερμανό σκηνοθέτη Βόλφγκανγκ Πέτερσεν, με την ταινία να αποσπά έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ[6][7].

Ο Μπούχαϊμ επαινέθηκε για τις περιγραφές του και τις συγγραφικές του ικανότητες, ωστόσο αυτό δεν ήταν αρκετό για να οδηγήσει και σε λογοτεχνική αναγνώριση του έργου του από την πλειοψηφία των κριτικών[5].

Το 2001 ίδρυσε στη Βαυαρία το Museum der Phantasie ή Μουσείο Μπούχαϊμ, όπου στεγάζεται η ευρεία συλλογή του που περιλαμβάνει έργα ζωγράφων όπως οι Νόλντε, Κίρχνερ και Χέκελ[5], αντικείμενα ασιατικής και αφρικανικής τέχνης, προσωπικούς του πίνακες κλπ.

Απεβίωσε στις 22 Φεβρουαρίου 2007 στο Στάρνμπεργκ της Βαυαρίας. Για την προσφορά του στις τέχνες και τον πολιτισμό τιμήθηκε κατ' επανάληψη από το γερμανικό κράτος[8].

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπούχαϊμ ήταν παντρεμένος με την Diethild Buchheim, με την οποία απέκτησε δύο τέκνα (έναν γιο και μια κόρη)[8]. Θεωρήθηκε εκκεντρική προσωπικότητα, ενώ παρά τη σημαντική περιουσία που κατάφερε να αποκτήσει χαρακτηρίστηκε ως εξαιρετικά φιλάργυρος[6].

Σύμφωνα με βιογραφία που συντάχτηκε από τον γιο του, συγγραφέα Yves Buchheim, κατέφευγε σε συστηματική φοροδιαφυγή, ενώ είχε προχωρήσει σε πλαστογράφηση έργων τέχνης. Στην ίδια βιογραφία αφήνονται επίσης υπόνοιες περί ναζιστικών πεποιθήσεων του Μπούχαϊμ, τις οποίες μεταπολεμικά ο Γερμανός συλλέκτης απαρνήθηκε μόνο λόγω της ήττας της Ναζιστικής Γερμανίας[6].

Εργογραφία (ενδεικτική)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Tage und Nächte steigen aus dem Strom. Eine Donaufahrt (1941)
  • Jäger im Weltmeer (1943)
  • Henri Matisse. Aus dem graphischen Werk (1950)
  • Lexikon der modernen Kunst (1955)
  • Dokumente des deutschen Expressionismus (1956)
  • Max Beckmann. Leben und Werk (1959)
  • Das Boot (1973)
  • U-Boot-Krieg (1976)
  • Malerbuch (1988)
  • Die Festung (1995)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 www.sueddeutsche.de/kultur/lothar-guenther-buchheim-ist-tot-wortgewaltiger-poltergeist-1.894452. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2020.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12570075n. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. CONOR.SI. 44183651.
  4. 4,0 4,1 4,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 17  Απριλίου 2018.
  5. 5,0 5,1 5,2 Grange, William (2009). Historical Dictionary of Postwar German Literature. Lanham, Maryland/Toronto/Plymouth, UK: The Scarecrow Press. σελ. 50-51. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Luyken, Jörg (6 Φεβρουαρίου 2018). «LG Buchheim: the multi-talented and irascible genius behind Das Boot». thelocal.de (στα Αγγλικά). The Local. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2018. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 van der Vat, Dan (5 Μαρτίου 2007). «Obituary: Lothar-Günther Buchheim». theguardian.com (στα Αγγλικά). The Guardian. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2019. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «Lothar-Günther Buchheim». buchheimmuseum.de (στα Γερμανικά). Buchheim Museum. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2019. 
  9. Uziel, Daniel (2008). The Propaganda Warriors. The Wehrmacht and the Consolidation of the German Home Front. Bern / Oxford. σελ. 402. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Grange, William (2009). Historical Dictionary of Postwar German Literature. Lanham, Maryland/Toronto/Plymouth, UK: The Scarecrow Press.
  • Uziel, Daniel (2008). The Propaganda Warriors. The Wehrmacht and the Consolidation of the German Home Front. Bern / Oxford.