Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λουί-Φερντινάν Σελίν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουί-Φερντινάν Σελίν
ΌνομαΛουί-Φερντινάν Σελίν
Γέννηση27 Μαΐου 1894
Κουρμπβουά, Γαλλία
Θάνατος1 Ιουλίου 1961 (67 ετών)
Μεντόν, Γαλλία
Επάγγελμα/
ιδιότητες		ιατρός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, συγγραφέας[1][2] και στρατιωτικός[3]
ΕθνικότηταΓαλλική
ΥπηκοότηταΓαλλία
Σχολές φοίτησηςΠανεπιστήμιο της Ρεν
ΕίδηΜυθιστορήματα, δοκίμια
Αξιοσημείωτα έργαΤαξίδι στην άκρη της νύχτας
Θάνατος με δόσεις
Από τον έναν πύργο ο άλλος
Σύζυγος(οι)Edith Follet (10  Αυγούστου 1919, 21  Ιουνίου 1926), Lucette Destouches (1935, 1  Ιουλίου 1961) και Elizabeth Craig (1926, 1933)
Υπογραφή
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Λουί Φερντινάν Σελίν (Louis-Ferdinand Céline, 27 Μαΐου 1894 - 1 Ιουλίου 1961) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, φυλλαδιογράφος και ιατρός. Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Λουί Φερντινάν Ντετούς (Louis Ferdinand Destouches). Το όνομα Σελίν ήταν το μικρό όνομα της γιαγιάς του. Ο Λουί Φερντινάν Σελίν δημιούργησε ένα νέο ύφος γραφής που εκσυγχρόνισε τη γαλλική λογοτεχνία. Μέχρι σήμερα παραμένει αμφιλεγόμενη προσωπικότητα λόγω του παθιασμένου αντισημιτισμού και ρατσισμού του.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Κουρμπβουά το 1894. Το 1912, για να αντιδράσει στους γονείς του, κατατάχτηκε εθελοντικά στο πεζικό, όπου τον πρόλαβε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος[4]. Τον Οκτώβριο του 1914 τραυματίστηκε και παρασημοφορήθηκε.

Τον Μάρτιο του 1915 στάλθηκε στο Λονδίνο στα γαλλικά γραφεία διαβατηρίων. Στο Λονδίνο γνώρισε την πρώτη του σύζυγο Σουζάν Νεμπού, από την οποία πήρε διαζύγιο ένα χρόνο μετά. Όσο ήταν στο Λονδίνο, η κατάσταση του τραυματισμένου χεριού του επιδεινώθηκε, καθιστώντας τον ακατάλληλο να συμμετέχει στον στρατό πλέον, οπότε και αποστρατεύτηκε.

Το 1916 στάλθηκε στο Καμερούν ως εκπρόσωπος της εταιρείας στην οποία εργαζόταν και επέστρεψε στη Γαλλία το 1917. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, ξεκίνησε τις σπουδές του στην ιατρική της Ρεν το 1919 και παντρεύτηκε την Εντίθ Φολέ, κόρη του προέδρου του τμήματος της ιατρικής.

Αφού τελείωσε τις σπουδές του, συμμετείχε για λογαριασμό της Κοινωνίας των Εθνών σε υγειονολογικές αποστολές στην Αμερική, την Αφρική και την Ευρώπη, προτού εγκατασταθεί στο Παρίσι ως γιατρός[5].

Ο Σελίν, με την ιδιότυπη, σχεδόν παραληρηματική, αντιακαδημαϊκή γλώσσα του, έγινε διάσημος με το "Ταξίδι στην άκρη της νύχτας" (1932)[6], προκαλώντας από την πρώτη στιγμή ατμόσφαιρα μυστηρίου και αντιπαραθέσεων[7]. Εννέα ακόμα μυθιστορήματα ("Θάνατος με δόσεις", "Μακελειό", "Από τον έναν πύργο ο άλλος", "Βορράς" κ.ά.) επισφράγισαν την ιδιοφυή καινοτομία του.

Η αντισημιτική και φιλοναζιστική στάση του τον ανάγκασε να καταφύγει το 1944 στη Γερμανία και εν συνεχεία στην Κοπεγχάγη, όπου φυλακίστηκε για ένα διάστημα και όπου παρέμεινε για μία εξαετία, εν αναμονή της δίκης του στη Γαλλία για εσχάτη προδοσία.

Ο Σελίν συνέταξε και εξέδωσε τρεις αντισημιτικούς λιβέλους (1937, 1938 και 1941), που του κόστισαν τη δίκη του, στις 15 Δεκεμβρίου του 1949. Τελικά, στις 21 Φεβρουαρίου του 1950 ο Σελίν καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους, 50.000 φράγκα πρόστιμο, κατάσχεση της μισής του περιουσίας και εθνική ατίμωση[8].

Το 1951 αμνηστεύτηκε και αποσύρθηκε στο παρισινό προάστιο Μεντόν, συνεχίζοντας να συγγράφει έως τον θάνατό του, το 1961. Το ύφος του Σελίν, άμεσο και σαγηνευτικό, βρήκε δεκάδες μιμητές. Ανάμεσά τους ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ο Ζαν Ζενέ, ο Γουίλιαμ Μπάροουζ, ο Κουρτ Βόνεγκατ και άλλοι[9].

Επιλεκτική βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ταξίδι στην άκρη της νύχτας (Voyage au bout de la nuit, 1932) ― ελλην. μετάφρ. Γιατράκου-Fossi, (ΕΣΤΙΑ)
  • Θάνατος με δόσεις (Mort à crédit, 1936)
  • Mea Culpa (1936)
  • Φλυαρίες για μια σφαγή (Bagatelles pour un massacre, 1937)
  • Σχολή πτωμάτων (L'École des cadavres, 1938)
  • Les Beaux Draps (1939)
  • Guignol's band (1944)
  • Μακελειό (Casse-pipe, 1949)― ελλην. μετάφρ. Παπαδούλη-Γκινάκα ως "Μακελειό", (ΓΡΑΜΜΑΤΑ)
  • Συνομιλίες με τον καθηγητή Υ (Entretiens avec le professeur Y, 1955)
  • Από τον έναν πύργο ο άλλος (D'un château l'autre, 1957) ― ελλην. μετάφρ. Αχιλλέα Αλεξάνδρου (ΓΝΩΣΗ)
  • Nord (1960)
  • Η Γέφυρα του Λονδίνου (Le Pont de Londres, 1964)
  • Rigodon (1969)
  • Γραπτά του πολέμου 1939-1944 (1969)
  • Η ιστορία του μικρού Μουκ (Histoire du petit Mouck, 1997)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ The Fine Art Archive. 16411. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  2. ↑ «Louis-Ferdinand Celine | Open Library». Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2023.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  4. ↑ Céline, Louis - Ferdinand BiblioNet
  5. ↑ Λουί-Φερντινάν_Σελίν Εκδόσεις Ψυχογιός
  6. ↑ Τέσσερις προσωπικότητες έφυγαν από τη ζωή, Ιστορικό Λεύκωμα 1961, σελ. 141, Καθημερινή (1997)
  7. ↑ Ταξίδι στην άκρη της νύχτας Βιβλιοπωλείο Πολιτεία
  8. ↑ Μιτεράν αποκλείει Σελίν εφημερίδα Ελευθεροτυπία
  9. ↑ Λέσχη Ανάγνωσης Ιστορικού Μυθιστορήματος Αρχειοθετήθηκε 2016-03-06 στο Wayback Machine. Δήμος Χαλανδρίου

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λουί-Φερντινάν_Σελίν&oldid=10197854"