Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λευκορωσικές προεδρικές εκλογές (2020)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λευκορωσικές προεδρικές εκλογές 2020
2015 ←
 9 Αυγούστου 2020
 → Επόμενες
Συμμετοχή 84,17%[1]
 
Υποψήφιος Αλεξάντερ Λουκασένκο Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια Άννα Κανοπάτσκαγια
Κόμμα Ανεξάρτητος Ανεξάρτητος Ανεξάρτητος
Λαϊκή ψήφος 4.661.075 588.622 97.489
Ποσοστό 80,10% 10,10% 1,67%
 
Υποψήφιος Αντρέι Ντιμίτριεφ Σεργκέι Τσερέτσεν
Κόμμα Ανεξάρτητος Λευκορωσική Σοσιαλδημοκρατική Συνέλευση
Λαϊκή ψήφος 70.671 66.613
Ποσοστό 1,20% 1,14%

Τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών ανά περιφέρεια. Η ένταση του χρώματος είναι ανάλογη του αριθμού ψήφων που συγκέντρωσε ο εκλεγμένος Πρόεδρος, ο Αλεξάντερ Λουκασένκο.
Απερχόμενος Πρόεδρος

Αλεξάντερ Λουκασένκο
Ανεξάρτητος

Εκλεγμένος Πρόεδρος

Αλεξάντερ Λουκασένκο (αμφισβητούμενος)
Ανεξάρτητος

Την Κυριακή 9 Αυγούστου 2020 διεξήχθησαν οι προεδρικές εκλογές στη Λευκορωσία, για την εκλογή του Προέδρου της Λευκορωσίας που θα διατελέσει μία πενταετή θητεία.

Ο απερχόμενος Πρόεδρος Λουκασένκο, ο οποίος ήταν ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας μετά την ανεξαρτητοποίηση του κράτους στις αρχές της δεκαετίας του '90, έχει επανεκλεγεί 4 φορές και κατέχει το αξίωμα από το 1994, για 26 χρόνια. Στις τρέχουσες εκλογές είναι υποψήφιος για μία έκτη θητεία.[2]

Τρεις υποψήφιοι, ο YouTuber Σεργκέι Τιχανόβσκι, o τραπεζικός Βίκτωρ Μπαμπάρικα και ο πρώην διπλωμάτης Βαλέρι Τσεπκάλο ξεκίνησαν πολύ δυνατά τις προεδρικές εκστρατείες τους και συγκέντρωσαν χιλιάδες οπαδούς στις συγκεντρώσεις τους. Όμως και οι τρεις αποσύρθηκαν από την αναμέτρηση, ενώ ο Μπαμπάρικα και ο Τιχανόβσκι κατέληξαν πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Η δασκάλα Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια, η σύζυγος του τελευταίου, πήρε τη σκυτάλη από τα χέρια αυτών των τριών και ενίσχυσε την υποψηφιότητά της. Στην εκστρατεία της την ακολούθησαν η σύζυγος του Τσεπκάλο, η Βερόνικα, και η ατζέντισσα του Μπαμπάρικα, η Μαρία Κολεσνίκοβα.[3] Το «γυναικείο τρίο» υποστήριξε την ειρηνική αλλαγή και απέφυγε να μιλήσει για τα πολιτικά ζητήματα που διχάζουν. Στις 30 Ιουλίου η Σβετλάνα έκανε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση οπαδών της δεκαετίας, περίπου 20.000 - 60.000 άτομα.[4]

Η εκλογική επιτροπή της Λευκορωσίας ανακοίνωσε ότι πάνω από 22,5% των εκλογέων ψήφισαν πρόωρα, στο διάστημα από τις 4 Αυγούστου μέχρι τις 8 Αυγούστου.[5][6][7]

Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα δείχνουν ότι ο Λουκασένκο κατάφερε συντριπτική νίκη έναντι των άλλων υποψηφίων συγκεντρώνοντας το 80,08% των ψήφων. Η Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια δεν δέχτηκε αυτά τα αποτελέσματα, αυτοανακηρύχθηκε νικήτρια και κάλεσε τον Λουκασένκο να αποσυρθεί.[8] Το αποτέλεσμα των εκλογών έχουν απορριφθεί από μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας ως δόλια.

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 8 Μαΐου 2020 η Λευκορωσική Εθνοσυνέλευση όρισε την 9η Αυγούστου ως ημερομηνία διεξαγωγής των προεδρικών εκλογών.[9] Ο απερχόμενος Πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο ο οποίος κυβερνά τη χώρα από τότε που έγιναν οι πρώτες προεδρικές εκλογές, το 1994, και έχει περιγραφεί από τη διεθνή κοινότητα ως «δικτάτορας» που έχει συγκεντρώσει αφάνταστη εξουσία μετά από 26 χρόνια στην κυβέρνηση.[10] Οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης δοκιμάζονται έντονα από την κυβέρνηση, και κινδυνεύουν να απορριφθούν ή ακόμα και να φυλακιστούν.

Εκλογικό σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι εκλογές για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας είναι ελεύθερες και γίνονται άμεσα και ισότιμα, με μυστική ψηφοφορία, σε όλην την επικράτεια, ανά πενταετία.[11] Δικαίωμα να ψηφίσουν έχουν όλοι οι Λευκορώσοι πολίτες ηλικίας άνω των 18 ετών.

Δικαίωμα υποψηφιότητας έχουν όλοι οι πολίτες της Λευκορωσίας που είναι ηλικίας άνω των 35 ετών και διαμένουν στη χώρα για πάνω από 10 χρόνια. Οι υποψήφιοι πρέπει να συγκεντρώσουν και να υποβάλλουν στην επιτροπή 100.000 υπογραφές εκλογέων. Οι υπογραφές συλλέγονται από ομάδες πρωτοβουλίας, τα μέλη των οποίων είναι εγγεγραμμένα στους καταλόγους της Εκλογικής Επιτροπής. Μία ομάδα πρωτοβουλίας πρέπει να έχει τουλάχιστον 100 άτομα.[12]

Υποψήφιοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 15 Μαΐου 2020, που ήταν η τελευταία ημέρα για υποβολή υποψηφιοτήτων, συνολικά 55 υποψήφιοι είχαν καταθέσει τις αιτήσεις τους.[13] Στις 20 Μαΐου η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή ανακοίνωσε ότι έχουν εγγραφεί 15 ομάδες.[14] Κάθε ομάδα πρωτοβουλίας έπρεπε να συλλέξει τουλάχιστον 100.000 έγκυρες υπογραφές εκλογέων για τον υποψήφιό της.

Αλεξάντερ Λουκασένκο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αλεξάντερ Λουκασένκο
Αίτηση υποψηφιότητας[15] 17 Νοεμβρίου 2019
Oμάδα πρωτοβουλίας 11.480 άτομα
(από 15 Μαΐου 2020)
Υπογραφές που υποβλήθηκαν 1,958,800
Έγκυρες υπογραφές[16] 1,939,572

Ανεξάρτητος

Πληροφορίες
Αλεξάντερ Λουκασένκο
Πρόεδρος της Λευκορωσίας
(1994–)
Πρόεδρος της Λευκορωσικής Ολυμπιακής Επιτροπής[17]
(1997–)
——————————
Ηλικία: 65 ετών
——————————
Υπογραφή:

Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια
Αίτηση υποψηφιότητας 15 Μαΐου 2020[18]
Oμάδα πρωτοβουλίας 247 άτομα
(από 20 Μαΐου 2020)
Υπογραφές που υποβλήθηκαν [19] 109.479
Έγκυρες υπογραφές[16] 104.757
Προεκλογική συγκέντρωση της 28ης Ιουλίου στη Μαργίνα Χόρκα

Ανεξάρτητη

Πληροφορίες Εκστρατεία
Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια

Δασκάλα και Νοικοκυρά[20]


——————————
Ηλικία: 37 ετών


«Γυναικεία Αλληλεγγύη»
Οπαδοί της Τιχανόβσκαγια στις 30 Ιουλίου στο Μινσκ

Η Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια πήρε τη σκυτάλη από τα χέρια του συζύγου της, του Σεργκέι Τιχανόβσκι, ο οποίος απορρίφθηκε από την Εκλογική Επιτροπή, και υπέβαλλε τη δική της υποψηφιότητα στις 15 Μαΐου.[13] Στις 17 Ιουλίου ανακοινώθηκε η συμμαχία της Τιχανόβσκαγια με τις ομάδες δύο άλλων υποψηφίων που αποσύρθηκαν, την ομάδα του Βαλέρι Τσεπκάλο με εκπρόσωπο την συζυγό του, την Βερόνικα Τσεπκάλο, και την ομάδα του Βίκτωρ Μπαμπάρικα με εκπρόσωπο την ατζέντισσά του, την Μαρία Κολέσνιβα. Οι τρεις γυναίκες σχημάτισαν ένα δυναμικό τρίο και παρουσίασαν την πολιτική τους πλατφόρμα για «Γυναικεία Αλληλεγγύη». Η 37χρονη καθηγήτρια Αγγλικών είπε ότι δεν είναι προετοιμασμένη για δημόσιες ομιλίες επειδή η πρόκρισή της στις προεδρικές εκλογές ήταν απρόσμενη. Πρόσθεσε ότι έφτασε μέχρι εκεί «από αγάπη» και ότι δεν έχουν «καθόλου ψευδαισθήσεις» όσον αφορά την πορεία της εκστρατείας.[21]

Στις δύο πρώτες μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις της Τιχανόβσκαγια, στις 19 Ιουλίου, στην Πλατεία Μπανγκαλόρ του Μίνσκ και στην πόλη Ζερζίνσκ, οι οπαδοί της δυναμικής τριάδας έφτασαν τους 7.500.[22][23] Στις 20 Ιουλίου η Τιχανόβσκαγια είπε ότι όταν δέχτηκε απειλές για την ασφάλεια των παιδιών της τα έστειλε σε μυστική τοποθεσία στο εξωτερικό.[24]

Υποψήφιοι που αποσύρθηκαν και έδωσαν τη σκυτάλη στη Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποψήφιος Πληροφορίες Εκστρατεία Έναρξη / Λήξη εκστρατείας
Σεργκέι Τιχανόβσκι
(Ανεξάρτητος) 		Σύζυγος της Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια
Παραγωγός βίντεο για το YouTube[25][26][27]
(2019–)
Επιχειρηματίας[28] και ακτιβιστής
——————————
Ηλικία: 41 ετών 		«Χώρα για μια Ζωή» Η Εκλογική Επιτροπή απέρριψε την αίτησή του όταν συνελήφθη και κρατήθηκε από την αστυνομία για συμμετοχή σε διαδηλώσεις.[29]
Βίκτωρ Μπαμπαρίκο
(Ανεξάρτητος) 		Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της τράπεζας Μπέλγκαζπρομπανκ[30]
(2000–2020)
Φιλάνθρωπος[31]
Βραβευμένος επαγγελματίας[32][33][34][35]
——————————
Ηλικία: 56 ετών 		«Προεδρικές εκλογές, Ελάτε όλοι» Έναρξη εκστρατείας:8 Μαΐου 2020
Ομάδα πρωτοβουλίας: 8.904 άτομα (από 20 Μαίου)
Υπογραφές που υπέβαλλε: 367.179
Έγκυρες υπογραφές: 165.744
Λήξη εκστρατείας: Απορρίφθηκε από την εκλογική επιτροπή «λόγω ασυνέπειας στη δήλωση εισοδήματός του»[36]
Βαλέρι Τσεπκάλο
(Ανεξάρτητος) 		Κυβερνητικός εμπειρογνώμονος στην Παγκόσμια Συμμαχία του ΟΗΕ[37]
2019–σήμερα
Ιδρυτής και Διευθυντής του Πάρκου Υψηλής Τεχνολογίας[38]
2005–2017
——————————
Ηλικία: 55 ετών 		Έναρξη εκστρατείας:8 Μαΐου 2020[39][40]
Ομάδα πρωτοβουλίας: 884 άτομα
Υπογραφές που υπέβαλλε: 158.682[41]
Έγκυρες υπογραφές: 75.249
Λήξη εκστρατείας: Δεν κατάφερε να συγκεντρώσει 100.000 υπογραφές.[42]

Σεργκέι Τσερέτσεν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σεργκέι Τσερέτσεν
Αίτηση υποψηφιότητας 11 Ιανουαρίου 2020
Oμάδα πρωτοβουλίας 1127 άτομα
(από 20 Μαΐου 2020)
Υπογραφές που υποβλήθηκαν 149.750
Έγκυρες υπογραφές[16] 143.109

Λευκορωσική Σοσιαλδημοκρατική Συνέλευση

Πληροφορίες
Σεργκέι Τσερέτσεν

Πρόεδρος του κόμματος
Λευκορωσική Σοσιαλδημοκρατική Συνέλευση
(2018–)
——————————
Ηλικία: 35 ετών

Αντρέι Ντμίτριεφ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αντρέι Ντμίτριεφ
Αίτηση υποψηφιότητας 8 Μαΐου 2020
Oμάδα πρωτοβουλίας 2.399 άτομα
(από 20 Μαΐου 2020)
Υπογραφές που υποβλήθηκαν 110.754
Έγκυρες υπογραφές[16] 106.841

Ανεξάρτητος

Πληροφορίες Εκστρατεία
Αντρέι Ντμίτριεφ

Αντιπρόεδρος της πολιτικής οργάνωσης

«Πες την Αλήθεια!»[43]


——————————
Ηλικία: 39 ετών

«Πες την Αλήθεια.
Εκτίμησε την ανθρωπότητα.
Άλλαξε την ηγεσία Αρχειοθετήθηκε 2020-08-07 στο Wayback Machine.

Άννα Κανοπάτσκαγια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άννα Κανοπάτσκαγια
Αίτηση υποψηφιότητας 12 Μαΐου 2020
Oμάδα πρωτοβουλίας 1.314 άτομα
(από 20 Μαΐου 2020)
Υπογραφές που υποβλήθηκαν 151.631
Έγκυρες υπογραφές[16] 146.588

Ανεξάρτητη

Πληροφορίες
Άννα Κανοπάτσκαγια

Βουλευτίνα στη Βουλή των Αντιπροσώπων
(2016–2019)
——————————
Ηλικία: 43 ετών

Άλλοι υποψήφιοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποψήφιος Πληροφορίες Εκστρατεία ΄Έναρξη / Λήξη εκστρατείας
Όλεγ Γκαϊντούγκεβιτς

(ΦΔΚΛ)

Πρόεδρος του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος
(2019–σήμερα)
Βουλευτής
(2019–σήμερα)
——————————
Ηλικία: 43 ετών 		Έναρξη εκστρατείας:5 Αυγούστου 2019[44]

Ομάδα πρωτοβουλίας: 4.034 άτομα (από 15 Μαΐου 2020)

Λήξη εκστρατείας: Αποσύρθηκε στις 26 Μαΐου[45] και υποστήριξε τον Λουκασένκο

Νατάλια Κίσελ,

(Ανεξάρτητη)

Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Ιδιωτικής Μεταφορικής Εταιρείας «Κίσελ Β.Β.»
——————————
Ηλικία: 51 ετών 		Έναρξη εκστρατείας: 11 Μαΐου 2020[46]

Ομάδα πρωτοβουλίας: 147 άτομα[47]

Υπογραφές που συγκέντρωσε: 108.000

Λήξη εκστρατείας: Αποσύρθηκε στις 15 Ιουνίου[48]

Αποτελέσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποψήφιος/α Κόμμα Ψήφοι %
Αλεξάντερ Λουκασένκο Ανεξάρτητος 4.661.075 80,10
Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια Ανεξάρτητη 588.622 10,10
Άννα Κανοπάτσκαγια Ανεξάρτητος 97.489 1,67
Αντρέι Ντιμίτριεφ Ανεξάρτητος 70.671 1,21
Σεργκέι Τσερέτσεν Λευκορωσική Σοσιαλδημοκρατική Συνέλευση 66.613 1,14
Λευκά ψηφοδέλτια 267.360 4,59
Άκυρα / λευκά ψηφοδέλτια 69.505 -
Σύνολο 5.818.955 100
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι / προσέλευση 84,17
Πηγή:Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Λευκορωσίας[7][49]

Αντιδράσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης: Λευκορωσικές διαδηλώσεις του 2020

Μετά τις εκλογές ξέσπασαν ταραχές όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων εξόδου, βάσει των οποίων ο Λουκασένκο κατάφερε συντριπτική νίκη έναντι των άλλων υποψηφίων. Οι διαδηλωτές και τα ΜΑΤ συγκρούστηκαν στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας, στο Μινσκ, και σε άλλες πόλεις.[50][51][52][53]

Η κύρια υποψήφια της αντιπολίτευσης, η Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια δεν δέχτηκε τα αποτελέσματα των εκλογών, αυτοανακηρύχθηκε νικήτρια και κάλεσε τον Λουκασένκο να αποσυρθεί.[8]

Διεθνείς Οργανώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι διεθνείς αντιδράσεις μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των εκλογών: με πράσινο χρωματίζονται οι χώρες που αναγνώρισαν τα αποτελέσματα, ενώ με κόκκινο αυτές που δεν τα αναγνώρισαν

Ευρωπαϊκή Ένωση - Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Τζόσεπ Μπορέλ και ο Ευρωπαίος Επίτροπος ''Γειτονιάς'' και Διεύρυνσης Oliver Varhelyi δήλωσαν κοινώς πως καταδικάζουν την αστυνομική βία που ακολούθησε μετά τις εκλογές και ότι η ΕΕ θα παρακολουθεί τις περαιτέρω εξελίξεις. Η ΕΕ δήλωσε αργότερα ότι θα αναθεωρήσει τη σχέση της με τη Λευκορωσία[54].

Χώρες που έδωσαν συγχαρητήρια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χώρες που δεν δέχτηκαν το αποτέλεσμα ή εξέφρασαν ανησυχία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελλάδα - Ως κράτος-μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η Ελλάδα μέσω της απόφασης του Συμβουλίου χαρακτήρισε τις εκλογές άδικες και μη ελεύθερες και ότι δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα.[70] Ο υπουργός εξωτερικών επιβεβαίωσε ότι η χώρα υποστηρίζει την Ευρωπαϊκή απόφαση που πάρθηκε στις 11 Αυγούστου.[71]

  • Καναδάς - Ο υπουργός εξωτερικών του Καναδά δήλωσε πως ο Καναδάς ήταν ''βαθύτατα ανήσυχος'' λόγω της βίας που ακολούθησε τις εκλογές, και ότι η βία των αρχών χειροτέρεψε περισσότερο την δημοκρατική γνησιότητα της ψηφοφορίας. Ζήτησε τα αποτελέσματα της Κυριακής να ανατανακλούν τα ''θέλω'' του λαού.[72]
  • Τσεχία - Ο υπουργός εξωτερικών της Τσεχίας άσκησε κριτική στις εκλογές.[73]
  • Λιθουανία - Ο Λινάς Λίνκεβιτς, υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας, καταδίκασε τις "προφανώς αντιδημοκρατικές" εκλογές και υποσχέθηκε ότι η Λιθουανία θα κάνει ό, τι μπορεί για να υποστηρίξει τη φωνή της ελευθερίας στη Λευκορωσία. Την επόμενη μέρα η αρχηγός της αντιπολίτευσης Σβετλάνα Τιχανόβσκαγια απ'ότι φαίνεται αναγκάστηκε να περάσει τα σύνορα από τη Λευκορωσία στη Λιθουανία και αναφέρθηκε από τον Λίνκεβιτς ως «ασφαλής».[72][74]
  • Γερμανία – Ο εκπρόσωπος τύπου της Γερμανικής κυβέρνησης Στέφεν Ζάιμπερτ, μιλώντας στο Βερολίνο, αμφισβήτησε τη δημοκρατικότητα των εκλογών και καταδίκασε την άσκηση βίας κατά των ειρηνικών διαδηλωτών, τη σύλληψη δημοσιογράφων και ακτιβιστών για τα πολιτικά δικαιώματα.[8][75]
  • Πολωνία – Το Γραφείο Τύπου του Πολωνικού Γραφείου Εξωτερικών εξέφρασε μεγάλη ανησυχία για την βίαιη καταστολή των μετεκλογικών διαδηλώσεων και παρότρυναν τις Λευκορωσικές αρχές να σταματήσουν τις ενέργειες που κλιμακώνουν την κατάσταση και να σεβαστούν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.[76]
  • Σλοβακία – Ο Υπουργός Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Σλοβακικής Δημοκρατίας Ίβαν Κόρτσοκ χαρακτήρισε ως απαράδεκτες τις παρεμβάσεις του Λευκορωσικού καθεστώτος κατά πολιτικών αντιπάλων και πολιτών που εκφράζουν τις απόψεις τους ελεύθερα. Κάλεσε τον Λουκασένκο να τηρήσει «τις βασικές αρχές της δημοκρατίας και την ελευθερία του λόγου. Κανείς δεν πρέπει να διωχθεί για την έκφραση της γνώμης του».[77] Ο Αντιπρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Σλοβακικής Δημοκρατίας Γιούραϊ Σέλιγκα υποστήριξε τους διαδηλωτές γράφοντας: «Καλώ τις Λευκορωσικές αρχές να σταματήσουν αμέσως τη βία και την καταπίεση που προκαλούν στους πολίτες τους, που δεν ζητάνε τίποτα παρά μόνο την βασική δημοκρατία». Πρόσθεσε ότι «η διεθνής κοινότητα δεν θα παραμείνει σιωπηλή και θα λάβει τα απαιτούμενα μέτρα για να τιμωρηθεί η καταπίεση και η βία» που έγιναν στη χώρα τους.[78]
  • Σουηδία [79]
  • Ελβετία [80]
  • Ηνωμένο Βασίλειο [81]
  • Ηνωμένες Πολιτείες [82]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «vybary2020». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  2. ↑ «As Belarus Elects New Parliament, Lukashenka Says He Will Seek Another Presidential Term». RadioFreeEurope/RadioLiberty (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  3. ↑ IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (9 Αυγούστου 2020). «Λευκορωσία: Προεδρικές εκλογές σήμερα– Αμφισβητείται η κυριαρχία του «τελευταίου δικτάτορα» της Ευρώπης Λουκασένκο | ΚΟΣΜΟΣ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  4. ↑ Monitoring, B. B. C. (2020-08-07). «Protests shake up Belarus presidential election» (στα αγγλικά). BBC News. https://www.bbc.com/news/world-europe-53650867. Ανακτήθηκε στις 2020-08-08. 
  5. ↑ «Belarus goes to the polls with longtime leader Lukashenko feeling the heat». the Guardian (στα Αγγλικά). 7 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  6. ↑ «Belarusian Authorities Cancel Opposition Campaigning Ahead Of Election». RadioFreeEurope/RadioLiberty (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Выборы Президента Республики Беларусь 9 августа 2020». vybary2020.by. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «Belarus - Bundesregierung äußert Zweifel am Wahlergebnis». Deutschlandfunk (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  9. ↑ «Belarus to hold its presidential election on Aug. 9». Federal News Network (στα Αγγλικά). 8 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  10. ↑ «Who is Belarus' long-time leader Alexander Lukashenko?». euronews (στα Αγγλικά). 7 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  11. ↑ «Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь». law.by. σελ. Άρθρο 3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  12. ↑ «Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь». law.by. σελ. Άρθρο 61. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Жонка блогера Ціханоўскага Сьвятлана: пайсьці ў прэзыдэнты «марыла ўсё жыцьцё»». Радыё Свабода (στα Λευκορωσικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020. 
  14. ↑ «"Alexander Grigorievich? And what is your name! " How CEC Registered Business and Opposition Groups». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2020. 
  15. ↑ «"Я сваю кандыдатуру прапаную": Лукашэнка будзе ўдзельнічаць у выбарах 2020 года». Навіны Беларусі | euroradio.fm (στα Λευκορωσικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 «Цапкалу здымаюць з выбараў. Бабарыка і Ціханоўская пакуль застаюцца». Наша Ніва (στα Λευκορωσικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  17. ↑ «National Olympic Committee of the Republic of Belarus: ANOC» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2020. 
  18. ↑ «Жена видеоблогера Тихановского идет в президенты». Telegraf.by (στα Ρωσικά). 18 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020. 
  19. ↑ «Тихановская сдала в ЦИК 110 тысяч подписей. Еще 36 тысяч не успели сдать». belsat.eu (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020. 
  20. ↑ Moscow, Marc Bennetts. «Svetlana Tikhanovskaya: Housewife steps into election fight with Belarus strongman Lukashenko» (στα αγγλικά). ISSN 0140-0460. https://www.thetimes.co.uk/article/svetlana-tsikhanouski-housewife-gears-up-for-election-fight-with-belarus-strongman-rgtnr7qmv. Ανακτήθηκε στις 2020-08-09. 
  21. ↑ AFP, French Press Agency- (17 Ιουλίου 2020). «3 Belarusian women teamed up to fight strongman Lukashenko». Daily Sabah (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020. 
  22. ↑ «Unified Belarusian Opposition Holds Massive Election Rally Against Strongman Lukashenka». RadioFreeEurope/RadioLiberty (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020. 
  23. ↑ «Агітацыйны пікет Ціханоўскай у Менску. ФОТА, ВІДЭА». Радыё Свабода (στα Λευκορωσικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020. 
  24. ↑ «Belarus presidential candidate sends her children abroad after threats» (στα αγγλικά). Reuters. 2020-07-20. https://www.reuters.com/article/us-belarus-election-candidate-children-idUSKCN24L1Q6. Ανακτήθηκε στις 2020-08-09. 
  25. ↑ «Detained Belarusian blogger set to be Lukashenka's rival in 2020 election». belsat.eu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  26. ↑ «Belarus' Bloggers: A 'Bigger Threat' Than Political Parties For President Lukashenka?». Current Time English (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  27. ↑ Welle (www.dw.com), Deutsche. «Задержанный блогер Тихановский идет в президенты Беларуси. Кто он такой? | DW | 11.05.2020». DW.COM (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  28. ↑ правды», Виктор ПАЖИТОК | Сайт «Комсомольской (15 Ιουλίου 2020). «Декларации о доходах кандидатов в президенты в 2020 году: у Лукашенко в среднем 9755 рублей в месяц, у его жены – 463 рубля». kp.by - Сайт «Комсомольской правды». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  29. ↑ Welle (www.dw.com), Deutsche. «Белорусский блогер Тихановский получил за два дня еще 45 суток ареста | DW | 19.05.2020». DW.COM (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  30. ↑ «Биография и общие тезисы Виктора Бабарико». Виктор Бабарико (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  31. ↑ «История фонда». www.chance.by (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  32. ↑ «Белгазпромбанк и его руководитель признаны «Меценатами культуры»». artbelarus.by (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  33. ↑ «Награды нашли героев. В Беларуси назвали лучшие банки 2016 года». myfin.by (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  34. ↑ «Названы победители конкурса «Банк года – 2018»: смотрим, кто стал лучшим». myfin.by (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  35. ↑ «Чем известен Виктор Бабарико». Коммерсантъ. https://www.kommersant.ru/doc/4364877. Ανακτήθηκε στις 2020-08-10. 
  36. ↑ «Бабарыку і Цапкалу знялі з выбараў». belsat.eu (στα Λευκορωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  37. ↑ «Belarus Hi Tech Park - - Director of Belarus HTP Elected as Member of Strategy Council of UN Global Alliance for ICT and Development». www.park.by. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  38. ↑ «Hi-Tech park founder Tsapkala to run for presidency». belsat.eu (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  39. ↑ Williams, Sean (2020-06-17). «Inside the plot to topple Europe’s last dictator» (στα αγγλικά). Wired UK. ISSN 1357-0978. https://www.wired.co.uk/article/valery-tsepkalo-belarus-election. Ανακτήθηκε στις 2020-08-12. 
  40. ↑ ЯРОШЕВИЧ, Александр (12 Μαΐου 2020). «Многоходовка или пиар? Зачем бывший глава ПВТ Цепкало бросил вызов Лукашенко». naviny.by. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  41. ↑ ««Люди выражали несогласие». Цепкало высказался о прошедшей акции и избирательной кампании». TUT.BY (στα Ρωσικά). 19 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  42. ↑ «Belarus opposition leader flees abroad with two sons ahead of election» (στα αγγλικά). Reuters. 2020-07-24. https://www.reuters.com/article/us-belarus-election-idUSKCN24P1MV. Ανακτήθηκε στις 2020-08-12. 
  43. ↑ «Андрей Дмитриев». Гавары Праўду (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2020. 
  44. ↑ «Олег Гайдукевич идет в депутаты, в лидеры ЛДП, а позже планирует и в президенты Беларуси». TUT.BY (στα Ρωσικά). 5 Αυγούστου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  45. ↑ «Олег Гайдукевич снимается с выборов». naviny.by. 26 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  46. ↑ «Еще один кандидат на предвыборную гонку. В президенты идет бизнесвумен из транспортной компании». news.tut.by (στα Ρωσικά). 11 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  47. ↑ «Сведения о лицах, чьи инициативные группы избирателей по выдвижению кандидата в Президенты Республики Беларусь зарегистрированы» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Αυγούστου 2020. 
  48. ↑ ««Мы изначально планировали сняться до 15 июня в пользу Гайдукевича». Наталья Кисель снялась с выборов». TUT.BY (στα Ρωσικά). 15 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  49. ↑ «ЦИК огласил окончательные итоги выборов. За Лукашенко проголосовало 80,1%, за Тихановскую — 10,1%». TUT.BY (στα Ρωσικά). 14 Αυγούστου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2020. 
  50. ↑ «Clashes erupt after disputed Belarus election» (στα αγγλικά). BBC News. 2020-08-10. https://www.bbc.com/news/world-europe-53717834. Ανακτήθηκε στις 2020-08-10. 
  51. ↑ «Λευκορωσία : Προεδρικές εκλογές με συντριπτική νίκη Λουκασένκο, συλλήψεις και τραυματισμούς». 
  52. ↑ «Προεδρικές εκλογές Λευκορωσίας : Ο Σαρλ Μισέλ καταδίκασε τη βία που ασκήθηκε στις διαδηλώσεις | in.gr». in.gr. 2020-08-10. https://www.in.gr/2020/08/10/world/proedrikes-ekloges-leykorosias-o-sarl-misel-katadikase-ti-via-pou-askithike-stis-diadiloseis/. Ανακτήθηκε στις 2020-08-10. 
  53. ↑ «Λευκορωσία-Προεδρικές Εκλογές: Συντριπτική νίκη του Λουκασένκο με ποσοστό 80,23%». ΣΚΑΪ. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  54. ↑ «EU relations with Belarus under review following election». Reuters. 11 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  55. ↑ «President Aliyev congratulates Belarusian counterpart on election victory». AzerNews.az (στα Αγγλικά). 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  56. ↑ «Pashinyan congratulates Lukashenko on re-election» (στα αγγλικά). eng.belta.by. 10 August 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-09-08. https://web.archive.org/web/20200908111822/https://eng.belta.by/president/view/pashinyan-congratulates-lukashenko-on-re-election-132467-2020/. Ανακτήθηκε στις 10 August 2020. 
  57. ↑ «President Sarkissian congratulates Lukashenko on re-election» (στα αγγλικά). armenpress.am. 10 August 2020. https://armenpress.am/eng/news/1024598.html. Ανακτήθηκε στις 10 August 2020. 
  58. ↑ «Maduro celebra "inobjetable victoria" de Lukashenko en Bielorrusia» (στα es). panorama.com.ve. 10 August 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-30. https://web.archive.org/web/20200830213808/https://www.panorama.com.ve/politicayeconomia/Maduro-celebra-inobjetable-victoria-de-Lukashenko-en-Bielorrusia-20200810-0028.html. Ανακτήθηκε στις 11 August 2020. 
  59. ↑ «Điện mừng Tổng thống Cộng hòa Belarus Alexander Lukashenko» (στα vi). v. 11 August 2020. https://baoquocte.vn/dien-mung-tong-thong-cong-hoa-belarus-alexander-lukashenko-121394.html. Ανακτήθηκε στις 11 August 2020. 
  60. ↑ «Kazakhstan president congratulates Lukashenko on re-election». eng.belta.by (στα Αγγλικά). 10 Αυγούστου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  61. ↑ «Xi Jinping congratulates Lukashenko on victory in presidential election». eng.belta.by (στα Αγγλικά). 10 Αυγούστου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  62. ↑ «Kyrgyzstan president congratulates Lukashenko on victory at presidential election» (στα en-EN). tv8.md. 12 August 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-09-01. https://web.archive.org/web/20200901152531/https://eng.belta.by/president/view/kyrgyzstan-president-congratulates-lukashenko-on-victory-at-presidential-election-132466-2020/. Ανακτήθηκε στις 12 August 2020. 
  63. ↑ «Igor Dodon l-a felicitat pe Alexandr Lukașenko pentru victoria în alegerile prezidențiale. Mesajul transmis» (στα ro). tv8.md. 10 August 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-22. https://web.archive.org/web/20200822115336/https://tv8.md/2020/08/10/igor-dodon-l-a-felicitat-pe-alexandr-lukasenko-pentru-victoria-in-alegerile-prezidentiale-mesajul-transmis/. Ανακτήθηκε στις 10 August 2020. 
  64. ↑ «HM The Sultan Congratulates Belarusian President». My Website (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  65. ↑ «Шавкат Мирзиёев поздравил Александра Лукашенко с победой на выборах». Газета.uz (στα Ρωσικά). 10 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  66. ↑ «Поздравление Александру Лукашенко с победой на выборах Президента Белоруссии». Президент России (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  67. ↑ «President Sarkissian congratulates Lukashenko on re-election» (στα αγγλικά). belta.by. 12 August 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-17. https://web.archive.org/web/20200817001619/https://eng.belta.by/politics/view/syrian-president-congratulates-lukashenko-on-re-election-132519-2020/. Ανακτήθηκε στις 12 August 2020. 
  68. ↑ «"Свидетельство признания общества". Эмомали Рахмон поздравил Александра Лукашенко с переизбранием | Новости Таджикистана ASIA-Plus». asiaplustj.info. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  69. ↑ «Erdogan Congratulates Lukashenko On Victory At Belarusian Presidential Election» (στα en-EN). v. 12 August 2020. https://www.urdupoint.com/en/world/erdogan-congratulates-lukashenko-on-victory-a-997728.html. Ανακτήθηκε στις 12 August 2020. 
  70. ↑ «Conclusions by the President of the European Council following the video conference of the members of the European Council on 19 August 2020». European Council. 19 Αυγούστου 2020. 
  71. ↑ «Ministry of Foreign Affairs announcement on the developments in Belarus (19 August 2020)». Ministry of Foreign Affairs. 19 August 2020. https://www.mfa.gr/en/current-affairs/statements-speeches/ministry-of-foreign-affairs-announcement-on-the-developments-in-belarus-19-august-2020.html. 
  72. ↑ 72,0 72,1 «Interview in 15min.lt». Reuters. 10 August 2020. https://www.15min.lt/naujiena/aktualu/lietuva/l-linkevicius-tenka-apgailestauti-kad-baltarusijos-rinkimai-nebuvo-demokratiski-56-1359072. Ανακτήθηκε στις 10 August 2020. 
  73. ↑ «Czech Foreign Minister Criticizes Belarus Election». 11 August 2020. https://www.praguemorning.cz/czech-foreign-minister-criticizes-belarus-election/. Ανακτήθηκε στις 12 August 2020. 
  74. ↑ «Opposition leader 'safe' after leaving Belarus» (στα αγγλικά). BBC News. 2020-08-11. https://www.bbc.com/news/world-europe-53733330. Ανακτήθηκε στις 2020-08-11. 
  75. ↑ «Γερμανία: Ενδείξεις για νοθεία στις εκλογές της Λευκορωσίας | Kathimerini». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  76. ↑ «MFA statement on the situation in Belarus». 
  77. ↑ «Vyhlásenie ministra I. Korčoka k situácii v Bielorusku - Všetky správy - Ministerstvo zahraničných vecí a európskych záležitostí SR». www.mzv.sk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  78. ↑ «Juraj Šeliga - Za ľudí». www.facebook.com. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  79. ↑ https://www.regeringen.se/uttalanden/2020/08/uttalande-fran-utrikesminister-ann-linde-med-anledningen-av-utvecklingen-i-belarus/
  80. ↑ «Switzerland Expresses Concern Over Situation In Belarus After Presidential Election» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  81. ↑ «UK Statement: Belarusian Presidential Elections 2020» (στα Αγγλικά). Government of the United Kingdom. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2020. 
  82. ↑ Kelly, Laura (10 Αυγούστου 2020). «US 'deeply concerned' over election in Belarus». The Hill. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λευκορωσικές_προεδρικές_εκλογές_(2020)&oldid=10653485"