Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κυδίππη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Κυδίππη αναφέρονται τα παρακάτω 4 διαφορετικά πρόσωπα:

  1. Μια Αθηναία νέα που φημιζόταν για την ομορφιά της. Μια φορά που επισκέφθηκε τη Δήλο ένας ωραίος νέος, γόνος πλούσιας οικογένειας της Κέας, ο Ακόντιος, είδε μέσα στον ναό της Αρτέμιδας την Κυδίππη και την ερωτεύθηκε αμέσως. Της πέταξε λοιπόν ένα κυδώνι πάνω στο οποίο είχε χαράξει τη φράση: «Ορκίζομαι μέσα στο ναό της Αρτέμιδας να πάρω για άντρα μου τον Ακόντιο.» Η Κυδίππη μόλις διάβασε τον όρκο οργίσθηκε και έφυγε από τον ιερό τόπο, αλλά είχε πλέον δεσμευθεί ενώπιον της θεάς διαβάζοντας τον όρκο εκεί μέσα. Από τότε, κάθε φορά που η Κυδίππη αρραβωνιαζόταν με κάποιον, αρρώσταινε και θεραπευόταν μόνο όταν διαλυόταν ο αρραβώνας. Τελικά ο πατέρας της ρώτησε το ίδιο το Μαντείο των Δελφών, που του απάντησε ότι ο μόνος τρόπος για να ησυχάσουν ήταν να παντρευτεί η κόρη του τον Ακόντιο, ώστε να καταπραϋνθεί ο θυμός της θεάς για τις «καταπατήσεις» του όρκου. Η Κυδίππη τότε υπάκουσε στον χρησμό και παντρεύθηκε τον Ακόντιο. Ο μύθος αυτός έγινε το θέμα ποιήματος του Καλλιμάχου.[1]
  2. Ιέρεια της θεάς `Ηρας, μητέρα του Κλέοβι και του Βίτωνα. Σε μία εορτή της θεάς, τα βόδια που επρόκειτο να σύρουν τελετουργικά την άμαξά της αργούσαν να έλθουν, οπότε τα παιδιά της ζεύθηκαν στην άμαξα και την τράβηξαν ολόκληρη τη διαδρομή, 45 στάδια ή 8 περίπου χιλιόμετρα. Η Κυδίππη, συγκινημένη από την αφοσίωσή τους, ζήτησε από την Ήρα «το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να δώσει ένας θεός σε έναν άνθρωπο». Τότε η θεά τους σκότωσε, καθώς το καλύτερο δώρο που μπορούσε να τους δώσει ήταν ο θάνατος στην πιο ευτυχισμένη στιγμή (στην αρχαία Ελλάδα θεωρούσαν τον θάνατο αυτό θεϊκή ανταμοιβή για τους θνητούς, πρβλ. και την ιστορία του Διαγόρα).
  3. Κόρη της Ηγητορίας και του Οχίμου. Παντρεύτηκε τον θείο της τον Κέρκαφο, έναν από τους Ηλιάδες, ο οποίος κληρονόμησε τη Ρόδο[2]. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο πατέρας της την είχε αρραβωνιάσει με τον Οκρίδιο, αλλά ο Κέρκαφος ήταν τόσο ερωτευμένος μαζί της ώστε την απήγαγε και επέστρεψε μόνο όταν ο Όχιμος ήταν πια πολύ γέρος για να τους κάνει κακό.[3]
  4. Μία από τις 50 Νηρηίδες, τις κόρες του Νηρέα και της Δωρίδας.[4][5]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Heroides, Epistula XX». Βικιθήκη (στα Λατινικά). Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2024. 
  2. ↑ Διόδωρος Σικελιώτης. «Βιβλίο Ε', κεφ. 47‑84». LacusCurtius. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2024. 
  3. ↑ Πλούταρχος. «Quaestiones Graecae, παρ. 27». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2024. 
  4. ↑ Bane, Theresa (2013). Encyclopedia of fairies in world folklore and mythology. Jefferson, North Carolina: London : McFarland & Company, Inc., Publishers. ISBN 978-0-7864-7111-9. 
  5. ↑ Υγίνος. «Fabulae». topostext.org. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2024. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ελληνική Μυθολογία, Οι ήρωες, τοπικές παραδόσεις, τόμος 3, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986, σελ. 332-333.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κυδίππη&oldid=10679086"