Κρασί Βουργουνδίας

Το Κρασί Βουργουνδίας (γαλλικά: Bourgogne‎‎ ή vin de Bourgogne ) παράγεται στην περιοχή της Βουργουνδίας στην ανατολική Γαλλία, στις κοιλάδες και τις πλαγιές δυτικά του ποταμού Σον, παραπόταμου του Ροδανού. Τα πιο διάσημα κρασιά που παράγονται εδώ — αυτά που συνήθως αναφέρονται ως «Βουργουνδίες» — είναι ξηρά κόκκινα κρασιά από σταφύλια Πινό Νουάρ και λευκά κρασιά από σταφύλια Σαρντονέ.

Τα κόκκινα και τα λευκά κρασιά παρασκευάζονται και από άλλες ποικιλίες σταφυλιού, όπως το "gamay" και το "aligoté", αντίστοιχα. Στην περιοχή παράγονται επίσης μικρές ποσότητες ροζέ και αφρωδών κρασιών. Τα γνωστά κρασιά Chablis από σαρντονέ και τα μπωζολέ από "gamay" είναι μέρος της οινοπαραγωγού περιοχής της Βουργουνδίας, αλλά τα κρασιά από αυτές τις υποπεριοχές αναφέρονται συνήθως με τα ονόματα τους και όχι ως "Κρασιά της Βουργουνδίας".

Η Βουργουνδία έχει μεγαλύτερο αριθμό οίνων με ελεγχόμενη ονομασία προέΛευσης (appellations d'origine contrôlée) (AOCs) από οποιαδήποτε άλλη γαλλική περιοχή, και συχνά θεωρείται ως το πιο γνωστό terroir των γαλλικών αμπελουργικών περιοχών. Τα διάφορα AOC της Βουργουνδίας ταξινομούνται σε grand cru αμπελώνες πολύ καλά οριοθετημένους αλλά και σε αμπελώνες με λιγότερο συγκεκριμένες περιφερειακές ονομασίες. Στη Βουργουνδία η πρακτική της οριοθέτησης των αμπελώνων από το terroir τους ανάγεται στους μεσαιωνικούς χρόνους, όταν διάφορα μοναστήρια έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της βιομηχανίας κρασιού της Βουργουνδίας. Η ιστορική σημασία της οινοπαραγωγού περιοχής της Βουργουνδίας και το μοναδικό σύστημα κλίματος είχε ως αποτέλεσμα την εγγραφή τοποθεσιών της περιοχής στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO ως μέρος του Κλίματος, του τερουάρ και της περιοχής της Βουργουνδίας.

Γεωγραφία και κλίμα

Η περιοχή της Βουργουνδίας εκτείνεται από την Οσέρ στα βόρεια έως το Mâcon στο νότο ή στη Λυών εάν συμπεριλάβουμε και την περιοχή Μπωζολέ (Beaujolais) ως τμήματος της Βουργουνδίας. Το Chablis, ένα λευκό κρασί από σταφύλια σαρντονέ, παράγεται στην περιοχή γύρω από την Οσέρ. Άλλες μικρότερες περιοχές κοντά στο Chablis περιλαμβάνουν το Irancy, το οποίο παράγει κόκκινα κρασιά και το Saint-Bris, το οποίο παράγει λευκά κρασιά από Σοβινιόν Μπλαν.

Υπάρχουν 100 περιοχές προστατευμένης ονομασίας προέλευσης στη Βουργουνδία και αυτές ταξινομούνται σε τέσσερις κατηγορίες ποιότητας. Αυτά είναι το Bourgogne, το village (χωριό), το premier cru και το grand cru. Εκατόν τριάντα πέντε χιλιόμετρα (85 mi) νοτιοανατολικά του Chablis βρίσκεται η Côte d'Or (χρυσή πλαγιά), όπου προέρχονται τα πιο διάσημα και ακριβότερα κρασιά της Βουργουνδίας και όπου βρίσκονται όλοι οι αμπελώνες Grand Cru της Βουργουνδίας (εκτός από το chablis grand cru). Η ίδια η Côte d'Or χωρίζεται σε δύο μέρη: την Côte de Nuits που ξεκινά νότια της Dijon και φτάνει μέχρι το Corgoloin, λίγα χιλιόμετρα νότια της πόλης Nuits-Saint-Georges και την Côte de Beaune που ξεκινά από το Ladoix και καταλήγει στο Dezize-les-Maranges. Η αμπελουργική έκταση αυτής της περιοχής στην καρδιά της Βουργουνδίας είναι μόλις 40 kilometres (25 mi) μήκος και στα περισσότερα σημεία λιγότερο από 2 kilometres (1,2 mi) πλάτος. Η περιοχή αποτελείται από πολύ μικρά χωριά που περιβάλλονται από έναν συνδυασμό επίπεδων και επικλινών αμπελώνων στην ανατολική πλευρά μιας λοφώδους περιοχής, παρέχοντας λίγη βροχή και καταφύγιο από τους δυτικούς ανέμους που επικρατούν. Τα καλύτερα κρασιά - από αμπελώνες grand cru - αυτής της περιοχής καλλιεργούνται συνήθως από το μεσαίο και υψηλότερο τμήμα των πλαγιών, όπου οι αμπελώνες έχουν τη μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο και την καλύτερη αποστράγγιση, ενώ το premier cru προέρχεται από κάπως λιγότερο ευνοϊκά εκτεθειμένες πλαγιές. Τα σχετικά γνωστά «village» κρασιά παράγονται από την επίπεδη περιοχή πιο κοντά στα χωριά. Το Côte de Nuits περιέχει 24 από τις 25 ονομασίες κόκκινου grand cru στη Βουργουνδία, ενώ όλα εκτός από ένα από τα λευκά κρασιά Grand Cru της περιοχής βρίσκονται στην Côte de Beaune (με εξαίρεση το Musigny blanc). Αυτό οφείλεται στη παρουσία διαφορετικών εδαφών, τα οποία ευνοούν το pinot noir και το chardonnay, αντίστοιχα.

Πιο νότια βρίσκεται η Côte Chalonnaise, όπου παράγεται και πάλι ένας συνδυασμός κυρίως ερυθρών και λευκών κρασιών, αν και οι περιοχές με προστατευμένη ονομασία προέλευσης που βρίσκονται εδώ, όπως Mercurey, Rully και Givry είναι λιγότερο γνωστές από τις αντίστοιχες στην Côte d'Or.

Κάτω από το Côte Chalonnaise βρίσκεται η περιοχή Mâconnais, γνωστή για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων ευκολόπιοτου και πιο προσιτού λευκού κρασιού. Πιο νότια βρίσκεται πάλι η περιοχή Beaujolais, διάσημη για τα φρουτώδη κόκκινα κρασιά που παρασκευάζονται από σταφύλια Gamay .

Στη περιοχή της Βουργουνδίας έχει ηπειρωτικό κλίμα που χαρακτηρίζεται από κρύους χειμώνες και ζεστά καλοκαίρια. Ο καιρός είναι απρόβλεπτος, με πιθανότητες βροχών, χαλαζιού και παγετού κατά την περίοδο της συγκομιδής. Αυτό το κλίμα έχει ως αποτέλεσμα οι σοδειές από τη Βουργουνδία να ποικίλλουν σημαντικά.

Ιστορία

Ώρα συγκομιδής στο Chablis Premier Cru του Fourchaume

Τα αρχαιολογικά στοιχεία αποδεικνύουν την αμπελουργία στη Βουργουνδία ήδη από τον δεύτερο αιώνα μ.Χ., αν και οι Κέλτες μπορεί να καλλιεργούσαν αμπέλια στην περιοχή πριν από τη ρωμαϊκή κατάκτηση της Γαλατίας το 51 π.Χ. Έλληνες έμποροι, για τους οποίους η αμπελουργία ασκούνταν από την ύστερη νεολιθική περίοδο, είχαν ιδρύσει τη Μασσαλία περίπου το 600 π.Χ. και έκαναν εκτεταμένες εμπορικές συναλλαγές μέχρι την κοιλάδα του Ροδανού, όπου έφτασαν για πρώτη φορά οι Ρωμαίοι τον δεύτερο αιώνα π.Χ. Ο παλαιότερος καταγεγραμμένος θετική αναφορά των κρασιών της Βουργουνδίας γράφτηκε το 591 από τον Γρηγόριο του Τουρ, ο οποίος το συνέκρινε με το Ρωμαϊκό κρασί Φαλερνιανό .

Οι μοναχοί και τα μοναστήρια της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας είχαν σημαντική επιρροή στην ιστορία του κρασιού της Βουργουνδίας. Η πρώτη γνωστή δωρεά αμπελώνα στην εκκλησία ήταν από τον βασιλιά Γκούντραμ το 587, αλλά η επιρροή της εκκλησίας έγινε σημαντική στην εποχή του Καρλομάγνου . Οι Βενεδικτίνοι, μέσω του Αββαείου του Κλυνύ που ιδρύθηκε το 910, έγιναν ο πρώτος πραγματικά μεγάλος ιδιοκτήτης αμπελώνα της Βουργουνδίας για τους επόμενους αιώνες. Ένα άλλο τάγμα που άσκησε επιρροή ήταν οι Κιστερκιανοί, που ιδρύθηκαν το 1098 και πήραν το όνομά τους από το Cîteaux, το πρώτο τους μοναστήρι, που βρίσκεται στη Βουργουνδία. Οι Κιστερκιανοί δημιούργησαν τον μεγαλύτερο αμπελώνα της Βουργουνδίας που περιβάλλεται από τοίχους, τον Clos de Vougeot, το 1336. Το σημαντικότερο, οι Κιστερκιανοί, καθώς ήταν ιδιοκτήτες εκτεταμένων αμπελώνων, ήταν οι πρώτοι που παρατήρησαν ότι διαφορετικά αμπελοτεμάχια έδιναν σταθερά διαφορετικά κρασιά. Ως εκ τούτου, έθεσαν τα πρώτα θεμέλια για την ονομασία του Burgundy crus και τη σκέψη του terroir της περιοχής.

Δεδομένου ότι η Βουργουνδία βρίσκεται στην ενδοχώρα, πολύ λίγο από το κρασί της έφυγε από την περιοχή κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, όταν το κρασί μεταφερόταν σε βαρέλια, που σημαίνει ότι οι πλωτές οδοί παρείχαν το μόνο πρακτικό μέσο μεταφοράς μεγάλης απόστασης. Το μόνο μέρος της Βουργουνδίας που μπορούσε να φτάσει στο Παρίσι με πρακτικό τρόπο ήταν η περιοχή γύρω από την Οσέρ μέσω του Υόν (Yonne). Αυτή η περιοχή περιλαμβάνει και το Chablis, που είχε όμως πολύ πιο εκτεταμένους αμπελώνες μέχρι τον 19ο αιώνα. Αυτά ήταν τα κρασιά που αναφέρονται ως vin de Bourgogne στα πρώτα κείμενα. Τα κρασιά από την Côte d'Or θα ονομάζονταν τότε (vin de) Beaune. Αυτά τα κρασιά έγιναν για πρώτη φορά διάσημα τον 14ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της Βαβυλωνιακής Αιχμαλωσίας του Παπισμού στην Αβινιόν, τα οποία ήταν προσβάσιμη από το Saône και τον Ροδανό μετά από χερσαία μεταφορά. Σε μια υπερβολή της παπικής αυλής, το Beaune θεωρούνταν ως το καλύτερο κρασί και καλύτερο από οτιδήποτε ήταν διαθέσιμο στη Ρώμη εκείνη την εποχή.

Το καθεστώς των κρασιών της Βουργουνδίας συνεχίστηκε στην αυλή του Οίκου Βαλουά, ο οποίος κυβέρνησε ως Δούκας της Βουργουνδίας για μεγάλο μέρος του 14ου και 15ου αιώνα. Η απαγόρευση εισαγωγής και εξαγωγής κρασιών εκτός Βουργουνδίας, αποκλείοντας ουσιαστικά τα τότε δημοφιλή κρασιά της κοιλάδας του Ροδανού από τις αγορές της Βόρειας Ευρώπης, έδωσε σημαντική ώθηση στη βιομηχανία κρασιού της Βουργουνδίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής έγιναν οι πρώτες αξιόπιστες αναφορές σε ποικιλίες σταφυλιού στη Βουργουνδία. Το Pinot noir αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1370 με το όνομα Noirien, αλλά πιστεύεται ότι είχε καλλιεργηθεί και νωρίτερα από τότε, καθώς καμία άλλη ποικιλία αμπέλου που συνδέεται με τη Μεσαιωνική Βουργουνδία πιστεύεται ότι μπόρεσε να παράγει κόκκινα κρασιά ικανά να εντυπωσιάσουν την παπική αυλή. Στις 6 Αυγούστου 1395, ο Δούκας Φίλιππος ο Τολμηρός εξέδωσε ένα διάταγμα που αφορούσε τη διασφάλιση της ποιότητας των κρασιών της Βουργουνδίας. Ο δούκας κήρυξε το «κακό και άπιστο Gamay» —το οποίο τον 14ο αιώνα ήταν σταφύλι υψηλότερης απόδοσης από το Pinot noir, που είναι σήμερα— ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση και απαγόρευσε τη χρήση οργανικού λιπάσματος (κοπριά), το οποίο πιθανώς είχε αυξήσει ακόμη περισσότερο την απόδοση σε βάρος της ποιότητας. Τα υψηλής ποιότητας λευκά κρασιά της Βουργουνδίας αυτής της εποχής πιθανότατα παρασκευάζονταν από το Fromenteau, το οποίο είναι γνωστό ως ποιοτικό σταφύλι στη βορειοανατολική Γαλλία εκείνη την εποχή. Το Fromenteau είναι πιθανώς η ίδια ποικιλία με το σημερινό Pinot gris . Το σαρβτοέ είναι μια πολύ μεταγενέστερη προσθήκη στους αμπελώνες της Βουργουνδίας.

Τον 18ο αιώνα, η ποιότητα των δρόμων στη Γαλλία έγινε σταδιακά καλύτερη, γεγονός που διευκόλυνε το εμπόριο των κρασιών της Βουργουνδίας. Οι πρώτοι οίκοι négociant της περιοχής ιδρύθηκαν τις δεκαετίες 1720 και 1730. Τον 18ο αιώνα, η Βουργουνδία και η Kαμπανία ήταν ανταγωνιστές στην προσοδοφόρα αγορά του Παρισιού, στην οποία η Καμπανία είχε πρόσβαση από παλαιότερα. Οι δύο περιοχές αλληλεπικαλύπτονταν σε μεγάλο βαθμό σε στυλ κρασιού αυτή την εποχή, αφού η Καμπανία ήταν τότε κυρίως παραγωγός ανοιχτόχρωμων κόκκινων ήρεμων κρασιών και όχι αφρωδών κρασιών. Ένα σημαντικό έργο για τα κρασιά της Βουργουνδίας που γράφτηκε από τον Claude Arnoux το 1728 ασχολείται με τα διάσημα κόκκινα κρασιά του Côte de Nuits και τα ροζ κρασιά Œil -de- Perdrix του Volnay, αλλά μόνο εν συντομία αναφέρει τα λευκά κρασιά.

Αφού η Βουργουνδία ενσωματώθηκε στο Βασίλειο της Γαλλίας και η δύναμη της εκκλησίας μειώθηκε, πολλοί αμπελώνες που ήταν στα χέρια της εκκλησίας πουλήθηκαν στην αστική τάξη από τον 17ο αιώνα. Μετά τη Γαλλική επανάσταση του 1789, οι εναπομείναντες αμπελώνες της εκκλησίας διαλύθηκαν και από το 1791 πουλήθηκαν. Οι νόμοι περί κληρονομικότητας του Ναπολέοντα οδήγησαν στη συνεχή υποδιαίρεση της ιδιοκτησίας των πιο πολύτιμων αμπελώνων, έτσι ορισμένοι καλλιεργητές κατέχουν μόνο μια ή δύο σειρές αμπέλια . Αυτό οδήγησε στην εμφάνιση των négociant οι οποίοι συγκεντρώνουν την παραγωγή πολλών καλλιεργητών για να παράγουν ένα μόνο κρασί. Αυτό επίσης οδήγησε στη δημιουργία πολλών μικρών, οικογενειακών οινοποιείων, με αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τις δεκάδες οικογενειακών αμπελιών των Gros.

Αμπελώνας στην Côte de Beaune

Η επίγνωση της διαφοράς ποιότητας και στυλ των κρασιών της Βουργουνδίας που παράγονται από διαφορετικούς αμπελώνες ανάγεται στους μεσαιωνικούς χρόνους, με ορισμένα κλίματα να έχουν υψηλότερη βαθμολογία από άλλα. Ένας πρώτος συγγραφέας αυτής της πτυχής των κρασιών της Βουργουνδίας ήταν ο Ντενί Μορλό (Denis Morelot) με το La Vigne et le Vin en Côte d'Or από το 1831. Το 1855, την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε η περίφημη Επίσημη Ταξινόμηση Οίνου του Μπορντό, ο Δρ. Jules Lavalle δημοσίευσε ένα σημαντικό βιβλίο, Histoire et Statistique de la Vigne de Grands Vins de la Côte-d'Or, το οποίο περιλάμβανε μια ανεπίσημη ταξινόμηση της Βουργουνδίας. αμπελώνες σε πέντε κατηγορίες και που βασίστηκαν στο βιβλίο του Μορλό. Με φθίνουσα σειρά, οι πέντε κατηγορίες του Lavalle ήταν hors ligne, tête de cuvée, 1 ^ère cuvée, 2 ^me cuvée και 3 ^me cuvée . Η ταξινόμηση του Lavalle επισημοποιήθηκε σε τροποποιημένη μορφή από την Επιτροπή Γεωργίας Beaune το 1861 και στη συνέχεια αποτελούνταν από τρεις κατηγορίες. Οι περισσότεροι από τους αμπελώνες «πρώτης κατηγορίας» της ταξινόμησης του 1861 μετονομάστηκαν σε Grand Cru appellations d'origine contrôlées όταν εφαρμόστηκε η εθνική νομοθεσία AOC το 1936.

Το κρασί Βουργουνδίας έχει γνωρίσει πολλές αλλαγές τα τελευταία 75 χρόνια. Η οικονομική ύφεση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 ακολουθήθηκε από την καταστροφή που προκάλεσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Μετά τον πόλεμο, οι αμπελουργοί επέστρεψαν στα σπίτια τους στα παραμελημένα αμπέλια τους. Τα χώματα και τα αμπέλια είχαν υποφέρει και είχαν μεγάλη ανάγκη για περιποίηση. Οι καλλιεργητές άρχισαν να τα λιπαίνουν, επαναφέροντας τα αμπέλια τους σε υγιή κατάσταση. Όσοι μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά πρόσθεσαν κάλιο, ένα ορυκτό λίπασμα που συμβάλλει στην έντονη ανάπτυξη. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, τα εδάφη ήταν ισορροπημένα, οι αποδόσεις ήταν αρκετά χαμηλές και οι αμπελώνες παρήγαγαν μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κρασιά του 20ου αιώνα.

Για τα επόμενα 30 χρόνια, ακολούθησαν τις συμβουλές φημισμένων αμπελουργών, οι οποίοι τους συμβούλευσαν να συνεχίσουν να ψεκάζουν τους αμπελώνες τους με χημικά λιπάσματα, συμπεριλαμβανομένου του καλίου. Ενώ μια ορισμένη ποσότητα καλίου είναι φυσική στο έδαφος και ευεργετική για την υγιή ανάπτυξη, η υπερβολική ποσότητα είναι επιβλαβής επειδή οδηγεί σε χαμηλά επίπεδα οξύτητας, που επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα του κρασιού.

Καθώς η συγκέντρωση των χημικών ουσιών στο έδαφος αυξανόταν, τόσο αυξάνονταν και οι αποδόσεις. Τα τελευταία 30 χρόνια, οι αποδόσεις αυξήθηκαν κατά δύο τρίτα στους αμπελώνες ονομασίας προέλευσης της Côte d'Or, από 29 εκατόλιτρα ανά εκτάριο (hl/ha) (ετήσιος μέσος όρος από το 1951 έως το 1960) σε σχεδόν 48 hl/ha (1982–91), σύμφωνα με μια μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου Ονομασιών Προέλευσης. Με υψηλότερες αποδόσεις ήρθαν κρασιά με λιγότερη γεύση και συγκέντρωση. Μέσα σε 30 χρόνια, τα εδάφη είχαν εξαντληθεί σημαντικά από τα φυσικά τους θρεπτικά συστατικά.

Η περίοδος μεταξύ 1985 και 1995 ήταν ένα σημείο καμπής στη Βουργουνδία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πολλοί αμπελώνες της Βουργουνδίας ανανέωσαν τις προσπάθειες και σταδιακά χάραξαν μια νέα πορεία στην οινοποίηση, παράγοντας βαθύτερα, πιο σύνθετα κρασιά. Σήμερα, η βιομηχανία κρασιού της Βουργουνδίας καρπώνεται τους καρπούς αυτών των προσπαθειών.

Χαρακτηριστικά και ταξινόμηση οίνου

Μια ετικέτα που χρησιμοποιήθηκε στο λαιμό ενός μπουκαλιού του 1984, που δείχνει το εθνόσημο της Βουργουνδίας

Ένα λευκό κρασί από αποχαρακτηρισμένο κρασί AOC Meursault που πωλείται ως γενικό AOC Bourgogne.

Η Βουργουνδία είναι κατά μια έννοια η περιοχή στη Γαλλία με τη μεγαλύτερη έμφαση στο terroir. Δίνεται τεράστια προσοχή στην περιοχή προέλευσης και σε ποιον από τους 400 τύπους εδάφους της περιοχής καλλιεργούνται τα σταφύλια ενός κρασιού. Σε αντίθεση με το Μπορντό, όπου οι ταξινομήσεις καθορίζονται από τον παραγωγό και απονέμονται σε συγκεκριμένο chateaux (πύργο), οι ταξινομήσεις της Βουργουνδίας είναι γεωγραφικές. Ένας συγκεκριμένος αμπελώνας ή περιοχή θα φέρει μια δεδομένη ταξινόμηση, ανεξάρτητα από τον παραγωγό του κρασιού. Αυτή η εστίαση αντανακλάται στις ετικέτες του κρασιού, όπου οι ονομασίες είναι πιο εμφανείς και τα ονόματα των παραγωγών εμφανίζονται συχνά στο κάτω μέρος σε πολύ μικρότερο κείμενο.

Τα κύρια επίπεδα στις ταξινομήσεις της Βουργουνδίας, κατά φθίνουσα σειρά ποιότητας, είναι: Grand crus, Premier crus, ονομασίες χωριού (village) και τέλος περιφερειακές ονομασίες:

• Τα κρασιά Grand Cru παράγονται από έναν μικρό αριθμό από τους καλύτερους αμπελώνες στην περιοχή Côte d'Or, όπως ορίζεται αυστηρά από τους νόμους AOC. Αυτά τα κρασιά Cru αποτελούν το 2% της παραγωγής στα 35 hl/ha και παράγονται γενικά με στυλ που προορίζεται για κελάρι και συνήθως πρέπει να παλαιωθούν τουλάχιστον από πέντε έως επτά χρόνια. Τα καλύτερα παραδείγματα μπορούν να διατηρηθούν για περισσότερα από 15 χρόνια. Τα κρασιά Grand Cru θα αναφέρουν μόνο το όνομα του αμπελώνα ως ονομασία - όπως Corton ή Montrachet - στην ετικέτα του κρασιού, συν τον όρο Grand Cru, αλλά όχι το όνομα του χωριού.
• Τα κρασιά Premier Cru παράγονται από συγκεκριμένους αμπελώνες που εξακολουθούν να θεωρούνται υψηλής ποιότητας, αλλά δεν θεωρούνται τόσο καλά όσο οι τοποθεσίες Grand Cru . Τα κρασιά Premier Cru αποτελούν το 12% της παραγωγής με 45 hl/ha. Αυτά τα κρασιά συχνά πρέπει να παλαιωθούν από τρία έως πέντε χρόνια, και πάλι τα καλύτερα κρασιά μπορούν να διατηρηθούν για πολύ περισσότερο. Τα κρασιά Premier Cru επισημαίνονται με το όνομα του χωριού προέλευσης, τον όρο Premier Cru και συνήθως το όνομα του αμπελώνα, για παράδειγμα, " Volnay 1er Cru Les Caillerets". Μερικά κρασιά Premier Cru παράγονται από πολλούς αμπελώνες Premier Cru στο ίδιο χωριό και δεν φέρουν το όνομα ενός μεμονωμένου αμπελώνα.
• Τα κρασιά ονομασίας προέλευσης Village παράγονται από ένα μείγμα κρασιών από μικρότερες τοποθεσίες αμπελώνων εντός των ορίων ενός από τα 42 χωριά ή από έναν μεμονωμένο αλλά μη ταξινομημένο αμπελώνα. Τα κρασιά από κάθε διαφορετικό χωριό θεωρείται ότι έχουν τις δικές τους συγκεκριμένες ιδιότητες και χαρακτηριστικά, και δεν έχουν όλες οι κοινότητες της Βουργουνδίας χωριά με ονομασία προέλευσης. Τα Village κρασιά αποτελούν το 36% της παραγωγής με 50 hl/ha. Αυτά τα κρασιά μπορούν να καταναλωθούν σε δύο έως τέσσερα χρόνια μετά την ημερομηνία κυκλοφορίας, αν και πάλι ορισμένα θα διατηρηθούν για περισσότερο. Τα Village κρασιά θα δείχνουν το όνομα του χωριού στην ετικέτα του κρασιού, όπως "Pommard", και μερικές φορές - εάν ισχύει - το όνομα του μεμονωμένου αμπελώνα ή του κλίματος από όπου προήλθε. Αρκετά χωριά στη Βουργουνδία έχουν προσαρτήσει το όνομα του Grand Cru αμπελώνα τους στο αρχικό όνομα του χωριού - εξ ου και τα ονόματα των χωριών όπως "Puligny-Montrachet" και "Aloxe-Corton".
• Τα κρασιά περιφερειακής ονομασίας είναι κρασιά που επιτρέπεται να παράγονται σε ολόκληρη την περιοχή ή σε μια περιοχή σημαντικά μεγαλύτερη από αυτή ενός μεμονωμένου χωριού. Στα village, σε επίπεδα Premier Cru και Grand Cru, υπάρχουν μόνο κόκκινα και λευκά κρασιά, αλλά ορισμένες από τις περιφερειακές προστασίες προέλευσης επιτρέπουν και την παραγωγή ροζέ και αφρωδών κρασιών, καθώς και κρασιών από ποικιλίες σταφυλιού διαφορετικές από το Pinot Noir ή το Chardonnay. Αυτές οι ονομασίες μπορούν να χωριστούν σε τρεις ομάδες:

Ένα AOC Bourgogne Pinot noir

• AOC Bourgogne, η τυπική ή «γενική» ονομασία για τα κόκκινα ή λευκά κρασιά που παράγονται οπουδήποτε στην περιοχή και αντιπροσωπεύουν απλούστερα κρασιά που εξακολουθούν να μοιάζουν με τα village. Αυτά τα κρασιά μπορούν να παραχθούν σε 55 hl/ha. Αυτά τα κρασιά προορίζονται συνήθως για άμεση κατανάλωση, εντός τριών ετών από την ημερομηνία του τρύγου.
• Οι υποπεριφερειακές (sous-régional) ονομασίες καλύπτουν ένα τμήμα της Βουργουνδίας μεγαλύτερο από ένα χωριό. Παραδείγματα είναι τα Bourgogne Hautes-Côtes de Beaune, Bourgogne Hautes-Côtes de Nuits και Mâcon-Villages. Συνήθως, εκείνες οι κοινότητες που δεν έχουν ονομασία χωριού θα έχουν πρόσβαση σε τουλάχιστον μία υποπεριφερειακή ονομασία. Αυτό το επίπεδο περιγράφεται μερικές φορές ως ενδιάμεσο μεταξύ του AOC Bourgogne και του επιπέδου του village.
• Τα κρασιά συγκεκριμένων στυλ ή άλλων ποικιλιών σταφυλιών περιλαμβάνουν το λευκό Bourgogne Aligoté (το οποίο παρασκευάζεται κυρίως με το σταφύλι Aligoté), το κόκκινο Bourgogne Passe-Tout-Grains (που μπορεί να περιέχει έως και τα δύο τρίτα Gamay) και το αφρώδη Crémant de Bourgogne .

Τα κρασιά Chablis έχουν ένδειξη με παρόμοια ιεραρχία Grand Cru, Premier Cru και Village, συν το Petit Chablis ως επίπεδο κάτω από το Village Chablis. Η ταξινόμηση στα κρασιά από το Beaujolais αντιμετωπίζονται ακόμα διαφορετικά.

Σε γενικές γραμμές, οι παραγωγοί επιτρέπεται πάντα να αποχαρακτηρίζουν το κρασί τους σε χαμηλότερης κατάταξης AOC εάν το επιθυμούν. Έτσι, ένα κρασί από έναν αμπελώνα Grand Cru μπορεί να πωληθεί ως Premier Cru από το χωριό αυτού του αμπελώνα, ένα κρασί Premier Cru μπορεί να πωληθεί ως κρασί Village, και ούτω καθεξής. Αυτή η πρακτική θα σημαίνει σχεδόν πάντα ότι το αποχαρακτηρισμένο κρασί θα πρέπει να πωλείται σε χαμηλότερη τιμή, επομένως αυτό εφαρμόζεται μόνο όταν πρόκειται να υπάρχει όφελος συνολικά από αυτή τη διαδικασία. Ένα κίνητρο μπορεί να είναι να συμπεριληφθούν μόνο αμπέλια ορισμένης ηλικίας σε ένα κρασί Grand Cru, για να βελτιωθεί η ποιότητά του και να αυξηθεί το κύρος και η τιμή του, οπότε το κρασί που προέρχεται από νεότερα αμπέλια μπορεί να πωληθεί ως Premier Cru σε χαμηλότερη τιμή. Συνολικά, μια τέτοια πρακτική μπορεί να επιτρέψει σε έναν παραγωγό να διατηρήσει υψηλότερη μέση τιμή για το κρασί που πωλείται.

Συνολικά, περίπου 150 ξεχωριστά AOC χρησιμοποιούνται στη Βουργουνδία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των Chablis και Beaujolais. Αν και είναι εντυπωσιακός αριθμός, δεν περιλαμβάνει τους αρκετές εκατοντάδες επώνυμους αμπελώνες (lieux-dits) σε επίπεδο Village και Premier Cru, οι οποίοι μπορεί να εμφανίζονται στην ετικέτα, καθώς σε αυτά τα επίπεδα, μόνο ένα σύνολο κανόνων ονομασίας είναι διαθέσιμο ανά χωριό. Ο συνολικός αριθμός των διαφοροποιημένων AOC αμπελώνων που μπορούν να εμφανιστούν υπερβαίνει κατά πολύ τα 500.

Περαιτέρω ανάγνωση

• Coates MW, Clive (1997). CÔTE 'D'OR. A Celebration of the Great Wines of Burgundy. Weidenfeld Nicolson. σελ. 576. ISBN 978-0-297-83607-0.  Doesn't cover all of Burgundy, but is a very useful guide with tasting notes covering many vintages.
• Coates MW, Clive (2008). The Wines of Burgundy. University of California Press.  Updated version of previous with coverage of more areas.
• Franson, P. Labels Gone Wild. The Wine Enthusiast, March, 2006, pages 28–33.
• Hanson MW, Anthony (2003). Burgundy (Classic Wine Guide). Mitchell Beazley. σελ. 690. ISBN 978-1-84000-913-2. 
• Nanson, Bill (2012). The Finest Wines of Burgundy: A Guide to the Best Producers of the Côte d'Or and Their Wines (Fine Wine Editions Ltd). Aurum Press. σελ. 320. ISBN 978-1-84513-692-5.  An inexpensive introduction to the region and currently the most up to date.
• Norman, Remington (2010). The Great Domaines of Burgundy: A Guide to the Finest Wine Producers of the Côte d'Or; 3rd Ed. Sterling. σελ. 288. ISBN 978-1-4027-7882-7.  With Charles Taylor, MW. Foreword by Michael Broadbent. Good coverage of the top domaines.
• Sutcliffe MW, Serena (2005). Wines of Burgundy (Mitchell Beazley Wine Guides). Mitchell Beazley. σελ. 232. ISBN 978-1-84533-019-4.  Good inexpensive introduction to the region, and updated from time to time.
• Robinson, Jancis. Cheap at half the price? Wine, 2006 (February–March), 6(3), 30–31.

Eξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος κρασιών Βουργουνδίας
• Τα κρασιά της Βουργουνδίας - Η επίσημη ιστοσελίδα της Γαλλίας (στα αγγλικά)
• Έκθεση Βουργουνδίας
• Wine Doctor: Η οινική γεωγραφία της Côte d'Or. Αρχειοθετήθηκε 2013-03-29 στο Wayback Machine. (Côte de Nuits και Côte de Beaune).
• Wine Doctor: Η οινική γεωγραφία του Chablis, του Côte Chalonnaise, του Mâconais και του Beaujolais. Αρχειοθετήθηκε 2013-03-11 στο Wayback Machine.