Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάρλος Φλόρες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρλος «Κουκίν» Φλόρες
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαCarlos Antonio Flores Murillo
Ημερ. γέννησης04 Αυγούστου 1974 (1974-08-04)
Τόπος γέννησηςCallao, Περού
Ημερ. θανάτου17 Φεβρουαρίου 2019 (44 ετών)
Τόπος θανάτουΣαν Μιγκέλ, Λίμα, Περού
Ύψος1,75 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
Ακαδέμια Ντεπορτίβα Καντολάο
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1991–1994Σπορτ Μπόις
1995 Ουνιβερσιτάριο11(3)
1996Asociación Deportiva San Agustín8(0)
1996–1997Αλ Χιλάλ[1]18(6)
1998Σπορτ Μπόις
1998–1999Άρης Θεσσαλονίκης21(2)
1999Αλιάνσα Λίμα11(2)
2000Σπορτ Μπόις
2000Ατλέτικο Παραναένσε
2001Σπορτ Μπόις9(0)
2001Ατλέτικο Μπελγράνο1(0)
2002Club Juan Aurich
2002Σπορτ Μπόις8(2)
2003Unión Huaral7(1)
2003Defensor Villa del Mar
2003Σπορτ Μπόις6(0)
2004Ντεπορτίβο Γουάνκα12(5)
2005 Ουνιβερσιτάριο11(2)
2007Club Sport Áncash16(2)
2008Ντεπορτίβο Περέιρα3(0)
2008Σπορτ Μπόις18(1)
2008-2009Club Sport Áncash17(4)
2009Inti Gas Deportes
2010Σπορτ Μπόις3(0)
2012Cobresol FBC4(0)
Εθνική ομάδα‡
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1998–2000Εθνική Περού2(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 10 Απριλίου 2024.

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 10 Απριλίου 2024.

Ο Κάρλος Αντόνιο Φλόρες Μουρίγιο {ισπανικά :Carlos Antonio Flores Murillo} (γεννημένος στις 4 Αυγούστου 1974), ευρύτερα γνωστός με το παρωνύμιο «Κουκίν Φλόρες» ήταν Περουβιανός διεθνής ποδοσφαιριστής, οποίος αγωνίζονταν στη θέση του επιτελικού μέσου και θεωρείτο ένας από τους πιο ταλαντούχους χαφ της δεκαετίας του '90 στο Περού.

Παιδικά χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Los Barracones της παραλιακή πόλης του Callao του Περού ο Κουκίν ήταν το μικρότερο από τα 11 παιδιά της οικογένειάς του. Λόγω σοβαρών οικογενειακών προβλημάτων η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από συνεχείς μετακινήσεις σε περιοχές όπως η Chucuito, η Castilla, η La Perla, η Ciudad del Pescador, η Atahualpa και η Canada. Οι γονείς τους χώρισαν και εγκατέλειψαν όλα τα παιδιά κυριολεκτικά στη μοίρα τους.

Στα πλαίσια της περουβιανής τηλεοπτικής εκπομπή με τίτλο "El Valor de la Verdad" (Η αξία της αλήθειας), ο Φλόρες αποκάλυψε ότι αυτός και τα δέκα αδέρφια του εγκαταλείφθηκαν από τους γονείς τους και μάλιστα οι τελευταίοι μια μέρα πούλησαν το σπίτι τους με τα παιδιά τους να το μαθαίνουν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Ήταν η μεγαλύτερη αδερφή του Φλόρες, η Ροζάριο, η οποία στήριξε την οικογένεια αναλαμβάνοντας τον ρόλο του πατέρα και της μητέρας για εκείνον και τα υπόλοιπα αδέρφια του.

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ζώντας μέσα σε συνθήκες απόλυτης οικονομικής ανέχειας, αναγκασμένος να πλένει αυτοκίνητα στους δρόμους για να βγάλει τα προς το ζείν από την ηλικία των 5 ετών, ο Κουκίν είδε το ποδόσφαιρο ως μια διέξοδο στη ζωή του, ξεκίνησε να προπονείται στη Ακαδέμια Ντεπορτίβα Καντολάο. Η ομάδα αυτή αποτέλεσε κατά κάποιον τρόπο το δεύτερο σπίτι του καθώς προσπάθησε να βοηθήσει και στην κοινωνική ένταξη του νεαρού ταλαντούχου ποδοσφαιριστή, εγγράφοντάς τον στο Ναυτικό Λύκειο Almirante Guise, ένα σχολείο της περιοχής San Borja στη Λίμα. Ωστόσο, ο νεαρός Φλόρες δεν τα πήγαινε καλά με τους κανόνες και τα συστήματα και εγκατέλειπε το σχολείο μέσα σε 20 ημέρες.

Τελικά πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Primera División del Perú σε ηλικία 17 ετών παίζοντας με τα χρώματα της Σπορτ Μπόις, στις 4 Σεπτεμβρίου 1991 στη νίκη με 3-0 επί της Deportivo AELU. [2] Με τη φανέλα της Σπορτ Μπόις αναδείχθηκε δευτεραθλητής Περού το 1991 ενώ είχε συμμετοχή και στο Κόπα Λιμπερταδόρες του 1992, όπου ξεχώρισε στις 13 Μαρτίου 1992 σκοράροντας με το κεφαλιά στον αγώνα εναντίον της πανίσχυρης Ατλέτικο Νασιονάλ στο Μεδεγίν (τελικό σκορ 2-2).[3] Οι υπέροχες εμφανίσεις του με την Σπορτ Μπόις έκαναν τους πάντες να στρέψουν τα βλέμματά τους πάνω του. Ο Αργεντινός προπονητής Jorge Sampaoli, περιέγραψε τον Κουκίν ως «τον καλύτερο παίκτη στην ιστορία του περουβιανού ποδοσφαίρου….Ήταν ο Μαραντόνα αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερε πώς να γίνει Μαραντόνα».[4]

Το αδιαμφισβήτητο και αστείρευτο ταλέντο του, του έδωσε την ευκαιρία να αγωνισθεί στους σημαντικότερους συλλόγους στο Περού: Ουνιβερσιτάριο (1995), San Agustín, Αλιάνσα Λίμα (1999), Juan Áurich, Unión Huaral, Villa del. Mar, Ντεπορτίβο Γουάνκα, Sport Áncash, CNI και Cobresol.

Επιπλέον, αγωνίστηκε στο εξωτερικό πέντε φορές: σε Αλ-Χιλάλ (Σαουδική Αραβία) (1996-97), Άρη Θεσσαλονίκης (1998-99), Ατλέτικο Παραναένσε (2000)(Βραζιλία), Ατλέτικο Μπελγράνο (2001) (Αργεντινή) και Ντεπορτίβο Περέιρα (2008) (Κολομβία), αν και πάντα καταλήγει να επιστρέφει στην Σπορτ Μπόις (Συνολικά, ο Κουκίν επέστρεψε οκτώ φορές, ίσως το μεγαλύτερο παράδειγμα της αγάπης του για την ομάδα με τη ροζ φανέλα), της οποίας δήλωνε φανατικός οπαδός, και στην οποία αγωνίστηκε για τελευταία φορά το 2010, πριν κρεμάσει τα παπούτσια του δύο χρόνια αργότερα στην Cobresol FBC.

Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 1998, ο Κουκίν μεταγράφηκε στον Άρη Θεσσαλονίκης, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τους «κίτρινους» στις 23 Αυγούστου 1998 στον εντός έδρας αγώνα εναντίον του Εθνικού Αστέρα.[5] Μια εβδομάδα αργότερα, πρωταγωνίστησε στην ιστορική νίκη του Άρη επί του αιώνιου αντιπάλου, του ΠΑΟΚ, με 1-4 στην Τούμπα. Είχε μάλιστα συμμετοχή και στα τέσσερα γκολ της ομάδας του![6][7] Μια ήττα που οδήγησε στην αποπομπή του διάσημου Μπλαχίν από τον πάγκο των ηττημένων και την επιστροφή σε αυτόν του Άγγελου Αναστασιάδη και έγινε σύνθημα “Κουκίν Κουκίν εσύ θα ξαναφέρεις πίσω τον Μπλαχίν!” στα χείλη των οπαδών του Άρη κατά τον επαναληπτικό αγώνα του δεύτερου γύρου στο Χαριλάου, όταν οι "κίτρινοι" επικράστησαν και πάλι (με 2-0). [8][9] Σημείωσε το πρώτο του γκολ με τον Άρη, την 1η Νοεμβρίου 1998 στον νικηφόρο αγώνα (με 2-1) επί του συμπολίτη Ηρακλή.[10] Ο Περουβιανός μέσος αγωνίστηκε συνολικά σε 23 αναμετρήσεις με τη κιτρινόμαυρη φανέλα, οι 21 στο Πρωτάθλημα (με 2 γκολ) και οι 2 στο Κύπελλο Ελλάδας.

Εθνικές ομάδες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καριέρα του με την Εθνική Περού ήταν πολύ βραχύβια, αφού αγωνίστηκε μόνο σε δύο αγώνες, συμπεριλαμβανομένου ενός φιλικού με την Εθνική Ολλανδίας, στις 10 Οκτωβρίου 1998 (ήττα 2-0) [11], ενώ ακολούθησε ο αγώνας για τα προκριματικά του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2002, στις 19 Ιουλίου 2000, κόντρα στην Εθνική Κολομβίας [12]. H θητεία του στην Εθνική Περού έληξε άδοξα, όταν σε μια προπόνηση της ομάδας, δήλωσε ξαφνικά ότι τραυματίστηκε. Εκ των υστέρων αποκαλύφθηκε ότι ο τραυματισμός του ήταν προϊόν συμπλοκής έξω στους δρόμους. Ο Κουκίν υπήρξε επίσης μέλος των Εθνικών ομάδων Κ-17, Κ20 και Κ23.

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ωστόσο, οι καταχρήσεις, η κακή εν γένει εξωγηπεδική ζωή του αλλά και ο απείθαρχος χαρακτήρας τον οδήγησε να έχει προβλήματα με τους προπονητές και τους συμπαίκτες του. Χρόνια αργότερα θα παραδεχόταν ότι η κοκαΐνη τον συνόδευε σε όλες τις περιπλανήσεις του στα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Και όχι μόνο αυτό, καυχιόταν ότι είχε μια μυστική φόρμουλα για να μην βρεθεί ποτέ θετικός στο ντόπινγκ. «Δεν θέλω να το αποκαλύψω γιατί θα ήταν ένα κακό παράδειγμα», είπε, σαν να μην ήταν πια η ζωή του ένα κακό παράδειγμα. [13]

Η καριέρα του είχε πολλά πισωγυρίσματα. Το 2006 έμεινε μακριά από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο λόγω προσωπικών προβλημάτων. [14]

Το 2009 υπέγραψε από την Inti Gas, ομάδα με την οποία πραγματοποίησε την προετοιμασία, ωστόσο, λόγω διαφωνιών με τον προπονητή, αποχώρησε από τον σύλλογο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Τον Αύγουστο του 2009 έτους εντάχθηκε στην Colegio Nacional de Iquitos (CNI), μια ομάδα στην οποία εντάχθηκε μετά από σύσταση του César 'Chalaca' Gonzales, ο οποίος ήταν προπονητής του. σε πολλές ομάδες. [15]

“Μπήκε πολλές φορές σε κλινικές αποκατάστασης, αλλά πάντα εγκατέλειπε τη θεραπεία. Μια φορά δραπέτευσε από ένα κέντρο στη Cieneguilla, πήρε ένα λεωφορείο για το Callao και εξαφανίστηκε για 3 μέρες….Την περίοδο που έπαιζε για το CNI μπορούσε να περάσει μέρες χωρίς να δείξει σημάδι ζωής. "Μια φορά εξαφανίστηκε για 5 μέρες. Τον ψάχναμε παντού μέχρι που τον βρήκαμε σε ένα χωριουδάκι. Τον κάναμε μπάνιο, του δώσαμε καφέ και την ίδια μέρα το βράδυ έπαιζε", θυμάται ο επιστήθιος φίλος του César ‘Chalaca’ Gonzales.

Στις 4 Δεκεμβρίου 2009, η αστυνομία του Iquitos συνέλαβε τον Φλόρες. Ήταν με τρεις φίλους και έπιναν ρούμι στο δωμάτιό του στο ξενοδοχείο Copoazú, όπου διέμενε. Αφού τελείωσε τα μπουκάλια είχε πάει για ύπνο γυμνός. Στη συνέχεια, στη φαντασία του, πίστεψε ότι το φως του μπάνιου άναβε μόνο του, ότι το στόμιο του νεροχύτη άνοιξε μόνο του και έσταζε και ότι μια σιλουέτα τον κατασκόπευε από το παράθυρο. Ο Κούκιν έφυγε από το δωμάτιό του όπως ήταν, γυμνός!!! Οι κρίσεις παράνοιας δεν ήταν σπάνιες. "Όταν ήταν εθισμένος και έπινε πολύ, πάλευε ακόμα και με τον εαυτό του. [16]

Στα τέλη Φεβρουαρίου του 2010 επέστρεψε στην Sport Áncash.[17][18]

Η αθλητική του καριέρα τελείωσε αλλά όχι και τα σκάνδαλα. Το Μάρτιο του 2013 έπεσε από τον 4ο όροφο της πολυκατοικίας που διέμενε, αφού είχε ξεχάσει τα κλειδιά του. [19]Ο Φλόρες τότε είχε μπει στην εντατική, με πολλαπλά κατάγματα, αλλά κατάφερε να βγει νικητής. Τότε ο Τοπικός τύπος ανέφερε πως ο Φλόρες ίσως βρισκόταν υπό την επήρεια αλκοόλ.[20]

Ένα χρόνο αργότερα οι κάμερες ενός ψυχαγωγικού προγράμματος θα τον κατέγραφαν ξαπλωμένο στη μέση του δρόμου πίστα, σχεδόν γυμνό.

Το 2011, έλαβε μέρος ως διαγωνιζόμενος στο ριάλιτι χορού El gran show, με παρουσιάστρια τη Gisela Valcárcel, και τερμάτισε στην όγδοη θέση.

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κουκίν βρέθηκε νεκρός την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019 στις 2 τα ξημερώματα,στο διαμέρισμά του στη συνοικία Σαν Μιγκέλ της Λίμα, μετά από καρδιακή ανακοπή.[21][22] Η ταφή του έγινε στο Callao, δύο μέρες αργότερα, υπό την παρουσία χιλιάδων ανθρώπων, γεγονός που μαρτυρεί τη δημοτικότητά του στη γενέτειρά του. [23]. Ως γνήσιο ποδοσφαιρικό είδωλο των οπαδών της Σπορτ Μπόις, κατά την ημέρα της κηδεία του, η σωρός του μεταφέρθηκε από το σπίτι στο γήπεδο της ομάδας, όπου και τιμήθηκε η μνήμη του. Μάλιστα λίγες ημέρες αργότερα φιλοτεχνήθηκε ένα γκράφιτι – προσωπογραφία του «Κουκίν», σ’ έναν από τους πιο διάσημους δρόμους της γενέτειράς του, στην «Caras de Atahualpa», ως ένδειξη λατρείας για τον Φλόρες.[24]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Kukín Flores
  2. ↑ «Cronología: Los regresos de 'Kukín'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2024. 
  3. ↑ Atlético Nacional - Sport Boys (1992): Doblando la memoria
  4. ↑ Remembering Carlos Flores, The Peruvian Maradona |Tim Vickery
  5. ↑ ΑΡΗΣ-ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ 3-1
  6. ↑ ΠΑΟΚ-ΑΡΗΣ 1-4 1998-99
  7. ↑ ΠΑΟΚ-ΑΡΗΣ 1-4
  8. ↑ Carlos “Kukin’ Flores (R.I.P.), μια βασανισμένη ψυχή
  9. ↑ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΟΥΚΙΝ
  10. ↑ ΑΡΗΣ-ΗΡΑΚΛΗΣ 2-1 1998-99
  11. ↑ peruana: a 20 años del primer partido con Holanda[νεκρός σύνδεσμος]
  12. ↑ Περού-Κολομβία 0-1 - World Cup 2002 CONMEBOL.
  13. ↑ La exagerada vida de ‘Kukín’ Flores
  14. ↑ «Kukín Flores se recupera de adicción a las drogas en Cañete». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2024. 
  15. ↑ 'Llego a CNI sin ninguna presión'
  16. ↑ La batalla de Kukín Flores contra sus demonios | CRÓNICA
  17. ↑ «Técnico Eduardo Asca saluda la vuelta de Carlos 'Kukín' Flores». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2024. 
  18. ↑ «"Kukín", el hijo pródigo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2024. 
  19. ↑ Eπεσε από τον τέταρτο όροφο ο πρώην παίκτης του Αρη Κάρλος Φλόρες
  20. ↑ «Έφυγε» στα 44 του ο παλαίμαχος του Αρη, Κάρλος Φλόρες
  21. ↑ Murió el peruano Carlos 'Kukín' Flores, uno de los futbolistas preferidos de Cappa y Sampaoli
  22. ↑ «Carlos 'Kukín' Flores murió a los 44 años por un aparente infarto». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2024. 
  23. ↑ 'Kukín' Flores fue despedido por un mar de gente en el Callao
  24. ↑ Κάρλος Φλόρες: 22 χρόνια μετά η Ρομίνα «ζωντανεύει» τη μνήμη του

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κάρλος_Φλόρες&oldid=10764871"