Κάρλος Μπιάνκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρλος Μπιάνκι

Με τη Βέλες το 1970
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης26 Απριλίου 1949 (1949-04-26) (74 ετών)
Τόπος γέννησηςΜπουένος Άιρες, Αργεντινή
Ύψος1,78 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1967–1973Βέλες Σάρσφιλντ165(121)
1973–1977Σταντ ντε Ρενς124(107)
1977–1979Παρί Σεν Ζερμέν74(64)
1979–1980ΡΚ Στρασμπούρ22(8)
1980–1984Βέλες Σάρσφιλντ159(85)
1984–1985Σταντ ντε Ρενς18(8)
Σύνολο562(393)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1970–1972Αργεντινή14(7)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1985–1988Σταντ ντε Ρενς
1989–1990ΟΖΚ Νις
1993–1996Βέλες Σάρσφιλντ
1996Ρόμα
1998–2001Μπόκα Τζούνιορς
2003–2004Μπόκα Τζούνιορς
2005–2006Ατλέτικο Μαδρίτης
2013–2014Μπόκα Τζούνιορς
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Κάρλος Αρσέσιο Μπιάνκι (Carlos Arcesio Bianchi, γεννήθηκε 26 Απριλίου 1949), είναι Αργεντινός πρώην ποδοσφαιριστής και μετέπειτα προπονητής. Ένας ιδιαίτερα αποτελεσματικός κεντρικός επιθετικός αναδείχθηκε 8 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος στη χώρα του και τη Γαλλία.[1] Εξαιρετικά επιτυχήμενη ήταν η καριέρα του ως προπονητή, ως ο μόνος με τέσσερις τίτλους του Κόπα Λιμπερταδόρες.[2]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στην πόλη του Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, ο Μπιάνκι μεγάλωσε σε οικογένεια μεσαίας τάξης. Ο πατέρας του εργαζόταν ως πωλητής και ο γιος του τον βοηθούσε τακτικά μέχρι που ξεκίνησε την καριέρα του ως παίκτης στο πρωτάθλημα πρώτης κατηγορίας για την Βέλες Σάρσφιλντ, το σύλλογο που ήταν οπαδός του.[3][4]

Έκανε το ντεμπούτο του σε ηλικία 18 ετών σε ισοπαλία 1–1 με αντίπαλο τη Μπόκα Τζούνιορς. Την αμέσως επόμενη χρονιά με επτά δικά του γκολ σε 11 αγώνες η Βέλες στέφθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια στο πρωτάθλημα Νασιονάλ, το μόνο συλλογικό τίτλο που κατέκτησε ως παίκτης.[5] Ήταν ιδιαίτερα καλός τεχνικά, ψύχραιμος μπροστά στο αντίπαλο τέρμα και αίσθηση του γκολ.[4] Το ένστικτό του ήταν εντυπωσιακό. Είχε αναγνωρίσει τη δυναμική του και το εμπιστευόταν με κλειστά μάτια.[5] Το 1970 ήταν πρώτος σκόρερ με 18 γκολ στο Μητροπολιτικό Πρωτάθλημα, όπως επίσης το 1971 με 36 γκολ.[6] Το 1972 ήταν και πάλι πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 27 γκολ, ενώ και τις δύο αυτές χρονιές ήταν πρώτος σκόρερ στη Νότια Αμερική (θέση αντίστοιχα με αυτή του Χρυσού Παπουτσιού).[7]

Το 1973 πήρε μεταγραφή στη Γαλλία και στη Σταντ ντε Ρενς. Η ικανότητά του στο σκοράρισμα έγινε αμέσως εμφανής και σημείωσε 107 γκολ πρωταθλήματος σε τέσσερις σεζόν, ενώ ήταν ο κορυφαίος σκόρερ στο γαλλικό πρωτάθλημα το 1974, 1976 και 1977 σημειώνοντας 30, 34 και 28 γκολ, αντίστοιχα. Το 1977, εντάχθηκε στην Παρί Σεν Ζερμέν, όπου ήταν και πάλι ο κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος σε δύο σεζόν που πέρασε στο σύλλογο σημειώνοντας συνολικά 71 τέρματα σε 80 επίσημους αγώνες.[2][8][9]

Στη σεζόν 1979–80 έπαιξε στη ΡΚ Στρασμπούρ, χωρίς επιτυχία, σημειώνοντας μόνο οκτώ γκολ. Επέστρεψε στη χώρα του το 1980 για να παίξει για την παλιά του ομάδα, όπου ήταν κορυφαίος σκόρερ το 1981 για όγδοη φορά στην καριέρα του με 15 γκολ.[6] Έκλεισε την καριέρα του στη Ρεμς όπου θα αγωνιστεί για ένα ακόμη χρόνο. Οι 5 τίτλοι πρώτου σκόρερ στη Γαλλία είναι ρεκόρ που παραμένει (μαζί με τους Ζαν Πιερ Παπέν και το Ντέλιο Όνις).[10]

Ο Μπιάνκι είναι ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της Βέλες με 206 γκολ και 14ος συνολικά στο πρωτάθλημα πρώτης κατηγορίας της Αργεντινής. [11] Είναι επίσης ο ένατος καλύτερος σκόρερ στην ιστορία του γαλλικού πρωταθλήματος με 179 γκολ.[12] Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, αναγνωρίστηκε από την IFFHS ως ο κορυφαίος σκόρερ της Αργεντινής στην ιστορία των πρωταθλημάτων πρώτης κατηγορίας, σημειώνοντας συνολικά 385 γκολ (206 στην Αργεντινή και 179 στη Γαλλία) ξεπερνώντας τον Αλφρέδο Ντι Στέφανο (376 γκολ),[13] μία μεγάλη τιμή που δεν αναγνωρίζεται από πολλούς λόγω της προπονητικής του καριέρας που επισκιάζει τη σταδιοδρομία του ως παίκτης. Είχε επίσης 14 συμμετοχές για την Αργεντινή, σημειώνοντας 7 γκολ, όλες στο χρονικό διάστημα της πρώιμης καριέρα του στην Αργεντινή, καθώς μετά δεν κλήθηκε στην εθνική ομάδα. [5] Συνολικά κατά τη διάρκεια της καριέρας του σημείωσε 433 τέρματα σε επίσημους αγώνες.[14]

Ως προπονητής ξεκίνησε την καριέρα του στη Γαλλία χωρίς όμως να γνωρίσει ιδιαίτερη επιτυχία αποκτώντας σημαντική εμπειρία. Το 1993 επέστρεψε στην πατρίδα του αναλαμβανοντας τη Βέλες κερδίζοντας με την πρώτη του χρονιά το πρωτάθλημα Κλαουσούρα και στη συνέχεια το Κόπα Λιμπερταδόρες και το Διηπειρωτικό Κύπελλο.[15] Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως προπονητή της Βέλες, έγινε γνωστός ως Viceroy (ο Αντιβασιλέας) για ιστορικούς λόγους καθώς ο Μπιάνκι απέκτησε αρκετούς τίτλους ως παίκτης και προπονητής.[1][16] Στη ομάδα έμεινε για τρία χρόνια και μετά από σύντομο διάστημα στην Ιταλία και τη Ρόμα επέστρεψε το 1998 στην Αργεντινή αναλαμβάνοντας τη Μπόκα Τζούνιορς. Η πρώτη περίοδος παρουσίας του (1998–2001) συνδυάστηκε με μία από τις καλύτερες περιόδους στην ιστορία του συλλόγου κατακτώντας το τρεμπλ το 2000, με δύο Κόπα Λιμπερταδόρες (2000, 2001) και τρία εγχώρια πρωταθλήματα. Ο ίδιος θεωρείται ο πιο επιτυχημένος προπονητής στη Μπόκα και παράλληλα είναι ο άνθρωπος που με το σύνολο 9 τίτλων έχει συγκεντρώσει τους περισσότερους από κάθε άλλον στην ιστορία της ομάδας.[17] Επανήλθε στο σύλλογο το 2003–04 κατακτώντας και τον τέταρτο τίτλο του κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Νότιας Αμερικής, ενώ κέρδισε και τον τρίτο Διηπειρωτικό Κύπελλο της σταδιοδρομίας του.[3][15] Το τρίτο πέρασμά του από το σύλλογο για ένα χρόνο δεν ήταν επιτυχές.[18] Η IFFHS τον βράβευσε δύο φορές με τον τίτλο του κορυφαίου προπονητή του κόσμου (2000, 2003).[16][19]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παίκτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βέλες Σάρσφιλντ

  • Πρωτάθλημα Αργεντινής : 1968 Νασιονάλ

Ατομικές διακρίσεις

  • Κορυφαίος σκόρερ πρωταθλήματος Αργεντινής (3) : 1970, 1971, 1981
  • Κορυφαίος σκόρερ πρωταθλήματος Γαλλίας (5) : 1973–74 , 1975–76 , 1976–77 , 1977–78 , 1978–79

Προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βέλες Σάρσφιλντ

  • Πρωτάθλημα Αργεντινής (3) : 1993 Clausura , 1995 Apertura , 1996 Clausura
  • Κόπα Λιμπερταδόρες : 1994
  • Διηπειρωτικό Κύπελλο : 1994
  • Copa Interamericana : 1996

Μπόκα Τζούνιορς

  • Πρωτάθλημα Αργεντινής (4) : 1998 Apertura , 1999 Clausura , 2000 Apertura , 2003 Apertura
  • Κόπα Λιμπερταδόρες (3) : 2000 , 2001 , 2003
  • Διηπειρωτικό Κύπελλο (2): 2000 , 2003

Ατομικές διακρίσεις

  • Προπονητής της Νότιας Αμερικής της Χρονιάς (5) : 1994, 1998, 2000, 2001, 2003
  • Ο καλύτερος προπονητής της IFFHS στον κόσμο (2) : 2000, 2003

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Κάρλος Μπιάνκι, ο "Αντιβασιλέας». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Carlos Bianchi does the PSG EXPERIENCE!». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «From sumptuous scorer to world class coach: the story of Carlos Bianchi». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «CARLOS BIANCHI: THE FIVE-TIME TOP SCORER IN FRANCE WHO BECAME ONE OF PSG'S FIRST ICONS». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Κάρλος Μπιάνκι, ο ευφυής Αντιβασιλέας». Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2023. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Argentina - List of Topscorers». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  7. ↑ «South American Topscorers». Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2024. 
  8. ↑ «Top 1000 : les meilleurs joueurs du championnat de France (20-11) - Carlos Bianchi». Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023. 
  9. ↑ «France - Topscorers». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  10. ↑ «Football-the-story : Carlos Bianchi». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  11. ↑ «Argentina - All-Time Topscorers in League». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  12. ↑ «France - All-Time Topscorers». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  13. ↑ «TOP DIVISION GOAL SCORERS OF ALL TIME : FERENC PUSKAS LEADS THE RANKING». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021. 
  14. ↑ «Les Meilleurs buteurs de l'histoire du football». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Carlos Bianchi». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Carlos Bianchi, Viceroy of World football». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  17. ↑ «Carlos Bianchi: Ο Αντιβασιλέας της Αργεντινής». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2021. 
  18. ↑ «Boca Juniors fire coach Carlos Bianchi». Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2021. 
  19. ↑ «IFFHS: Former Results». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2023. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κάρλος_Μπιάνκι&oldid=10433390"