Θευδέριχος Γ΄
Θευδέριχος Γ΄ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Theudoricus (Λατινικά) |
Γέννηση | Δεκαετία του 650[1] |
Θάνατος | 691[1][2][3] |
Τόπος ταφής | Αράς |
Χώρα πολιτογράφησης | Φραγκία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης[1] |
Περίοδος ακμής | 7ος αιώνας[4] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Clothildis Doda[5][6][7] |
Τέκνα | Κλόβις Δ΄[8] Χιλδεβέρτος Γ΄[9] Chrodelind von Franken[10] |
Γονείς | Κλόβις Β΄[10] και Balthild[1] |
Αδέλφια | Χιλδέριχος Β΄[1] Χλωτάριος Γ΄[11] |
Συγγενείς | Χλωτάριος Δ΄ (ίσως είναι τέκνο)[12] και Bertrada of Prüm (ίσως είναι τέκνο)[12] |
Οικογένεια | Μεροβίγγειοι[1] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων (679–691) Βασιλέας των Φράγκων (673, Νευστρία) Βασιλέας των Φράγκων (675–679, Νευστρία) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Θευδέριχος Γ΄ (γαλλ.: Thierry III, περί το 651 - 691) από τον Οίκο των Μεροβιγγείων Βασιλιάς της Νευστρίας και της Βουργουνδίας (675 - 691), βασιλιάς της Αυστρασίας και Βασιλιάς όλων των Φράγκων (679 - 691).[13]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο τρίτος γιος τού Κλόβι Β΄ της Νευστρίας-Βουργουνδίας και της Μπάλτχιλντ.
Θεωρείται ένας από τους οκνηρούς βασιλείς (roi faineant), μια και την πραγματική εξουσία ασκούσε ο μαγιορδόμος Εμπρόιν, που ίσως τον τοποθέτησε χωρίς την υποστήριξη των ευγενών. Διαδέχθηκε το 673 τον πρωτότοκο αδελφό του Χλωτάριο Γ΄ στη Νευστρία, όμως σύντομα τον εκτόπισε ο δευτερότοκος Χιλδέριχος Β΄ της Αυστρασίας. Το 675 ο τελευταίος απεβίωσε και ο Θευδέριχος Γ΄ επέστρεψε στον θρόνο του. Το 679 απεβίωσε ο εξάδελφός του Δαγοβέρτος Β΄ και τον διαδέχθηκε και στην Αυστρασία. Έτσι έγινε βασιλιάς όλων των Φράγκων.
Μαζί με τον Βάραττον μαγιορδόμο της Νευστρίας έκανε ειρήνη με τον Πεπίνο του Χέρσταλ μαγιορδόμο της Αυστρασίας το 681. Όμως ο Βάραττον απεβίωσε το 686 και ο διάδοχός του Μπέρτχαρ έκανε πόλεμο με την Αυστρασία. Στη μάχη τού Τερτρύ το 687 ο Πεπίνος νίκησε τον στρατό της Νευστρίας-Βουργουνδίας και προετοίμασε το έδαφος για την ηγεμονία της Αυστρασίας επί των Φράγκων.[14]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μάλλον είχε τέκνα τα εξής:
- Κλόβις Γ΄ απεβ. 676, βασιλιάς της Αυστρασίας.
- Μπερτράντα 676-740, ιδρύτρια τού αββαείου τού Πρυμ. Παντρεύτηκε έναν αγνώστου ονόματος και είχε γιο:
- Χαριβέρτος απεβ. πριν το 762, κόμης τού Λον. Κόρη του ήταν η:
- Μπερτράντα 710-727 - 783, παντρεύτηκε τον Πεπίνο τον Βραχύ βασιλιά των Φράγκων (εγγονό τού Πεπίνου τού Χέρσταλ).
- Χαριβέρτος απεβ. πριν το 762, κόμης τού Λον. Κόρη του ήταν η:
Νυμφεύτηκε πριν το 674 με την αγία Αμαλαμπέργκα, κόρη τού Βανντρέγκισις και πιθανόν είχε τέκνο:
- Χρότλινντ γενν. 670, παντρεύτηκε τον 5ο εξάδελφό της Λάμπερτ Β΄ των Μεροβιγγείων κόμη τού Εσμπάιγ. Κόρη τους ήταν η:
- Ροτρούδη απεβ. 724, παντρεύτηκε τον Κάρολο Μαρτέλο μαγιορδόμο της Αυστρασίας, της Νευστρίας, βασιλιά των Φράγκων. Γιος τους ήταν ο:
- Πεπίνος ο Βραχύς βασιλιάς των Φράγκων.
- Ροτρούδη απεβ. 724, παντρεύτηκε τον Κάρολο Μαρτέλο μαγιορδόμο της Αυστρασίας, της Νευστρίας, βασιλιά των Φράγκων. Γιος τους ήταν ο:
Έκανε δεύτερο γάμο με την Κλοτίλντα των Αρνουλφιδών, κόρη τού Ανσέγκιζελ μαγιορδόμου της Αυστρασίας και αδελφή τού Πεπίνου του Χέρσταλ και είχε τέκνα:
- Κλόβις Δ΄ 682-695, βασιλιάς των Φράγκων.
- Χιλδεβέρτος Γ΄ π. 683-711, βασιλιάς των Φράγκων.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 113-118. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Documenta Catholica Omnia. 30_10_0679-0691-_Theodoricus_III_Francorum_Rex.
- ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0065574.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. kup19980000101166. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 114-115. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ p46762.htm#i467620. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ p67242.htm#i672415. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 118. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 118-119. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 112-113. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 12,0 12,1 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 116-118. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Fouracre 2018, σ. 1494
- ↑ Frassetto 2013, σ. 507
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Fouracre, Paul; Gerberding, Richard A. (1996). Late Merovingian France: History and Hagiography, 640-720. Manchester University Press. ISBN 978-0-7190-4791-6.
- Verseuil, Jean (1996). Les rois fainéants: De Dagobert à Pépin le Bref (629-651) (in French). Paris: Critérion. pp. 179–199. ISBN 978-2-7413-0196-7.
- Wallace-Hadrill, John Michael (1962). "V. Les rois faineants". The long-haired kings: and other studies in Frankish history. Methuen.