Η Αστραία
 Έκδοση του 17ου αιώνα | |
| Συγγραφέας | Ονορέ ντ' Υρφέ |
|---|---|
| Τίτλος | L'Astrée |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1612 |
| Μορφή | Βουκολικό μυθιστόρημα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Αστραία (Γαλλικά: L'Astrée) είναι ένα βουκολικό μυθιστόρημα,[1] που εκδόθηκε από το 1607 έως το 1627, έργο του Ονορέ ντ'Υρφέ.
Είναι ένα σημαντικό λογοτεχνικό έργο του 17ου αιώνα, ονομάζεται μερικές φορές «το Μυθιστόρημα των μυθιστορημάτων», αφενός λόγω του μεγέθους του, θεωρείται το πρώτο μεγάλο μυθιστόρημα-ποταμός της γαλλικής λογοτεχνίας με 5 μέρη σε 12 βιβλία το καθένα, 40 ιστορίες και 5.399 σελίδες, και αφετέρου για τη σημαντική επιτυχία που είχε σε όλη την Ευρώπη. Μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και διαβάστηκε σε όλες τις ευρωπαϊκές βασιλικές και πριγκιπικές αυλές.[2]
Ακόμη και σήμερα,το έργο επανεκδίδεται τακτικά, είτε σε πλήρεις εκδόσεις, σε μορφή χαρτόδετης έκδοσης ή ακόμη και σε κόμικς. Τα πρώτα τρία μέρη δημοσιεύθηκαν το 1607, το 1610 και το 1619, και όταν ο Υρφέ πέθανε το 1625, ο γραμματέας του Μαλταζάρ Μπαρό θεωρείται ότι ολοκλήρωσε το τέταρτο μέρος και έγραψε και συνέχειες (1632-1633). Ωστόσο, σύμφωνα με το Λαρούς (1863), το πέμπτο και το έκτο μέρος συντάχθηκαν από τον Πιέρ Μπουατέλ, και δημοσιεύθηκαν το 1626.
Το έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να δημιουργηθεί μια περίληψη της Αστραίας, επειδή αυτό το βιβλίο είναι μια μακροσκελέστατη ιστορία ή συρταρωτό μυθιστόρημα, με ιστορίες που παρεμβάλλονται μέσα σε ιστορίες. Αποτελείται από 5 μέρη, 40 ιστορίες, 60 βιβλία και 5.399 σελίδες. Αλλά η κύρια ιστορία αυτού του βιβλίου παραμένει η ιδανική ιστορία αγάπης μεταξύ της Αστραίας, της ηρωίδας που έδωσε το όνομά της στο βιβλίο, και του Σελαντόν. Αυτοί ήταν δύο βοσκοί, όχι όμως αληθινοί αλλά άρχοντες που ντύθηκαν με ρούχα βοσκών για να ζήσουν την ανέμελη βουκολική ζωή. Η δολιότητα ορισμένων χαρακτήρων, οι πολιτικές φιλοδοξίες άλλων, οι λανθασμένες παρεμβάσεις μεταξύ των δύο ηρώων καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος αυτού του εξαιρετικά πυκνού και περίπλοκου μυθιστορήματος και μέσα από αλληλοδιάδοχες ιστορίες, με περιπέτειες που βιώνουν χαρακτήρες που δεν έχουν καμία σχέση με την κεντρική ιστορία, αναδεικνύεται η ζωή των κύριων πρωταγωνιστών.[3]
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία διαδραματίζεται κατά τον 5ο αιώνα, στη Γαλατία των Δρυϊδών και το σκηνικό είναι η πεδιάδα του Φορέζ που διασχίζεται από τον ποταμό Λινιόν, όπου βρισκόταν ο πατρογονικός πύργος όπου διέμενε ο Ονορέ ντ'Υρφέ και εμπνεύστηκε από το περιβάλλον. Ο νεαρός βοσκός Σελαντόν αγάπησε μια βοσκοπούλα, την Αστραία, παρά τη διαμάχη που χώριζε τις οικογένειές τους. Πιστεύοντας λανθασμένα ότι ο Σελαντόν ήταν άπιστος, η Αστραία τον απομάκρυνε. Απελπισμένος, ο νεαρός έπεσε στα νερά του ποταμού από όπου τον έσωσε η πριγκίπισσα Γκαλατέ που τον ερωτεύτηκε και του πρόσφερε την καρδιά της. Ο Σελαντόν σκεφτόταν μόνο την πρώτη αγαπημένη του και έτρεχε στα δάση για να θάψει τη θλίψη του για τον χαμένο έρωτα, ενώ η Αστραία παραδόθηκε σε τύψεις και πόνο. Στη συνέχεια, ένας Δρυΐδης πρότεινε στον νεαρό βοσκό ένα σχέδιο έτσι ώστε να μπορέσει να δει ξανά τη βοσκοπούλα του χωρίς να την προσβάλλει. Μεταμφιεσμένος σε κορίτσι, ο Σελαντόν παρουσιάστηκε στην Αστραία, η οποία δέθηκε μαζί του με φιλία, καθώς της θύμιζε έντονα τον νεαρό αγαπημένο της. Ωστόσο, μόλις η Αστραία ανακάλυψε την παραπλάνηση, διέταξε τον ένοχο να πεθάνει και η ίδια θα τον ακολουθούσε στον τάφο. Οι δύο εραστές πήγαν ο καθένας μόνος τους στη βρύση της αλήθειας της αγάπης με την πρόθεση να τους καταβροχθίσουν τα θηρία που συνέρρεαν σ' αυτήν, αλλά η παρουσία τους έβαλε τέλος στα μάγια και τελικά ενώθηκαν από τον χρησμό της Αγάπης.[4]
Σε αυτήν την ποιμαντική ίντριγκα προστίθεται μια άλλη (εκτός του πλήθους των δευτερευόντων ιστοριών), πολιτικής φύσης, που αφηγείται τις προσπάθειες του φλογερού πολεμιστή Πολεμάς για να αποκτήσει το χέρι της πριγκίπισσας Γκαλατέ, η οποία θα διαδεχόταν στον θρόνο τη μητέρα της, βασίλισσα της χώρας. Μετά από άπειρες περιπέτειες και έναν πόλεμο, οι φιλοδοξίες των σφετεριστών είχαν άδοξο τέλος, η πριγκίπισσα επέστρεψε στον παλιό αγαπημένο της, τον όμορφο Λινταμόρ και η ειρήνη αποκαταστάθηκε στην κοιλάδα του Λινιόν.[5]
Επιρροές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτό το μυθιστόρημα-ποταμός υπήρξε από τα δημοφιλέστερα έργα του 17ου αιώνα, διαβάστηκε από έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων, και έτσι επηρέασε πολλούς συγγραφείς όπως τον Ζαν-Ζακ Ρουσώ, τον Βολταίρο, τον Ζαν ντε Λα Φονταίν και τον Μολιέρο, που κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας τους γοητεύτηκαν από την Αστραία. Το έργο σηματοδότησε ένα σημείο καμπής στην παγκόσμια λογοτεχνία και είχε σημαντική επιρροή στο μυθιστόρημα, το θέατρο και την όπερα.[6]
Ο αντίκτυπος αυτού του μυθιστορήματος είναι ακόμα και σήμερα αισθητός, αφού οι πορσελάνες από πράσινο χρώμα, με προέλευση από την Κίνα και την Κορέα, ονομάζονται ακόμη Σελαντόν, από το όνομα του δεύτερου χαρακτήρα αυτού του μυθιστορήματος, καθώς τα ρούχα του ήταν διακοσμημένα με απαλές πράσινες κορδέλες.
Η Αστραία της μυθολογίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ηρωίδα που εμφανίζεται στο έργο του Ονορέ ντ'Υρφέ είναι ο χαρακτήρας της ελληνικής μυθολογίας, η Αστραία, η οποία επιστρέφει στη Γαλατία. Έτσι την περιέγραψε ο συγγραφέας στην αφιέρωση του Τόμου ΙΙΙ, που πρόσφερε στον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΓ΄ της Γαλλίας.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σχετικά άρθρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ . «greek.enacademic.com/Ποιμενική λογοτεχνία».
- ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/l-astree/».
- ↑ . «persee.fr/La parole et la composition de l'Astrée».
- ↑ . «pays-astree.com/que_faisons-nous_/tourisme_et_culture/les_chemins_de_l_astree/l_astree/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ . «astree.tufts.edu/_analyse/anglais».
- ↑ . «Colloque Honoré d'Urfé».